6

ἦσαν, καὶ τοῖσι Εὐβοέεσι ἐκεχάριστο αυτός τε ὁ 622

Θεμιστοκλέης ἐκέρδηνε, ἐλάνθανε δὲ τὰ λοιπὰ ἔχων·

ἀλλ ̓ ἐπιστέατο οἱ μεταλαβόντες τούτων τῶν χρημά

των ἐκ τῶν ̓Αθηναίων ἐλθεῖν ἐπὶ τῷ λόγῳ τούτῳ

τὰ χρήματα.

70

Οὕτω δὴ κατέμεινάν τε ἐν τῇ Εὐβοίῃ, καὶ ἐναυ-

μάχησαν. ἐγένετο δὲ ὧδε. Επεί τε δὴ ἐς τὰς ̓Αφέ

τας περὶ δείλην πρωτην γινομένην ἀπίκατο οἱ βάρ

βαροι, πυθόμενοι μὲν ἔτι καὶ πρότερον περὶ τὸ ̓Αρ-

τεμίσιον ναυλοχέειν νέας Ελληνίδας ὀλίγας, τότε δὲ

αὐτοὶ ἰδόντες, πρόθυμοι ἦσαν ἐπιχειρέειν, εἴ κως 75

2 λοιεν αὐτάς. ἐκ μὲν δὴ τῆς ἀντίης προσπλώειν
οὔ κω σφι ἐδόκεε τῶνδε εἵνεκα, μή κως ἰδόντες οἱ

Ελληνες προσπλώοντας, ἐς φυγὴν ὁρμήσειαν, φεύ-

γοντάς τε εὐφρόνη καταλάβοι· καὶ ἔμελλον δῆθεν 80

τῆς δωροδοκίας, Cicer. 15 p.
868 Β. πληγεὶς ὑπὸ τοῦ
δεινοῦ. Nic. 10 p. 529 F. ἄχει
καὶ θαύματι πεπληγότες aut
Moral. Τ. Π p. 74 Ε. πληγείς
παρρησίᾳ coll. p. 763 Β.
In seqq. pro Εὐβοέεσι, quam
formam Graecam esse negat,
rescribi vult Struve Spec.
Quaest. I pag. 7 Εὐβοεῦσι.
Secutus est Bekkerus. At scri-
pti libri omnes quantum scio,
vulgatam retinent.

-

ἐλάνθανε δὲ — ἔχων] Vid.

Matth. Gr. Gr. S. 552 β. pag.

1082, qui idem §. 204, 7 b.

pag. 378 de forma ἠπιστέατο,

quae etiam exstat VIII, 25 con-

sulendus.

Quae sequuntur

ἐπὶ τῷ λόγῳ τούτῳ valent:

sub hac conditione. Cf. VII, 158.

IX, 26. 33 coll. I, 60. Μox

pro ἐκ τῶν ̓Αθηναίων Bekker.

dedit ἐκ τῶν 'Αθηνέων.

Cap. VI.

φεύγοντάς τε εὐφρόνη και

ταλάβοι] De vocula τε simpli-

citer posita, ut VIII, 10.13.20

conf. nott. ad VII, 188, ubi etiam

de voce εὐφρόνη. Quae con-

tinuo sequuntur verba: καὶ

ἔμελλον δῆθεν ἐκφεύξεσθαι, ea

per parenthesin mihi posita vi-

dentur neque cum reliquis ver-

bis coniuncta (in eo nimirum illi

περὶ δείλην πρωτην] Esse erant, ut fuga salutem peterent);

ἐκφεύξεσθαι· ἔδει δὲ μηδὲ πυρφόρον, τῷ ἐκείνων

λόγῳ, ἐκφυγόντα περιγενέσθαι. Πρὸς ταῦτα ὧν

τάδε ἐμηχανέοντο. τῶν νεῶν ἁπασέων ἀποκρίναντες

διηκοσίας, περιέπεμπον ἔξωθεν Σκιάθου, ὡς ἂν μὴ

ὀφθέωσι ὑπὸ τῶν πολεμίων περιπλώουσαι Εὔβοιαν 85

κατά τε Καφηρέα καὶ περὶ Γεραιστὸν, ἐς τὸν Εὔρι

που ἵνα δὴ περιλάβοιεν, οἱ μὲν, ταύτῃ ἀπικόμε-
νοι, καὶ φράξαντες αὐτῶν τὴν ὀπίσω φέρουσαν
2ὁδὸν, σφεῖς δὲ, ἐπισπόμενοι ἐξ ἐναντίης. ταῦτα
βουλευσάμενοι ἀπέπεμπον τῶν νεῶν τὰς ταχθείσας, 90
αὐτοὶ οὐκ ἐν νόῳ ἔχοντες ταύτης τῆς ἡμέρης τοῖσι
Ελλησι ἐπιθήσεσθαι, οὐδὲ πρότερον ἢ τὸ σύνθημά
σφι ἔμελλε φανήσεσθαι παρὰ τῶν περιπλωόντων
3 ὡς ἡκόντων. ταύτας μὲν δὴ περιέπεμπον· τῶν δὲ
λοιπέων νεῶν ἐν τῇσι ̓Αφέτῃσι ἐποιεῦντο ἀριθμόν.95

