Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub
[ocr errors]

Integendeel oom! Ga zitten als 't u belieft" en de jonge bureaucraat trachtte zoo spoedig mogelijk een zes- of achttal brieven en een paar portretten, die op zijn schrijftafel lagen, bijeen te rapen, opdat oom er toch maar geen onbescheiden blik in zou werpen.

"

Ga je gang, jongen, ik kijk niet” (ondertusschen keek hij scherp naar Daniel's handen), „, ben je misschien jarig geweest? Wel neen, dat is 's winters. Heb je van mijn leven, een dameshand! Zoo, zoo!" Och oom, 't beteekent niets!"

[ocr errors]
[ocr errors]

En portretten ook! He, ik wist niet dat je al zoo ver gevorderd was in de wereldkennis. Ik merk het al, ik heb je niets meer te leeren."

[ocr errors]

't Is een grap oom en anders niets! Waarom zou ik het u niet vertellen? We waren met twee vrienden bijeen en 't gesprek viel op al die huwelijksadvertentiën in de groote bladen. Ik verzekerde dat zij vruchteloos geplaatst werden, maar mijn vriend wedde tegen mij, dat men geen advertentie zoo gewoon en alledaagsch ook kon doen opnemen, zonder dat er brieven op kwamen. We hebben 't geprobeerd, een advertentie opgesteld, in den Haarlemmer gezet en zie nu het resultaat! 't Is nog geen week geleden.”

[ocr errors]

Hm, hm! Een wonderlijke grap. De vrouwen zijn groote gekkinnen! Wee hem, die zich daarmee ophoudt. 't Is altijd mijn idee geweest. 't Wordt haast dertig jaar, dat ik de gelofte deed, mij ver van al haar listen te houden, en ik ben er aan trouw gebleven, maar zie nu eens aan. Hoeveel brieven heb je ?"

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors]
[ocr errors]

Zeven!"

Laat mij den brief eens zien, waarbij geen portret gevoegd was!" Daniel legde zijn brieven weer neer, haalde een courant voor den dag en reikte dien zijn oom over.

[ocr errors]

Lees eerst de advertentie oom! Prozaïscher en flauwer kon het niet en toch zijn er acht dames (want waarlijk, ze zijn niets minder dan dat) die roeping voelen, zoo'n pedant heer tegemoet te komen." De oom las en schudde het hoofd.

[ocr errors]

Daar staat een goed ding bij: „Op vermogen wordt niet gelet!" Geen wonder! Acht arme oude vrijsters die jaren lang gezucht hebben omdat de mannen zoo prozaisch zijn om slechts naar de beurs en niet naar het hart te vragen, vinden daar nu tusschen

Guyotpillen en huizen te huur, geannonceerd dat er toch zoo'n witte raaf ergens in Holland bestaat. Dus gauw de pen genomen, portret ingesloten en met ongeduld gewacht. Laat die portretten eens zien."

Daniel had ze waaiervormig geschikt en reikte oom de beminnelijke verzameling over.

Er was van alles bij: busten, kniestukken, portretten ten voeten uit, die bij gebrek van andere bekoorlijkheden, den omvang van een langen sleep te bewonderen gaven. De eene zag lief glimlachend, de andere trotsch, of kruidje-roer-me-nietachtig; een leunde sentimenteel op een halve kolom en zag naar een bloempje, een vierde sloeg de oogen smachtend naar boven, terwijl een uitdagend hare bewonderaars aanstaarde en de laatste zich slechts en profil liet zien en het vermoeden opwekte, dat de andere helft van haar gelaat de belofte niet hield, welke men recht had van de zichtbare te eischen.

Ook in de kapsels heerschte groote verscheidenheid, bandeaux, krullen, pony's, à l'enfant, konden er maar niet in slagen aan een der zeven sterren, het voorkomen te geven van jeugd en schoonheid waarop ze allen zoo gaarne aanspraak zouden maken.

[ocr errors][ocr errors]
[ocr errors]

Heb je een keus gemaakt, Daan ?”

