Hy misleide zyn Vader hier in niet: -hy ging'er, ging 'er, maar in een geheel ander voornemen als iemand ooit zou gedagt hebben. In plaats van haar met tedere betuigingen te onderhouden, (gelyk zoo dikmaals gedaan word van die 't in 't minft geen ernst is,) zoo bekende hy vry uit, een weerzin tegens den gehuwelykten ftaat te hebben; endat hy onmogelyk geen man voor haar zoude kunnen zyn, zoo als zy met regt en reede mogte verwagten, dat hy moefte weezen; haar biddende dat zy de goedheit wilde hebben, om van haar kant te bezorgen, dat hun reets befloote huwelyk geen voortgang kreeg.

Hoe zulk een verzoek, een hart dat zoo beminde als het haare, ontrusten moest, kan men oordeelen; maar de grootheit harer genegenheit ging haare fierheit en gevoeligheit ver te boven, zelf de fpyt, anders, in zulke Jomstandigheden, zoo eigen aan de Jufferfchap, had hier geen werking: Zy zweeg, en na een korten tyd gedagt, en haare opwellende zugten tegen gegaan te hebben, antwoorde zy: dat het geen hy van haar vorderde het eenige was dat zy hem niet toestaan konde. Dat haar Vader, even zoo begeerig na dit huwelyk was, als de zyne, en dat zy altoos, en in alles, te wel gehoorzaamt had, om nu in een zaak daar hy zoo hooglyk op gezet fcheen, de minste tegenkanting te kunnen maken.

Dewyl Ariftobulus om niets anders, als om zyne altoosduurende Ruft, zoo ver zou heb.

hebben kunnen komen, van op die wyze te werk te gaan, met een Dame van haar ge boorte en vermogen, en welker volmaakt. heden, in wederwil van zyne onverfchilligheit, hem niettemin verbaasden, en over zyne eigene gevoeloosheit verwonderen deeden, zoo wierd hy nog te meer verzet, toen zy zulk eene behandeling, met zoo veel gematigdheit afwagtte, en beantwoordde; en daar uit opmakende, dat haare teder heit voor hem, zoo groot moest zyn als men gezegt had, gebruikte hy alle beweeg. redenen, om die genegenheit tot zynen wenfch te doen dienen, en uit te werken dat zy beredeneert, alle banden die voor hen reets gemaakt waren, ontwyken wilde.

Maar zy, in tegendeel, geduurzaam haar pligt aan dien wien zy alles fchuldig was voordragende, wierd hy wanhoopig, en, alle oplettenheit die hy tot hier toe in acht geno men had ter zyden ftellende, zei haar, in opene fpreekwyzen, dat, indien hy, tot behou. ding van zyn Geboorte-recht, genootzaakt mogte zyn om haar te trouwen, hy niettes min haar nooit zoude kunnen of willen beminden als een Vrouw. Dat zy onvrolyke dagen, en weduwlyke nagten met hem zou doorbrengen: want dat de plechtigheit onvermogend was, en hunne beide Vaders geen magt hadden, om een volflagen tegen. zin in hem te veranderen.

Op deeze wreede verklaring antwoorde zy koeltjes, dat dewyl zy beiden door de genen,die

al

alleen over hunne verbinteniffen befchikken konden, voor elkanderen geschikt waren, het gewiffelyk zeer ongelukkig voor haar zoude weezen, te ondervinden, dat haare harten in dien band elkanderen niet goedwil. lende waren : maar dat zy echter, wat haar aanging, befloten had te gehoorzamen al wift zy vooraf een Martelareffe te moeten worden van den kinderpligt.

Dewyl nu, agter die verfchulde onderwerping van eene Dochter, de driften van eene verliefde Minnareffe verschoolen waren, zoo is de fchynbaarheit hier niet genoeg, en dit gedrag zeer ftrydig tegens de eer van de Sexe; maar de arme Juffer was door de groot. heit harer hartstogt zoo verblind, dat zy tans niet begreep hoe laag haar gedrag was; en ter zelver tyd zich vleiende met de verwagting, dat in spyt van de af keerigheit die hy tans had, haare behandeling omtrent hem, en de tederheit die zy hem in al haare kragt zoude kunnen betuigen en betoonen, als zy eens met hem gehuwt zou weezen, eene volkome verandering in zyne denkbeelden bewerken zouden; zoo, dat het niet langer mogelyk konde blyven, dat hy, door haare liefde, niet eenigermaten zoude gewonnen worden, en overgehaald om ze te erkennen, en te beantwoorden; zulk een opregten hart, zulk eene volstandige liefde, en zoo hevigen gloed, moeft, dagt haar, eindelyk over zyne koelheit en weerzin triumferen.

Na

Na Ariftobulus van haar gefcheiden was, ondernam hy nogmaals om zyn Vaders hart te winnen; maar alles vrugteloos zynde, befloot hy de plegtigheit te ondergaan, en by promotie een Man te weezen, om niet by teftamente of andere beschikkingen, van zyne Vaderlyke Goederen verftoken, en een verlooren Erfgenaam te worden. De dag tot hun trouwen wierd daar op vastgesteld; zy trouwden, met eene pragt die eerder met hunnen ftaat, als met de omstandigheden hunner harten overeenkwam. Zy wierden te bedde geleid, volgens 't gewoon gebruik; maar zoo dra 't gezelfchap vertrokken was stond hy op, en verkoor om liever den dag op een ruftbedde alleen af te wagten, als in de armen van eene schoonheit, die van duizende anderen begeert was geworden, dewelken ieder zich de gelukkigfte onder de ftervelingen zouden gedagt hebben, indien ze hem ten deel gevallen ware. Hier wierd zy de kwelling van een gevoellooze, bezet met een weerzin, daar hy geen reden van geven konde, en die 't hem onmogelyk was afteleggen.

Het is zeer waarfchynlyk dat Celinde dien nagt, en vervolgens geduurende eenigen tyd, al de lieve liften te werk ftelde, die ze uitdenken konde, en alle redenen uitte die haar liefde, en den ftaat waar in ze toen waren, konden opgeven; maar alles was vrugteloos.- Want gelyk de Poët zegt:

De Min is fchuw van banden,
Geftrikt door vreemde handen,
Hy haar op 't zeerst den dwang.

Ariftobulus bleef onbuigzaam, en weigerde volständig, om, anders als in naam, Man te weezen; noch de tyd, noch haar geduld, en 't verdragen van de onwaardige behandeling die haar aangedaan wierd, hebben niet het minfte op hem kunnen uitwerken. Zy leven te famen in een huis, doch leggen nooit te famen in een bed; eten nooit te gelyk aan dezelve Tafel, en zien elkander zeldzaam; hunne bedienden zou men zelf zeggen dat niet tot het zelve huisgezin beho. Jaaren zyn dus opvolgelyk verloopen, en zy is, en blyft, een maagdelyke bruid, terwyl hy, zonder zich te bekreunen over haare liefde, of over haare droefheit, zyn werk maakt, om by andere Vrouwen de ongeneugten te verzetten, die een gedwon ge huwelyk hem toegebragt heeft.

ren. ―

Weinig Mannen zyn zoo volftrekt opregt geweeft in hunne waare meening op te geeven als Ariftobulus voor zyn trouwen geweeft is: men vind hem wreed, ondankbaar, ongetrouw: maar hoe veele hebben niet, na de bruid in de fchuit gelokt ware, door even gelyke behandelingen getoond, dat de waare genegenheit voor de perfoon, noch de wezentlyke en pligtige oogmerken van zulk een naauwe vereeniging, nooit het be