ford

vt ciuis oprimus diligas, Velim ergo quú proximè decuriones cótrahetur, quid fit turis indices, parcè tamé &modestè,deinde subiūgas nos quadringinta millia offerre, sicut præceperit Saturninus. Illius hoc munus,illius liberalitas, no. ftrum tantùm obfequium vocetur. Hæc ego fcribere publicè fuperledi, primùm,quod memineram pro neceffitudine amicitiæ nostre , pro fa. cultate prudentiæ tuæ,& debere te & poffe*per. inde meis ac tuis partibus fungi:deinde quia veo rebar ne modum quem tibi in sermone custodire facile eít, tenuiffe in epistola non viderer. Nam sermonem vultus,geftus,vox ipfa moderatur:epiltola omnibus commendationibus deftituta malignitati interpretantium exponitur. Vale.

Argumentum Capitoni vt hiftoriam fcriberet fuadentigrefcribit edem cupere : & caufas quibus ad hoc quibusque retardaretur enumerat : vbi pleraque multa quid historia ab oratione differat breuiter tra. Etat,cognitu quidem non inutilia. C. PLIN. *ÇAPITONI

8

& fuades non Svades vt historiam scribam

folus:mulci hucme fæpe monuerunt & ego volo, non quia commode facturum esse confido

(id enim temerè credas, nisi expertus) sed quia poßeris trdo mihi pulchrum in primis videtur,non' pati oc

cidere quibus æternitas debeatur , aliorúmque famam cum sua extendere. Me autem nibile. què ac diuturnitatis amor & cupido solicitat; rce

incitaretur,

TACITO

dere,

homine dignissima , præfertim qui nullius fibi conícius culpa pofteritatis, memoriam nop reformidet. Itaque diebus ac noâibus cogiro fi qua me quoque póßim Tollere humo. Id enim voto meo fufficit:illud supra votum , viétorque. virum volutare per ora. Quanquam ô.Sed hoc satis eft , quod propè fola historia polliceri videtar. orationi enim & carmini est

parua grati.is nis eloquentia fit fumma: historia quoquo modo fcripta dele&at. Sunt enim hom nes natura curiofi, & quamlibet nuda rerum cognitione capiuntur , vt qui sermunculis etiam fabellísque, ducantur: me verò ad hoc ftudium impellit domesticum quoque exemplum. Auunculus meus, idémq; per adoptionem pater,historias, & quia dem religiofislimè,fcripfit. Inuenio autem apud fapientes, honestisfimum effe maiorum veftigia sequi,fi modò re&o itinere præcefferint. Cur ergo c..n&or? Egi magnas. & graues caufas, has (etiamli mihi tenuis ex cis (pes) destino retraGare,net ineus ille labor meus,nili noc quod rcliquum eft studijaddidero,mecum pariter intercidat.nam fi rationem pofteritatis habeas, quica quid nó est pera&um,pro non inchoato* t Dis ces,Poces finul & resöribere actiones, & componere hiftoriam. Vtinam:sid vtrumque tam magnum est,vt abundè fit alcerum efficere. Vndeuicesimo ætatis anno dicere in foro cæpi, & nunc demum quid præftare debeat orator; adhuc tamen per caliginem video. Quid fi huico. neri nouum accefferit? habet quidem oratio & historia multa communia, * fed plura diuerfa in his ipsis quæ communia videtur. Narrat finè illa, narrat hæc,sed aliter; huic pleraq; humilia &

