Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

Anmerkung.

Es ist hinlänglich, daß der eigne Name der Päbste hinein geschrieben ist. Wenn folcher rund herum stehet, so würde dieß vor dem 9. Jahrhundert ein günstiges Kenne zeichen seyn.

III. In den Bullen nach dem 12. Jahrhundert darf man es nicht als einen Fehler ansehen, daß die Buchstaben welche die Umschrift der Apostel St. Petri und St. Pauli ausmachen, verschiedentlich gestellet werden; wenn es nur nicht unter einerley Päbsten ist.

S. 1171.

wiffer Pabste

IV. Seit dem Anfang des 14. Jahrhunderts bringen die Wappen ge, Die 4. Res wisser Päivite, die auf der Rückseite der bleyernen Siegel, die sonst mi gul von den den gewöhnlichen Aufschriften versehen sind, ausgebreitet oder blos hin- Wappen ges gestellet worden, die Bullen, worinnen sie angetroffen werden, keines weges in Verdacht, sendern könnten die Bullen von eben den påbjren, ernen Bullenworinnen sie sich nicht befinden, verdächtig machen.

§. 1172.

auf den bley:

V. Nach dem 12. Jahrhundert zum längsten muß man diejenigen Die 5. Regul Bullen als falsch verwerfen, welche nach der Weihe der Påeste ausg ge- von den påbste ben worden, wenn ihr Siegel zur Seite des Kopfes nicht die Gesichter lichen Bullen der Apostel Sr. Perri und St. Pauli durch ein groß Benz von einander ohne die Ges fichter St. Per abgesondert vorstellet, und wenn thre Rückseite nicht die Aufschrift der tri und St. Päbste führet, die aus ihrem Namen, aus dem Titul Papa, der mit diesen Pauli beyden Buchstaben PP. gezeichnet wird, und aus einer ömischen Ziffer bestehet, die die Ordnung anzeigt, in welcher fie unter ihren Vorfahren gleiches Namens stehen.

Anmerkung.

Die Einrichtung des Siegels ist keinen Veränderungen unterworfen, als in so weit es den Påbften beliebet hat. Wenn es also gewiß seyn wird, daß sie keine Meuigkeit auf ihren Siegeln eingeführet, sondern sich an die Gebräuche ihrer Vorfah ren gehalten haben, so wird man Ursach haben, die Bullen eben dieser Päbste zu verz werfen, deren Siegel mit besondern Figuren gezieret wåren, oder mit ungewöhnliz chen Schriftzeichen. Dieß würde ein anders seyn, wenn sie auf ihren Siegeln die Veränderung selber hätten machen lassen, an welchen man was auszusehen fände. (H)

S. 1173.

VI. Man muß diejenigen Bullen zulassen, deren Siegel ohne den Die 6. Regul Tamen des Pabpes, und auf einer Seice leer ist, auf der andern gemei; von den påbsts niglich die Röpte der Apostel St. Petri und St. Pauli har; wenn anders lichen Bullen der Pabst, welcher sie ertheilet hat, nicht geweiher, sondern nur erwählet gewesen vor der Zeitangabe dieser Büllen.

Ch) Man sehe das 8. Jahrhund, n. IV.

$. 1174,

mit den Köpfen dieser Apor

tel.

Die 7. bis 9.
Regul von

Dem Zeug der
Siegel und
der Schnüre
Derselben.

Die 10. und 11. Regul

S.. 1174.

VII. Es ist den Breven etwas wesentliches, daß sie mit rothem Wachs gefiegelt werden.

VIII. Vor dem 12. Jahrhundert darf man keine Beweisgründe der Falschheit noch des Verdachts aus dem Zeug der Schnüre hernehmen, welche die Siegel der Bullen anheften.

IX. Wenn seit dem Ende des 12. Jahrhunderts die Siegel der Buls len in forma rigorosa nicht mit Bindfiden angeheftet worden, und die von den Bullen in forma gratiofa mit seidenen oder wenigstens mit leinenen Schnüren, so würde man berechtiget seyn, dergleichen Stücke zu vers werfen.

S. 1175.

X. Ob es schon ohngefähr seit der Mitte des 12. Jahrhunderts ganz gewöhnlich ist, bey den Bullen in forma gratiofa daß sie halb mit rother von der halb und halb mit gelber Seide versehen sind, so kann man doch daher keinen rothen und halb gelben Beweisthum des Verdachtes nehmen..

Seide an den
Bullen.

Beschluß.

Anmerkung.

Es giebt unzweifelhafte Ausnahmen.

