μεν ην Σίκιννος, οικέτης δε και παιδαγωγός ήν των Θεμιστοκλέος παίδων" τον δή ύστερον τούτων των πραγμάτων Θεμιστοκλέης Θεσπιέα τε εποίησε, ως επεδέχοντο οι Θεσπιέες πολιήτας, και χρήμασι όλ3 βιον. δς τότε πλοίω απικόμενος, έλεγε προς τους στρατηγούς των βαρβάρων τάδε: Επεμψέ με στρα- 15 τηγος ο Αθηναίων λαθρη των άλλων Ελλήνων, »(τυγχάνει γαρ φρονέων τα βασιλέος, και βουλόμεονος μάλλον τα υμέτερα κατύπερθε γίνεσθαι ή τα των Ελλήνων πρήγματα) φράσοντα, ότι οι "Ελ- 20 4,,ληνες δρησμον βουλεύονται καταρρωδηκότες. και

νύν παρέχει κάλλιστον υμέας έργον απάντων εξερ5ογάσασθαι, ήν μη περιΐδητε διαδράντας αυτούς. και,ούτε γαρ αλλήλοισι ομοφρονέoυσι, ούτ' έτι αντιστήσονται υμίν προς εαυτούς τε σφέας όψεσθε 25 ναυμαχέοντας τους τα υμέτερα φρονέοντας και

τους μή. Ο μεν, ταύτα σφι σημήνας, εκποδων 76 απαλλάσσετο. Τοϊσι δε ως πιστά εγίνετο τα αγγελ

θέντα, τούτο μεν, ες την νησίδα την Ψυττάλειαν, mistocle illecti,

Persae a The

Themist. 4. Cuius eiusderm Θεμιστοκλέος, utsupra, rescripsi
Sicinni mentionem quoque fe- pro Θεμιστοκλήoς. Ad Ioeu-

.
cerunt Polyaen. I, 30, 2. Clerm. tionem κατύπερθε (cuius loco
Alexandr. Paedag. I, 7 pag. Sancrofti liber κατυπέρτερα,
130. Εtymolog. S. V. pag. 712. ut VII, 233) γίνεσθαι vid.
infr. Themistocl. Epp. IX p.47. nott. ad VIII, 19, et ad napé-

των Θεμιστοκλέος παίδων] χει nott. ad VΙΙΙ, 8. Verba Polyaenus 1. 1. cur dualem τους τα υμέτερα φρονέοντας scripserit τοϊν παίδoιν, haud attigit Μatth. Gr. Gr. 5. 284 intelligo; namque Themisto- pag. 574, quocum conferaucles, ut plures filias, ita quin- tur nott. ad Herodot, VII, 145. que habuisse fertur filios , quo

Cap. LXXVI. rum unus patre vivo mortuus est; alterum Dioclein arus ad- ως πιστά εγίνετο] Ita e Flooptavit maternus; tres reliquit rentino, aliis, dedi pro éyéve

; , , moriens pater. Vid. Plutarch. To, quod retinuerunt Schaefer. Themist. cp. 32 pag. 128 B. et Matth. Tangit haec quoque, obser

,

ες την νησίδα την Ψυττάvante Cr. Wyttenbach. ad Aslav] Exigua insula, ab ipsa Plutarch. Morall. I p. 70. Salamine distans centum quin

undique

excludunt.

μεταξύ Σαλαμίνός τε κειμένων και της ηπείρου, elaseem.Graeco

, πολλούς των Περσέων απεβίβασαν τούτο δε, επειδή30singentes aga εγίνοντο μέσαι νύκτες, ανήγον μεν το απ’ εσπέρης κέρας κυκλούμενοι προς την Σαλαμίνα: ανήγον δε οι αμφί την Κέον τε και την Κυνόσουραν τεταγμέ- 655

1 .

que stadiis, ob pugnam illam bat, quam Persae circumvennavalem maxime celebrata. turi et interclusuri erant, coNunc vocatur Lipsocotalia nec gitandum esse censuit, ávnyov

