Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

*

ris quid fentiam? Contuli cum prudentibus. peritis viria conuenit inter omnes nec libertatem deberi, quia non fit data: nec legatum, quia feruo fue dederit. fed mihi manifeftus error videtur : ideóque pute nobis quafi fcripferis Sabina faciendum quod ipfa feripfiffe fe credidit. Confido acceffurum te fententiæ meæ, cùm religiofiffimè foleas cuftodire defun&orum voluntatem, quam bonis hæredibus intellexiffe pro iure eft. Neque enim minus apud nos honeftas quàm apud alios neceffitas valet.*Moretur ergo in li- Meretur erge bertate finentibus nobis, fruatur legato,quafi oLibert mnia diligentiffimè cauerit. Cauit enim quæ hæredes bene elegit. Vale.

Argumentum.

Minutiano Liciniani exilium narrat. in quod pulfus fuerat à Domitiano reus inceftus cum virgine Veftali: fimul & illius vitia taxans, & fortuna mobilitatem notans.

A

[merged small][ocr errors]

Vdiftine Valerium Licinianum in Sicilia profiter? Nondum te puto audiffe. eft enim recens nuntius. Prætorius hic modò inter eloquentiffimos caufarum a&tores habebatur: nunc eò decidit vt exul de fenatore,rhetor de oratore fieres. Itaque ipfe in præfatione dixit dolenter & grauiter. Quos tibi fortuna ludos facu? Fa enim ex profefforibus fenatores, ex fenatoribus profeffores. Cui fententiæ tantum bilis, tanrum amaritudinis ineft, vt mihi videatur ideo

CORNE

LIO M.

Indignum

Cornelia Ve-
WaliumMaxi-

man.

profeffus vt hoc diceret. Idem quum Græco pallio amicus intraffet ( carent enim togæ iure, quibus aqua& igni interdictum eft) poftquam fe dices compofuit,circumfpexitque habitum fuum, Latine (inquit) declamaturus fum:* dicens triftia & miferanda. dignum tamen illum qui hæc ipfa Rudia inceft fcelere maculauerit. Confeffus eft quidem inceftum: fed incertum,vtrum quia verum erat,an quia grauiora metuebat,fi negaffet. Fremebat enim Domitianus, æftuabátque ingenti inuidia deftitutus.Nam quum*Cornelian Maximillä Veftalem defodere viuam concupif fet,vt qui illuftrari feculum fuum eiufmodi exeplo arbitraretur, pontificis maximi iure,feu potius immanitate tyranni,licentia domini, reli quos pontifice's non in regiam fed in Albanam villam conuocauit. Nec minore fcelere quàm quòd vlcifci videbatur,abfentem inauditámque damnauit incefti, quum ipfe fratris filiam incefo non polluiffet folùm,verumetiam occidiffet, nam vidua abortu periit. miffiftatim pontifices, qui defodiendam necandámque curarent. Illa nunc ad V eftam, nunc ad cæteros deos manus tendens, multa, fed hoc frequentiffimè,clamitabat, Me Cafar inceftam putat: qua fàcra faciente, vicit,triumphauit. Blandiens hæc an irridens,ex fiducia fui, an ex contemptu principis dixerit, dubium eft. dixit donec ad fupplicium nefcio an innocens, certè tãquam nocens,duca est Quinetiam quum in illud fubterraneum.cubiculum demitteretur, hæfiffétque defcendenti stola, vertit fe ac recollegit, quúmq; ei carnifex manum daret,auerfata eft,& refiluit: fœdúmque 4onta&um contagiu quafi planè à cafto puróque corpore

nouiffima fan&itate reiecit: omnibúfq; numeris pudoris, πολλίω πρόνοιαν εἶχεν ουχήμως πεσεῖν. Præterea Celer, eques Romanus, cui Cornelia obiiciebatur, quum in comitio virgis cæderetur, in hac voce perftiterat, Quid feci? nihil fici. Ardebat ergo Domitianus & crudelitatis & iniqui tatis infamia. Arripit Licinianum,quòd in agris fuis occultaflet Cornelia liberta; ille ab iis quibus erat curæ, præmonetur, fi comitium & virgas pati nollet, ad confeffionem confugeret, quafi ad venian: fecit. Loquutus eft pro abfente Herennius Senecio tale quiddã,quale eft illud,

