niet verwagten, dat ze eensklaps vallen en buiten gebruik zal geraken; maar zy, dieʼer, door komen te lyden, kunnen volgens myne. Befchouwende Waarneemingen, zich reets verzekert houden, dat ze zeer in verval is gekomen: - wy openbaren dit tot hunne vertroosting, en tot bevordering van zoo nuttigen hervorming. Ik kan van dit onderwerp nogh zoo niet affcheiden, daar my te binnen komt, 't geen zekere Dame van myne kennis my gezeght heeft. Zy was eene van de eerfte voorftandsters van de Theetafel die ik ooit gezien heb. Theeboey, en brood, en boter, was haar eenig voedzel, en het gezelfchap van de zulken, die even zoo groote liefhebfters waren als zy, haar eenige vermaak. Een toeval, dat niet behoeft op→ gegeven te worden, fcheide ons van elkanderen, geduurende eenen langen tyd, maar by het eerfte bezoek 't geen ik vervolgens tot harent afleide, was ik zeer verwondert te vinden, dat ze geen Theeboey gebruikte, maar wel Groene-Thee, welke my dagt veel. nadeliger voor haare gezontheit te wezen als de andere, dewyl ze van eene tengere en fchraale complexie was, zeer geschikt om te eeniger tyd tot de teering over te flaan. Myne verwondering en gedagten aan haar gezeght hebbende, gafze my ten antwoord, Ik weet bet datze niet goed voor my is; ik heb geduurig pyn in de maagb gebad, zedert dat ik ze gedronken beb; ik kan geen op een gebeele nagbt, gerust door Лapen; yur maar ik wi maar, wat zal ik doen? nogb liever dat alles doorstaan, als myn verftand te verliezen: -- en ik verzeker u, dat indien ik my aan de Theeboey nogb langer gebouden bad, dat ik gek zou geworden zyn. Die woorden, op't verzekerendft, en ernftigts gefprooken, deeden my toen niet alleen, maar nogh telkens, zoo dikmaals ze my in geheugen komen, lachen, over de verzotheit, om het Theedrinken, van de eene of de andere foort, als een zaak van zulken gewight te ftellen, dat 'er geen ander middel was, om 'er de kwade gevolgen van te ontgaan, als met de eene foort voor de andere te gebruiken, alleen om dat die het minfte kwaad deed. Of nu deeze maandelykfche proeven uitgegeven worden, tot opbouw van de zeeden, en niet om de zwakheden van myne Sexe te vleien, zullen echter dezulken onder dezelven, die wel begrypen, dat al te veel, in alle zaken kwaad is, my echter niet befchuldigen kunnen, dat ik in dit geval, al te geftreng gehandeld heb. Tot flot, niets behoort ingewillight te wor den, tot het zoo ver in gebruik geraake, dat wy 'er niet van af kunnen zien, zonder moeiten, zoo dra wy vinden, dat het ons nadelig, of niet wel voegende is. De Snuyfdoos en het ruikflesje zyn geen onaardige meubeltjes onder de medevaart van een Juffer, en komen dikmaals te pas, om een tuffenpoos in het gefprek aan te vullen, of in anderen gelegentheden; maar maar van wat goede diensten ze ook zyn mogen, zy verliezen haare waarde, door een al te menigvuldig gebruik, en niets is nadeliger voor de herfenen, of maakt iemant belachlyker in den ommegang, als geftadig de Doos of het Ruikflesje in de hand te hebben. Ik ken eene dame die nooit aan tafel gaat zitten om te eeten, of zy heeft haar Snuifdoos naaft haar Tafelbord; en eene andere, die niet flapen kan, zonder haar reuk flesje, met vlugh zout, onder haar hoofdkuffen; -dog ik zal het voorftellen van de gek heit deezer gemaaktheit, bewaaren tot een andere gelegenheit: - Om de fchoone schryf fter van den volgende