της. Επει δε ανηνείχθησαν αι γνώμαι ές Ξέρξεα,
κάρτα τε ήσθη τη γνώμη της 'Αρτεμισίης και νομί- 35
ζων έτι πρότερον σπουδαίην είναι, τότε πολλώ μάλ-
3 λον αϊνεε. όμως δε τoίσι πλέοσι πείθεσθαι εκέλευε
τάδε, καταδόξας προς μεν Ευβοίη σφέας εθελοκα-
κέειν, ως ου παρεόντος αυτού τότε δε αυτός παρε-

σκεύαστο θεήσασθαι ναυμαχέοντας.

70 Επειδή δε παρήγγελλον αναπλώειν, ανήγον τας 40 Salaminem ver- νήας επί της Σαλαμίνα, και παρεκρίθησαν διαταsus provehitur.

2 χθέντες κατ' ησυχίην. τότε μέν νυν ούκ εξέχρησε σφι ή ημέρη ναυμαχίην ποιήσασθαι· νύξ γαρ επεγένετο· οι δε παρεσκευάζοντο ες την ύστεραίην.

Τους δε "Έλληνας είχε δέος τε και άρρωδίη, ουκ ήκιστα45 3 δε τους από Πελοποννήσου. αρρώδεον δε, ότι αυ' τοι μεν εν Σαλαμίνι κατήμενοι υπέρ γής της 'Αθη

ναίων ναυμαχέειν μέλλοιεν· νικηθέντες τε, εν νήσω απολαμφθέντες πολιορκήσονται απέντες την εωυ

IX, 98; διατάσσεσθαι legitur Cap. LΧΧ.

1, 80. VΙΙ, 34. 124. 178. επειδή παρήγγελλον] Pro τότε μέν νυν ούκ εξέχρησε επειδη in Florent, aliisque επεί κ. τ. λ.] i. e. tum quidem dies ,

t. ] i. e. dè, quod recepit Bekker. Tu non suffecit, quo proelium navale conf. II, 2. VII, 36. Idem committerent. Conf. ΙΙ, 137 Florentinus mox habet παρήγ- ibique nott. Μox e Florentino γειλον, ubi Valcken. maluerat aliisque cum recentt. dedi ποιήπαρήγγελλεν, quod ad Χerxem σασθαι, ubi ποιέεσθαι eWesreferatur. Εφuidem ad παρήγ- selingii editione retinuerunt γελλον e praegressis repe- Schaefer. et Matthiae, to οι στρατηγοί, ad quod ideam είχε δέος τε και άρρωδίη] pertinent ανήγον (de ipso ver- Haud aliter Ρlutarch. The(

. bo ανάγειν conf. nott. ad VIII, mistocl. 11. έννοια και δέος 60 $. 1) et παρεκρίθησαν δια- έσχε τον Ευρυβιάδην. lu ταχθέντες i. e. aciem explicue- seqq. νοculam τε post νικηθένrunt per otium, ut Schweigh. Tes Schweigh. ob praegressum reddidit, sive: explicati illi avtos u è v mutatum vult in dé. sunt in acie, suo quisque loco Sed particulaın te praeter libros dispositi per ordines. Verbum scriptos satis tueri videntur, παρακρίνεσθαι de classi s. acie quae ad VII, 188 attuli. De

.

, . se explicante. exstat quoque indicativo πολιορκήσονται, qui

tur, et terrestris

citus in Isthmum

ponnesiis dili

tum,

1 των αφύλακτον. Τών δε βαρβάρων ο πεζός υπό 50Qase damagun

την παρεούσαν νύκτα επορεύετο επί την Πελοπόν- Persarum exerνησον" καίτοι τα δυνατά πάντα έμεμηχάνητο, όπως ποvet Pele2 κατ' ήπειρον μη έσβάλoιεν οι βάρβαροι. Ως γαρ Eenter custodiεπύθοντο τάχιστα Πελοποννήσιοι τους αμφί Λεων νίδεα εν Θερμοπύλησι τετελευτηκέναι, συνδραμόντες 55 έκ τών πολίων, ες τον Ισθμόν ίζοντο και σφι επήν 3 στρατηγός Κλεόμβροτος, ο Αναξανδρίδεω, Λεωνίδεω δε αδελφεός. ιζόμενοι δε εν τω 'Ισθμώ, και συγχώσαντες την Σκιρωνίδα οδόν, μετά τούτο, ώς 652

optativum μέλλοιεν continuo non utique, ut Larcherus inter-
excipit, vid. Matth. Gr. Gr. . pretatus est, terrå adgestá, in
529 pag. 1031. Ipsum futu- saxorum praesertiin monte, sed
rum attigi ad VIII, 49, ubi saxorum, puta, ingenti con-
vid, citt.