Ik niet, oom! Maar u dan ?"

Je weet, ik houd me met zulke gekheid niet op. Geef me nu den brief nummer 8 zonder portret."

Daniel zocht even en gaf oom het verlangde.

[ocr errors]

Hm, een lief handje. Goede vorm! Waarom heeft zij haar portret er niet bij gevoegd ?"

En hij las:

[ocr errors]

M!

Een jonge dame van 22 jaar geeft zich de vrijheid op uwe advertentie te reflecteeren."

"Zij heeft examens gedaan voor de fransche taal en teekenkunst.' Ha, jonge juffrouw, we verlangen geen gouvernante van je. Te veel geleerdheid is niet goed."

[ocr errors]

Gaarne zou zij dus in aanmerking willen komen voor de verlangde betrekking, daar zij gedwongen is naar een positie in de maatschappij uit te zien."

[ocr errors]

Nu, die heeft ook meer gewoonte van op gouvernante's- dan op huwelijksadvertentiën te schrijven. Een betrekking, ça promet!"

Die anderen schijnen dat al meer aan de hand te hebben gehad" verzekerde Daan, „ die overige brieven zijn vloeiend en lang zoo onbehouwen niet."

"

En wil dan met u in nadere correspondentie treden, maar familieomstandigheden dwingen haar deze zaak geheimzinnig te behandelen, waarom zij u vriendelijk verzoekt uw brieven onder het motto geheim te adresseeren aan den boekhandelaar E., Hofspui, s Gravenhage."

[ocr errors]

Zoo, een stadgenootje dus!.... De beste informaties staan haar ten dienste. Haar vader is Med. Doctor en haar familienaam heeft een zeer goeden klank. Eerst later zal zij dien echter bekend maken. Aangenaam zal het haar wezen weldra eenig bericht aangaande deze zaak te vernemen.

[ocr errors]

H.

Weet je wat, Daan! Met die zeven portretten kun je doen wat je wil. Verdeel ze met je vriend, laat die zeven dames bij mekaar komen, voor mijn part in de Tent van het bosch, maar met deze mag je niet spelen. Het arme kind heeft aarzelend de pen opgenomen. Zij is in een treurigen toestand en daarvan mogen wij geen misbruik maken, neen, waarlijk niet! Ik geef dien niet af."

[ocr errors]
[ocr errors]

't Is maar een grap, oom!"

Neen, neen, geen grappen, die tot droevigen ernst kunnen leiden. Die zeven dames zijn oude gekkinnen, die het dubbel en dwars verdienen dat men een loopje met haar neemt, maar dit kind, dat is te beklagen en anders niets."

Daniel vond het recht onaangenaam dat oom zich met zijn zaken inliet; maar oom moest nu eenmaal ontzien worden, want hij was ongetrouwd, rentenier en rijk. Zijn eenigste werk was tweemaal in het jaar zijn couponnetjes te knippen en hoe zwaar deze arbeid ook scheen, van harte gaarne had Daan daarvoor zijn betrekking opgegeven.

[ocr errors]

Ik ga naar de Witte en pas maar op dat een paar van die veertien oogen jou en je vriend niet betooveren."

Dien avond bleef de oom echter minder lang dan gewoonlijk in de societeit, waar hij gewoon was zijn maaltijden te nemen en

die meer zijn woning mocht heeten, dan de twee lieve kamertjes aan den Scheveningschen weg, waar hij slechts de nachturen doorbracht. 't Huis gekomen had hij nog geen lust naar bed te gaan; hij nam den brief weer ter hand.

"

Zoo'n arm kind! Een weesje misschien of wel een stief kind! Een van die ongelukkige schepsels, die te deftig zijn om van hare examens gebruik te maken en ze alleen voor de eer doen. Hoe angstig schijnt ze en hoe stoot haar blijkbaar het weinig jonkvrouwelijke van hare handeling tegen de borst. Ik heb goed gedaan den brief bij me te steken. Daan en zijn vriend zouden er mee gespot hebben, doch ik meen het goed met haar en wil er het mijne van weten! Maar hoe! Ja, het eenvoudigste is haar te schrijven. Had ze haar portret ten minste gestuurd! Ik ben al lang van plan geweest voor Daniel een goede vrouw te zoeken. Het eten in de Witte verveelt me, ik zou gaarne bij de jongelui willen inwonen; daarvoor moeten zij echter verplichting aan mij hebben. Ik zal haar alles oprecht schrijven, doch eerst haar portret!"