8 Ἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ, ἐν ᾧ οὗτοι ἀριθμὸν ἐποι-

εῦντο τῶν νεῶν, ἦν γὰρ ἐν τῷ στρατοπέδῳ τούτω cibus prodita,

Σκυλλίης Σκιωναῖος, δύτης τῶν τότε ἀνθρώπων

ἄριστος· ὃς καὶ ἐν τῇ ναυηγίῃ τῇ κατὰ τὸ Πήλιον

γενομένῃ πολλὰ μὲν ἔσωσε τῶν χρημάτων τοῖσι Πέρ-

σῃσι, πολλὰ δὲ καὶ αὐτὸς περιεβάλετο· οὗτος ὁ 1

Σκυλλίης ἐν νόῳ μὲν εἶχε ἄρα καὶ πρότερον αυτο-
μολήσειν ἐς τοὺς Ἕλληνας, ἀλλ ̓ οὐ γάρ οἱ παρέσχε,
2ὡς τότε. ὅτεῳ μὲν δὴ τρόπῳ τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη ἀπί- 623

Cap. VIII.

ἦν γὰρ ἐν τῷ στρατοπέδῳκ.
τ. λ.] oratio ανακόλουθος 0-
dem modo intelligenda, quo
VIII, 5 ubi vid.

Σκυλλίης Σκιωναῖος] Scyl-

lias, qui Scione urbe, cuius men-

tio VII, 122 oriundus erat, non

Sicyonius, ut falso reddit Valla,

celeberrimus fuisse videtur uri-

nator, cuius etiam meminerunt

Pausan. X, 1981. Athen. VII

p. 296 F. Antholog. Gr. I, 69

Ep. 1, ubi vid. Iacobs. in Ani-

madverss. T. II, 1 (VIII) pag.

363 seq. Unde carmine illum

honoratum esse discimus et ta-

bula pictà repraesentatum, Del-

phisque illius statuam positam.

Vid. Polluc. VII, 137, qui etiam

vocem δύτης attigit, quo Noster

usus est, contra Grammatico-

rum, ut videtur, praecepta.
Ad voces τῶν τότε ἀνθρώπων
conf., si tanti est, Matth. Gr. Gr.
§. 272 init. p. 557.

-

ὃς καὶ ἐν τῇ ναυηγίῃ τῇ και
τὰ τὸ Πήλιον γενομένη] Vid.

VII, 188 seqq. et ad verbum

περιεβάλετο conf. nott. ad III,

71. — In seqq. vocula ἄρα

pluribus postposita vocibus, ut

VI, 62. VII, 35. 130. VIII, 111.

136. IX, 108 coll. 58. 90.

Aeschyl. S. c. Th.487. Hartung.

Lehre v. d. Gr. Part. I p. 446.

ἀλλ' οὐ γάρ οἱ παρέσχε] i. e.

neque vero potuit, neque enim

ei talis obtigit occasio, qualis

tunc (obtigerat). Itaque non

recipiendum, quod in uno cod.

invenitur: ἀλλ ̓ οὔπω καιρὸς

παρέσχε. Tu vid. nott. ad III,

73 et ad VIII, 25. 100. 140.

Re per Scylliam
urinatorem

Graecorum du-

κετο ἐς τοὺς Ἕλληνας, οὐκ ἔχω εἶπαι ἀτρεκέως· 3 θωυμάζω δὲ εἰ τὰ λεγόμενά ἐστι ἀληθέα. λέγεται 5 γὰρ ὡς ἐξ Αφετέων δὺς ἐς τὴν θάλασσαν, οὐ πρότερον ἀνέσχε πρὶν ἢ ἀπίκετο ἐπὶ τὸ ̓Αρτεμίσιον, σταδίους μάλιστά κη τούτους ἐς ὀγδώκοντα διὰ τῆς 4θαλάσσης διεξελθών. λέγεται μέν νυν καὶ ἄλλα ψευδέσι εἴκελα περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου· τὰ δὲ μετεξέτερα, ἀληθέα. περὶ μέντοι τούτου γνώμη μοι 10 5 ἀποδεδέχθω, πλοίῳ μιν ἀπικέσθαι ἐπὶ τὸ ̓Αρτεμίσιον. ὡς δὲ ἀπίκετο, αὐτίκα ἐσήμῃνε τοῖσι στρατηγοῖσι τήν τε ναυηγίην, ὡς γένοιτο, καὶ τὰς περιπεμφθείσας 9 τῶν νεῶν περὶ Εὔβοιαν. Τοῦτο δὲ ἀκούσαντες οἱ viam cundi con- 2 Έλληνες, λόγον σφίσι αὐτοῖσι ἐδίδοσαν. πολλῶν δὲ 15

