τέρων, μία και εβδομήκοντα και διηκόσιαι. Τον δε στρατηγόν τον το μέγιστον κράτος έχοντα, πα3ρείχοντο Σπαρτιήται, Ευρυβιάδεα τον Ευρυκλείδεω. οι γαρ σύμμαχοι ουκ έφασαν , ήν μή ο Λάκων ηγε

ημονεύη, Αθηναίοισι έψεσθαι ήγεομένοισι, αλλά λύ- 25 3 3 σειν το μέλλον έσεσθαι στράτευμα. « 'Εγένετο γαρ

κατ' αρχάς λόγος, πρίν ή και ες Σικελίην πέμπειν
prudentia impe-
τα maritimάπι επί συμμαχίην, ως το ναυτικόν 'Αθηναίοισι χρεών
επιρori artiou- 2 είη επιτρέπειν. αντιβάντων δε των συμμάχων,

είκον οι Αθηναίοι, μέγα πεποιημένοι περιείναι την 30
Ελλάδα, και γνόντες, ει στασιάσουσι περί της ηγε-
μονίης, ως απολέεται η Ελλάς: ορθά νοεύντες.

Atheniensium

rium Spartanis in hoc

lo concedentium.

το πλήθος κ. τ. λ. (i. e. quo- vidiam hanc concedere noluis-
modo), a Schaefero , quem se praestantiain; neque enim
Borheck.et Schultz. secuti sunt, Spartanos maritimum impe-
sic immutatain: όσoντι πλή- rium studiose quaesivisse, qui
θος, cuius loco olim Reiskio non tam aegre laturi fuissent,
reponere placuerat όσον το si Αthenienses classi imperas-
atlygos. Tu conf. etiam VII, sent. Quod mihi haud persua-
60. Ad vocem πάρεξ conf. sit iuvenis sollertissimus; novi
noit. ad III, 97 fin.

enim Spartanorum studia, qui
μία και εβδομήκοντα και principatum in omnes Graecas
dinxóolai] Ita cum recentt. de- civitates sibi eripi nunquam
di e duobus codd. pro vulg. aequo tulissent aniino neque
διηκόσιαι και εβδομήκοντα και imperium civitati paulo antea
μία. Conf. Matthiae 1. supra 1. inferiori, ηunc subito ad tan-
Cap. ΙΙΙ.

tas opes evectae sponte conces'Εγένετο γαρ κατ' αρχάς λό- sissent. - In seqq. cum Gaisf.

. . γος] Miratur G. Weber. (De dedi e Sancrofti libro χρεών Gytheo p. 48), quod Lacedae- pro χρεών, φuod retinuerunt monii totius Graecae classis te- Matthiae et Bekker. Vid. nott. nuerint imperium idque eo re- ad V, 49. Idem feci VIII, 74.

, . fert, quod illi tum maxiina frue- 75. 79. ΙΧ, 16. 17. 25. 25. bantur auctoritate neque ulla 26. 41. 46. 53. 54. 58. 106. civitas cum iis de imperio con- είκον οι Αθηναίοι κ. τ. λ.] tendere ausa est. Addit, Athe- Quae h. 1. in Atheniensiuum lau-, niensibus, qui nuper demum dem edixit pater historiae, bene Themistoclis operâ classe in- congruunt cum iis, quae VII, structi ceteris civitatibus pares 139 leguntur, ubi vid. nott. viderentur, earum ipsarum in- Add. VI, 108 ibiq. nott.

3Στάσις γαρ έμφυλος πολέμου ομοφρονέοντος τοσούτω κάκιόν έστι, όσο πόλεμος ειρήνης. 'Επιστάμενοι ων αυτο τούτο, ουκ αντέτεινον, αλλ' εικον35 4 μέχρι όσου κάρτα εδέοντο αυτών, ως διέδεξαν. ως γαρ δή ωσάμενοι τον Πέρσεα περί της εκείνου ήδη τον αγώνα έποιεϋντο, πρόφασιν την Παυσανίεω ύβριν προϊσχόμενοι, απείλοντο την ηγεμονίην τους Λακεδαιμονίους. αλλά ταύτα μεν ύστερον εγένετο. 40

