natu folent dicere) ne nobiliffimis quidem adolefcentibus locus erat, nifi aliquo confulari producente: tanta veneratione pulcherrimum opus colebatur. Nunc, refractis pudoris et reverentiae 4 clauftris, omnia patent omnibus; nec inducuntur, fed irrumpunt. Sequuntur auditores actoribus fimiles, conducti et redemti: manceps convenitur in media bafilica, ubi tam palam fportulae, quam demum in deterius mutatas indi- propior illis annis, quibus foro care volunt. G. Hic tamen monuit Gierigius, Plinium non iuvenem hanc epiftolam fcripfiffe, fed aetate iam provectiorem, ut e S. 14. pateat, deinde formulam ante memoriam meam fenibus non fuiffe propriam. Itaque putat a Plinii manu profectum elle: ante memoriam meam maiores natu ibi dicere (apud Centumviros agere) folebant, et ne nobiliffimis etc. Mihi tota illa parenthelis videtur orta a manu gloffatoris, qui verbis ante memoriam meam ex plicandi gratia eam adfcripferat. E. Neque haec ratio placet, nec Gierigiana. Parenthesis illa non pertinet ad antecedentia, ante memoriam meam, fed ad fe quentia, ne nobiliffimis qui dem etc. Refert Plinius, quod non ipfe viderat, fed a maioribus natu acceperat. Sic et Heulingerus. S. Rom. At mehercule ante memoriam meam maiores natu folebant dicere ne nobiliffimis quidem adolefcentibus locus eral. Recte folebant dicere, Line ita, quo nihil hic opus, quodque ab aliis varie transpopitur. Ante memoriam meam ne nobiliffimis quidem adole. fcentibus locus erat, idque maiores natu me adolefcentulo folebant dicere. In pluribus fuit folebant, idque invito Cortio reftituendum. Plinius, cum haec fcriberet, iam aetate procefferat, renuntiare folebant. H. ctio Codicis Medicei a Cortio 4 manceps convenitur) Leprolata. Manceps eft, qui pretio accepto negotium fibi impo ni paffus eft ab oratore, ut numis conducat ei laudatores et plaufores. Hic manceps convenitur in media bafilica. Cum enim IV fere iudicia eodem temrent (vid. fupra 1, 18, 3.); manpore haberi in bafilica Iulia fole ceps in medio commodiflime funfuadere, ut huc vel illuc transeant gi poteft munere fuo, et tum homines ad fuum locatorem sci licet, tum laudis plaufusque pre Rom. redemti mancipes. Convenitur. Praeftat vero hic fcriptura Med. manceps convenitur. H. ubi tam palam) Gierigius illud ubi extrufit, quod ex ingenio Aldi profectum putat, et hic locum habere negat; fed cauffas mutationis, quas ille adfert, ego quidem intelligere non potui. Senfus idem eft, five illud ubi eiicias, five ferves. Acute et acerbe Plinius bafilicam triclinio comparat, ideoque pecuniam, quae a mancipibus dabatur laudaturis, fportulas appellat, quae proprie ad triclinia pertinebant. illae in in triclinio dantur. Ex iudicio in iudicium pari 5 mercede transitur. Inde iam non inurbane EoQoxλeis vocantur: iisdem Latinum nomen impofitum eft laudicoeni. Et tamen crefcit in dies Heri duo nomen6 foeditas utraque lingua notata. clatores mei, (habent fane aetatem eorum, qui tricliniis dabantur palam, aperte, quia mos ita ferebat, et poterat honefte fieri: in bafilica non item. E. Laudo Gierigium, quod particulam illam confodit, cum a libris optimis plurimisque exfulet; quam enim ipfe cauffam comminilcitur, cur eam expunxerit, fatilis et frivola eft. Senfum loci Erneftius commode explicuit. Ceterum cum Cortio fic interpungendum: manceps convenitur: in media bafilica tam palam Sportulae, quam in triclinio dantur. Tam, quam funt particulae, non copulandi, ut Gie rigio videtur, fed comparandi. Vid, Horat. Turfellin. de Partic. Cap. CCLVII. 