Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

C.

PLINII

CAECILII

aSECVNDI EPISTOLARVM

Liber primus.

ARGVMENTVM.

Septitio Claro fuum epiftolarum opus dedicat,hortatu eius collectum : pluréfque promittit, fi nec eum confilij nec fe obfequi poeniteat.

C. PLIN. SECVNDVS

*

[blocks in formation]

a al. exempt. SECVNDI, viri confula

ris, orato

rifque difer tiffimi.

I AL. SE.
CVNDO.

REQVENTER hortatus es vt epiftolas, fi quas paulo accuratius fcripfiffem,colligere publicarém que. Collegi,no feruato temporis ordine: (neq; enim historia com poneba) fed vt quæq; in manus venerat. Supereft vt nec te confilij, nec me pœniteat obfequij. Ita enim fiet vt eas quæ adhuc negle&a iacent requira: &,fi quas addidero,në fupprima. Vale.

Argumentum.

Mittit librum fuum, id eft, altionem pro Accia Variola (quam teftatur fcripfiffe ad imitationem Demofthenis) rogátque vt intendat limam & iudisium, confilio eius in editione vfurus.

C. PL.

ARRIANO SVO S. & al. ADRIA

NO 4.. AR,

QVIA tardiorem aduentum tuum profpi-1RIG. cio, librum quem prioribus epiftolis pre

a. j.

10.

* al. æquus

aquas affe

qui pral. post

miferam, exhibeo. Hunc rogo ex confuetudine tua & legas & emendes: eo magis, quòd nihil sal. todefy antè peræque eodem 4 in fcripfiffe videor. le. al. eo- tentaui enim imitari Demofthene,femper tuum, dénque &y Caluum, nuper meum, figuris duntaxat oratiobal, tantoru nis. Nam vimb tanturum virorum pauci quos verb.al. tan- cæquus amauit,affequi poffunt.Nec materia ipfa á virorum buic(vereor ne improbè dicam) æmulationi reIupiter ama- pugnauit. Erat enim propè d tota in contentione wit. al. quos dicendi. quod me longa defidiæ indormientem excitauit, fi modò is fum ego qui excitari pofim tantam fim. Non tamen omnino Marci noftri enanovs verborum, fugimus, quoties ƒ paululum itinere decedere fequitur qui non intempeftiuis amoenitatibus admonebamur. dal.tots po- acres enim effe, non triftes, volebamus. Nec eft fita in cont. quòd putes me fub hac exceptione venia poftual. Tulare. immò quò magis intendam limam tuam, g confitebor & ipfum me & contubernales ab edifpaulum tione non abhorrere: fi modò tu fortaffe ↳ errori Luri noftro album calculum adieceris. Eft enim planè aliquid edendum, atque vtinam hoc potifsimum, quod paratum eft: (audis defidiæ votum) edendum autem ex pluribus caufis : maximè quòd libelli quos emisimus, dicuntur in manibus effe, quanuis iam gratiam nouitatis exuerint. nifi tamen auribus noftris bibliopola blandiunJadi fans, datur. Sed fanè blandiantur, dum per hoc mendacium nobis ftudia noftra commendent. Vale.

podum?

[ocr errors]

$al,cófiteor.

Argumentum

Caninium Rufum municipem fuum hortatur vi fe monumentis literarum à mortalitate vindieet, amissa rerum vulgarium cura.. Euit enim ftudiofue

carminum,præfertim quibus bellum Dacicum Traiani fcribere orfus eft.

C.

PLINIVS CANINIO

RV FO S,Y O S.

3

Vid agit Comum,tux mex que delicia?quid
fuburbanum amenifsimum?quid illa porti-

feruiens

c tam fol. d balneum

eus verna semper? Quid a maravov opacifsi-platanus D* mus? quid EVripus viridis & gemmeus? quid pacifsima ↓ fubie&us & feruiens lacus quid illa mollis & fubie&us c tamen folida geftatio? quid d balineum illud, quod plurimus fol implet & circumit? quid triclinia illa popularia?quid illaƒ paucorú? quid e illa vel popinæ quid cubicula diurna nocturnáq;? pofsi pop. vel illa déntne te,& per vices partiutur? An,vt folebas, Pau f paucorum intentione rei familiaris obeundæ, crebris ex- quid cubic. curfionibus auocaris?g fi te pofsident, felix bea- Pofsidet te & bouin tu cổ túfque es: finminus, vnus ex multis. Quin tu temnis hum.. (tempus eft enim)humiles & fordidas curas"a-alifque my liis mandas? & ipfe te in alto ifto pinguique feceffu ftudiis adferis? Hoc fit negotium tuum, hoc otium,hic labor, hæc quies:in his vigilia,in his etiam fomnus reponatur. Effinge aliquid & excude, quod fit perpetuò tuum. nam reliqua nam cumpar rerum tuarum poft te alium atque alium domi- liqua num fortientur:hoc nunquam tuum definet effe, fi femel cœperit.Scio quem animum,quod hor ter ingenium: tu modò enitere vt tibi ipfe fis tanti,quanti videberis aliis,fi tibi fueris. Vale.