XI. Wenn ohngefähr seit der Mitte des 13. Jahrhunderts bis zum 16. die Schnüre der Bullen in forma gratiofa nicht halb roth: und halb gelb feiden wären, so wäre eine Ursach vorhanden, sie für verdächtig zu halten.

§. 1176.

Dieß sey nun genug von den nachtheiligen Kennzeichen, woraus die verschiedenen Stufen des Verdachtes, und selbst die Ueberzeugung der Falschheit gegen die Buls len erwachsen. Ihre günstigen Kennzeichen würden uns eben so weit führen, wenn wir ihnen in allen ihren Zweigen nachgehen wollten. Wir glauben jedoch mit desko mehrern Grunde, uns dieser Arbeit zu überheben, da sie einiger Maaßen schon vers richtet zu seyn scheinet. Vermittelst unsrer Untersuchungen, die in dem 4. Buche dies fes Werkes enthalten find, hat man nur von Jahrhundert zu Jahrhundert, und so es nöthig, von einem Pabst zum andern die Ueberschriften, die Zeitangaben und die Formeln zu untersuchen, welche damals am meisten im Schwange gegangen; so wird man von diesem oder jenem Jahrhundert, von dieser oder jener påbftlichen Regierung die vortheilhaftesten Kennzeichen haben. Ihre Zusammenstimmung wird von ihrer Zus verläßigkeit ein sichres Urtheil fällen lassen. Wenn aus den Merkmaalen und For: meln nicht diejenigen Kennzeichen entstehen, welche in jedem Jahrhundert am meisten üblich find, sondern aus unterschiedlichen von denen, welche nicht so üblich find, fo muß ihre Echtigkeit nur mehr an Tag kommen, weil Urkundenschmiede vielmehr die gemeinen Kennzeichen würden beliebt haben, als die, welche seltener find.

Ende

des achten und legten Buches, und zugleich auch des legten Theils.

Alpha

Aphabetisches Verzeichniß

der Schriftsteller.

und der Bücher, welche von der Diplomatik handeln; der Sammler der Aufschriften, der Charten und der Siegel; der Geschichtschreiber, welche dergleichen in ihren Werken bekannt gemacht; der Kunstrichter, der Sprachgelehrten, der Münzkundigen und anderer Schrift steller, welche bey der Verfertigung der sechs Bände des neuen Lehrgebäudes der Diplomas tik Dienste geleistet haben.

Anmerkung..

Die Bücher von einem gemeinca und gewöhnlichen Gebrauch find in diesem Verzeichniß nicht enthals ten Man hat sich enthalten darinnen die großen Wörter Bücher von allerley Gattung anzuzeigen, die meh resten Kirchenvåter, Auctores clafficos und genealogische Geschichte alter Häuser. Man thut darinnen, vieler Archive und Nachrichten, die in deui Werke selbst angeführet worden, keine Meldung.

A.

Vete
eterum aliquot Scriptorum, qui in Galliæ
Bibliothecis maxime Benedictinorum latue-
rant Spicilegium. Opera et ftudio Domni Lu-
cae D'ACHERIT, e Congregatione San&ti Mau-
ri Monachi Benedictini. Parifiis, apud Caro-
lum Saureux, 1655. etc. in 4. 13. vol.
Acta Sanctorum Ordinis S. Benedi&i in fæculo-
rum claffes diftributa. Collegit D. Lucas D'
ACHERY, Congregationis fancti Mauri Mo-
nachus, ac cum eo edidit D. Ioannes MA BIL-
LON ejusdem congregationis, qui & univer-
fum opus notis, obfervationibus, indicibusque
neceffariis illuftravit. Lutetiæ Parifiorum, apud
Ludovicum Billaine, 1668. etc.

Hiftoire de l'origine et du progres des revenus
ecclefiaftiques, etc. par Ierome ACOSTA, Do.
ateur en Droit et Protonotaire Apoftolique
(Richard Simon). A Francfort, 1691.
Acta Eruditorum cum fupplementis. Lipfiæ, 1682
et feqq. in 4.

Collectio maxima Conciliorum omnium Hifpa-
niæ et novi Orbis, cum notis et differtationi-
bus. Cura et ftudio Iofephi Saens, Cardinalis
de AGUIRE. Rome, 1693. 4. vol. in fol.
Del origen y principio de la Lengua Caftellana, o
Romance que oy fe ufa en Efpana, compuesto
por el Doctor Bernardo ALDERETÉ, Cannoi-
co en la fanta Iglefia de Cordova. En Madrid,
1682.

