των πλήθεΐ τε πολλαπλησίας, και άμεινον πλωού2 σας. καταφρονήσαντες ταύτα, εκυκλούντο αυτους 30 ές μέσον. "Οσοι μέν νυν των Ιώνων ήσαν εύνοοι

Matthiae. -- Ad verba pavinu bant:prae contemtu, rectius verti žrteveixavtes conf, nott, ad IV, posse 'putavit: va considerantes, 154.

locos Nostri affereus I, 59.66 atTehnoži mollarinoias] que Euseb. Praepar. Evang. IX, Ad locutionem conf. allata ad 14, locum haud disparem: AbyIV, 191. Scripsi cum Matth. deni 9€Wv Xatappovídavras et Bekker. πολλαπλησίας, cum αμείνονας είναι i.e. quumque se Gaisfordius e libris quibusdam diis meliores opinarentur. Vid. dedisset nollanthacías, ut V, Diss. Herod. XI, p.197. 198. Ne45, ubi vid. nott.

Mox re

gris interpretatur εν φρενί λαtinui πλωούσας, ut VIII, 22 βόντες, παρατηρήσαντες αυτά. init. et 44, ubi alii codd. aa- εκυκλούντο αυτους] αυτούς ούσας.

recte tenent libri scripti; nam καταφρονήσαντες ταύτα] ad Graecos sive "Έλληνας speIam attigi haec in nota ad I, ctat per sensus quandam stru59, quo loco nunc Hoeger. in cturam, cum sane proprie ad Actt. philoll. Monacc. III, 4 naves illud referri debeat indepag. 483 seq. natagpovňoas que scribi avrás: quod et refingi vult in xdpta geovn- ipsum olim in quibusdam exGas. Qui idem p. 485 hoc lo- stitit. Hinc quoque mox itePLco ταύτα ad verbumn καταφρο- εχομένους αυτούς et cp. 16 νήσαντες, quod genitivum ob- εκυκλεύοντο ως περιλάβοιεν iecti requirat, referri posse ne- αυτούς. Ubi Valckenaerio gans, absolute accipi vult obrescribere placet xvxheŪVto, haec, ubi vulgo supplent nata'; assentiente Wesselingio , qui e ita ut ad natapoovňoavtas Sancrofti libro in l. 1. VIII, 16 ιnente addatur των Ελλήνων. pro vulg. εκυκλεύoντo in texQuae tamen si dicere voluis- tum recepit šxvxhéovto, ipse set Noster, vix credo eum sic coniiciens xxvxdevvto. Equifuisse locutum. Quapropter dein nihil mutavi, quandoquimalim interpretari: cum haec dem formain xvxheva, quam mente reputassent, cogitassent li. l. Florentinus liber cum non sine quodam Graecorum aliis praebet, aeque atque xvconteintu. Nec aliter accipi xhéa et xvxhów in usu habuisvult Larcherus, quo auctore se videntur Graeci. Cf. Aelian. καταφρονείν hic valet remar- N. A, II, 8, ubi Herodotea atquer, considerer, réflechir. Nec tulit Iacobs, qui idem etiam ad aliter Wesselingius haec verba, Aelian. N. A. I, 58 de verbo quae olim haud satis bene verte- stepdaußável conferri potest.

τoίσι "Ελλησι, άέκοντές τε εστρατεύοντο, συμφορών τε εποιεϋντο μεγάλην ορέοντες περιεχομένους αυτους, και επιστάμενοι ως ουδείς αυτών απονοστήσει • 35 ούτω ασθενέα σφι εφαίνετο είναι τα των Ελλήνων 3 πράγματα. όσοισι δε και ηδομένοισι ήν το γινόμενον, άμιλλαν εποιεϋντο όκως αυτός έκαστος πρώτος νέα Αττικήν έλων, παρα βασιλέος δωρα λάμψεται:

'Αθηναίων γαρ αυτοϊσι λόγος ήν πλείστος ανά τα 11 στρατόπεδα. Toίσι δε "Ελλησι ως εσήμανε, πρώτα 624 Τοϊσι

Hinc pugna oriμεν, αντίπρωροι τοίσι βαρβάροισι γενόμενοι, ες το 411daan, Mar μέσον τας πρύμνας συνήγαγον δεύτερα δε σημή- μπει σε

piti ei nocte diναντος, έργου είχοντο, εν ολίγω περ απολαμφθέν. Ατιρίου απ, ΜΕ

Artemisiumbar2τες, και κατά στόμα. Ενθαύτα τριήκοντα νέας αί

lur
te pugoata anci-

emta, Graecis

baris Aphetas repetentibus.

