Desertae Athe

41 προς την Σαλαμίνα. Οι μεν δή άλλοι κατέσχον ές

την Σαλαμίνα, 'Αθηναίοι δε ες την έωυτών. μετά incolarum rema- δε την άπιξιν, κήρυγμα εποιήσαντο ,,Αθηναίων τη nentibus (c. 51.].

και τις δύναται, σώζειν τα τέκνα τε και τους οικέτας.
2'Ενθαύτα οι μεν πλείστοι ες Τροιζήνα απέστειλαν, 30
οι δε ες Αίγιναν, οι δε ες Σαλαμίνα. έσπευσαν δε
ταύτα υπεκθέσθαι, το χρηστηρίω τε βουλόμενοι
υπηρετέειν, και δη και τούδε είνεκα ουκ ήκιστα: 638
λέγουσι οι Αθηναίοι, όφιν μέγαν φύλακα της ακρο-

et Bekkero.

Sic quoque (T. XIX p. 245 ed. Carlsruh.)

(

. ούτω δή VIII, 23. 31. coll. II, a Cr, laudatus, quibus scil. 32 not. VΙΙ, 174.

probaret, Sophoclem puerum a

parentibus securitatis causa deCap. XLI,

latum fuisse in Salaminem in'Αθηναίων τη τις δύναται, sulain. σώζειν τα τέκνα τε και τους έσπευσαν δε] Pro vulg. δη oixétas ] Decretum tale erat, equidem cum recentt. lubens ut quo loco quisque suos liberos recepi dě, quod Florentinus lifamiliamque optime servare ber cum Sancrofti libro alioque posset, in eo collocaret. Qui Parisino praebebant. Ad verenim, facultate publice non bum υπεκθέοθαι conf. VΙΙΙ, 4 concessà, periculi imminentis et V, 65. tempore patriam reliquissent το χρηστηρίω τε βουλόμεfamiliamve subtraxissent, eos νοι υπηρετέειν] In una Aldina proditorum loco habitos, qui post te inserta leguntur verba : crimen publica poena plecten- πειθόμενοι και, ex interpretadum commisissent, indicant mento, opinor. Respicit autem quae Larcherus ad h. 1. protu- Noster ad oraculum VII, 141 lit ex Lycurg. in Leocrat. pag. -143 allatum. Mox cum re154, 31 (p. 177 R.] Aeschine centt, dedi e librorum fere concontr. Ctesiphont. pag. 468 F. sensu: τούδε είνεκα, ubi [$. 86). De Troezeniis, qui Schaeferus dederat to Ŭ Elvaoptiine Athenienses exceperint, *a.

Olim τούτου είνεκα.
idem confert Plutarch. The- όφιν μέγαν φύλακα της α-
mistocl. cap. 11. - Ad voces κροπόλιος κ. τ. λ.] Αthenien-

. . .
τα τέκνα τε και τους οικέτας ses in arce serpentem sive ut alii
conf. nott. ad VIII, 4, et ad vocaut draconem alebant, sa-
verburn απέστειλαν suppl. τα crum Minervae animal custo-
τέκνα τε και τους οικέτας. - deunque (τον οίκουρον) ipsius
Verbis oi dè és Eadauīva bene arcis. Vid. Hesych, s. v. II p.
utitur Lessing. Vit. Sophocl. 726. Aristoph. Lysistr. 760.

3 πόλιος ενδιαιτέεσθαι εν τω Γρώ. λέγουσι τε ταύτα, 35 και δή και ως εόντι επιμήνια επιτελέoυσι προτιθέν

verss.

Plutarch. Themist. 10 p. 116

in Photii Lex, pag. 270). E. Philostrat. Icon. II, 17 p. Atque si Hesychium pleniorem 837 s. p. 80 lac. Eustath, ad Herodoti codicem tractasse staOdyss. p. 1425, 7 s. 64, 11. tuas, huic post {v to log adVersabatur ille draco probabi- dendum censeas 'Epex año