ανήγον ullis gaudet incolis. Vid. Ae- absolute accipiendum esse rascbyl. Pers. 453 Blomf. Pau. tus scil. tas vñas. Equidem san. I, 36 9. 2. Kruse Hell. II, malui voces to an εσπέρας 1 p. 304. - Mox Schweigh., κέρας referre ad ανήγον clasquem sequitur Gaisf., retinuit semque intelligere Persarum, áraßeßábavto medioque verbo qui cornu (classis suae) id, quod earn tribuit vim, ut sui causa, ad occasum spectabat, moverint suis rationibus consulentes in in- s. produxerint Salaminem versulam istam hos transmiserint sus, quam insulam circuinirent. Persae. Equidem cum Matth. Ac bene Klotz. (ad Luciani et Bekk. malui stare a Schae- dialogg. Mortt. pag. 47) brevifero, qui e duobus codd., du- loquentiam orationis hfc notat, dum iubente Valckenaerio ad qua voces το απ’ εσπέρας κέρας VIII, 95, dedit éneßißagav, ponantur pro: tò apos ÉGTÉat paulo post απεβίβαζον coll. ραν κέρας, αφ' εσπέρας. VerIX, 32. VIII, 95 (ánéßnoe). bum åváyɛlv omnino esse vi119 (καταβιβάσαι).

detur: naves e statione ancorisévñyov pèr cò di' lontéens que, ubi stabant quietae, loco κέρας κυκλούμενοι κ. τ. λ.] movere atque in mare altum duLocus impeditior, quem vix Conf. supra allata ad recte intellexit Wesselingius. VIII, 60 $. 1. – Ad locutioNaim το κέρας de promontorio nem μέσαι νύκτες conf. BlomMegaridis in mare contra Sala- field. simillima plura excitanminem prominente cum intel- tem ad Aeschyl. Choepb. 282. lexisset (quo sensu sane xépas οι αμφί την Κέον τε και την apud Strabon. IX p. 604 s. 395 Kvvógov av tetayuévoi] i. e. A. coll. Salmas. ad Solin. pag. „qui ad Ceum et Cynosuram 116), postea, commotus potissi- habebant stationem , ii quoque mum loco Herodoteo VIII, 85, ancoris solutis altum tenebaut de Persarum classis cornu sive omneque fretum insulae, quâ parte haec accepit, dissentiente transitus fit ex Attica, expleSchweighaeusero, qui de Grae- bant ad Munichiam usque mecoruin classe et quidem ea par- ridiem et orientem versus porte, quae ad occidentem specta- recti ob nimiam navium mul

νοι, κατείχόν τε μέχρι Μουνυχίας πάντα τον πορ- 35 2θμον τησι νηυσί. τώνδε δε είνεκεν ανήγον τας νήας, ίνα δή τοϊσι "Έλλησι μηδε φυγέειν εξή, αλλ' απολαμφθέντες εν τη Σαλαμίνι, δοϊεν τίσιν των 8 επ' 'Αρτεμισίω αγωνισμάτων. ες δε την νησίδα την

Ψυττάλειαν καλεομένην απεβίβαζον των Περσέων, τωνδε είνεκεν, ως, επεαν γένηται ναυμαχίη, ενθαύ- 40

eve

titudinem. ,,Ubi qui de Ceo insu- quasdam inveniri testatur Gell., la cogitant e regione Sunii sitâ et quem citat Kruse 1, 1. p. 307. de Cynosura, Marathonis pro. Ab hoc igitur loco utroque montorio, ad Euboeam spectan- Persarum naves, quae in state,cui nunc poinen Cap. Cavala, tione ibi collocatae erant, quo scilicet utroque loco Per

ctae, se reliquae classi adiunsarum naves habuerint statio

xerunt, ita ut omne fretum, nem, quâ relicta, prope Mu- quod inter Salaminem Atticamnichium illi provecti fretum, que est, navibus compleretur ut hac etiam parte fugae oc- ad Munychiam usque retrorcasio Graecis praecideretur, ob- sum mare tegentibus. - Ad sepserint, eos egregie falli puto. sequens tūvda dè conf. VIII, Nam de locis multo propioribus 46 et ad enolaupi évtes vid.