Argumentum..

Laudata prins rerum copia in villi Pompeis Celerina foerus fua& feruorum diligentia, in

Carfolano.

cuenit

potius

tat illam ad fua pradia.

C. PLIN. POMPEIE CELE

RINAE SOCR VI S.

4

Quien Carfulano,in Perufino tuo,in NarVantum copiarum in Ocriculano, in Nar. pienfi verò etiam balineum, ex epiftolis meis (nam iam tuis opus non eft) vna illa breuis & vetus fufficit. Non, me hercule, tam mea funt quæ mea funt, quàm quæ tua, hoc tamen diffe runt,quòd folicitius & intentius tuime quàm mei excipiút.Idem fortaffe eueniet tibi,fiquando in noftra diuerteris. quod velim facias: primùm vt perinde noftris rebus, ac nos tuis, perfruaris: deinde, vt mei expergifcantur aliquando, qui me securè ac propè negligenter expe&ant. Nam mitium deminorum apud feruos ipfa confuetudine metus exolefcit: nouitatibus excitantur,probaríque dominis per alios*magis quàm per feipfos laborant. Vale.

Argumentum.

Mores fubdolos & malos M. Reguli caufidici Voconio per epiftolam oftendit: u enim poft malos principes, quorum temporibus vfus fuerat, cæpit timere ne Secundum, quem in caufis agendis laferat, iratum haberet : quare ambibat illius amicos vt eum reconciliarent. Erat enim, quum timebat, omnium timidißimus : quum audebat, audaciffimus.

C. PLIN. VOCONIO RO

ΜΑΝΟ SVO S.

[ocr errors]

Vidiftine quenquam Mar. Regulo timidiorem humiliorémque poft Domitiani mor

Arrionillz

tem? fub quo non minora flagitia commiferat quàm fub Nerone, fed te&iora. Cœpit vereri ne fibi irafcerer. nec fallebatur: irafcebar. Ruftici Aruleni periculú fouerat, exultauerat morte: adeò vt librũ recitaret publicarétque, in quo Rufticum infe&tatur, atque etiam Stoicorum fimiam appellat. Adiicit, Vitelliana cicatrice ftigmofum. Agnofcis eloquentiam Reguli. lacefat Herennium Senecionem tam intemperanter quidem, vt dixerit ei Metius Carus, Quid tibi cum meis mortuis? nunquid ego aut Craffo aut Camerino moleftus fum? quos ille fub Nerone accufauerat. Hæc me Regulus dolenter tuliffe credebat : ideóque etiam qui recitaret librum, non adhibuerat. Præterea reminifcebatur quàm capitaliter ipfum me apud centumuiros lacef fiffet. Aderam * Arionilla Timonis vxori, rogatu Aruleni Ruftici. Regulus contrá. Nitebamur nos in parte caufæ fententia*Metii Mode- Vectij fti, optimi viri: is tunc in exilio erat, à Domitiano relegatus. Ecce tibi Regulus, Quæro(inquit) Secunde, quid de Modefto fentias.* Vides quod Vide periculum,fi refpondiffem, bene: quod flagitiu,fi malé. Non poffum dicere aliud tune mihi quàm deos adfuiffe. Refpondebo,inquam,quid fentia, fide hoc centumuiri iudicaturi funt. Rurfus ilJe, Quæro quid de Modefto fentias. Iterum ego, Solebant teftes in reos, non in damnatos,interrogari, Tertiò ille, Nó iam quid de Modefto, fed quid de pietate Modefti fentias. Quæris, fentias, quæinquam, quid fentiam? At ego ne interrogare quidem fas puto de quo pronuntiatum eft. Conticuit: me laus & gratulatio fequuta eft, quod nec famam meam aliquo refponfo,vtili fortafle a. iii.

[ocr errors]
« VorigeDoorgaan »