Michaëlis ALFORDI, Societatis Iefu, Annales
Ecclefiæ Anglicane. Leodii, 166;. in fol.
Leonis ALLAT11 animadverfiones in antiquita-
tum Etrufcarum fragmenta; ab Inghiramio edi
a. Parifiis, apud Sebaftianum Cramoify, 1646.
ANASTASI. Bibliothecarii, vitæ Romanorum
Pontificum, a B. Petro ad Nicolaum I. ex edi

tione Fr. B LANCHINI, Romæ 1718 & feqq.
in fol. 4. vol.

Selectus Diplomatum & Numifmatum Scotia
Thefaurus etc. Collegit Iacobus ANDERSON,
Scriba Regius etc. Edidit & eruditam præfa-
tionem adjecit Thomas RVDIMANNVS.
Edimburgi, 1739. 1. vol. in fol. majori.

S. ANSELMI opera, & EADMERI Monachi hi.
ftoria novorum, editore Dom. Gabriele Ger
beron, e Congregatione S. Mauri. Parifiis
1641. 1. vol. in fol.

Hiftoire genealogique & chronologique de la Mai-
fon Royale de France, parle P. ANSELME Au-
guftin dechauffé, continuée par Du FOURNY.
Troifieme edition revue, continuée & augmen-
tée par les foins des Peres ANGE & SIMPLI
CIEN. A Paris, 1718. & suiv. in fol. 9. vol.
De Monetis Italia variorum illuftrium virorum
differtationes, quarum pars nunc primum in
lucem prodit, Philippus ARGELATVS Colle->
git, recenfuit, auxit, nec non indicibus locu-
pletiffimis exornavit. Mediolani 1750. 4. vol.
in 4.

Roma fubterranea noviffima, in qua antiqua Chri
fti & præcipua Martyrum coemetria, tituli etc.
illuftrantur. Opera & ftudio Pauli ARING HI,
Romæ, 1651. 2. vol. in fol.

D. Ioan. Andreæ de ASTESATIS Brixiani Benedictino - Caffinenfis Epiftola, in qua annus decimus feptimus fupra octingentefimum Bernardi, Regis Italia, emortualis oftenditur, & aliæ Lotharii Imperatoris, ac Ludovici junio ris, ejus filii, a vulgatis noviter obfervatæ epochæ exhibentur. Mediolani, 1733. in 4. Memoires chronologiques & dogmatique, par le P. D'AVRIGNY, Jefuite etc."

་་

[ocr errors]

B.

DISCOVRS Sur les vies des Saints, par Adrien BAILLET. A Paris, chez Nully, 1. vol in 8. Capitularia Regum Francorum. Additæ funt Marculfi Monachi & aliorum formule veteres & notæ do&tiffimorum virorum. Stephanus BALVZIVS Tutelenfis in unum collegit, etc. Parifiis excudebat Francifcus Muguet, 1677. in fol. 2. vol.

Stephani BALVZ11 Mifcellanea, hoc eft collectio veterum monumentorum, que hactenus latuerunt in variis codicibus ac bibliothecis. Parifiis, apud Muguet, 1678 & feqq. 6. vol. in 8. Innocentii Ill. epiftolæ & gefta ejusdem, ex edi- . tione Stephani BALVZII. Parifiis, apud Muguet, 1682. in fol. z. vol.

[ocr errors]

Vite Paparum Avenionenfium, five collectio. actorum veterum, quorum facta eft mentio in notis Stephani BALVZI1 Tutelenfis ad vitas Paparum Avenionenfium. Parifiis, apud Francifcum Muguet, 1693. Lettre de M. BALV Z E, pour fervir de reponse à divers ecrits qu'on a femés dáns Paris & à la Cour contre quelques anciens titres, etc. A Paris, chez Theodore Muguet, 1698. Hiftoire genealogique de la Maifon d'Auvergne juftifiée par chartes, titres, hiftoires anciennes & autres preuves authentiques, Par. M. BALV ZE. Paris, 1708. 2. vol in fol. Numifmata Imperatorum Romanorum a Trajano Decio ad Palæologos Auguftos, defcripta & illuftrata ab Anfelmo BANDVRIO, Monacho Benedictino. Parifiis, apud Montalant, 1718. in fol. 2. vol.

[ocr errors]

Clavis diplomatica, tradens fpecimina veterum fcripturarum, nimirum alphabeta varia, com· pendia fcribendi medii ævi,etc. opera & ftudio Danielis Eberhardi BARINGI. Hanov. 1737. Annales ecclefiaftici Cæfaris BARONI S. R. E. Presbyteri Cardinalis, tomis duodecim diftinЯi. Antuerpiæ, ex officina Plantiniana, 1612. Gothofr. BARTHELII Alphabeta univerfi, etc. Iene, 1688.