απολαμφθέντες . nec tam longe remotis cogi- allata ad V, 101. Transitum tandum h. 1. esse, docet opi- modorum (iva dri

' -

(ίνα δη 8้ที่ nor totius loci sententia ipso- άλλα dosav) binc attigit rumque locorum, in quibus G. Hermann, ad Viger. pag. pugnatum est, ratio. Itaque 851. Mox dedi xatzizov pleCeum cum Krusio Hell. II, 1. risque codd. ita iubentibus pro pag. 304 acceperim de eo Sa- xatéxov, quod ex antiquis edilaminiae insulae promontorio, tionibus retinuerat Gaisfordius. quod ad occasum et septentrio- Facit mecum censor Senensis nem Megaricae regioni obver- 1828 nr. 186 p. 46, quem sum est. Cynosuram promon- Stegerum esse coniicio. torium idem p. 304. 307 col- απεβίβαζον των Περσέων] locat in orientali insulae parte, scil. τινάς. Ad εξοισομένων

, . . ubi erat nop fuos sive traiectus conf. VIII, 49. Quod sequiin Atticam duo tantuin stadia tur įv tớ valet: iuxta, disiunctam; nunc vocant Pe- apud transitum maritimum. Vid. rama. Vid. Herod. VIII, 91 Gail. ad Scymno, Chium 518 et Kruse 1. I. pag. 212. Quin T. II pag. 374 seq. Plutarch. etiamnum in hocce promonto- Aristid. 9: Triv Putrálslav,

: την Ψυττάλειαν, rio tropaei a Graecis in victo- ή προ της Σαλαμίνος εν τω riae memoriarn erecti reliquias πόρω κείται, νήσος oύ μεγάλη.

τα μάλιστα εξοισομένων των τε ανδρών και των ναυαγίων, (εν γαρ δη πόρω της ναυμαχίας της μελλούσης έσεσθαι έκειτο ή νήσος,) ίνα τους μεν 4 περιποιώσι, τους δε διαφθείρωσι. επoίειν δε σιγή ταύτα, ως μη πυνθανοίατο οι εναντίοι. οι μεν δη 45 ταύτα της νυκτός, ουδέν αποκοιμηθέντες, παραρ

τέοντο. 17

Χρησμοϊσι δε ουκ έχω αντιλέγειν ως ουκ εισί Bacidia oracuαληθέες, ου βουλόμενος εναργέως λέγοντας πειρά- Graeciaeίας 8aσθαι καταβάλλειν, ές τοιάδε πράγματα έσβλέψας.

lam huc spectans

Jutem portendens.

esse

ίνα τους μέν περιποιωσι κ. men vocarat, sedulo inquirens, 7. 1.] Bene cum his Wesseling. num revera ista sic accidere pocontendit Aeschyl. Pers. 540. tuerint. His addam, quae

, - Ad παραρτέoντo conf. nott. Valckena erius ad h. I. per. ad VII, 20. Add. VIII, 81. scripsit: „Hinc simul aestimaIX, 29.

re licet, iam tum homines fuis

se vulgo perspicaciores, quibus Cap. LXXVII.

adparuerit, quod Bacidis [de Χρησμοϊσι δε ουκ έχω αντι- quo conf. VIII, 20 ibid. nott.] λέγειν κ. τ. λ.] Vel hic locus ferebatur oraculum istoc ostendere potest, Herodotum articulo temporis, ipsius forte non ita superstitione fuisse ca- suasu Themistoclis fuisse conptum, ut omnibus oraculis te- fictum. Quae bello Peloponnemere adderet fidem, quam tum siaco ad plebein Atticam lademum adhibere posse sibi ctandaın ab esurientibus fingevidebatur, si eventus prae- bantur demagogis , velut Bacidictis responderet. Sunt vero dis aut ipsius Apollinis oracula haec coniuncta cum notione Athenis decantata, ridet illa de fato et divino numine, quam magna cum libertate Aristosibi Noster animo conformavit, phanes in Avib. 963 seqq. et quâque etiam omnis nititur va- Equit. 995 etc. Ad veritatis ticiniorum fides omnisque di- lumen Eusebius istius etiam Finationis opinio. Conf. Iaeger. officinae fraudes retegens lib. Disputt. Herodd. pag. 48. Ac IV Praep. Evang. pleraque repetit Noster in fine capitis, fuisse putat oracula yontov ipso oraculo allato, hanc suam ανδρών τεχνάσματα, ut Oesententiam, quo imagis illa ha- nomao certe videbantur Gadabeat pondus auctoritatemque; reno in libro, quem inscripse

