tederheit na die zyn hart nooit gevoeld had; want, in der waarheit, zy hadden te we derzyden even weinig deel aan elkanders hart en genegenheit.

ze-

De grond van de geheele zaak was dee Aurelia had een Oom, in wiens vermogen het was om Lucilius veel dienst te kunnen doen, in eene bediening die hy onder dien Oom waarnam; en de oude Man denkende dat het nodig was voor zyne Nighte,dat ze trouwde, om eenige redens die hy veronderftelde 'er voor te kunnen wezen, ondernam om deeze twee in 't huwelyks juk te brengen. De zaak wierd niet zoo dra aan deeze of aan de andere zyde voorgeflagen, of ze was ook van beide toegeftemt, dewyl ieder zyne belangen 'er in vond; zoo dat al de betuigingen die ze elkanderen deeden, geduurende den korten tyd hunner Vryery, ftaalties geweeft zyn, van 't zelve ftof, daar hun Huwelyks - kleed van gemaakt wierd. Ze gefchiedde zoo voor als na't trouwen zonder aandoening, en wierden ontfangen zonder ontroering.

Dus was 't alleen een uitwerking van den goeden aart van Lucilius, dat hy zich onderwierp om te gehoorzamen, aan alles dat de verkeerde jaloufie van zyn wyf opgaf; die jaloufie had inmiddels verna die grond oorzaak niet daar hy ze aan toefchreef: een buitenfpoorige hoogmoed en trotsheit was 'er den oorfprong van, zy wilde de

We

Wereld doen zien,dat zy bekoorlykheden genoegh had om een Man nogh onderworpener te maken als menigen Minnaar.

Dewyl ze haare rekening vond met hem op die wyze te behandelen, zou ze 'er zekerlyk in volhard hebben, maar, hoe lang zyn geduld en filofoofifche koelheit hem zouden by gebleeven zyn, om dat alles te kunnnen doorftaan, is volkomen onzeker; een toeval dat 'er gebeurde maakte een einde aan hunne veinzeryen, en vertoonde de berugte tooneelen van de ftervende liefde tuffchen hen, veel natuurlyker als het befte Klugtfpel ze zouden hebben knnnen uitbeelden.

LUCILIUS was gewoon vroeg op te staan, en voor 't ontbyt, een uur of twee in 't Park te wandelen, hy had 'er te beter gelegenheit toe, om dat zyn huis 'er met een agterdeur op uit kwam: op zekeren morgen kreegh hy 't voorneemen, om een van zyne gebuuren aan te fpreken, waar door hy een' omwegh moeft neemen, om aan de voordeur weder te huis te komen; hy was ontrent een tree of vier van zyn huis, wanneer hy de lakey van zyn Vrouw zagh, die uit den huis kwam, en het opschrift van een brief las, welken hy, op 't eerste ontdekken van zyn heer, behendigh in zyn zak wilde fteeken.

LUCILIUS niet te min zagh, of meinde te zien, dat de knaap ontzet was; en hoe

wel

op

wel de Faloufie tot hier toe nooit plaats by hem gekreegen had, ondervond hy echter, dat ogenblik, iets, dat hy geen naam wift te geven, en hem aanzette om te onderzoeken wat de zaak van dien Brief was. - Om dit te kunnen doen, zonder dat iemant uit zyn huis, die aan 't Venster zyn mogte, 'er gezight van kreegh, ging hy in een naauwen doorgang, en de Lakey gewenkt hebbende, om by hem te komen, eischte hy dien den Brief af, welken hy zoo even in handen had: de knegt durfde hem niet weigeren, en Lucilius was niet min verwondert als geërgert, toen hy zagh dat hy van zyner Vrouwe hand, en toegeschikt was, aan een van de overgegevenfte, en onbedagtfte Lichtmiffen, hoewel een man van aanzien, die in de Stad bekent was: Hy, toen op geen bekwame plaats zynde om den inhoud 'er van te onderzoeken, deed zich van den kneght volgen, in een na by gelegen Herbergh, alwaar hy denzelven openende, avond, dat hy van den volgende inhoud was.

Ik heb uw verzoekfchrift in overweging ,,genoomen, en myn meedelydend hart is eindelyk bewoogen, om uw 'er een gunII. Deel. IV, Stuk.

R

ftigh

"

ftig toeftemmen op te verleenen; - alles fchynt daar toe uwe wenfchen te hulp te komen; Lucilius is deezen avond ,, verzogt in gezelfchap, alwaar hy, ben ik zeker, wel tot heel laat blyven zal; maar ,, dewyl ik in eenig nadenken ben, om ter plaats ,,te komen die gy my in den uwen meld, wilde ik wel, dat onze byeenkomft ware in het Badt, in Langen-Akker, alwaar gy verzekert kunt wezen, dat ik u tegens zes uu,,ren zal komen vinden: echter, lieven Miramont, zyt verzekert, dat niets, als de behoudenis van een leven, zoo dierbaar voor de Wereld, als het uwe is, my be ,, wogen zou hebben, om iets te doen, dat ,,myn' Man, van wien ik zoo teder bemint word, zou kunnen beledigen; dus » vertrouw ik op uwe altoos duurende geheimhouding, en verwagt alles wat my volflagen vernoegen kan, in de hoedanig >>heit van

"

"

"

29

71

De Uwe,

AURELIA

INDIEN Lucilius haar wezentlyk bemind hadde, hoe bitter zou 't hem dan niet geweeft zyn, deeze lichtvaardigheit, die ontrouw en dat bedrogh, 't geen tegens hem gepleegt wierd, te ontdekken? maar hoe onverfchilligh hy ook ware ten aanzien van haa

re bekoorlykheden, was niettemin zyne eer hem te dierbaar, om niet alle mogelyke middelen aan te wenden, om te beletten dat ze niet met zyne kennis beledigd' wierd.

NA eenige ogenblikken zich bedagt te hebben, ondervroegh hy den Kneght, na't geene die weten mogte van den ommegang van zyne Dame met Miramont. waar, en wanneer ze kennis gemaakt hadden, en hoe lang ze hunne Briefwiffeling al hadden onderhouden?

DEEZE Vragen gingen verzeld met zulke fchrikkelyke bedreigingen, en teffens met zoodanige verzekeringen van belooning en befcherming, indien hy de waarheid volkomen beleed, dat iemant van meer moed, en vaster befluit, als men in een perfoon van zyn ftaat te waghten had, overgehaald zoude zyn, om reghtsftreeks te antwoorden op al wat hy vroegh. Hy berichtte dan Lucilius, dat zyn Mevrouw, na 't hem voorftond, Miramont 't eerft aan het huis van Clelia gezien had; zy ging daar dikmaals op fpeelpartyen. En het was, na gedagh ten, over ontrent drie weken, dat Miramont 'er meede gekomen was; zedert dien tyd hadden ze elkanderen, zoo by geval, als volgens affpraak, in de Maliebaan gezien ; en hy nooit meer als eenen Brief aan hem gebraght, na hy meinde, in antwoort op eenen anderen, welke Mevrouw van hem hadde ontfangen, en deezen, welken myn Heer nu