Brief niet te doen denken, dat haaren volgenden vergeten word. Aan de SPECTATRICE. Waarde, wyze Vrouwe, Ik heb een vaft vertrouwen in uwe kennis; en gy kunt 'er van verzekert zyn, dewyle ik uwe raad vrage; een Compliment verzeker ik u, dat ik nooit myn ,,eige moeder gemaakt heb, nogh aan eenig ander menfch buiten u. Gy moet we ten, dat onder ruim een half hondert opwagters, die ik heb, 'er drie zyn, welke » zich vleien met de hoop van te zullen flagen; waarlyk niet geheel zonder reede, want zy hebben 'er alle drie, van myn ,,kant, alle aanmoediging toe, die een eerbaare juffer, op befcheiden wyze, geven " "kan " " kan en magh. Dogh ik zal u hunne Karakters opgeven, en de onderfcheide denkbeelden die zy in my verwekt hebben, op dat gy te beter in ftaat moogt zyn, te oor,, deelen, welken uit hen, ik dien te kiezen, om 'er de medegenoot van myn leven van te maken. " " " وو ,,De eerfte is een ryzigh aangenaam man, ,, van een deftige famille, heeft veel vafte goederen; hy bied my een weduwe goed ,, aan, boven 't geen met myne goederen, fchoon die aanzienlyk mogen genoemt ,,worden, overeenkomend kan gezegt wor den: daar en boven, is hy niet fchul,,dig aan deeze of geene ondeugd; en heeft den roem van buiten gemeen verftandig te "zyn.noghtans, met dat alles, is 'er iets ,, in zyn Perfoon, dat my mishaagt. Hy moeft, dunkt my, als wy alleen waren, ,, my van niets anders fpreeken, als van zy,, ne hartstoght; maar in plaats van dat, fpreekt hy my van dingen, die hy dikmaals wel begrypen moet, dat met myn humeur niet overeenkomen; en, die ook wezentlyk veel te ernstig zyn, voor luiden van onzę ,, jaaren; hy is drie-en-twintig, en ik maar zeventien. Wy waaren over een week by een van myne Nighten, welkers huis een uitzight heeft op volle Zee, nu geviel ,,het, dat wy uit een van de Venfters za ,,gen, terwyl we wagten, dat myne Night beneden kwame, maar hoe denkt gy dat hy my de tyd deed flyten? 't was met eenige droevige aanmerkingen te ma " " دو " " ,,ken, ken, over de ongeftadigheit van dat loffe Element, -over het ongelukkig lot van 22 den braaven Admiraal Balchen, " " " " en 't verlies dat de Zeemaght en de Natie in hem even of ik wat te fchaf geleden had; fen had, met dien Admiraal, de Zeemagt, of de Natie. Zou het hem niet beter gepast hebben, dewyl hy dogh van de Zee fpreeken wilde, dat hy my vergeleeken had, by Venus, toenze uit de Zee opkwam, of, by de bekoorlyke Hero, om welke Leander de Hellefpont wilde overzwemmen. Duizend zulke malle ogenblikken, zoude ik u kunnen opgeven; en fchoon ik wel verzekert ben, dat hy me bemindt, dewyl hy verfcheide voorflagen van voordeliger huwelyken heeft van de hand gewezen, in de hachlyke hoop, van my te zullen ,, verkrygen, is hy echter zulken vreemden ,, fchepzel, dat hy me nogh nooit gezegt heeft, zonder my niet te zullen kunnen leven, of „gezworen, dat zoo hy my niet krygen kan dat hy dan niemant hebben zal; maar genoeg van deezen. Zie hier hoe de tweede is. Hy is wezentlyk 't geen men een Minnaar noemt, hy volgt my waar ik ook gaa. De fchaduwe van de Zonnewy»zer is niet volftandiger rondom de fpil, als hy rondsom my zweeft; 't is zeker dat hy alles wat ik doe, of zegh, goed keurt, dikmaals doe, en zegh ik, 't ", geen ik zeer wel weet, dat ongerymt is, enkelyk, om eens te zien hoe hy 't opneemen zal: maar de arme bloed fchynt » " " II Deel II. Stukje. geen |