Cap. ΧΙ.

συμφορήν τε εποιεϋντο με- τόπεδα] i. e. nam in (Persaγάλην όρέοντες] Distinctionem run) exercitu Iones (αυτοίσι) post μεγάλην poni solitain sus- maximam Atheniensium habebant tuli, quo melius appareret to- rationem, maximi Athenienses fatius loci structura. Namque ciebant. Similis loquendi ratio apodosis incipit a verbis Guu- IV, 135 init., ubi vid. Add. VIII, φυρήν τε εποιεϋντο, ita ut per 102. IX, 80 coll. 1, 19. 120 TE — xai iungantur participia ibique nott. δρέοντες et επιστάμενοι, quae vero proxime antecedunt: céκοντές τε εστρατεύοντο, ea ad πρώτα μεν, αντιπρωροι τοϊσι protasin pertineant, verbis όσοι βαρβάροισι γενόμενοι κ. τ. λ.] –ήσαν εύνοσι annectenda. Ubi E praecedentibus τoίσι Έλλησι simplex te ita ponitur, ut VIII, inente his addendum of"Elan6. Ipsarm locutionein συμφο- νες. Qui signo dato prinum ρήν ποιείσθαι attigi ad V, 5. φuidem proris adversis in barAdd. VΙΙΙ, 100.

baros (conversi) puppes in meόσοισι δε και ηδομένοισι ήν dium contraxerunt; deinde veτο γινόμενον] Ad locutionem ro, iterum signo dato opus vid. Mattb. Gr. Gr. 9. 388 pag. (proelium) aggressi sunt, in 712.Herodot. IX,46. Ad prono- exiguo quamvis loco conclusi mina αυτός έκαστος conf.ΙΙΙ,82. et ex adverso (impetum facienVI, 19 et ad formam λάμψεται tes). Vernacule eum in monott. ad II, 146. Pro paciños dum expressit Lange: „Auf reposui βασιλέος.

das erste Zeichen nun, stelleten 'Αθηναίων γαρ αυτοϊσι λό- ελch die Hellenen, die Schnaebel γος ήν πλείστος ανά τα στρα- den Feinden augelehrt die Spie

ρέουσι των βαρβάρων, και τον Γόργου του Σαλα- 45 μινίων βασιλέος αδελφεόν Φιλάονα, τον Χέρσιος, 3 λόγιμον εόντα εν τω στρατοπέδω άνδρα. πρώτος δε Ελλήνων νέα των πολεμίων είλε ανήρ 'Αθηναίος Λυκομήδης Αισχρέου, και το αριστήϊον έλαβε ούτος.

gel in der Mitte gegeneinander, quenter puppin hostilis navis auf das zweite Zeichen ging es, rostro petebant:

nunc hi a obgleich sie engen Raum huttenfronte facto impetu, rostris suagerade von vorne drauf los.“ rum navium in hostiles iuxta Schweighaeuserus, qui olim proram impactis, illas cepepost voces κατα στόμα aliquid runt. Locutionen έργου έχεintercidisse putarat, postea has ofal invenimus II, 121 §. 1 ipsas voces antecedentibus an- coll. VIII, 108; verbum dronecti voluit, pro uti in libro Flo- laug tévtes, quod h. 1. idem rentino haec leguntur nulla di- fere valet atque neplexóuevou stinctione posita, ita ut haec (exclusi, intercepti), V, 101 coll. evadat sententia : ,,et ibi triginta VIII, 97. 108. IX, 51. Ad gea fronte naves ceperunt barbaro- nitivum onunvavtos intellig. Tum. « Sed in LexicoHerodotes του κήρυκος 5. σαλπιγκτου, hâc sententiâ reiectâ, xata otó- quod idem mox supplendum Ma