5. Nolten. Lexic. Antibarb. col. 1776. S. 5 Epoxλsis) Ex hoc quidem loco non fatis patet, quinam ΣoDonλeïs, qui laudicoeni dicti fint, oratoresne, qui ad oops illud fibi acclamandum homines per mancipes fuos conducerent, et laudes fuas coenis redimerent; an plaufores, qui os clamarent laudibusque ferrent dicentes, ut vocarentur ad coenam. Pofteriores equidem intelligere mallem. Nimirum pofte rior pars Σοφοκλέους ἀπὸ τοῦ xaλe hic derivatur, (a quo etiam ipfum xλios eft) laudicoeni autem dicuntur ex adliteratione ad Laodiceam, quae Laudicea dicebatur, non minus Lautumia pro Laotomia etc. Ceterum verba adclamationum collegit Voff. de imitat. p. 41. ubi nempe fq. G. Ipfos auditores Epoxλsis di ctos effe, iam Crefollius monuit Theatr. Rhet. Lib. 3, 5. ubi et acclamationum formulas accurate congellit. E. Rom. Inde iam non inurbanae σοφοκλεῖς ἀπὸ τοῦ σοφός xaλia. Verbum vocantur deelt. Tum: Iisdem Latinum nomen impofitum eft Laodicenes. Hoc pro laudicenes fcriptum et Non ad probum effe opinor. Laodicenos adluditur, quod fruftra fingitur ab interpretibus: fed ad aliarum vocum exemplum hoc componitur, quales funt tibicines, fidicines, ut mercenárii laudatores et quafi laudium decantatores notentur. 6 Heri duo n.) Rom. Here H. duo n. H. nuper togas fumferint) ternis denariis ad laudandum trahebantur. Tanti conftat, ut fis difertiffimus. Hoc pretio quamlibet numerofa fubfellia implentur hoc ingens corona colligitur: hoc infiniti clamores commoventur, quum μeσóxogos. dedit fignum. Opus eft enim figno apud non 7 intelligentes, ne audientes quidem: nam plerique non audiunt, nec ulli magis laudant. Si quando 8 transibis per bafilicam, et voles feire, quomodo quisque dicat, nihil eft, quod tribunal adfcendas, nihil, quod praebeas aurem: facilis divinatio. Scito, eum peffime dicere, qui laudabitur maxime. Primus huuc audiendi morem induxit Lar-9 gius Licinius: hactenus tamen, ut auditores corrogaret. Ita certe ex Quintiliano, praeceptore togas fumferint) Rom. togas fumferunt., H. Sumferint Medic. et Brummeri Excerpta. Praefero cum Gierigio fumferunt. S. μετόχορος) Praecentor, qui medio in choro conftitutus manu, nulu, voce, tempora et vo ces moderatur: manceps nimirum in media bafilica intentus operis a fe conductis. Χορὸν οἰκεῖον καὶ συνάδοντα hac in re laudat Luc. Rhet. praec. p. 321. m. G. Rom. cum mefechorus dedit· Signum. H. De mefochoro vid. H. Stephan. Ind. in Thelaur. L. Gr. col. 1439. F. G. Reperi hanc vocem etiam in Lex. Latinogr. Vet. ab H. Stephano edito col. 136. S. 7 ne audientes quidem) Ita' et Rom. H. Mediceus, perpetua confufione, nec audientes quidem, quod h. 1. Cortio placet, cum fit pro et ne audientes quidem. Sed indignatio fcribentis copulam melius negligit. S. 8 nihil eft, quod etc.) Rom. nihil eft, quod tribunal afcendas, nihil, quod tu praebeas aurem. H. tribunal adfcendas) Locum gradu uno alteroque elevatiorem, in quo fella praetoris, ac fubfellia iudicum, profcenium quafi forenfis illius theatri, in quo actores ipli verfantur. G. qui laudabitur maxime) Rom. qui laudatur maxime. H. 9 Largius Licinius) Ventosum hominem, et famam pecunia emere conantem, intelligas ex 3, 5, 17. ubi Plinii maioris Electa emere cupit. G. Vid. ad 3, 5, 17. S. Quintiliano) vid. Inftitutiones Oratt. 5, 7, 7. et 6, 3, 42. G. Rom. Ita certe Quintiliano praeceptore meo audire memini. Bene audire, praepofitionem ex vero cum ceteris retineo. H. Agroetius de Orthograph. col. 2268. Putsch. Memini me facere dicere debemus, non, Memini me feciffe, praeteriti ufum folis poetis ob metri neceffitatem concedens. Fallitur: nam et profae fcriptores, quamquam rarius, praeterito utuntur. Vid. Sanct. Min. 1, 14. T. I, p. 131 ed. Lipf. Nolten. Lex. Antibarb. col. 1569. Clav. Cicer. v. Memini. Hic tamen Heulingero haud invitus accedo. S. 10 meo, audiffe memini. Narrabat ille: Adfectabar Domitium Afrum, quum apud centumviros diceret graviter et lente, (hoc enim illi actionis genus erat audiit ex proximo immodicum infolitumque camorem: admiratus reticuit: ubi filentium factum eft, repetiit quod abruperat: iterum clamor, iterum reticuit: et poft filentium, coepit idem 11 tertio. Noviffime, quis diceret, quaefivit: reJponfum eft, Licinius. Tum intermiffa cauffa, Centumviri, inquit, hoc artificium aperiit. Quod alioqui perire incipiebat, quum periiffe Afro videretur; nunc vero prope funditus exftinctum et everfum eft. Pudet referre, quae, quam fracta pronuntiatione dicantur; quibus, 10 Adfectabar etc) Totum h. 1. emendatiorem habet Rom. quam vulgo. Adfectabar Domitium Afrum apud centumviros ageutem