Het duister dat ons scheidt

aardbeien achter allemaal alles alsof altijd armen avond begon Bijlmerbajes blik constante van Planck dacht deed deur echt elkaar Gavin geweest gewoon gezicht ging goed hand heen hele helemaal heus hield hing hoefde hoofd hoor hoorde huis Iain iedereen iemand iets Iola jeweetwel juf Iedema juf Joyce jullie keek keer keuken kijken kind kinderen klonk kokkels konden kreeg kwam leek liep liet lucht Luco's Lucy Luud en Duuc maken mama meester Klop mensen meteen Misschien moeder van Loes moest nooit ochtend ogen onze moeders onze ouders onze vaders pastorie potlood precies radijs riep rook Rowan savooiekool schouder sloeg stak stond Stornoway terwijl Thomas thuis trok turf turfsteken Vanessa Veilig Leren Lezen Verity verteld vingers vlechten voelde vroeg want weer wilde wind wist zei Duco zei juf Joyce zei Ludo zei mijn moeder zeiden zelf zitten zo'n zoals zouden zowat ор