, queimadmoduum ideim ille supra rat Φωρα γοήτων. Sed mulquoque ea, quae contra rerum ta potius fuerunt virorum prinnaturaun fieri putabat, in exa- cipum, ανδρών τε σοφών τε

2

50

'Αλλ' όταν 'Αρτέμιδος χρυσαόρου ιερόν ακτήν
νηυσι γεφυρώσωσι, και είναλίην Κυνόσουραν,
ελπίδι μαινομένη λιπαράς πέρσαντες Αθήνας,
δία Δίκη σβέσσει κρατερόν Κόρον, "Ύβριος υιον,

xváquata, ad opinionem impe- Praecipue huc facit Pindar. ritorum conficta.“ xatabán elv Nem. IV, 30 (18) ibique Disdeiicere, i.e. reiicere, vim auctori- sen. p. 381 ed. Boeckh., Dithytatemque infringere. Cf. IX, 79. ramb. fragm. apud Schol. Ari

Aptéyidos xovoaópou] i. e. stoph. 1. 1., ubi plura dabit Dianae aureum ensem gestantis. Boeckh.p.579 et Wyttenbach. Eodem cognomine ornatur Ce- Bibl. Crit. III, 1 p.49. GBÉOGEL res in Homeric. Hymn. in Cerer. et žráyat per praesens effertur, 4, ad quem locum praeter ea, si quidem, quae futura sunt, quae, monente Cr., attulerunt

ea animo iam tanquam praeMatthiae (Animadverss. in sentia vates praevidet. Cf. Hymn. Homer. pag. 350) et supra VII, 140. 141. Ilgen (Animadverss. in Hymn. κρατερον Κόρον, "Υβριος Homerr. pag. 504), plura viðv] Kópov non iuvenem acquoque attulit Mitscherlich, de cipio, ut placet Wesselingio diis ense aut alio modo arma- et Larchero (quem iuvenem tis, nostro loco haud praeter- non alium atque ipsum Xerxem misso, ubi in voce zevoaó- esse posse consentaneum), sed pov altius quid inesse magis- satietatem , arrogantiam, quae que reconditum, dubitari ne- superbiae s. "TBolos est filia,

, quit. Vid. Creuzer. Symbol. quemadmodum Pindar. Olymp. IV pag. 67. II pag. 719. Apol- XIII, 12 ÜBorv dixit xógov linis χρυσαόρου mentio fit in μητέρα , etsi vulgo κόρον II, V, 509. Quibus haec ad- Bolos perhibent matrem, non scripsit Creuzerus: „Fallor aut filiam, teste Theognid. 153: hoc Dianae epitheton pariter τίκτει τοι κόρος ύβριν κ. τ. λ. pertinet ad splendorem lunae, coll. 596. 605. 693. 1175. atque ad vim letiferam, quam 1176, ubi conf, Welcker. p. antiquitas Dianae - Lunae non 93 : quippe e quibus locis minus attribuebat,

quam A- optime apparet, quid veteres pollini, quatenus solis radii pe- Graeci voce xogov siguificarint. stiferi erant.

Et conf. quoque Stob. Serin. λιπαράς - 'Afnves] Satis XLI, [43] pag. 247 s. p. 120 constat, Atticos poetas, ora- T. II Gaisf, Heinrich. Epimeditores ita vocasse Athenas pingues des pag. 97 seq. a Cr. laudai. e, splendidas, illustres, populo tus. Sed quis quaeso in taligratificaturos. Vid. Eurip. Tro- bus, quae poetaruin ex ingeniis ad. 776. Alc. 435. Aristoph. fluxerunt, omnia ad unam eanAcharn. 606 ibig. interprett. demque norinam exigere velit?