Στάσις γαρ έμφυλος πολέ- σην, Matth. Gr. Gr. S. 91 p. μου κ. τ. λ.] Εxcitat hinc 195. Choricius Orat. in Summum περί της εκείνου] Miniine Ducem cp. 11 Bibl. Graec, Fa- opus cuum Galeo corrigere περί bric. V,31 [Τ. VIII] pag. 869 γής εκείνου, quandoquidem όσω γαρ ειρήνη, φησίν Ηero- Focula γη in talibus plerumque dotus, πραοτέρα πολέμου, το- reticetur, ut VΙΙΙ, 41. 106; ne σούτω πόλεμος έφυ στάσεως plura afferam in re sanequam μερώτερος. Quanto, inquit ille, notissima. Intelligitur autern ή par bello sedatior , tanto bellum {xelvov terra Xerxi subdita, inseditione amabilius. Nonne me- primis Asia minor. Γa sententiae παραδιόρθωσις πρόφασιν την Παυσαest ?κι Wessel. Sententia He- νίεω ύβριν προϊσχόμεrodoti haec est : seditionem do- vol] „Satis erat dixisse triv mesticam (s. bellum inter di- Παυσανίεω ύβριν προϊσχόμεversas Graeci nominis gentes voi, ut hoc illudve praetexere ortum) tanto peiorem esse bel- dicitur προέχεσθαι τι: sed scri-. lo, φuod ex omnium (Graeco- bere Noster maluit πρόφασιν rum) consensu (adversus exte- προσχέσθαι, ut 1V, 165 [ubi ros) geratur, quanto peior sit vid. nott.] VI, 137.“ Valcken. ipsa pax bello. .

απείλοντο την ηγεμονίην μέχρι όσου κάρτα εδέοντο τους Λακεδαιμονίους] De struαυτών] i. e. Αthenienses cesse- ctura vocis αφαιρείσθαι Val, ( rent, quamdiu illis (reliquis scil. ckenaer. citans VI, 70 (ubi

. , ( Graeciae civitatibus) magnopere conf, nott.) et Thom. Magist. indigebant. Retinui μέχρι όσου, S. V. p. 130, haec ad ipsum arquod optimi et plurimi fere- gumentum loci adscripsit : bant libri. Αlii μέχρι s. μέχρις Evenit illa res triennio post, ου. Τα cf. Ι, 181. Ad verba OI. LXXV, 4. Αthenienses tum proxima ως διέδεξαν cf. nott. temporis dicuntur Thucydidi ad VΙΙ, 172 et de forma accu- 1, 96 παραλαβόντες την ηγεsativi Πέρσεα, cuius Ioco Flo- μονίαν εκόντων των ξυμμάrentinus cum duobus aliis Πέρ- χων δια το Παυσανίου μίσος.

Athenieusiam

4 Τότε δε ούτοι οι και επ 'Αρτεμίσιον Ελληνων Graecis de fuga απικόμενοι, ως είδον νέας τε πολλές καταχθείσας capessenda deliBerantibus, E.- ες τας 'Αφέτας, και στρατιής άπαντα πλέα, επει boeenses 'Themistocli, classis

αυτοϊσι παρά δόξαν τα πράγματα των βαρβάρων 621 praefecto, amplissimis mune

απέβαινε ή ως αυτοί κατεδόκεον, καταρρωδήσαντες, ribe dandis per- δρησμόν έβούλευον από τού 'Αρτεμισίου έσω ες 45 suadent, ut caeτα ΑΡΓΑ- 2 την Ελλάδα. γνόντες δέ σφεας οι Ευβοέες ταύτα toeam

Pugnan- βουλευομένους, έδέοντο Ευρυβιάδεω προσμείναι χρό

Jinm ante Eu

dum permovere studeat.