gerie, quae muniti valli ratio-
neim haberet,

quo interclusa
Cap. LXXI.

fuerit via et prohibiti adscenέσβάλoιεν] Ita e Florentino deutes; nisi potius intelligas dedi cum Schweigh., Gaisf. et subrutam et dirutam esse viae Bekkero. Ali έσβάλλoιεν, quod munitionem, ita ut et fossis et cum prioribus tenent Schaefer, ruinis intercepta via esset.“ et Matthiae; ali εμβάλοιεν. Schweighae u s. in Lex. He

ές τον Ισθμόν ίζoντo] ,, Ses- rod. 3. ν. συγχούν. Lange versum ibant in Isthmum.“ Ita nacule reddidit : verschütten. Valcken. bene adiiciens : in Via Scironis, de qua vid. PauIsthmum cum advenissent illi, san. I, 44 %. 10 seq. ibique mox usitata structura dici içó- Siebelis pag. 157. Strab. IX μενοι εν τω 'Ισθμό. De prae- pag. 391 5. 600 A. et Kruse positionis és usu, quae ille ci- Hell. I, 2 pag. 321 seq. Metavit I, 199. III, 140, alia, garis Isthmum petentibus erat iis adde, quae attuli ad V, 12 perineanda exordiens quo loco et Buttmann. in Demosthen. Megarica desinit planities ruMidian. p. 175 ed. secund. pesque exsurgunt Moluriae, ubi

. . De Cleombroto, qui raro apud porta Scironia quae vocabatur veteres commemoratur, etsi olim exstructa erat. Inde supatrem habuit regem fratrem- per scopulos saxaque Scironia que nobilissimumn Leonidam, quae dicuntur a Scirone, ceconf. Herod. IX, 10.

leberrimo latrone, qui inde συγχώσαντες την Σκιρωνίδα praetereantes rapuisse atque ódov] ,,Haud incommode red- interfecisse fertur, via ducebat ditur: obstruxerunt viam: at sex milliarr, Romagn, ad ki

σφι έδοξε βουλευομένοισι, οικοδόμεον διά τού 60 4'Ισθμού τείχος. άτε δε εουσέων μυριαδέων πολλέων,

και παντός άνδρός εργαζομένου, ήνετο το έργον. 5 και γαρ λίθοι, και πλίνθοι, και ξύλα, και φορμοί ψάμμου πλήρεες εσεφoρέοντο, και ελίνυον ουδένα

χρόνον οι βοηθήσαντες εργαζόμενοι, ούτε νυκτός, 65

72 ούτε ημέρης. Οι δε βωθήσαντες ες τον Ισθμόν πανδηQuo Οao Peloponnesi μεί, οίδε ήσαν Ελλήνων Λακεδαιμόνιοίτε και Αρκάδες

πάντες, και Ηλείοι, και Κορίνθιοι, και Σικυώνιοι, και Επιδαύριοι, και Φλιάσιοι, και Τροιζήνιοι, και 2Ερμιονέες. ούτοι μεν ήσαν οι βοηθήσαντες και 70 υπεραρρωδέοντες τη Ελλάδι κινδυνευούση: τοϊσι δε

contra Xerxem communiverint.

neta, in periculosissimis habi

Cap. LXXII. ta horrendumque haud uno

Οι δε βωθήσαντες] Ita Wesloco praebens adspectum tum

seling. ex Eustath. ad Iliad. p. ob rupes praecipites, tum ob mare vicinum ventosque impor

228, 16 S. 218, 21. Αlii

βοηθησαντες, quod ipsuum Inox tunos. Adhuc tramiti nomen Kaki scala i. e. mala via, prouti praebent.' Tu conf. allata ad ie. ,

omnes, quantum scio, libri .

