Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

inhonefto tamen, læferam: nee me laqueis tam infidiofæ interrogationis inuolueram. Nunc ergo confcientia exterritus apprehédit Cæcilium Celerem: mox Fabium Iuftum rogat vt me fibi Ne fie cont, reconcilient. *Nec contentus, peruenit ad Spu

at. Nec hic

quit, manè

vid. perferre.

มะ

rinnam. huic fuppliciter(vt eft quum timet abRogo, in iectiffimus)* Rogo manè videas Plinium domi: fed planè manè (neque enim diutius* ferre foli citudinem poffum) & quoque modo efficias ne mihi irafcatur. Euigilaueram.Nuntius * à Spuait, Spurin rinna, Venio ad te. Imò ego ad te. Coimus in porticum Liuia. Quum alter ad alterů tenderemus, expofuit Reguli mandata, addit preces fuas,vt decebat optimum viru pro difsimillimo, Faree. Cul *Parce, inquiens. Cui ego, Difpicies ipfe quid renuntiandu Regulo putes. te decipià me non oportet. Expe&o Mauricum (nondum enim ab exilio venerat) ideo nihil alterutram in partem refpondere tibi poffum, facturus quicquid ille decreuerit. Illum enim effe huius confilii ducem, me comité, decet. Paucos poft dies ipfe me Regulus conuenit in prætoris officio: illuc me perfequutus, fecretum petit. Ait timere fe ne animo mco penitus hæreret quod in centumuirali iudicio aliquando dixiffet, quum refponderet mihi cui no eft & Satrio Rufo, Satrius, cui cft cum Cicerocontêtus eft ne æmulatio,&qui* contentus non eft eloquentia feculi noftri. Refpondi,nunc me intelligere malignè di&u, quia ipfe confiteretur, cæterùm*poexiftimare, tuiffe honorificum exiftimari. Eft enim, inquam, mihi cum Cicerone æmulatio, nec fum contétus eloquétia feculi noftri. Nam ftultifsimum credo, ad imitandü nó optima quæque proponere. Sed tu, qui huius iudicii meminifti, cur illius oblitus

indicio

potius hono

raficum fuiffe

es in quo me interrogafti quid de Metii Modefti pietate fentirem? Expalluit notabiliter, quanuis palleat femper Hæfitabundus inquit, Interroga ui, non vt tibi nocere, fed vt Modefto. Vide hominis crudelitate, qui fe no difsimulet exuli nocere voluiffe.Subiunxit egregia caufam.Scripfit, inquit,in epiftola quadã quæ apud Domitianum recitata eft, Regulus omniu bipedum nequifsi mus,quod quide Modestus verifsimè fcripferat, Hic ferè nobis fermonis terminus. neque enim volui progredilógius, vt mihi omnia libera fer. uarem dum Mauricus*venit. Nec me præterit effe Regulum Jusnaaperov. eft enim locuples, fa&tiofus, curatur à multis, timetur à pluribus, quod plerunque fortius amore eft. poteft tamen fieri vt hac concuffa labantur, nam gratia malorum tam infida eft quàm ipfi. Verùm, vt idé fæpius dicam,expe&o Mauricu. vir eft grauis,pru dens, multis experimentis eruditus,& qui futura pofsit ex præteritis prouidere: mihi & tentandi aliquid & quiefcendi illo autore ratio constabit. Hæc tibi fcripfi,quia æquum erat te pro amore mutuo non folùm omnia mea fata dicáque,verumetiam confilia cognofcere. Vale.

Argumentum.

[ocr errors]

Tacitum, fcriptorers grauißimum fibique artif fima familiaritate coniun&tum, monet, in fyluis xemplo fuo poffe & ftudere & venari conmode. ve rum ab hac opinione multam receßit Quintilianus, qui libro decimo penitus tale ftudendi genus improbat & rationibus confutat. Cui fententia Tacitus accedens, epifpolam refcripfit qua in hoc volumine extat, no poffe fimul Diana Minerua operă dare. a. iiij.

venerit

au Jaips

TOY.

[blocks in formation]

Ridebis, & licet rideas. Ego Plinius ille qué nofti, apros tres, & quidem pulcherrimos, cepi.Ipfelinquis. Ipfe:non tameh vt omnino ab inertia mea & quiete difcederem. ad retia fedebam: erant in proximo, non venabulum aut lan@pugillaris cea,fed ftylus & a pugillares: meditabar aliquid enotabámque,vt fi manus vacuas, plenas tamen ceras reportarem. Non eft quòd contemnas 2fcribendi hoc b ftudendi genus. Mirum eft vt animus ca cal.has agisatione. al. agitatione motúque corporis excitetur. d Iam cogitat. vndique fyluæ & folitudo,ip fúmque illud filen

Nam

alicet

ca

tium quod Venationi datur,magnacogitationis incitamenta funt. Proinde quum venabere e licebit, autore me,vt panarium & laguncula, fic pagilarem etiamfpugillares feras: experieris no Dianam magis motibus quàm Mineruam inerrare. Vale.

