Ark, gehucht o. Nijkerk: Gesl.: v. Erke ao 1368 (Sp. IV Cod. Dipl. p. 63), v. Erck ao 1476, 8 (F 393, 400), ab Arck ao 1483, 1628, 40 (D 436; GV 1875 bl. 114; klok-opschrift in Nay. XXV, 492). . Arkemeën (De), groote weidestreek o. Nijkerk: (op) den meden omstr. 1400 (T. v. E. 138) ?). Arcmede ao 1561 (H., Kron. v. Arnh. 148). Erkemeede ofte Arker-meente, de Arkergemeynte ao 1654 (Slicht., G. Gesch. 1406; Tooneel 108a). Arcke-Mehen ao 1732 (Hard. I, 164). d'Arkemheen a' 1792 (H., Stukken I, 296) ao 1881 (Haarl. Ct 16 Sept.). de Arckemede ao 1800 (Sp. IV, 285). Arkenheemsche polder ao 1839 (Aa). Bij Slicht. (Bladw. achter de G. Geschied.) ao 1654 ziet men „De Arkermeensse dijk" vermeld. Gesl.: v. den Meden ao 1437 (te Nijkerk; H., G. Mk I 289), v. Arkemaygen, .maijgen ao 1454 (Bijdr. V 272; C 106). v. Mehen (indertijd te Voorst en te Harderwijk): v. Meehen ao 1577 (Cat. no 1169), v. Mehn a' 1585 (ib. no 1221). Dit laatste in den bekenden Dr. Ellardus niet alleen in Mehenius, maar zelfs in Mamus (Nav. XXIX, 116) verlatijnscht. Arlerhof, goed te Heerde, a' 1534 Arlerhave (H., G. Oudhh. 396) Arnhem, hoofdplaats van Gelderland. Volg. Alting (Not. Germ. Inf., P.'I, p. 9) reeds in de 8ste eeuw bekend als destijds behoorend aan de abdij Prüm (in 't Luxemburgsche, Ardennerwoud). ecclia in Arneheym, Arneym ao 893 (Sl. 65; VA 247). Arnhem a 996, 1059 (HZ I, 43; Si. 115; Bo. 134a) ao 1196, 1220, 3, 32, 3, 55, 81 (Zegels), 1337, 1431 (Zegels), 1506, 40 *) In de nabijheid destijds , betenemer oude meden” (ib. 144). Uithuizermeeden (Gron.) ao 1682 Uithuistermeeden, luidde in 1695 ook kortaf (op) de Meeden (Transportbrieven in Nav. XXXIII, 137, 8). (Sl. 385, 413, 65, 74, 561, 71 enz.; H. Hertogrijk 34; N. I, N Bijdr. IX, 191; H., Arnh. Oudhh., II, 81; G.M. II, 456, 7). locus Arnehem, -heim a 1226 (Sl. 492). Arnem ao 1231, 40, 51, 4, 7, 8, 74, 6, 81, (Zegel) 7, (Zegel) Opmerkelijk zijn nog Arnehen ao 1534 (N. VI, 3 bl. 1068) en Arnthen ao 1537 (N. VI, 3 bl. 1131) in Fransche charters. Volksuitspr.: Arem, Arum ; onder de beschaafden: Aarnem, Aernem, in den jongsten tijd meer Arnhem. Adject.: Arnensis a' 1281 (Sl. 999), Arnemmensis ao 1287 (ib. 1102), Arnehemen (sis? sia?) 1295, Arnemensis a' 1324 (N. I, 199), Arnhemensis 1) Te A. luidde ao 1440, 63 t' Aernem (H., G. Maalt. 47, 9). A° 1338, 95 (N. I, 372; H., G. Mk I, 379); Arnemsch a. 1429, 51 (N. IV, 67; H., Heidenen bl. 25); (idt) Aremssch [e Wapen: de arnen a 1450 (H., Arnh. Oudhh. II, 58) = de arenden] ao 1586 (ib. IV, 83). Gesl.: de of v. Arnhem 4° 1177 (Sl. 339) ao 1191, 6, 1203, 6, 66, 1311 (Sl. 377, 549 enz.; Bijdr. I, 298, enz. enz.), de Arnem ao 1190, 1270 (Sl.; Bijdr. I, 295), de arnaem ao 1297 (Bijdr. I, 297), v. Aernhem ao 1409, 57, 70, (Cat. no 167, 520; H., Oorspr. Hof v. Geld. 23, 4), v. Aernem ao 1468, 1680 (Bijdr. IV, 199; V, 263), v. Aarnhem a 1668 (ib. I, 137). Arnhemer-bosch (Het): Lijst v. Inkomsten op Veluwe der Bestond nog in 1548 (H., Arnh. Oudhh. I, 88–90, 2), en was tegen den Mussenberg aan gelegen, van Klarenbeek tot aan de Loopbergen zich uitstrekkend. Zie beneden, bij Voorst. Arnhemer-broek. (Het): Arnhem(m)er broick, ao 1478, 1519, 66 (H., Roozendaal bl. 383: Arnh. Oudhh. III, 182, 3, 9). Het Arnemer Broeck ao 1632 (H., A. 0. III, 197). Een oord achter de Parkstraat bij Arnhem is nog als Het Broek bekend. Arnhemsche-Veld (Het): Arnhemsche velt, die Aernhemsche velden ao 1566 (H., Roozen. daal bl. 449). Arnink, goed te Geesteren: Arninck ao 1478 (ib. 325). Aernink ao 1751 (Regrs 304). Gesl.: Aerninc ao 1443/4 (C 57), Arnijnc ao 1482 (F 413), Arnijnck a' 1494 (D 613), Aernijnck ao 1525 (E 528), - in Overijsel. Arnschen Enk (Den), te Wilp, — ao 1492 den Arnschen eijnek (Cat. no. 749). Asch, in 't (voorm.) grp Buren: Te Gendringen ligt een tiendblok De Asbroek (ao 1721, 3; Regrs 267, 70), te Lienden is een oud perceel Het Assegat, te Ommeren en te Enspijk een Aschheuvel. Asdonk heet eene hoeve te Aarle. Asperen. Behalve twee Z.