denuo a sequentibus seiun- ad žoniumvɛ. De qua ellipsi gi et antecedentibus adiici vult, vid. Matth. Gr. Gr. $. 295 1. cuin Herodotus indicare volu- Lex. Xenophont. IV p. 16. 27. erit in ipso ore id est, e proximo, Herodot. VIII, 25 init. Mox cominus admodum cincti et con- βασιλέος dedi pro νulg. βασιclusi erant, ut in Euripid. Rhes. anos. 408. Equidem xatà otóua ac- Λυκομήδης Αισχρέου] Plucipio: ex adverso, a fronte (ut tarcho auctore in Vit. Thein Polybii locis a Schweighaeu- mistocl. 15 fin. p. 119 F. Lysero allatis II, 27 $. 8. XXXI, comedes Atheniensis in Salami26 S. 10 coll. Xenoph. Anab. nia pugna primus hostilem ceIII, 4 $. 42. V, 2 %. 26. V, pit navem eiusque insignia 4 g. 22, ubi de aciei fronte lo- Apollini dedicavit. Ubi haud cutio adhibetur) idque iungo male suspicatur Sintenis, inantecedentibus έργου είχοντο, siguein errorein commisisse ita ut vocula xai explicandi si- Plutarchum, quum, quae ad mul notionem contineat: et Artemisium accideriut, ad Saquidem. „In pugnis navalibus, laminiam pugnam transtulerit. ait Schweighaeuser, ple- . Pro Aloxgéov plures codd. Alrumque a latere primum ag- oyoqlov; alterum recte tueri grediebantur naves hostiles, videtur Valckenaerius, compaδιέκπλoυν facientes, et reinos rans similia nomina Attica : conantes detergere; tum fre- Χαιρέας, Δημέας, Ταυρέας.

a

.

4 Τους δ' εν τη ναυμαχίη ταύτη έτεραλκέως αγωνι-50
ζομένους νυξ επελθούσα διέλυσε. οι μεν δή "Έλλη-
νες επί το 'Αρτεμίσιον απέπλωον, οι δε βάρβαροι ές
5 τας 'Αφέτας, πολλον παρα δόξαν αγωνισάμενοι. Εν
ταύτη τη ναυμαχίη 'Αντίδωρος Λήμνιος, μούνος των 55
συν βασιλέϊ Ελλήνων εόντων, αυτομολέει ές τους
"Έλληνας και οι Αθηναίοι δια τούτο το έργον έδο-

σαν αυτω χώρον εν Σαλαμίνι. 12 Ως δε ευφρόνη εγεγόνεε, ήν μέν της ώρας μέ- Εadem nocte

tempestas coor σον θέρος, εγίνετο δε ύδωρ τε άπλετον δια πάσης τα, Persarum et

classein terret, της νυκτός, και σκληραί βρονται από του Πηλίου: 60 οι δε νεκροί και τα ναυάγια εξεφορέοντο ες τας

έτεραλκέως αγωνιζομένους]i. Voce ύδωρ bic indicantur plue. ancipiti Marte pugnantes, ut viae, imbres, ut I, 87. VIII, 13. IX, 103 ετεραλκης μάχη, quan- Mox dedi e Florentiuo aliisque do aequo pugnatur Marte. Oringai Bportal, cuin vulgo esQuando, ait Valckenaerius, set Boovtal oxlypai i. e. dira, victis virtus redibat in praecor- gravia tonitrua. Vid. Arrian. dia, tum, qui se putabant vi- Exped. Alex. 1, 17 §. 6 ibique ctores, νίκην reportasse dicun- Elendt. tar έτεραλκέα. Veteres se- οι δε νεκροί και τα ναυήquuntur in hac voce sophistae και για εξεφορέοντο ες τας 'Αφέpraeter alios Aelianus apud - τας ] Voces οι νεκροί και τα Suidam in 'Ατιμώρητος (Ip. ναυήγια simili modo iuncta re

[ 272]." - Tu vid. potissiinum periuntur VIII, 18 aliisque loHomerum, qui hanc vocem cis, quos excitat Sintenis ad frequentat, II. VII, 26 coll. VIII, Plutarch. Themistocl. 8 fin. p. . ,

8 . p 171. XV, 738. ΧVΙΙ, 627. 56. Valckenaerius Homerica Odyss. XXII, 236. Aeschyl. comparaverat Odyss. XII, 67

. Pers. 943 ed. Blomf.

