qui in foro verifque litibus" terimur, multum terimus æmalitiæ, quanuis" nolimus, addifcimus. Schola tatem, & auditorium,"vt ficta caufa,ita res inermis in nolentes & fi&a cau noxia eft: nec minus felix, fenibus præfertim fares in. Nam quid in fene&ute felicius quàm quod dul-v cifsimum eft in iuuenta? Quare ego Ifæum non difertifsimum, tantùm verum etia beatifsimum iudico, quem tu nifi cognofcere concupifcis, fazeus ferreúfque es. Proinde fi non ob alia, nófque ipfos, at certè vt hunc audias veni, Nunquámne legifti Gaditanum quendam Titi Liuij Domine gloriáque commotum ad vifendu eum ab vltimo terrarum orbe veniffe, ftatimque vt viderat abiiffe? piórov, illiteratum,iners,ac penè etiam turpe eft,non putare tanti cognitionem, qua nulla eft incundior, nulla pulchrior," Bulla denique humanior. Dices, Habeo hic quos legam, non minus difertos. Etiam : fed legendi femper cccafio eft, audiendi non femFer. præterea multo magis, vt vulgò dicitur,vitarox afficit. Nam licet acriora fint quæ legas, altius tamen in animo fedent quæ pronunciatio, viltus, habitus, geftus etiam dicentis affigit. Nifi verò falfum putamus illud AEfchinis, qui Cum legiffet Rhodiis orationem Demofthenis, admirantibus cun&is, adieciffe fertur, Tie αυτό το θηρίου (τα αυτόν ρήματα βοῶντος) ακηκόει ;& erat AEfchines,fi Demoftheni credimus, * μεγαλοφωνότατος.fatebatur tamen longe melius λαμπρο eadem illa pronuntiafie ipfum qui pepererat. φωνότατος. Que omnia hue tendunt vt audias Ifæum: vel i dè tantùm, vt audieris. Vale. ત Argumentum. Perfoluto are alieno, quo premebatur Caluina pater, eo mortuo Cæcilius hortatur filiam vt adeat hæreditatem,quam propter grande debitum recipere timebat. C. PLIN. CALVINE S. 4 Ipluribus pater tuus vel vni cuilibet alij plus quàm mihi debuiffet, fuiffet fortaffe dubitandum an adires hæreditatem etiam viro grauem: quum verò ego addu&us affinitatis officio, dimiffis omnibus qui, non dico meleftiores, sed diligentiores erant, creditor folus extiterim: quúmque viuente eo nubenti tibi in dotem centum millia contulerim, præter eam fummam quam pater tuus quafi de meo dixit ( erat enim foluendo foluenda de meo) magnum habes facilitatis meæ pignus, cuius fiducia debes famam defun&i pudoremque fufcipere: ad quod ne te verbis magis quàm rebus horter, quicquid mihi pater tuus debuit, acceptum tibi ferri iubeo. Nec eft tibi quòd verearis ne fit mihi ifta onerofa donatio. funt quidem omnino nobis modicæ facultates, dignitas fumptuofa, redditus propter conditionem agellorum, nefcio minor an incertior, fed quod ceffat ex redditu, frugalitate fuppletur:ex qua, velut è fonte, liberálitas nostra decurrit. * quæ tamen ita temperanda eft, ne nimia profufione inarefcat: fed temperanda in aliis, in te verò facilè ratio conftabit, etiamfi modum excefferit.Vale. Argumentum. In dedicatione bibliotheca in patria fua oratio nem habuit de laudibus fuorum, & foli natalis a pud municipes. eius partem corrigendam Luperco deftinat. quem rogat vt fuperflua amputer: concedat tamen aliquas digreßiones,præfertim in defcriptione locorum. C. PLINIVS LVPERCO SVO S. pariter *Ctionem & à te frequenter efflagitatam, & à me fæpe promiffam exhibuitibi, no tamen totam.adhuc enim pars eius perpolitur.Interim quæ abfolutiora mihi videbantur, non fuit alienum iudicio tuo tradi. His tu, rogo,intentio traditum iri. nem fcribentis accommodes. nihil enim adhuc Rogo inter manus habui, cui maiorem folicitudinem Præftare deberem. Nam in cæteris a&tionibus exiftimationi hominum diligentia tantùm & fides noftra, in hac etiam pietas fubiicietur. In fubiicitur. de & liber creuit, dum