In scorium ruit exitium egra potentia migrat.
Montibus excedunt onagra atque leo.

Cornua vervecis mutilabunt federa tauri.
Sydera Pollucis fraternum corruet astrum
Una dies mortis deponet serta duorum
Et Babel Archadie perfusa cruore rubebit.

II.

Versus de victoria Johannis ducis Brabantie huius nominis primi, quando victoria facta fuit apud Woronc.

Bissenis demptis annis a mille trecentis
Brabantinonum leo dux petit inferiorum
Partes vallando Woronc ibi castra metando.
Ad Nonas mensis sexti cum Coloniensis
Venit prelatus et Guelrensis comitatus
In turba forti, Brabantinos dare morti.
Presul Zibertus nimio fervore refertus
Hanc lucem clare voluit sermone beare,
Fecit sermonem: Veni vincire leonem,
Currus adduxi, funes, et vincula struxi,
Nam fortuna cecam deduxit ad hunc modo cecum,
Quia locupletemur septenium nunc gratulemur
Anime responso, galea quoque lumine sconso.
Concurrunt cunei sub sexta parte diei,
Stat leo dux fortis cinctus virtute cohortis
Pugnans securus, seu victor ab hoste futurus.
Hinc hostes mille pereunt, fugit hic, cadit ille,
Hic captivatur, perit hic, alter iugulatur,
Alter in amne perit, alterque latibula querit.
Ducitur ingratus sermonis preco ligatus

Ad castrum comitis de monte velut bene sitis.
Luceburgensis cum fratribus en iacet ensis
Ore supinatus et Guelrensis comitatus!
Ipsius victo domino, iunctoque relicto.

Spargitur ad predam, quanto supra dux redam
Transvehit in Brabant. Sic Brabanti superabant.
Luceburgensem, Guelrensem, Coloniensem. —

III.

Anno domini M. cc. nonagesimo quarto hec scripta sunt de papa
Petro, qui et Celestinus.

1. Petru(s) de petra mittitur deserti monte visere
Syon et proprium collitur mitti vestibus vellere
Fratrum fastus reprimitur novo recisus vomere
Gratia clero tollitur iam lucis orto sydere.
2. Celesti rore preditus suo respondens nomini
Celestinus vir inclitus sacrosancte regimini
Ecclesie prepositus velut in celo gemini
Irradiat divinitus iste confessor domini.

3. Petrus laudum carmina, Petrus pro grege vigilat,
Petrus absolvit crimina, serpens anticus sibilat,
Petrus confert iuvamina, quibus omnis plebs iubilat,
Post Petrum canunt carmina, ambra lucis rutilat.

IV.

XXI versus de inundantia aquarum et de destructione pontium facta
Parisius.

Parisius prime trahe tetras mille tricento,
Vespere quod Thome pontes cecidere memento.
Tunc tantum crevit, tunc tantum Secana sevit,
Quod pontes fregit et eorum summa subegit.
Suntque molendina desubtus facta supina
Avulsis trabibus cecidi penitusque subacta
Portus erat ratibus extra Haymonis madefacta
Secana trabibus ut mare tergidus excuciebat
Undique littora fluctibus, et mora nulla fiebat
Ob ... dia1) tellus noxia clade redundans.
Cur das flumina sicut fulmina semper inundans?.
Parisius domibus nivibus mala tot tribuisti,
Tot querulos inibi populos alibique dedisti.
Defecit siquidem panis venalis ibidem.
Gens patrie plorat, vocum degens agit, orat
Orat, agat degens vocum plorat patrie gens.
Divinum numen rogo, nunquam Secana flumen

1) Durch Rasur undeutlich.

Anno milleno tricenteno minus annis
Quatuor e fl(uvio) 1) solito Secane fluit omnis
Parisiusque vago motu meat ista vorago

Per totamque plagam regis tulit hereme plagam.
Pontes saxosos secat hic strepitus per aquosas
Et fere complosos facit istos flumine rosos.
Fundit castella, muros quasi in eva procella,
Hospicii cella Christi cadit atque capella.
Dum consternuntur pontes, multi moriuntur,
Carbasa multorum franguntur plena virorum,
Unda molendina rapit hinc absente farina,
Pluribus est pena (?), non desert ulla carina,
Fruges vel vina tanta veniente ruina,
Cessat doctrina victum; bone Christus propina!
Descum plenus tristis proclamat egenus
Heu quis non fieret discurrere, quando videret
Parisius pontes tantasque domos pereuntes,
Merces (?) et gentes mersas nautas quoque flentes,
Parvos infantes et dolia flumine nantes

In propriosque lares, nequeunt remanere scolares,
Sed tristes fugiunt, peregrini sic quasi fiunt.
Ad templum Secana Bernardi brachia cava
Transtulit et lavit vicos, quos nunc superavit
Per plateam torrens inaberti (?) cursitas horrens
Pressaque tu ploras, quod fers gariadis,
Quis posset tanta mala vobis dicere, quanta
Hinc sunt Parisius, ego non, non igitur 2) alius.

Circaque sedes pontis et edes destruis undis

Quando (?) decedis. non magelides (?) 3) quos male condis

Parisius via deficiet pia iam studiorum,

Nam stat inopia nullaque copia lata ciborum.

ibid. Blatt CIII.

1) Rasur.

2) Ms. gtur. 3) auch Rasur; undeutlich.