Spartani quidem Pausaniae, τα πράγματα

ή ως αυΠερσίζοντος, superbia socios τοι κατεδόκεον] Eadein fere irritavit; sed ad imperium in locutio I, 79 ubi vid. Athenienses transferendum cae- δρησμον έβούλευον] Valgo teros Graecos aequitas potissi- έβουλεύοντo, quod Schaefer., mum inovit Aristidis : Cornel. Matth. et Bekker, retinuerunt. Nepos in Aristid. c. 2 vid, et Schweighaeuser, et Gaisf. reDiodor. XI, 44, qui cap. 46 vocarunt duoruin codd. lectioutrumque memorat; et Pau- nein έβούλευον, quod omnes saniae vitia, Aristidis autem vir- praebent libri VIII, 97. 100. tutes fecisse scribit , návras ix, 110. coll. I, 11. V, 124. ώσπερ από μιάς ορμής απο- VIII, 18 fin., ubi eadem scriκλίναι προς τους Αθηναίους pturae diversitas. Naim ibi quoatque adeo Athenienses yopis que Schweighi, et Gaisf. cum κινδύνου παραλαβείν την κα- Wesselingio retinuerunt εβούτα θάλατταν άρχήν. Quam ac- λευον, cuius loco Schaeferus ceperunt oblataum, την ηγεμο- έβουλεύοντο, φuod et ipsum vinu Athenienses apud Hero- praebet Florentinus liber cum doturm, απείλοντο τους Λακε- aliis. Nostro in loco nihil olδαιμονίους : sua nimirum vir- stat, quod inox sequitur βουtute virorumque principum ar- λευομένους, φuuum Ηerodotus, tibus non illegitimis.“

ut observat Schweigh., ita ora

tionein variare soleat; v. c. V, Cap. ΙV.

124. Εquidem δρησμόν εβού

λευον reddiderium: cogitabant
οι και επ’ 'Αρτεμίσιον] Pro de discessu, agitabant consilia
και, quod equidem cum recentt. de discessu ; et βουλευομένους
, .

;
edd. revocavi e libris scriptis, ταύτα: haec secum deliberantes,
Schaeferus posuerat os. Sine haec consilia agitantes s. secum
causa, opinor. Ad verbum animis volventes, ut et activi et
καταχθείσας conf. nott, ad VII, medii verbi eluceat vis ac dis-
59 et ad 'Apéras VII, 193 ibi- crimen. Hinc recte medium

ponitur VII, 207. VIII, 7. 30.

que allata.

2

νον ολίγον, έστ' αν αυτοί τέκνα τε και τους οικέτας 3υπεκθέωνται. ώς δ' ουκ έπειθον, μεταβάντες τον 50 'Αθηναίων στρατηγόν πείθουσι Θεμιστοκλέα επί μισθώ τριήκοντα ταλάντοισι, επ' ω τε καταμείναν

ω τες προ της Ευβοίας ποιήσονται την ναυμαχίην. 5 Ο δε Θεμιστοκλέης τους Έλληνας επισχεϊν ώδε ΙααποφοdoThe

ποιέει. Ευρυβιάδη τούτων των χρημάτων μεταδι- 55σιμοι dederic. δοι πέντε τάλαντα, ως παρ' έωυτού δήθεν διδούς. 2ως δε οι ούτος άνεπέπειστο, 'Αδείμαντος γαρ ο

mistocles

effe

έστ' αν αυτοί τέκνα τε και runt autein Ηerodotea, cum τους οικέτας υπεκθέωνται] De Graecis principibus non valde verbo υπεκτίθεσθαι conf. nott. sint honorifica, Pseudo-Plutarad V, 65 et add. VIII, 41. Nec cho (T. II pag. 867 B.); de alio pertinet verbum υπεκκο- quo ita disserit Valckenaer.: μίζεσθαι ΙΧ, 6 et υπεκκείσθαι Si vera sunt, ut esse videntur, VIII

, 60 §. 2. Similia quae- veracis historici laudem meredam verba excitavi ad IV, 120. tur Herodotus: verisimillima oirétas non servos tantum dici reddit aliunde nota viri maximi ac mancipia, verum omnes, qui Themistoclis avaritia ,

quae ad familiam domumve perti- sumına saepius ingenia dedecoDeant, ipsamque adeo uxorem rat.“ Ad locutionem επί et liberos, e Thomae Mag. ob- μισθώ conf. V, 65, ubi etiam serratione p. 644 hic tradit locutionem žr' te attigi. De Wesselingius. Tu vid. potissi- datiνο τριήκοντα ταλάντoισι cf. mum VIII, 106, ubi tous oixé Matth. Gr. Gr. $. 428, 5 τας ipse postimodo interpreta- pag. 794. tur τα τέκνα και την γυναίκα,

Cap. V. ut VIII, 60 S. 2 coll. VIII, 44. μεταδιδοί πέντε τάλαντα] 142. 144.