ornare patriam & amplificare gaudemus, paritérque & defenfioni eius deferuimus & gloriæ. Tutamen hæc ipfa, quatum ratio exegerit, refeca. Quoties enim ad fa ftidium legétium deliciáfque refpicio, intelligo nobis commedationé[etiam]ex ipfa mediocritate libri petenda. Ide tamé qui à te hac aufteritate exigo, cogor id quod diuerfum eft poftulare vt in plerifq; froté remittas. Sut enim quædã adolefcentium auribus dada, præfertim fieria non refragetur.nam defcriptiones locort quæ in hoc libro frequentiores erunt non hiftorice tatùm, fed prope poeticè profequi fas eft.Quòd tamen fiquis extiterit qui *lautius fætitis.al. I feciffe quàm orationis feueritas exigat, huius rinse putet nos feruimus exonerare quælibet (vt ita dixerim) triftitiam reliquæ partes a&tionis exorare debebunt. Adnixi certè fumus vt *quamlibet diuerfa genera le&orum per plures dicendifpecies teneremus: Acâcut veremur ne quibufdam pars aliqua fecundum fuam cuinfque naturam non probetur: ita videmur poffe confidere-vt vniuerfitatem omnibus varietas ipfa commendet. nam & in ratione conuiuiorum, quanuis à plerifque cibis finguli tem peremus, totam tamen cœnam laudare omnes folemus: nec ea quæ ftomachus nofter recufat, adimunt -gratiam illis à quibus capitur. Atque hæc ego. fic accipi volo,non tanquam affequutum effe me credam, fed tanquam affequi laborauerim. formodo curat. taffe non fruftrà, G modò tu curam tuam admosequentur. ueris, interim iftis,mox iis quæ fequuntur. Dices te non poffe fatis diligenter id facere, nifi priùs totam a&tionem cognoueris. Fateor: in præfentia tamen & ifta tibi familiariora fient, & quædam ex his talia erunt vt per partes emendari poffint. Etenim fi auulfum ftatuæ caput aut membrum aliquod infpiceres, non tu quidem ex illo poffes congruentiam æqualitatémque deprehendere, poffes tamen iudicire an idipfum fatis elegans effet. nec alia ex caufa, principia librorum circumferuntur, quàm quia exiftimatur pars aliqua etiam finé cæteris effe perfeca Longius me prouexit dulcedo quædam tec loquedi.fed iam finem faciam,ne modum quem in orationi adhibendum puto, in epiftola excedan Vale. Argumentum. Admonet Auitum et fimul fugiat & nimiä lau titiam & fordem, commemoran to cœnam quiufdam qui alia alijs pofuerat.quam inaqualitatem Mart. more fuo & Iuuenalis fatyricè notant. C. PLINIVS AVITO SV.OS. Longum eft altius repetere, nec refert quem admodum acciderit vt homo minimè familiaris cœnarem apud quendam, vt sibi videbatur, lautum & diligentem: vt mihi, fordidum fimul & fumptuofum. nam fibi & paucis opima quædam, cæteris, vilia & minuta ponebat. vinum etiam paruulis lagunculis in tria genera defcripferat, non vt poteftas eligendi, fed ne ius effet recufandi, & aliud fibi & nobis,aliud mineribus amicis (na gradatim amicos *habet) aliud habebat fuis noftrifque libertis. Animaduertit qui mihi proximus recumbebat, & an probarem interrogauit. Negaui. Tu ergo,inquit, quam confuetudinem fequeris? Eadem omnibus pono, ad cœnam enim, non ad notam,inuito: cun&tifque rebus ex æquo quos menfa & toro æquaui. Etiám. ne libertos? Etiam. conui&ores enim tunc, non Libertos, puto.Et ille,Magno tibi conftat.Mini- puto.Ille, mé: Qui fieri poteft?*(Poreft)Quja scilicet liber poteft fciliei non idé quod ego bibūt, fed idé ego quod mei liberti. Et hercule, fi gulæ temperes, non eft o merofum quo vtaris ipfe communicare cum pluribus.Illa ergo reprimenda,illa quafi in ordinem redigenda eft, fi fumptibus parcas, quibusaliquanto rectius tua continentia quàm aliena contumelia confulas. Quorfum hæc?Ne tibi opti- confulis. ma indolis iuueni quorundam immenfa luxuria * cet |