TeПxos. Ait enim, Ex aduocato nuntius factus fum.Receffit Licinianus. gratum hoc Domitiano, adeo quidem vt gaudio proderetur di cerérque, Abfoluit nos Licinianus. Adiecit etiam, non effe verecundiæ eius inftandum iple verò permifit fi qua poffet, ex rebus fuis raperet antequa bona publicarentur, exiliúmque molle, velut præmium, dedit. Ex quo tamen poftea clementia diui Neruæ tranflitus eft in Siciliam,vbi nuc profitetur, féque defortuna præfationibus vindicat. Vides quàm obfequenter paream tibi qui non folùm res vrbanas verumetiam peregrinas tam fedulò feribo, vt altius repetam. & fanè putabam te,quia nunc abfuifti,nihil aliud de Liciniano audiffe, quam relegatú ob inceftum. Summam enim rerum nuntiat fama,non ordine Mereor vt viciffim quid in oppido tuo,quid in fini timis agatur (folent enim notabilia quædam incidere) perferibus: denique quicquid voles:dum modo non minus longa epiftola nunties ego non paginas tantùm fed etiam verfus fyllabafque numerabo. Vale.

Argumentum.

Marcellini factum laudat, quòd quaftor quum ante tempus falarium fcriba recepiffet, eo mortue Traianum fuper hoc confuluerit, & fenatum hor tatur.itaque Arrianum ideo Marcellinum comme dat epiftola.

C. PLIN. ARRIANO

[blocks in formation]

Mas Egnatium Marcellinum, atque etiam Amihi fæpe commendas; amabis magis commendabifque fi cognoueris recens eius fa&um. Quum in prouinciam quæftor exiffet, fcribámforte que qui forte obtigerat, ante legitimum falarij tempus amiffiffet, quod acceperat fcribæ datuzus,intellexit & ftatuit fubfidere apud fe non oportere.Itaque reuerfus, Cæfarem,deinde Cafare autore, fenatum cófuluit quid fieri de falario vellet. Parua quæftio, fed tamen quæftio, Hæredes fcribæ fibi, præfe&i ærario populoque vindicabant. A&ta caufa eft, dixit heredem aduocatus, deinde populi vterque percommodé. Cæcilius Strabo ærario cenfuit inferendum: Babius Macer hæredibus dādum. obtinuit Strabo. Tu lauda Marcellinum, vt ego ftatim feci. quanuis enim abundè fufficiat illi quòd eft & à principe & à fenatu probatus, gaudebit tamen seftimonio tuo.Omnes enim qui gloria famáque ducuntur, mirum in modum affenfio & laus à mineribus etiam profe&a delectat. Te verò Marcellinus ita* reueretur vt iudicio tuo plurimum tribuat. Accedit his, quòd fi cognouerit Lue factum fuum *istò vfque penetraffe, neceffe of

[ocr errors]

laudis fuæ fpatio & curfu & peregrinatione læ tetur. etenim nefcio quo pace vel magis homi nes iuuat gloria lata quàm magna. Vale.

Argumentum.

Fuerat in patria Secundus, vbi quum audiuiffes municipes fuos Mediolanum petere,ftudiorum caufa, quòd nullos Comi præceptores haberem, hortatus eft parentes vt liberis magiftrum conducerent, de fuo promittens tertiam falary partem. quare in Tufculanum reuerfus, vbi opufculum quoddam erat abfoluturus, interim rogat Tacitum ut aliquem conquirat, qui ingenio fuo fidens, iudicio Nonoce mensum se subÿciat.

C. PL. CORN.

SYO S.

TACITO

33

SAluum te in vrbem veniffe gaudeo, venifti autem fi quando aliâs, nunc maximè mihi desideratus:ipfe pauculis adhuc diebus in Tusculano commorabor, vt opufculum quod cft in manibus abfoluam. Vereor enim ne, fi hanc intentionem iam* în fine* intermifero, ægrè resu- in finem mam: interim ne quid feftinationi mex pereat, laxauero quod fum præfens petiturus, hac quali* præcur- Præcept foria epiftola rogo, fed prius accipe caufas rogandi, deinde ipfum quod peto. Proximè quum in patria mea fui,venit ad me falutandum municipis mei filius prætextatus. Huic ego, Studes? inquam. Refpondit, Ɛtiam. Ubi? Mediolani. Cur non hic? Et pater eius (erat enim vià, atque e tiam ipfe adduxerat puerú) Quia nullos bic preceptores habemus, Quare nullos ? Nam wehe

« VorigeDoorgaan »