Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

Hofla a 968 (Sp. IV, 144)??

terra Hoflake a° 1132 (Sp. IV, 195; Sl. 256).

terra quae vocatur Hovelaken a° 1132 (Sl. 256), Houelaken a° 1533 (GV 1875 bl. 130), -laicken a° 1577 (H., Stukken III, 127). Hoevelaecken a° 1282, 6 (Sl. 1009, 64), Hoeuelaicken a° 1402, 1523, 9 (GL in GV 1875 bl. 101; N. VI, 2 bl. 768; GL ib. 109), Hoevelaken a° 1619 (H., G. Maandw. I, 514).

Hueflaken a° 1333 (N. I, 309).

Hoeflaken a 1360 (N. II, 154), Hoefflaecken a° 1523, 61 (N. VI, 2 bl. 769; H., Kron. v. Arnh. 125), Hoeflaecken a° 1618 (J. Wagenaar, Vad. Hist. XXXVIII, 210).

hoeuelake omstr. 1400 (T. v. E. 134).

Hoifflaken ao 1459 (H., Roozendaal 345), Hoiflaken a° 1550 (H., G.
Maandw. II, 476).

Hoevelaek, -laeken a° 1645, 54 (Slicht. Tooneel 110a, 1b; G. Ge-
schied. 182).

Hoefiaken a 1772 (GV 1875 bl. 126).

Te Ammersooi en te Tiel een gesl. Hoeflake. Een Hovelacque was in 1887 voorzitter van den gemeenteraad te Parijs.

Holk, bp o. en bew. Nijkerk, a° 1434, 1534, 1608 Hollick (N. IV, 116; H., G. Oudhh. 381; Regrs 30), a° 1648 Holck (Regrs 137). In 1659 staat Kortenholk vermeld (Regrs 184).

Adject. De Holkerbeek, spruitend uit de Laak, a° 1659 de Hollekerbeek (Regrs ib.); de Holkerweg, straat van Nijkerk naar de Arkemehen, a 1482 de Hoelkerweg (Hard. I, 166, 7); De Holkerpoort te Nijkerk, vóór 1645, 54 (Slicht. Tooneel 107b).

Zie beneden, Hulkestein.

Gesl. v. Holk (te Zaandam).

Hollanderbroek, zie Oldebroek.

Holt (Het), erf te Wilp, a° 1484 (Cat. n° 699).

Holt (Olde-), te Otterlo, a° 1546 »dat Oldeholt, eene hegge bosch' (H., Roozendaal 446).

Holthuis (Het), landgoed te Twello:

het erve te, ten, het, 't Holthues a° 1374, 84 (Cat. n°. 53, 74),

-huijsen a 1386 (ib. n°. 77), -huijs a° 1405 (ib. n°. 151), -husen a° 1417 (VA 252).

Holthuizen, goed te Tonden, o. Voorst:

(in) Holthuson 12de en 13de eeuw (Sl. 391).

Holthuse, -hues a° 1339 (Bo 510a; Nom. Geogr. Neerl. II 154).
Hoelthuissen a° 1598 (Leenboek v. Spaansweerd in GV 1887 bl. 61).
Holthuis a° 1606 (ib. bl. 55).

Holthuizen, te Drempt, a 1431 Holthuijsensgoed (Invent. arch. Doesb. 73).

Holthuizen, o. Steenderen, bez. Deutekom en o. Didam,

Holmissi a° 807/14 (Bo 13)?

Holthusen a 1059 (Sl. 172).

Holthuisen, -huysen a° 1396, 1400, 86, 7, 1694 (H., Stukken III, 78; Sp. II Cod. Dipl. p. 29; N. V, 193, 4; GV 1875 bl. 5).

Holtwijk, bp o. Voorst:

Holtwich a 1267 (Sl. 882bis; Cat. n°. 1 en bl. 777), -wick a° 1405,

1554, 6 (VA 250 1); Cat. n°. 1040), -wijck a° 1564 (Cat. n°. 1099).

In Ootmarsum a° 1457 een goed de Holtwijck (D 69).

Gesl.: tot Houtwije a° 1348 (Cat. n°. 32); Holtwiic a° 1360 (Cam. II, 711, 58, 1079).