'Ερεχθήος liter in Minervae Poliadis eâ (vel potius ’Eqeydéos). Nam cellâ, quae ipsius deae sanctua- του Ερεχθέος adiicit Lexicorium continebat, media inter graphus. Utut est, Photius Erecbtheum et Pandroseum, prodit: Herodotus unum draco. ut notat C. O, Müller. De Mi- nem in eo sacrario esse (narrasse nerv. Poliad. p. 28. coll, Rose scilicet, ut Herodotus ipse traInscriptt. Graec. p. 161. Hinc dit, Athenienses), Phylarchus Atticae deae crebrius addituin (historicus) duo ibidem esse. videmus serpentem velin vaso- και δη και ως εόντι επιμήrum picturis, ut bene observat νια επιτελέoυσι προτιθέντες] Creuzer, in Symbol. II p. 727 Lange haec ita vernacule exseq. 744. Quo serpentis sym- pressit: ,, und ausserdem, dass bolo omne vitale intelligi vult sie ihr, wie einem lebendigen Müller. l. I., quod, cum antea Menschen, alle Monden ihr Theil latuerit, nunc imperfectum et vorsetzten, nämlich Honigkuinforme progeminet. Mibi hocce chen.“ Schweigh., qui in Lesigno tam ad agriculturae ini- xico Herodoteo s. v. értetɛlɛīv tia quam ad artem medendi re- scribit ,&xiunvia kalTERÉOVO!

επιμήνια επιτελέουσα spici videtur. Cr. baec ad- Apotidévtes, non: menstrua sascripsit: „Quod Hesychius l. 1. cra faciunt sed: menstrua, menaddit: και οι μεν ένα φασίν struam pensionem persolvunt, (dpánovra sc.). oi dè dúo, di- in Latina versione sic expressit : sertius Photius in Lex. (p. 319 „sed etiam tanquam re vera ibi Dobr. p. 274 Lips.) Oixovgov versanti menstrua sacra faciunt όφιν: τον της Πολιάδος φύ- αdponuntφue. « Minus recte, λακα" και Ηρόδοτος φύλαρ- quid video. Nam praestat επιχοι δε αυτού δύο. Ηaec par. μήνια referre ad προτιθέντες, tim ex Herodoto partim ex He- hoc fere sensu: menstrua cibasychio ita expleas: Kai 'Hpó ria (s. placentas singulis mensiδοτος μεν ένα φησίν εν τω bus) apponentes serpenti rem saιερώ: Φύλαρχος δε αυτού cram faciunt s. sacra peragunt. duo. Nam ita codex Galei, a Verbum mpotiévat satis tridúo Porsono et Dobreo collatus pro tum de apponendis cibis ; unde Dúlagxoi, in quo non haesisse etiam, notante Valckenaerio, oi iniror Schleusnerum (Animad- agros tris apogénews, quos sa

τες: τα δ' επιμήνια, μελιτόεσσα εστι. αύτη δ' ή με-
λιτόεσσα, εν τώ πρόσθεν αιεί χρόνω αναισιμουμένη,
4 τότε ήν άψαυστος. σημηνάσης δε ταύτα της έρείης, 40
μάλλόν τι οι Αθηναίοι και προθυμότερον εξέλιπον
την πόλιν, ως και της θεού απολελοιπυίης την α-

κρόπολιν. ως δέ σφι πάντα υπεξέκειτο, έπλωον ές 42 το στρατόπεδον. Επει δε οι απ’ 'Αρτεμισίου ες Σα

λαμίνα κατέσχον τας νέας, συνέρρεε και ο λοιπός 45 πυνθανόμενος και των Ελλήνων ναυτικός στρατός εκ

Interiin copiis navalibus undique coactis, navium numerus

e

cerdotibus edere licuit, panes sc. placenta e melle confecta , haud in mensis sacris velut appositi infrequens in veterum sacris, diis, teste Athenaeo III p. 110 ut satis coustat. De argumento D. IV p. 137 E. VIII p. 346 E. idein Cr. Valckenaerianis addi Pausan. VI, 20 9. 2. Nec mi- vult: Böttiger: die heilbrinnus frequens επιτελείν in re sa- genden Gotter in: Iournal des cra peragenda festisque cele- Lux, u. d. Mod. 1803 Ianuar. brandis, aliis id genus, ut II, p. 21. Payne-Knight on sym63. IV, 186, ubi haud moror bolical Lavguage S. 25 p. 17. accusativum omissum,

quem

σημηνάσης δε ταύτα της ίfacile mente addere possis, nisi pelns] De hac sacerdote vid. επιμήνια positum από κοινού nott. ad V, 72. In seqq. pro ad hoc quoque verbum tralhere προθυμότερον plures codd. velis; quem in modum iain npótepov. Minus recte, mea ; πρότερον.