Antiquiffimi Virgiliani Codicis fragmenta & pi&uræ ex Bibliotheca Vaticana, a Pietro de San&to BARTOLO, 'In Roma, 1742. in fol. De chartarum fubfcriptionibus antiquis differtatio Domni Philippi BASTIDE, ad calcem differtationis de antiqua propagatione Ordinis S. Benedi&ti, in 4.

[ocr errors]

De l'utilité des voyages, & de l'avantage que la cherche des antiquités procure aux Savans,

par Ch. Cefar BAVDELOT. A Paris, 1686. 2. vol in 12. Gottfridi Leonardi BAVDIS ad analyfim monogrammatum Imperatorum & Regum Germanie præparatio. Lipfiæ, 1737. in 4. Ejusdem monogrammatum Imperatorum & Regum Germanorum, a Carolo magno, ufque ad f exceffum Conradi III. analysis & ufus in prebationibus. Lipfiæ,1737.

Coutumes de Beauvoifis, par Philippe de BEAVMANOIR enfemble les Affifes & bons ulages du Royaume de Ierufalem,' par Diblin; & autres anciennes coutumes, avec les no tes de Gafpard THAVMAS de la Thaumaffiere. A Bourges, chez Toubeau, 1690. 1. vol. in fol.

Io. Iodoci BECK differtatio de Vidimus, five copiis vidimaris. Altorfi, 1724.

Ejusdem differtatio de refignatione, avulfione & turbatione figillorum. Ibid. 1723.

Io. BEHм de encaufto Imperatoribus olim facro Reg 1715.

Traité des marques nationales, tant de celles qui feruent á la diftinétion d'une nation en gene- . ral, que de celles qui diftinguent les differents rangs de perfonies donc cette nation eft compofée & qui ont donné origines aux armoiries, etc. par M. BENETON or Morange, A Paris, 1739 in 12.

Difefa di tre documenti antichi, etc. id eft, Vin

diciæ trium documentorum antiquorum tabularii regalis coenobii S. Tuliae intra BRESCIAM falfitatis accufatorum ab anonymo. Mediolanenfi (P. Beretti), in differtatione chorographica de Italia medii ævi inserta tomo decimo rerum Italicarum, expofitæ ab editore brevis commentarii de cbfidione Bresciana anno 1438. Evangelifta MANELMO Vicentino.. Brescia, 1728. in 4.

Gafpar BERETTi Iforia delle guerra diplomatica. Mediol, 1729. in 4.

Ioan. Will, BERGER de autographis veterum. Witeberge, 1723. in 4.

Eduardi BERNARDI diagramma. Hiftoire des Comtes de Poitou & Ducs de Guienne, par lean BESLY, A Paris, 1647. 1.vol. in fol.

Guillelmi BEST Iurisconfulti ratio emendandi leges (die Weise den Text der Gefeße des römis schen Rechts zu verbessern), five libellus, in quo fecundum regulas certas plurimæ emendantur leges, etc, Ultrajecti, 1707.

Bi

[ocr errors]

der zu diesem Werke gebrauchten Schriftsteller.

Bibliotheca Bigotiana. Parifiis apud Boudot,
1706 in 12.
Bibliotheque Germanique, ou Hiftoire litteraire
de l'Allemagne ou du Pays du Nord, depuis,
1720. Amfterdam, 1720, & fitiv.
Bibliotheque Britannique, ou Hiftoire des Savans
de la Grande-Bretagne. A la Haye, 1733 &
fuiv. in 12.

Diflertation hiftorique fur quelques Monnoies de
Charlemagne, de Louis le Debonnaire, de Lo-
thaire & de leurs Succeffeurs, frappée dans
Rome. Par M. le BLANC. A Paris, chez
Coignard, 1689.

Traité historique des monnoies de France, depuis
le commencement de la Monarchie jufqu'à
prefent, par M. le BLANC. I. vol. in 4.
Vindiciae canonicarum fcripturarum vulgatæ la-
tine editionis, feu vetera facrorum Bibliorum
fragmenta, etc. Opera & ftudio Iofephi BLAN-
CHINI Veronenfis, Bresbyteri Congregationis
Oratorii Romani. Romæ 1740 in fol.
Petri Blefenfis opera omnia, editore Petro de
GUSSENVILLA. Parifiis, 1667. in fol. 1. vol.
De formule, REGNANTE CHRISTO, in ve-
terum monumentis ufu. júftas pro Regibus
maximis Philippo I & II. fummaque Regum
omnium poteftate vindicias complexa Diatribe,
autore D. BLONDELLO. Amftelodami, apud
Ioannem Blaeu. 1646.

