Dyslexie 2.0 Update van het Protocol Dyslexie Diagnostiek en Behandeling

Voorkant
Maklu, 22 okt 2014 - 229 pagina's

Voor het diagnosticeren en behandelen van dyslexie wordt een protocol gevolgd dat in 2006 is ingesteld. Sinds die tijd zijn er veel nieuwe inzichten ten aanzien van de onderkenning en behandeling van dyslexie opgedaan. Bovendien is er in het klinisch veld ruime ervaring verkregen met het werken aan de hand van het genoemde protocol. De positieve en negatieve effecten beginnen zich af te tekenen, zodat het protocol op basis van nieuwe wetenschappelijke inzichten en ervaringen vanuit de praktijk tegen het licht kan worden gehouden in het perspectief van optimalisering.

In dit boek staat daarom de vraag centraal of, en zo ja op welke wijze, het protocol toe is aan een update. Met andere woorden: moet er een versie 2.0 komen van het protocol voor diagnose en behandeling van dyslexie? In dit boek wordt deze vraag ingeleid door allereerst de inhoud van het huidige protocol samen te vatten en vervolgens nieuwe wetenschappelijke inzichten omtrent de etiologie, het diagnosticeren en behandelen van dyslexie en ervaringsgegevens vanuit de praktijk te belichten. Van daaruit worden de contouren van een follow-up versie van het protocol geschetst.

Vanuit het boek

Geselecteerde pagina's

Inhoudsopgave

Hoofdstuk
9
Hoofdstuk 3
23
implicaties voor een dyslexie typerend profiel
37
Hoofdstuk 4
55
Hoofdstuk 5
75
Hoofdstuk 6
93
Hoofdstuk 7
117
Hoofdstuk 8
135
Hoofdstuk 9
155
Kwaliteitscriteria dyslexiezorg vanuit het perspectief van de ouders
193
Hoofdstuk 12
207
Redactie en auteurs
229
Copyright

Veelvoorkomende woorden en zinsdelen

Over de auteur (2014)

Ludo Verhoeven is hoogleraar Pedagogische Wetenschappen aan de Radboud Universiteit Nijmegen en directeur van het Expertisecentrum Nederlands in Nijmegen.

Peter de Jong is hoogleraar Onderwijsleerprocessen en Onderwijsleerproblemen aan de Universiteit van Amsterdam.
Frank Wijnen is hoogleraar Psycholinguïstiek aan de Faculteit Geesteswetenschappen van de Universiteit Utrecht.

Bibliografische gegevens