Argumentum.

Roganti Otauio vt vellet adeffe Gallo contra Baticos,pollicetur faltem ab aduocatione Baticorum Te deftiturum. quos etiam cu fuo periculo fæpe iuuf in fine petit fibi fieri copiam carminum qua Octauius componebat. extat enim epiftola lib. 2.qua Fonatur Oltauy verfus publicari.

C. PLIN.

VI

OCTAVIO

RV FO SVO S.

7

Ide in quo me faftigio collocaris, quum mihiidem poteftatis idémque regni dederis, quod Homerus loui opt.max.

Τῷ δ ̓ ἕτερον μεν ἔδωκε πατὴρ, ἕτερον δ' αίδα

[ocr errors]

*

Nam ego quoque fimili nutu ac renutu refpondere voto tuo poffum. Etenim ficut fas eft mihi, præfertim te exigente, excufare Bæticis contra vnum hominem aduocationem: ita nec fidei noftræ, nec conftantiæ quam diligis, conuenit, ad ́ effe contra prouinciam quam tot officiis, tot laboribus, tot etiam periculis meis aliquando deuinxerim. Tenebo ergo hoc temperamentum, vt ex duobus, quorum alterum petis, eligam id potius in quo non folùm ftudio tuo verùm etiam iudicio fatisfaciam. Neque enim tantopere mihi confiderandum eft quid vir optimus in præfentia velis, quàm quid femper fis probaturus. Me circa idus O&obres fpero Romæ futurum,eadémque hæc præfentem quoque tua meáque fide Gallo confirmaturum : cui tamen nunc iam licet fpondeas de animo meo.

alterutrum

Η καὶ κυανέησιν ἐπ' ὀφρύσι νοῦσε Κρονίων. Cur enim non vfquequaque Homericis verfibus agam tecum? quatenus tu me tuis agere non pateris: quorum tanta cupiditate ardeo vt videar mihi hac fola mercede poffe corrumpi, vt vel contra Bœticos adfim. Penè præterii `quod minimè prætereundum fuit, accepiffe me careotas optimas, quæ nunc cum ficis & boletis* certan- cortamen, dum habent. Vale.

Argumentum.

Mittit Pompeio Saturnino,fingulari do&rina viTo, orationem quam habuerat apud municipes fuos, dedicaturus ibidem bibliothecam, & annuos fumptus in alimenta ingenuorum filiorum pollicitus: excufat quòd in ea maiores fuos & Je quoque laudet, tantum denique Pompeio defert,vt de editione pro

metafe,

editione op, dumfæp.

latius al. lautiusquerit

illius arbitrio fit falturus.

C. PLIN. POMPEIO SA

[blocks in formation]

PEropportunè mihi redditæ funt literæ tuæ, quibus fagitabas vt tibi aliquid ex fcriptis meis mitterem, quum ego idipfum deftinaffem. Addidifti ergo calcaria fponte currentia paritér que & tibi veniam recufandi laboris, & mihi exigendi verecundiam fuftulifti. Nam nec me timidè vti decet eo quod oblatum eft: nec te grauari quod depopofcifti. nec eft tamen quod ab homine defidiofo aliquid noui operis expeces. Petiturus fum enim vt rurfus vaces fermoni que apud municipes meos habui,bibliotheca dedicaturus.Memini quidë te iam quædam* adnotaffe, fed generaliter. ideo nunc rogo vt non tantùm vniuerfitati eius attendas,verumetiam par ticulas qua foles lima perfequaris. Erit enim & poft emendationem liberum nobis vel publicare vel continere. Quinimò fortaffe hanc ipfam cun&tationem noftram in alterutram fententiam emendationis ratio deducet, quæ aut indignum editione,*dum fæpius retra&tat,inueniet: aut dignum, dum idipfum experitur, efficiet. Quanquam huius cun&ationis meæ caufæ non tam in fcriptis quàm in ipfo materiæ genere confiftunt. eft enim paulo quafi gloriofius &* elatius.Onerabit hoc modeftiam noftram, etiamfi ftylus ipfe fuerat preffus demifsúfque,propterea quòd cogimar cum de munificentia parentum noftrorum,tum de noftra difputare. Anceps hic & lubricus locus eft, etiam quum illi necefsitas lemocinetur.Etenim fi alienæ quoque laudes parum.

« VorigeDoorgaan »