. similem quendam tramitem su- VIII, 1. — Ad dativum in

,

τη per Rhaetiae iuga deductum

Ελλάδι consul. Matth. Gr. Gr. adhuc, quod nemo nescit, vo

5. 394 pag. 721. cant Viam Malam. Plurima dabit Reinganum: das alte Me- τοϊσι δέ άλλοισι Πελοπονgaris p. 27 seqq. Ipsis monti- νησίοισι έμελε ουδέν] Merito bus nomen fertur esse Derveni haec attendi vult Dahlmann. Bunu, quoniam ad septentrio- in Herodot. pag. 184, ut e nale montium latus Turcarum quibus insigne Nostri scriptoris portorium (i. e. Derveni; nam studiuın eluceat, quo ductus Buno inontem s. collem quem- unum verum, quod in singulis libet indicat) olim constitutum rebus indagando compererat, erat.

tradere voluit, ab omni parάτε δε εουσέων μυριαδέων tium studio ita alienus, ut, quae πολλέων] δε e Florent. cum re- forsan minus laudabilia adeocentt. exhibui pro dri, quod que ingrata bis illis fuissent, non cum Schaefero retinuit Mat- celaret silentiove praeterinitthiae. Ad ñveto conf. nott, ad teret. Itaque etiam h. 1. aperte 1, 189. VII, 20 et ad ελίνυον indicat, quinam inter Peloponnott. ad Ι, 67. φορμοί sunt nesios Graeciae libertatem tueri corbes, canistra.

studuerint, quique neglexerint.

άλλοισι Πελοποννησίοισι έμελε ουδέν. 'Ολύμπια δε Hane peninsu

Jam quot populi 73 και Κάρνεια παροιχώκεε ήδη. Oικέει δε την Πελο- neolant, έστω

πόννησον έθνεα επτά. τούτων δε τα μεν δύο, αυ. τόχθονα εόντα, κατά χώρην ίδρυται νύν τη και το 75

origipes.

In quibus Eleos contra Xerxem oixéet, quod etiam paulo infereliquorum Graecorum castra rius servandum duxi, ubi secutos esse scribit Pausanias Schweigh. et Gaisf. dederant V, 4 $. 5, negat Diodor. T. oixée. De locutione nata II p. 547 Wessel.

xoonv conf, nott. ad IV, 135. 'Ολύμπια δε και Κάρνεια Quod ad loci argumentum atTapolyoxɛɛ ñdn] Ubi lepa in- tinet, iam Galeus observarat, telligi notat Fischer. ad Wel- sex tantum gentes videri agnoler. III, 1. pag. 258. Ad scere Homerum, totidemque plusquamperfectum nago176- sane occurrere notavit Valnɛɛ conf. Buttmann, Gr. Gr. ckenaerius, quamquam quae II pag. 197. De Carneis egi- poeta attulit, ea adhuc indigemus ad VII, 216. Quiesce- re criticâ disquisitione dudum bant autem arma haec dum monuerat Strabo VIII p. 332 agebantur festa, nec ante egre- s. 513 A., qui ipse sex prae

. di licuit Spartavis ad belluin. cipue Peloponnesi enumerat

regiones : Peloponnesum, EliCap. LXXIII.

dem, Messeniam, Laconiam, Oικέει δε την Πελοπόννησον Argolidem, Achaearn atque

, lovea éttá] Respicit ad haec Arcadiam, cum alii , ad quos Eustath. ad Iliad. pag. 289, 9 etiam Scymnum Chium vs. s. 219, 43. In proxime seqq. 515 seq. referas licet, septem cum Schaefer. et Schweigh. nominent; quinque olim fuisse retinui idputat võv tñ xai, enarrat Thucydides I, 10. Neubi Gaisf. receperat vũ v TE que vero regiones, sed diversas xal, quod mihi quidein dis- ait Valckenaerius Peloponnesi plicel. Reiskius et Koenius gentes enumerari ab Herodoto, maluerant triv vūvte, Wesse- quem ipsum opinor respexit lingius (Diss. Herodot. XI pag. Pausanias V init.; quo auctore 200 seq., ubi etiam comparat si eos Graecos, qui quinque VIII, 143) vũv te, Val- duntaxatPeloponnesi partes esse ckenaerius ιδρυται νύν, την statuunt , sequamur, Eleos nai, quod valde arridet. Sen- et Arcades unâ Arcadiả contisus loci minime dubius: eo loco neri statuendum; alteram por. sedem nunc habent s. habitant, tionem Achaeorum vult esse, quo olim etiam habitabant. Et

