cui femper fuit cura. addicentibus, vti fpero, do

&is omnibus Paullo pòft lego, Arque adeo, (permitte mihi,&c. vfque ad iungere) fingamus tres vt non fint duæ period:fed vna tantùm,parenthesi paullo longiore interrupta. Mox etiam fcribe, num confulere etiam,vbi quifque remanere quò traf gredi debeat?non tantum, &c. fublata interroga- tionis nota poft demonftrat.

Epift. xvIII. Pag. 286.

Nam Curtius Mantia. Scribo Curtilius Man

cia: cùm & apud Tacitum ita legatur, &apud Phlegonte Trallianu Τίτος Κυρτέλιος Μαγκίας.

Sub ea conditione vt filiam eius neptem fuam inftitueret hæredem. Fœdiffimè hæc ifto modo le guntur nos ita reftituimus: fub ea cöditione fiham eius neptem fuam inftituerat hæredem, fi effet manu patris emiffa omnia plɔna, liquida, & aperta. Paullo pòft fcribe, numero ciuium exfcidit. non excidit. Malim etiam fub finem, Nunc fuæt ven. non Nam.

Epift. xx. Pag. 290.

Omnes arundine & iunce tecta. Legendum texte quod vidit acutiffimè clariffimus vir, Le&ius meus.Cóftat enim mobiles iftiufmodi infulas ex arundinea hacce textura & coalitione,natura velut ludente componi. Appofitiffimè verò idem ad harum infularum indolem explicandam Pauli locum annotarat ex lege penult. ¶ 2. Dig.De acquirendo rerum dominio. Videamus inquit Paulus de ca infula qua non ipfi alueo fluKKK. ij.

minis cohæret, fed virgultis aut alia qualibet leni materia ita fuftinetur in flumine, vi folum eius nor tangat, atque ipfa mouetur.

Sua cuique figura vt mudus. Afsentior eidem legenti motus.

Epift. xxI. Pag.293.

Qui vitia odit,homines odit. Ita scriptum eft in omnibus libris, quos vidi: mihi hoc duriufculè dictum videtur:nam quis nefcit aliud effe vitia odiffe, aliud vitiofos? Sed arbitror hoc fenfifle Thrafeam,Ita pronum effe in vitium genus hu manum, vt difficillmum fit vitia in homine odiffe, vt non ipfum quoque hominem oderis: proinde fumma moderatione in exagitandis vitiis opus effe. Si legeretur,homines non odit, fenfus effet planiffimus.

Quem infignire,exempli nihil. Lego, quem infignire exempli nonnihil, non infignire humanitatis plurimum refert. qua emendatiuncula reddidimus auctori fuam fententiam, eámque planè a cutam: quum antè vel Gallica niue effet frigi dior.

Epift. xx. Pag. 294.

Et honor quem meruit. Tantum r.Scribe, quem meruit tantum.Redit an, mox inta&um honorem vocat. Sub finem fcribe, Intantis tormentis eram quum hac fcriberem,vt hac fcriberem fola:

Epift. PRIMA. Pag.2.99.

Statim igitur: Scribo, in defun&tum quoque tanquam viuentem adhuc, e ditur si editur, ftatim. Igitur fig.

Epift. v. Pag.3ɔh

Egregiè facis,inquiro enim & perfeuero. Legitur etiam & perfeuera : vnde emendabat Le&us & per fe vera.

Epift. vII. Pag. 303.

Et vtranque poßidentiipfa diuerfitate iucundior. Arbitror omiffam effe vocem vnam, ac legendum, & viragu vtranque poßidenti, ipfa diuerfitate iucundior.Paullo antè lege plures villa me,f..

Epift. 18. Pag 304.

Nam & tu que de am. Iterum hîc graffati funt pari petulatia imperiti librarri:nam & hic repetitas voces prætermiferunt . quod apud Græcos Latinófque fcriptores, locis penè infinitis obferuauimus Lege igitur. Nam & tu quæ de amicis fcribis, optimè fcribis: & ego que de me lego, vt sptima lego. ita feriptum fuiffe hunc locum ab au&ore,penè aufim affirmare præfertim qui fciam le&iffimo Ledio καὶ τὰ τοιαῦτα διατὸν ἱκανοτά Tidem in mentem veniffe. Scribe etiam, Acci dit hoc,non Accedit.

Epift. x. Pag.306.

Cupio præceptis tuis parere. Non affentior Ca

KKK. iiii.

tango aliifque do&tis viris existimantibus hanc epiftolam Taciti effe. Nam quod ait Catanaus hanc effe Taciti refponfionem ad literas Plinii quæ libro primo cótinentur epiftola sexta: mihi aliter videtur. Puto enim Plinium nunc refpondere ei epiftolæ quam ipfi Tacitus mifit accepta illa fuperiore libri primi.Sanè qui attentè vtranque epiftolam inter fe comparabit, intelliget no refponderi iftâ illi priori: fed alii cuidam, cuius argumentum & odors exilla priore erant nata.quod quia putamus acutum lectore ex vtriufque epiftola le&tione facilè intelle&turum,pluribus probare fuperfedebimus.

Epift. 11. Pag. 307.

Fecifti dico Non interdum facis. Scribe, fecifti dice?non interd.

Epift. xx1111. Pag. 321

Qui nec illius inu. Scribe, qui nec vllius inuïdes laudibus,& faues noftris.

Epift. XXVL Pag. 323

Aut improba que ego audiětia:ant numia quæ ego plena.Re&è Lectius vt improba & ut nimia. βρεχε δ' ουρεῖα θών. Poft hanc χςεία Homeri extat alia ex eodem poeta in omnibus ferè editionibus, Hier 20s ènixnom.quæ verba cur hinc fublata fuerint, cauffam nullam video.Tatum inter vtrunque locum ponatur vocula &.

Ead ep pag 325. In contrarium incidi dicens h. Lege ex certiffima lacobi Le&ii conie&ura, In contrarium incidi:Dices hunc quoque ob ifta culpari: nec multo aliter Catanæus. Mox in verbis ABfchinis fcribe κόμπον, πώ πομπὸν, quod interpres sraffo errore pompam interpretatus eft.

Si tamen non in nos folos.Putidum penè eft,monere legendum efse non in his folos.

Epift. xxxv11. Pag.336.

Confumúntque quod natum eft, vt qui iam putent Se non fibi placere Ineptiffima le&tio:scribe, se non fibi placere,ex melioribus editionibus.

Ac deinde ex meis al quos exactores.In editione quæ ad exemplar Rodolphi Agricolæ fuit emedata,fic legitur,ac deinde ex meis aliquos operis exaltores,cuftodes fructibus ponam.longè melius. .Scribe fic hunc locum, Eft alioqui non iuftius genus reditus,quàm quod terra, cælum, annus refert. At hoc magnam fidem, &c. Planiffimâ fententiâ,quæ antea nulla erat.

Ad hoc,mag.s

Epift. xxxx. Pag. 337.

Vetus fanè & angufta.Scribo, eft angufta. vel, mutata diftin&ione, in melius & in maius, vetus Jane & angufta,quum f.

Epift. x L. Pag, 338.

Addas huc licet autumnum. Torfit hic locus eruditiffimum Catanæum, cuius emendatio, fi verum dicere licet paftoritia fiftula potius quàm plaufu digna. Veriffimè verò Le&ius & ingeniofifsimè,qui ita emēdabat, Addas huc licet vel autumnum.que inter hyemem aftatémque media,vt nihil de die perdunt,ita de noite paruulum acquirñtɔ