K

luft. Henning BOEHMAR differt. de Epifcopo Vice-Cancellario Imperii, refp. Frid. de Schicwarzenfels. Hale, 1731. in 4.

Iuft. Henning BOEHMER differtatio de jure &
autoritate figilli authentici, refp. Iac. Gileberr
Nagelio. Hala, 1742. in 4.

Ejusdem differtatio de fcripturis non legibilibus,
refp. Io. Melch. von dem Busch, Hale, 1700.
Offervazioni fopra i Cimiterii de SS. Martiri ed
antichi Criftiani di Roma, da Marc'Anton.
BOLDETTI Con figure. Roma, 1720. in fol.
A&ta San&torum ex latinis & græcis monumentis
colle&ta, additionibus & notis illuftrata ftudio,
PP. Joan BOLLANDI, God, HENSCHENII,
etc. Antuerpiæ.
Danielis .PAPEPROHII,
1643. & feq. 44. vol. in fol.
Hiftoire critique de l'etablissement de la Monar-
chie Francoife dans les Gaules, par M. l'Abeé
du Bos. A Paris, 1734.
Floriacentis vetus Bibliotheca Benedictina etc.
a Bosco Parifienfis Celeftini.
Ioannis
opera
Lugduni, 1605.!

La Chorographie, ou defcription de Provence &
biftoire chronologique du meme Pays. Par le

[ocr errors]

655

fieur Honoré BOUCHE. A Aix, 1664. 2. vol in fol.

Hiftoire de l'Abbaye royale de Saint-Germaindes- Prés, avec un recueil de titres authentiques & autres pièces juftificatives. Par Dom Jacques BOUILLARD, Religieux Benedictin de la Congregation de S. Maur, A Paris, chez Gregoire Dupuis, 1724.

Recueil des Hiftoriens des Gaules & de la Fran-
ce, par Dom. Martin BOUQUET, Pretre & Re-
ligieux Benedi&tin de la Congregation de S.
-Maur, & par fes continuateurs. A Paris, aux
depens des Libraires affociés, r. vol. in fol.
Somme rurai, ou le grand Couftumier general de
pratique civil & canon, compofé par M. Iean
BOUTEILLER, Confeiller du Roi en fa
Cour de Parlement (fous Charles VI.) Revu &
corrigé fur l'exemplaire manufcrit, illuftré de
commentaires & d'annotations, etc. par Louis
CHARONDAS LE CARON, Turisconfulte
Parifien. A Paris, chez Barthelemi Macé, 1612.
Recherches curieufes des monnoies de France,
depuis le commencement de la Monarchie
jusqu'à la fin de la premiere Race des Rois, en
l'an 1751, par Cl. BOUTEROUE. A Paris, chez
Cramoify, 1666. in fol.

Hiftoire du Diocefe d'Evreux, par Philippe le
BRASSEUR. A Paris, chez Barois, 1722. 1.vol.in 4.
Chriftiani BREITHAUPTI Ars decifratoria, etc.
Helmftadii, 1737. in 12.

Henrici BRENCMANNI, IC. & Academici Flo-
rentini, hiftoria Pande&tarum, feu fatum exem-
plaris Florentini, etc. Traje&ti ad Rhenum,
1722. in 4.

Le parfait Notaire Apoftolique, contenant les reg-
les & les formules de toutes fortes d'actes, etc.
par lean Louis BRUNET, Avocat au Parle
ment. A Paris, 1728 & 1730. 2. vol. in 4.
Nouvel examen de l'ufage general des Fiefs en-
France, pendant le XI. le XII. le XIII & le
XIV. fiecle pour fervir à l'intelligence des plus
anciens titres du domaine de la Couronne, &
de l'hiftoire, par M. BRUSSEL, Confeiller du
Roi, Auditeur ordinaire de fes comptes. Pa-
ris, 1750. 2. vol. in 4.
Alphabeta & characteres, a creato mundo ad no-
ftra usque tempora, apud omnes nationes ufur-
pati, cum figuris Theodori de BRY. Fran-
cofurti, 1596.

Hiftoria Univerfitatis Parifienfis, autore Cæfare
Egaffio BULEO, antiquo Rectore & Scriba
ejusdem Univerfitatis. Parifiis, apud Francif
cum Noel, 1665. in fol. 6, vol
2000 2

Hi

« VorigeDoorgaan »