, Valckenaerius haec ita erat in- quidem sententia. Est enim terpretatus: talem e melle pla- haec loci sententia : tanto macentam, singulis novilunüs gis atque studiosius, ut bene redrecentem, veluti menstruam didit Schweighaeuserus. Itapensione m urcis persolvebant que displicet Valckenaerii racustodi. Sunt autem tà łatl- tio, qui hanc verborum naturauñvia, quae in mensem prae- lem esse structuram censuit: bentur alimenta s. menstruα ci- και μάλλόν τι προθυμότερον baria, ut dixi ad Plutarch. Fla- (vel studiosius),ubi uärlov commin. 5 pag. 89 not. Add. Har- parativo additum eâ orationis pocrat. 5. ν. 'Επιμήνια. abundantiâ, quam invenimus μελιτόεσσα, quae Atticis et- quoque supra II, 137.

Ad iain vocabatur μελιτούττα (cf. υπεξέκειτο conf. Herod. VΙΙ, Matth. Gr. Gr. . 121, not. 2 60 %. 2 et de totius loci argup. 244. Thom. Magist. p. 607 mento Plutarch. Theinistocl. ibiq. Oudendorp., quibus Cr. 10. Paucos vero Athenienses addi vult Brunckii citt, ad Ari- in urbe relictos esse intelligistophan Lysistr. vs. 601.), est tur ex Herod. VIII, 51. .

Summa imperii etiam nunc pe

Τροιζήνος: ές γαρ Πώγωνα τον Τροιζηνίων λιμένα ultum crescit. 2προείρητο συλλέγεσθαι. συνελέχθησάν τε δή πολλώ

nes Eurybiadem πλευνες νέες ή επ’ 'Αρτεμισίω εναυμάχεον, και από [c. 2.) 3 πολίων πλεύνων. Ναύαρχος μέν νυν επήν αυτός όσπερ επ' 'Αρτεμισίω, Ευρυβιάδης ο Ευρυκλείδεω, 50 ανήρ Σπαρτιάτης, ου μέντοι γένεός γε του βασιληίου εών νέας δε πολλά πλείστας τε και άριστα πλω

ούσας παρείχοντο Αθηναίοι. 13 Έστρατεύοντο δε οίδε. Εκ μέν Πελοποννήσου, Recenelo Popa

Jorum Graeciae, Λακεδαιμόνιοι, εκκαίδεκα νήας παρεχόμενοι Κορίν- 55quad Salami θιοι δε, το αυτό πλήρωμα παρεχόμενοι το και επ' 'Αρτεμισίω, Σικυώνιοι δε, πεντεκαίδεκα παρείχοντο Herodotus, εο2 νήας: Επιδαύριοι δε, δέκα: Τροιζήνιοι δε, πέντε: Antiquitaies per

stringit. "Ερμιονέες δε, τρείς: εόντες ούτοι, πλην Ερμιονέων, Δωρικόν τε και Μακεδνον έθνος, εξ 'Ερινεού τε και 60

nem naves miserunt: qua opportunitate utens

rum origines et

ea, quae supra leguntur VIII, Cap. XLII.

3. De navium numero ές γαρ Πώγωνα] Pogon, disputavimus ad VIII, 1. Troezeniorum portus olim, ut videtur, satis aimplus, nunc are

Cap. XLIII. na ita obstructus esse dicitur, εκκαίδεκα νήας παρεχόμεut exiguis modo navigiis adi- voi] Sedecim hîc exhibuere tum praebeat. Conf. Strab. naves, qui ad Artemisium'non VIII p. 574 A. S. 373. Man- nisi decem praebuerant. Conf. nert. VII pag. 664. Ipsius VIII, 1 ibique nott. Ad voTroezenis reliquias quasdam cem annowua, quâ naves ipsae prope vicum Damala adhuc re- una cum remigibus classiariisperiri sic satis constat. Pro

que indicantur, cf. VIII, 1. τον Τροιζηνίων αnus cod. Δωρικόν τε και Μακεδνόν των Τροιζηνίων.