Homburgerbroek (Het), w. in 't Schependom van Deutekom, a° 1635 (op) het Hamburgerbroek (Invent. oud-arch. Doet. 1867 bl. 29). Te D. in 1841 eene Homburgerpoort. Ald. a° 1228 een gesl. v. Homberch (Sl. 515). In de Homburg is een weiland te Beest.

Hamburg [a° 1083 Hammaburg (Sl. 188), a° 1266, 80 Hamborch, -borg (ib. 867, 984)], luidde a° 1542 denkelijk Homborch (Cat. n°. 967), want a° 1355 was het Honborgh (Cam. II, 308, vgl. bl. 131b, 731).

Homoet, bp o. Valburg:

Homoet a 1347 (N. II, 30) a° 1391, 1416, 79 (N. III, 175, 338;
V, 122) omstr. 1400 (M. v. E., 71).

Homoit a 1386 (V A. 282) a° 1425, 33 (N. IV, 33, 95).

1) komt aldaar voor als: apud Holtwich in der buerschap van Noertempe".

Hoemoet a° 1416, 27 (N. III, 337; IV, 56) a° 1431 (N. IV, 75).
Hoimoet a° 1427 (N. IV, 56).

Hoemoit a° 1446 (ib. 222).

Homet a° 1657 (Cour féodale de Brabant, Regrs 375 p. 217).

Adject de Homoetssen tooren binnen Terborg a° 1530 (Slicht. Tooneel 87b); Homoetsche-woerd, heuvel ter plaatse, het hoogste punt der OB.

Gesl. v. Hoemuet a° 1355 (N. II, 78); v. Homoet a° 1359 (N. II, 109) a 1368, 1459, 1603 (N. II, 234; D 101; H., G. Oudhh. 31); v. Hoemoet a° 1363, 75 (N. II, 182; Slicht., G. Gesch. 1576) a° 1428 (H., Roozendaal 240); v. Hoemůet a° 1382 (N. III, 102), -moydt a° 1454 (N. IV, 269). Ook thans nog gesl. Homoet en Homoed.

Ook te Ek een tiendblok Homoet, a° 1693 Homoed (Akkoordbrief in MS.; HB 1879 bl. 355). Volksuitspr.: Hommet of Homt.

Noord-oost van Coesfeld in Munsterland een dorp Homod.

Hoonhorst (Gr. en KI.), o. Putten, omstr. 1400 dat guet to Hoenhorst (T. v. E. 134). Met dito gesl. (ib. 135). Te Warnsveld ligt een Honhorsterbosch, met gesl. v. Hon-, Hoenhorst a° 1283, 1381 (Sl. 1030; F 35).

Hoonte, bp o. en bez. Neede, -a° 1262 parrochia Hunte (Sl. 835). Gesl. v. Hunten a° 1244 (Sl. 650).

Hoophuizen, bp o. Nunspeet:

Haiphuesen a° 1534 (H., G. Oudhh. 385).

Een gesl. v. Haep a° 1358 (Grp Z., Cam. II, 542, 79, 80).
Haps (N.-Br.) luidde in 1419 Haips (H., G. Oudhh. 206).

Hoorn (met Omtrekhoorn), bp o. Heerde :

Hoorn a 1442 (Hard. I, 186).

Hoern a° 1519 (N. VI, 2 bl. 637).

Horn a° 1534 (H., G. Oudhh. I, 389).

Hornte, bp o. en ben. Neede:

campus apud Hornet a° 1188 (Sl. 371).

het goed de Hornt a° 1397 (B 51), ter H. a° 1398 (ib. 61), in de

H. a° 1417 (ib. 238).

het goed de Hornte a° 1407/8 (ib. 163).

[ocr errors]

D ter Hoernt a° 1408 (ib. 168), in de H. a° 1409 (ib. 177). Gesl.: op der Hornt a° 1502 (E 170).

Horssen, dorp in 't hart van MW, van welks kasteel de afbraak 16 Juli 1879 verkocht werd.

Hursin a° 1322 (Sp. IV Cod. Dipl. p. 46).

Horssen a° 1650 (GL in Nav. XXXII, 194) enz.

Horssum a° 1645, 54 (Slicht. Tooneel 336).

Horsen, Horssen, Horsse a° 1670 (oorspr. stuk te Batenburg, zie
Nav. XXXI, 22, 3).

Het bovenstaande als aanvulling van Nom. Geogr. Neerl. II, 129.

Gesl. v. Horssen a° 1531 (N. VI, 3 bl. 1004).