fordida,& ex medio petita : illi omnia recondita, splendida, excella conueniunt. hanc fæpius offa, musculi,nerui : illam tori quidam & quale jubæ dedent. hæc vel maximè vi, amaritudine, instantia:illa tra&u & fuauitate,atque etiam dulcedine placet.poftremò alia verba, alius fonus, alia conftru&io.Nam plurimum refert , vt Thuσydides ait,κτήμα fit as αγώνισμα: φuorum alterum oratio,alterum historia eft. His ex caufis non adducor vi duo diffimilia ; & hoc ipso diuersa quòd maxima , confundam misceámque, ne canta quafi colluvione turbacus ibi faciam quod hîc debeo.Ideóque interim veniam , ne å forenfibus verbis recedam , aduocandi peto. Tu tamen iam nunc cogita quæ potissimum tempora aggrediamur. vetera & fcripta aliis, parata inquisitio , fed onerosa collatio , inta&a & noua,graues offenfæ; leuis gratia. Nam*prærerii quòd in tantis vitiis hominum plura culpanda furit quàm laudanda : tum fi laudaue. ris,parcus: fi culpaueris, nimius fuiffe dicaris: quanuis illud pleniffimè,hoc reftri&isfimè fece

ris. Sed hæcnon me retardant : eft enim mihi Prahornas pro fide faris animi. Illud peto* prastruas ad

quod hortaris , eligáfque materiam, nec mihi *jam scribere parato alia rurfus cunctationis & moræ jufta ratio nafcatur. Vale.

Argumenrum

Doler Iulium Valentem grauitertiacere, fed moito jins fort quòd Auitse derefferis,

V Ariè me affecerunt literæ tuæ : nam partim

læta, partim triftia continebant. Læta, quòd te in vrbe teneri nunciabant. Nollcm ,inquis : fed ego volo, propterea quòd recitaturum Itatim vt ego veniffem,pollicebantur. Ago gratias quòd expe&or:triste illud, quod Iulius Valens grauiter iacet:quanquam ne hoc quidem triste,fi illius vtilitatibus æftimetur, cuius interest quammaturisfimè inexplicabili morbo liberari. Illud planè no triste solum,verumetiam lu&uosum,quòd Julius Auitus decessit , dum ex quæstura redit. Decessit autem in naui, procul à fratre amantisfimo,procul à matre,à furoribus. Nihil ista ad mortuum pertinent:sed pertinuerunt quum moreretur pertinent ad hos qui supersunt. quidem in flore primo tantæ indolis iuuenis extin&tus eft*summa consequuturus,fi virtutes e- maxima có. ius maturuiffent. quo ille studiorum amore fla- sequuturus: grabat? quantum legit? quantum etiam scriptit? quæ nunc omnia cum ipso fine fru&u pofterita- maturitate tis abierunt. Sed quid ego indulg o dolori?cui que. s frenos remittas,nulla materia non maxima eft. Finem epiftolæ faciam , vt facere possim etiam lacrymis quas epistola expressit. Vale.

12114 quod

lam

amabam vir

tutes eius

ARCY M E N I V M.

lambus Antonini tantum admiratur, vt fibiimia tabiles neger: 6 hortat ut ait fimiles identidem e. mittendes

CVm verfus tuos zmulor, cum maximè quàm

' fint boni experior. Vtenin) pi&ores pul. laboro, al. chrim abfoluiámque faciem rarò , nisi in peius,

effingunt: ita ego ab hoc archetypo 4 labor & decido. quo magis hortor vt quamplurima pro. feras,quæ imitari omnes concupiscant , nemo aut paucisfimi poslint. Vale.

labore.

Argumentum.

Sccundus hendecasylabo pollicitus fuerat amicis Tranquilliim emissurum quædam:qua quum diutius is contineret , & amici in dies promisa repeterent, eundem monet vt publicet:fin minus comminatur in Kum verfus conuitiofos.

Libera tandem hendecasyllaborum meorum fpoponderunt: appellantur quotidie & Aagitan. tursuc iam periculum eft ne cogantur ad exhi

bendum formulam accipere. Sum & ipfe in eis më ò fi dende bæsitator,* tu mora tamen meam quoque

cun&ationem tarditatémque vicisti.Proinde aut rumpe iam moras , aut caue ne eosdem illos libellos quos tibi hendecasyllabi noftri blanditiis elicere non poffunt, *conuitio scazontes extorqueant. Perfectum opus absolurúmque eft, nec iam splendescie lima;fed atteritur. Patere me videre titulum tuum, patere audire, defcribi,