-Holl. plaatsen van dezen naam, gewagen de woordenboeken ook van een gehucht bij of o. Herwijnen, in Tielerwaard. Wij durven niets onderscheiden, maar geven eenvoudig op wat wij vonden: Asperen ao 893 (Sl. 66) ao 1316, 1414, 1517 (N. I, 166; Cat. no 190; N. VI, 2 bl. 570). Asporon ao 983 (HZ I 38; BM 203). Adject.: Het Aspersche veld, polder o. Herwijnen. Zie ook beneden, bij Gesperden. Gesl.: v. Aspera ao 1076/99 (SI. 183). Een blok landerijen in de gem. Horsen heet Het Asperd, te Bergharen een dito Den Aspert. Aspermont, naam eener huizing te Lienden, aan den Marschdijk, ter herinnering aan het oudste kasteel, „den toren van Aspermont”, gesticht in 1106 door Arnold v. Aspermont, den stamvader der v. Lynden's, die (volg. Mr. F. G. baron v. Lynden v. Hemmen, „Twee Brieven over St. Jacobs broederschap" 1827, bl. 90) zijn bakermat en naam ontleende aan Sprimont in de prov. Luik. Dit Sprimont luidde: Sprimunt ao 1258 (Sl. 793). *) Sp. IV Cod. Dipl. p. 10, no. 6, heeft in het gelijkl. charter, dat hij op 1139 plaatst, Soule. De lezing in het door Dr. Wap geraadpleegde charter is meer dan waarschijnlijk bedorven. Vgl. hier nog HB. 1880 bl. 287, en noot 3. 2) Reeds in 889 wordt een Aske vermeld (HZ I 17), door Sl. 63, 1121 op dit ons Graafschapsche Aşch toegepast. Dat daar echter van eene N.-Holl plaats sprake moet zijn, leert Sl. zelf bl. 64, aanteek. Vgl. ook Nav. XXXV, 523. 3) Assen (Drente) in 105371 Ascnum, Astnum, (BM 173). Asselt, in MW, onderscheiden in Over- en Neder-A. of Op- en Neêr-A., (villicus de) Assele ao 1247 (Sp. IV Cod. Dipl. p. 22; Sl. 679). Superior, Inferior Assel a' 1250 (SI. 721). plebanus ecclesie de Assele Superioris ao 1258 (ib. 786). Assule, Assele(n) superius et inferius ao 1322 (Sp. IV Cod. Dipl. p. 46). Ouerassel, Nederassel ao i 497 (H., G. Mk I 457). Nederhasselt a. 1561 (H., Kron. v. Arnh. 119). le villaige de Ouerasselt a' 1568 (H., Stukken I 215). Gesl.: v. Assele ao 1247, 86, 1322 (Sl. 679, 1077; Sp. IV Cod. Dipl. p. 46), v. Asselen a'. 1322 (Sp. t. a. pl.), v. Assel ao 1326, 93 ( GV 1885 bl. 4), v. Asselt ao 1438, 1531 (ib.; H., G. Mk II 64). De varianten van het Limburgsche Asselt (bij Zwalmen) zijn: Asselt of 't Astelt, bp 0. en bez. Hoog-Soeren, vroeger bosch, na heideveld, -: uyt den bosch t Astelt ao 1506 (Buurboek v. Asselt, in N Bijdr. 2de R. 189, 91. in 't ampt v. Apeldoren erve Asselt ao 1534 (H., G. Oudhh. bl. 398). Gen. plur. gentil.: Astelrebosch (-busch), -hege, .marck ao 1506 (N. Bijdr. I, 189, 91, 2). Gesl.: v. Assel ao 1392, 5 (H., Roozendaal 5; Heidenen 6), v. Asselt ao 1468 (H., G. Oudhh. 418) ao 1510, 34 (H., G. Bijzond. 53; G. Oudhh. 398), v. Astelt ao 1506 (N Bijdr. I 190). Nóg v. Asselt (te Oldebroek). Assendorp, buurt o. Heerde: (Sl. 165)? ?) (in) Aschendorpe inp. Isloi. ao 1053171. Assendorp ao 1534 (H., G. Oudhh. 390). Assendorp te Raalte (Nom. Geogr. I. bl. 78) luidde ao 1457 (lutteke) Esschendorpe (D 20), a 1512 Asseldorp (E 268). 1) Sl. past dit toe op Hasselt, Kr. Kleef, Rgbz. Dusseldorf. 2) Kan ook de Zwolsche bp wezen; zie Nom. Geogr. I. 78. |