III.

Drie dagen later kwam Helene bij den boekhandelaar vragen of er geen brief aan haar adres was gekomen en deze stelde haar onmiddellijk een ter hand.

Bevend van ontroering stak ze dien bij zich en haastte zich naar huis, naar hare kamer, waar zij dien vol verwachting opende. Tot hare teleurstelling las zij alleen deze regelen :

[ocr errors]

Mejuffrouw!

Van de talrijke brieven die op mijn advertentie ingekomen zijn, heeft geen meer indruk op mij gemaakt dan de uwe.

[ocr errors]

Gaarne wil ik mij nader met U in betrekking stellen, maar kan

dit niet doen vóór ik in het bezit ben van Uw portret.

Gelief het mij dus in alle gerustheid toe te zenden; ge kunt verzekerd zijn van mijn geheimhouding en van de achting die U toedraagt

Adres: J. J. Poste-restante, 's Gravenhage.

Uw dienaar

X.

"

Een wonderlijke manier! Wat hebben ze met mijn gezicht te maken, maar mijn brief schijnt toch een goeden indruk te hebben veroorzaakt. Dat is veel waard. In 's hemels naam, ik zal mijn portret maar sturen en aandringen op een spoedige beslissing." Zoo gezegd, zoo gedaan!

Het portret werd gezonden, en de oom had zijn maatregelen zoo genomen, dat hij het verlangde weldra in zijn bezit had. Maar toen Helene's lief gezichtje, eenvoudig en toch geestig en aardig hem van zijn lessenaar aanstaarde, kwam er een zonderlinge gedachte bij hem op.

[ocr errors]

Wat zou Daniel er van zeggen als ik hem een vrouw opdrong uit de krant", want weten moest hij het eens. Een jong mensch ziet het leven poëtischer in; hij kan de gedachte niet velen dat een meisje zich aan hem aanbiedt. Ik ben ouder en praktischer; het prouveert voor het meisje dat ze een man van middelbaren leeftijd zoekt. Bij hem, dat weet ze, zal zij bescherming vinden, beter dan bij een jongen springert. Bovendien zal zij hooren hoe alles zich heeft toegedragen, hoe Daan's handelwijze eigenlijk uit een grap voortkwam en dat zal haar bitter pijnlijk treffen. Wie zegt me ook of Daniel haar zal aanstaan. Wat mij betreft...."

En hij keek onwillekeurig in den spiegel.

"

Zij verwacht een ouden vrijer en al zeg ik het zelf in mijn soort ben ik nog een knap man. Zij zal niet teleurgesteld wezen, daarvan kan ik zeker zijn. Hoe wijs van me dat ik haar portret heb gevraagd. 't Kon anders een studentengrap zijn of zoo iets. Maar neen, 't arme kind handelt ter goeder trouw."

Dien nacht deed de oude heer tegen zijn gewoonte haast geen oog toe en bij het opstaan 's morgens bedacht hij hoe prettig 't zou wezen, wanneer hij voortaan zijn ontbijt niet meer buitenshuis zou behoeven te zoeken, en in het voorkamertje alles net gearrangeerd zou zijn, het sneeuwwitte servet, het schaaltje met brood, het theeblad, dat alles verscheen hem als in een liefelijk vizioen. Hij dacht aan vroeger toen hij nog een te huis had, maar nu sinds jaren was het veranderd.

Zijn moeder was dood, zijn zusters verspreid, waarom had hij er niet eerder aan gedacht, hoe gezellig een vrouw alles rondom haar maken kon?

« VorigeDoorgaan »