Te Waverlo (o. Didam) lag omstr. 1539, 50 (up) den Horssenbroek (Sloet, Van-Al's 136; Nederl. Heraut 1889 bl. 150).

Horst, goed te Gendringen,

ao 1236 pratum feni quod dicitur Ho

rest (Sl. 598).

Gesl.: omstr. 1450 v. Horst (M. v. E. 71). Vgl. ook Nom. Geogr. Neerl. II, 10.

Houberg, adell. huis te Aart; waarbij het gehucht Houwberg o. Herwen, op een zandheuvel, met Het Houwbergsch veer (over een verloopen Rijn-arm) -:

Oplathe vel Houberch a° 1155/65 (Sl. 293).

de Hooyberch, Hoyberch? a° 1355 (H., Arnh. Oudhh. I, 200). verstadium op ter (M. v. E. 99), op den (ib. 69), op de (ib. 88) houberch omstr. 1400; dat verstat op ten houberge (T. v. E. 150). Adject. die Houwberchsche graeff a° 1531, het Hou(w)bergsch(e)

veer.

Gesl.: Houberg(h) a° 1416 (H., G. Oudhh. 82, 3); Hooberch a° 1550 (H., G. Mk II, 109).

Te Notter (o. Rijssen) a° 1457 een goed den Houberch (D 64). Te Albergen a° 1413, 8 een (klooster-)huis het Hoberghe (B 209; F 229), a° 1420 het erf Hoberghen (B 249), a° 1436 Hobergen (C 32), a° 1444 het landgoed Hoberch (ib. 59). Te Bakel een geh. Hoberg. Is Heuberg de naam eens bergs bij Rotweil (Wurtemberg), een hooiberg luidde in 1355 heuberch (H., G. Mk II 277, 9).

Hucht (De), perc. gronds te Ravenswaaij, a° 1515 die Hoicht (Kerkeraads-arch. te Rav., zie HB 1880 bl. 299, 325).

Huinen, bp o. Putten:

Hunen a° 1339 (Bo 510b, 11a).

(then) Huene omstr. 1400 (T. v. E. 135).

Huenen a° 1434 (ib. 136; N. IV, 116).

Huynen a° 1532, 1645, 54 (Hard. II, 68; Slicht. Tooneel 103a). Adject. Huinen-, Huyner- of Heunenschans, voorm. schans te Putten; zie Nav. XXXIV, 453–5.

Gesl. v. Hunen a° 1452 (H., Kron. v. Arnh. 27).

[ocr errors]

Huiswaard (De), w. te Ooij (bij Nijmegen), a° 1285 ager dictus Huyswert (Sl. 1056).

Zie een gesl. v. Huiswerden a° 1413 (B 213); v. Huijsswerden a° 1415 (ib. 222), v. Huesweerden a° 1478 (D 329), v. Huijsvoerde a° 1500 (E120), Huysswert a 1500 (ib. 126).

Hulhorst of Hulshorst, bp o. Ermelo:

Hollhorst a° 1295 (N. I, 51).

Hulshorst a° 1543, 1732 (Hard. II, 83, 182).

Zie beneden, Hulshorst.

Hulhuizen, bp in 't voorm. Schependom van Gent, in OB, in 1794 nog eene heerlijkheid (GB 257), vroeger Pruissisch (Kleefsch), sedert 1802 Geldersch, :

Hubshuve a 1046 (= Huleshusen? BM 198; Sl. 162).

Hierbij de »ager qui dicitur Hubsaker" (Sl. 162); vgl. Noin. Geogr.
Neerl. II, 12.

Hulhusen a 1253 (ib. 737), -husen a° 1381 (N. III, 94), -huysen
a° 1473 (H., G. Oudhh. 29).

Hullesen a 1495 (H, G. Maandw. I, 116).

Gesl.: de Hulhusen a° 1348, 59 (N. II, 38, 110).

Een oud w. te Waardenburg heet de Hulle van de Paarden.

Hulkestein, voorm. door hertog Arnold omstr. 1428 gesticht, in 1517 door de Burgondiërs verwoest, door hertog Karel kort daarna herbouwd, sterk slot, ook Altena geheeten 1), waar men de bp Holk (zie boven) aantreft.

1) Volg. Slicht. Tooneel 1076, omdat het lagh op de grenzen en als op den neus van die van Holland en Utrecht".

« VorigeDoorgaan »