tres reliquas Doriensium. Conf. bactenus perfectuin isputat de his Peloponnesi divisionibus rix multum differt a praesenti Siebelis in Hellenicc. p. 179. HERODOT. IV.

7

2 πάλαι οίκεον, 'Αρκάδες τε, και Κυνούριοι. εν δε έθνος, το 'Αχαϊκόν, εκ μέν Πελοποννήσου ουκ έξεχώρησε, εκ μέν τοι της έωυτών· οίκέει δε την αλλοτρίην. τα δε λοιπά έθνεα των επτα τέσσερα, επή3 λυδα εστι, Δωριέες τε, και Αιτωλοί, και Δρύοπες, 80 και Λήμνιοι. Δωριέων μεν, πολλαί τε και δόκιμοι

'Αρκάδες τε και Κυνούριοι] VII, 1. Strab. VIII p. 514 Β.s. Pausania 1. 1. auctore gentes p. 333. 588 B. s. p. 383. Peloponnesum incolentes sunt τα δε λοιπα έθνεα - επήArcades indigenae atque Achaei, ludá ļoti} Ad vocem Énnavda qui a Doribus sede sua cum conf. Matth. Gr. Gr. S. 112 pulsi essent, non egressi Pelo- not. 1 pag. 228. Frequentat ponneso eam Ionibus eiectis

eam quoque Pausanias IV, 34, Oram tenuere, quae olium Αe- 1. ΙΙ, 5 5. 2. ΙΧ, 29 5. 1, gialus dicta nunc ab his ipsis quae excitans Siebel. in indic. Achaeis Achaeae nomen acce- S. v. amandat ad Lobeck ad pit. Arcades vero idem addit Sophocl. Aiac. pag. 271. Apeasdem semper regiones te- prime autem huc facit idem nuisse : quocum conveniunt te- Pausanias loco supra laudato stimonia Herodoti II, 171, Thu. sic scribens : τα δε λοιπά (sc. cydidis I, 2 aliorum, quos af- γένη την Πελοπόννησον οιferre pudet. Νamque Arcades κούντα) επηλύδων εστίν ανmontibus suis pellere non po- θρώπων ac dein profert Dryetuerunt Dores aut voluerunt, pes, Dorienses, illos e Parnasso, quippe religione quâdam ob- hos ex Oeta ingressos in Pelostricti : quo spectat Polyaeni ponnesum; tum Eleos ex Aetonarratio 1, 7 coll, Diodor. II lia adrectos, igitur Aetolos. Lep. 635 Wessel.

mnios omisit itemque Cynu

rios. εκ μέν Πελοποννήσου ουκ Δωριέων μεν πολλαί τε και εξεχώρησε κ. τ. λ.] Quae hunc δόκιμοι πόλις] Satis notum in modum expressit Pausanias esi, Dores Peloponnesi tres te1. 1.: ου μέντοι Πελοποννή- nuisse parles amplissimas: Arσου γε εξεχώρησαν, αλλά εκ- goliderm, Laconiam, Messeniβαλόντες "Ιωνας νέμονται τον am; incolis prioribus, quos Αιγιαλόν το αρχαίον, νύν δε Αchaeos fuisse novimus, aut απο των Αχαιών τούτων κα- - electis aut subiectis, in perioe

, λούμενον; quibus respicit Ηe- corum scil. statuum redactis.

. . rodotea : oικέει δε την αλλο- Vid. Herod. VΙΙΙ, 31. 1, 56 Toinvi.e. Achaiam. De Achaeis ibique nott, et quae ad h. I. conf. Herod. I, 145. Pausan. excitavit Valckenaer. Isocrat.