De accusativo hoc Cr, conferri μεταβάντες τον 'Αθηναίων νult Schaefer. Melett. critt. p. στρατηγόν κ. τ. λ.] Εaderm fer- 21. Tu vid. Matth. Gr. Gr. S. me enarrat Plutarch. The- 328, 3 not. pag. 634, qui idem mistocl. 7 pag. 115, Euboeen- . 588 in. pag. 1172 de locuses timentes, ne Graeci disce- tione

παρ,

έωυτού (albi male derent, clam cum Themistocle olim zag éwurơ) consulendus. egisse, misso cuin pecuniis ad Add. Herod. II, 129. VII, 29. ipsum Pelagonte, aliaque adii- Ad usum voculae on dev conf. cite Phania Lesbio desumta. citt. ad III, 74. Adde mox Add. Aristid. schol. ad T. III, VIII, 6. p. 313 pag. 233 Frommel., ubi ως δε οι ούτος ανεπέπειeadem produntur. Displicue- GTO *. t. 2.] Deest ad haec

τ

'Ωκύτου, Κορίνθιος στρατηγος, των λοιπών ήσπαιρε μούνος, φάμενος αποπλώσεσθαί τε από του 'Αρτεμισίου και ου παραμενέειν, προς δή τούτον 60 3 είπε ο Θεμιστοκλέης επομόσας" ,Ού σύ γε ημέας και,απολείψεις, επεί τοι εγω μέξω δώρα δώσω ή βασιηλεύς άν τοι ο Μήδων πέμψειε απολιπόντι τους και συμμάχους. « ταύτά τε άμα ηγόρευε, και πέμπει 4 επί την νέα την 'Αδειμάντου τάλαντα αργυρίου τρία. 65 Ούτοι τε δή πληγέντες δώροισι, αναπεπεισμένοι

(

verba apodosis, quae, si quid 11. pag. 410, 34 s. 326, 4, ubi video, a verbis proximi capitis: ασπαίρειν interpretatur προούτω δή κατέμεινάν τε κ. τ. λ. θυμείσθαι. Εt confer quoque exordiri debet. Ubi enim Eu- Pseudo-Plut. II pag. 327 C. rybiadi et post etiam Adiman- Schweighaeuserus cum Porto to, qui solus renitebatur, per- et Wesselingio interpretatur: suaserat ille, tum demum Graeci prae metu palpitabat, trepidabat. in Euboea remanserunt. Ita- Equidem malim cum Valla et que reliqua verba pro inter- Valckenaerio: reluctabatur, obiectis habenda sunt per paren- luctabatur, ut IX, 119. Aristid. thesin quasi, illata per particu- 1 p. 356 s. 545 Dind. Probat lam yão, quae ita causam ac Blomfield, in Glossar. ad Aerationem indicans, haud raro schyl. Pers. 970, ubi vid. In interserta orationis iustum ac quam sententiain etiam Negris legitimum ordinem turbare S0- interpretatur ήναντιούτο. In let. Εaderm prorsus ratio est seqq. pro αποπλώσεσθαι Floloci VIII, 8 init. De ipso Adi- rentinus alique αποπλεύσεmanto conf. Pseudo - Plutarch. σθαι. II p. 871 A. et Analectt. vett. ταύτά τε άμα ήγόρευε, και poett. Graece. Ip. 133 nr. 41, πέμπει] De usu particularum

. . ubi epitaphium eius legitur a - rai dixi ad III, 135. Simonide conscriptum.

Ουτοί τε δή πληγέντες δώΚορίνθιος στρατηγος] Re- ροισι] Quod pro πληγέντες vocavi cum Schweigh. et Gais. Florentinus cum quatuor aliis Κορίνθιος e. codd. consensu, codd, habet πάντες, id ex liut VIII, 94 init. Sine causa brariorum, quibus vulgatum Schaefer., quem sequuntur durius visum, ingenio derivat Μatth. et Bekker., Κορινθίων. Wesselingius, comparans TheNec aliter Valla expressit. Ver- mistii locum Orat. II p. 26 A., ba proxime sequentia των λοι- ubi legimus ταλαντοις ουκ πών in pluribus codd. desunt. έτρωσε ουδ' έκαμψε. Magis

notta198] Affert Suidas s. v. huc facit Plutarch. Demosth. 1 pag. 81 itemque Eustath. ad 25 p. 857 D. πληγείς υπο

τε