έθνος] Conf. Ι, 56 ibique nott. Ευρυβιάδης] Vid. VIII, 2. 1, 146. C. 0. Miller. Dor. Ip. 3. Videtur autein mihi Noster 175, qui monet Hermionam, consulto addidisse: ου μέντοι quam Ηerodotus Dryopicam γένεός γε του βασιλικού εων; appellat civitateum, postea ab cum Spartanorum in expedi- Argivis captam fuisse. Erineon tionibus plerumque regum al- S. Erineos, auctore Kruse II, 2

s. , , 2 teruter esset dux.

p. 103 coll. 97 seq. ad Calliνέας δε πολλά πλείστας dromi inontis declivitatem 'Αθηναίοι] Εoderm, opinor, prope Palaeocliora quaeri deanimo Noster haec scripsit, quo bet, Pindus autem ad fontes

3 Πίνδου και της Δρυοπίδος ύστατα ορμηθέντες, οι
δε Ερμιονέες εισί Δρύοπες, υπό Ηρακλέος τε και
Μηλιέων εκ της νυν Δωρίδος καλεομένης χώρης

εξαναστάντες. ούτοι μέν νυν Πελοποννησίων εστρα44 τεύοντο. Οι δε εκ της έξω ηπείρου: 'Αθηναίοι μεν, 639

προς πάντας τους άλλους παρεχόμενοι νήας όγδώ- 65 κοντα και εκατον, μούνοι" εν Σαλαμίνι γάρ ου 2 συνεναυμάχησαν Πλαταιέες Αθηναίοισι, διά τοιόνδε τι πρήγμα. απαλλασσομένων των Ελλήνων από

. του 'Αρτεμισίου, ως εγίνοντο κατα Χαλκίδα, οι Πλα- 70 ταιέες αποβάντες ες την περαίην της Βοιωτίας χώρης, προς εκκομιδην ετράποντο των οικετέων. ού. 8 τοι μέν νυν τούτους σώζοντες ελείφθησαν. 'Αθηναίοι δε, επί μέν Πελασγών εχόντων την νύν Ελ

Pindi fluvii. Accuratiora de δια τοιόνδε τι πρήγμα ] Ε his desunt. In fine cap. Florent., Med., aliis δια τοιSchweighaeuserus post εστρα- όνδε πρήγμα dederuntSchweigτεύοντο ιninus et post ηπείρου haeuser. et Gaisf. Vulgo post maius punctum poni vult. τoιόνδε inserebatur τι, quod

cum Matth. et Bekker. retinui. Cap. XLIV.

ες την περαίην της Βοιωπρος πάντας τους άλλους] τίης] ,,Περαίη της Βοιωτίας, i. e. prae aliis omnibus, ut III, quae contraChalcidem in Boeo94, ubi vid. nott. , Mireris tiae finibus ; cuiusmodi περαία vero, ait Schweigh., quo pacto tris ’Asias Diodoro XX, 97 tot navibus ad Salaminem pu- Asiae continentis regio, exadgnare Athenienses potuerint, versuin insulain Rhodun, Pe

, quandoquidem in pugna ad raer apud Liviuin XXXII, 13.“ Artemisium dimidiam partem Wessel. Mihi tainen vix pro Atticarum navium vulneratam Nomine proprio Noster habuisesse ait scriptor cap. 18 neque se videtur περαίην. Ιtaque imaeis reficiendis suppetiisse videa- lim reddere: in oram Boeotiae tur tempus.“ In seqq. vo- oppositam. — In seqq. ad vo. .

. cem uoờvoi cuin vi quâdain cem oixéras conf. nott. ad addi in sententiae clausulâ ne

VIII, 4. mo non videt. Nunc eniin soli επί μέν Πελασγών] Vid. Athenienses, nullis assumtis Matth. Gr. Gr. §. 565, 1 pag. Plataeensibus, qui antea ipsis 1113, qui idem $. 584 a. y. p. milites praebuerant, tot naves 1162 consul. ad verba επί δε exhibent.

Κέκροπος.

In seqq. dedi