navibus illis ob

οὐκ ἔχω εἶπαι ἀτρεκέως] Tres libri εἰπεῖν, solemni confusione. Usus noster est hac formula crebrius in rebus incertis mirisve, a quibus prudenter suum assensum cohibet. Conf. IV, 25 ibique nott. 187. I. 160.II.103.V.9 ibique nott. Quo eodem spectant verba sequentia: θωυμάζω δὲ (ita enim scripsi pro θ ω μάζω δὲ, εἰ τὰ λεγόμενα ἐστι ἀληθέα; nam iis declaratur veri studium, quo Noster eminuit, in iis diiudicandis, quae a rerum natura abhorrere viderentur, simulque animus vulgi superstitionibus haud ita captus, ut rebus miris atque incredibilibus continuo fidem adderet. Conf. VII, 189. 133 ibiq. nott.

οὐ πρότερον ανέσχε] i. e. non prius se extulit aquá. Ad diεξελθών conf. nott. ad VII, 100. Octoginta stadia hîc minora intelligi vult Larcherus, ita ut duo ferme milliaria Gallica (Lieues vocant) inde conficiantur.

ὡς γένοιτο] Valcken. scribi vult ὅση ἐγένετο: quantum fuisset illud naufragium. „,At, in. quit Schweigh., eandem fere in sententiam bene habet vulgatum: ώς γένοιτο, quale fuerit naufragium, quo modo acciderit, qucmque exitum habuerit: nempe haec ille Graecis omnia particulatim renunciavit.“ Namque Persicae classis naufragium quidem indicarant speculatores, teste Herodoto VII, 192; iam advenit Scythias, singula accurate enarrans, quaecunque ad illud naufragium pertinebant, quaeque ipse omnium optimenoverat, cum ipse cladi interfuisset. Cap. IX.

λόγον σφίσι αὐτοῖσι ἐδίδοσαν] i. e. secum deliberaverunt

λεχθέντων, ἐνίκα, τὴν ἡμέρην ἐκείνην αὐτοῦ μείναντάς τε καὶ αὐλισθέντας, μετέπειτα νύκτα μέσην παρέντας, πορεύεσθαι, καὶ ἀπαντᾶν τῇσι περιπλω3ούσῃσι τῶν νηῶν. μετὰ δὲ τοῦτο, ὡς οὐδείς σφι 20 ἐπέπλωε, δείλην ὀψίην γινομένην τῆς ἡμέρης φυλάξαντες, αὐτοὶ ἐπανέπλωον ἐπὶ τοὺς βαρβάρους, ἀπόπειραν αὐτῶν ποιήσασθαι βουλόμενοι τῆς τε μάχης

Sum Graeci, relicto provehuntur,

silium capitur.

Artemisio, in altum

Aphetis solvunt.

10 καὶ τοῦ διεκπλόου.. Ὁρέοντες δέ σφεας οἵ τε ἄλλοι barbari et ipsi στρατιῶται οἱ Ξέρξεω καὶ οἱ στρατηγοὶ ἐπιπλώον τας νηυσὶ ὀλίγῃσι, πάγχυ σφι μανίην ἐπενείκαντες, 25 ἀνῆγον καὶ αὐτοὶ τὰς νέας, ἐλπίσαντές σφεας εὐπετέως αἱρήσειν· οἰκότα κάρτα ἐλπίσαντες, τὰς μέν γε τῶν Ἑλλήνων ὁρέοντες ὀλίγας νέας, τὰς δὲ ἑωυ

λάξαντες Suidas III p. 642 re-
cte interpretatur ἐπιτηρήσαν
τες. Tu vid. allata ad V, 12 et
add. VIII, 14. Plutarch. The-
mistocl. 14.

monuit

ἀπόπειραν αὐτῶν ποιήσασθαι βουλόμενοι] ἀπόπειραν ποιεῖσθαι nihil aliud fere esse atque ἀποπειρᾶσθαι: tentare aliquid, periculum alicuius rei facere, Herodoto, Procopio, aliis frequentatum bene Wesseling. similesque attulit locutiones ἀνάπειραν et διάπειραν ποιεῖσθαι, quibus utuntur, quoties periculum fit peritiae nautarum militumque ante pugnam, apud Polybium [ubi XXVI, 7 §. 9 coll. 5. 8 verbum ἀποπειράσθαι hoc sensu] et Diodorum XIII,8, ubi plura dedit Wesseling. De voce διεκπλόου vid. nott. ad VI, 12. Cap. X.

-

Ορέοντες δὲ] Florentinus liber et h. 1. et paulo inferius habet ὁρέωντες, quod recepit