πίνακας τε νεών και σώματα
φωτων, addens Honero recen-

tiores scriptores fractae navis ήν μέν της ώρας μέσον θέ- tabulas dixisse τας σανίδας et

: ρος] Recte Hoogeveen, ad Vi- τα ναυάγια; quibus igitur hoc ger. pag. 111: erat tempus me- quoque loco intelliguntur ligna

. . : diae aestatis. Ad vocein av- s. tabulae navis fractae summis ogóvn in antecedentibus conf. undis natantes et eiectae ad nott, ad VII, 12.

oram Aphetarum. Excitat εγίνετο δε ύδωρ κ. τ. λ.] Αd praeterea Valcken. Aeschyl. voculae dè usum conf. Werfer. Pers. 422 (426 Blomf. 393 Actt. phill. Monacc. I pag. 96. Both.) Agamemn. 668. ChoeHERODOT. IV.

2

Cap. XII.

'Αφέτας, και περί τε τας πρώρας των νεών είλέον-
2το, και έτάρασσον τους ταρσούς των κωπέων. οι
δε στρατιώται οι ταύτη, ακούοντες ταύτα, ές φόβον
κατιστέατο, ελπίζοντες πάγχυ απολέεσθαι, ες οία 65
3κακά ήκον. πρίν γαρ ή και αναπνεύσαι σφεας έκ
τε της ναυηγίες και του χειμώνος τού γενομένου
κατά Πήλιον, υπέλαβε ναυμαχίη καρτερή: εκ δε της
ναυμαχίης, όμβρος τε λάβρος, και ρεύματα ισχυρά
ές θάλασσαν ώρμημένα, βρονται τα σκληραί. και

625 13 τούτοισι μέν τοιαύτη νυξ εγίνετο. Τοϊσι δε ταχθείσι 71

αυτών περιπλώειν Εύβοιαν ή αυτή περ εούσα νυξ
πολλον ήν έτι αγριωτέρη, τοσούτω όσω έν πελάγεϊ

et naves Euboeam circumvehentes confringit.

ril. apud Athen. XI p. 464 B. Phaedon. pag. 262. Ita enim
coll. Clean. Alexandr. Paedag. his locis ponitur oία, ut pro ότι
I p. 179, 29. De Aphetis cf. τοιαύτα poni existimes.
nott. ad VII, 193 et de verbo υπέλαβε ναυμαχίη καρτερή
εκφορείσθαι allata ad VII, 188. Ad verbum υπέλαβε conf. al-
Hoc loco male quidam codd. lata ad VI, 27. Mox revocavi
εξεφέρoντo pro εξεφορέοντο. cum Schweigh. et Gaisf. καρ-
In seqq. είλέοντο accipio se τερη pro κρατερή, φuod eFlo-
volvebant, a verbo antiquo ei- rentino alioque libro retinue-
2éw volvo, constringo; de quo runt Schaefer., Matth, et Bek-
conf. Buttmann. Lexilog. II p. ker. Conf. Herod. I, 76. VI,
141-159.

101. IX, 9. Sic quoque in

, 9
έτάρασσον τους ταρσους των proxime seqq. pro όμβρος τε

.
κωπέων] i. e. impediebant pal- λάβρος in uno libro vetusto

]
mulas remorum. Citat Suidas s. exstat κρατερός, in alio καρτε-
v. ταρσός III p. 432, ubi haec ρός: quod utrumque e glossa

: e
leguntur, quae eadem exstant ductum puto. Vocem láßeos

.
in gloss. Herodot.: ταρσος κυ- attigi ad Ι, 87. Add. Blom-
ρίως των ορνίθων ή πτέρωσις, field. in Glossar. ad Aeschyl.
αφ' ου και ο των κωπών - Pers. 114. In fine cap. cum
μοιος ο σχηματισμός. - In

In recentt. edd. restitui τοιαύτη
seqq. ad formam κατιστέατο νυξ εγίνετο, ubi Schaeferus de

.
cf. Matth. Gr. Gr. p. 378. ελπί-

p

suo dederat ή νύξ. ζοντες est: putantes, arbitrantes, ut saepius apud Herodotum. Ad locutionem is ola xand si- τοσούτω όσω κ. τ. λ.] Attimilia quaedam attulerunt Val- git Matthiae Gr. Gr. §. 455 ckenaer. ad Euripid. Phoeniss. not. 7 p. 852 et 480 not. 2 p. 1533 et Heindorf. ad Platonis 899. Add. Schaefer Appa

Cap. ΧΙΙΙ.