graviter et lente: hoc illi actionis genus erat: cum audiit e proximo immodicum infolitumque clamorem Admiratus reticuit: ubi filentium faotum eft, repetit, quod abruperat: iterum clamor, iterum Teticuit, et poft filentium coepit: idem tertio. Noviffime, quis diceret, quaefiit: refponfum eft, Licinius Tunc intermiffa caufa, centumviri, inquit, hon artificium perit. In his probandum eft primo agentem apud centumviros. Nam verbum diceret in plerisque deeffe conftat, in Medic, et illud et agentem omillum. Sed ex agentem, quad compendio fcriptum fuit, factum elt cum, et huic deinde aliud verbum diceret adiectum. Male itaque Cortius, cum fervato, diceret expunxit. Tum et enim in parenthe ele. ganter excluditur, idque alibi probat iple Cortius ad lib. I. ep. XII. 7. et omittit etiam Rom. lib 1. epift. V. 10. Recte quoque inditur in his et poft filensium coepit: idem tertio, fub audi fecit, ut reticeret, et poft filentium rurfus inciperet. Poftremum tunc, pro tum librario relinquo H. Cur librario relinquendum cenfuerit Heulingerus, docet Hor. Turfellin. de Partic. cap. CCLXX. init. Plurima confufionis harum particularum exempla congellit Drakenb. ad Liv. 2, 12, 15. S. 11 hoc artificium periit, Licinius efficere poteft, ut fibi plaudatur, fruftra elt, ut aliquis bonis dicendi artibus ad gloriam et famam contendat. Elt indignatio fimilis illi Martialis 9, 75. Scinde leves calamos, et frange Thalia libellos, Si dare Jutori calceus ifta poteft. Sic virorum fortitudinem periiffe dicebat ille poft inventas bombardas, G. 12 Quod alioqui) Locus, ut nunc legitur, haud dubie corruptus, cui medela quaerenda elt. E. Sic et olim Barthio, et nuper Gierigio vifum fuit. Sine caulla. Interpretare: Ceterum hoc perire incipiebat, etc. S. fracta pronuntiatione) Molli et effeminata vel puerili. Huc pertinent etiam teneri clamores, ut intelligamus plaufores pueros. G. quam teneris clamoribus excipiantur. Plaufus 13 tantum, ac potius fola cymbala, et tympana illis canticis defunt: ululatus quidem (neque enim alio vocabulo poteft exprimi theatris quoque indecora laudatio) large fuperfunt. Nos tamen adhuc et 14 utilitas amicorum, et ratio aetatis moratur ac retinet. Veremur enim, ne forte non has indignitates reliquiffe, fed laborem refugiffe videamur. Sumps tamen folito rariores: quod initium elt gradatim definendi. Vale. XV. Quomodo veteres, et novi coëmti agri placeant, interrogat. C. PLINIVS VALERIANO SVO s. Quo modo te veteres Marfi tui? quo modo em Fracta pronuntiatione h. e. effeminata, molli, et scenica, quae gravi, virili, et dignitatis plenae oppolita eft. Ad eam teneri quoque clamores pertinent, quos mox cantica dicit ob modulationem illam, quae mollitie fua proxime ad cantum accedit. Nempe cantare proprium erat hiftrionum: omnis autem modulatio fcenica in oratore vitiofa haberi folebat. Itaque Quintil. 11, 1, 56. cantare fimpliciter dicuntur, qui in illo modulationis genere modum excedunt, et Cap. 3, 57. vitium cantandi, et modulatio Scenica, lynonymice commemo rantur. E. Fallitur cum Gierigio Erneftius, clamores illos cum canticis confundens. Immo clamores (mox ululatus) funt auditorum, cantica oratorum. S. 13 Plaufus tantum) Proprie dictus, qui fit complofis manibus. Sed ne hunc quidem plane abeffe, indicat illud ac potius, quod in optimis libris invenit Cortius, male ab aliis omissum: G. Confert illos laudantium indecoros ftrepitus, a quibus verus plaufus abeffet, clangoribus cym balorum et tympanorum, quae effeminatorum Deae Phrygiae fa❤ cerdotum, Bacchantiumque mulierum inftrumenta erant. Cf. Quintil. 5, 13, 17. ubi tympana eloquentiae, h. e. molles et iner tes declamationes, armis, h. e. virili, gravi, robuftaeque eloquentiae, opponit. E. Huc fpectat etiam ululatus, Graecorum ολολυγὴ Γ. ολολυγμός quae voces item ad facrorum cerimonias pertinent. Vid. Span hem. ad Callimach. p. 544. fqq. S. illis canticis) Quintil. 11, 3, 57Quodcunque vitium magis tulerim, quam quo nunc maxime laboratur in caufis omnibus fcholisque, cantandi: quod inutilius fit an foedius, nefcio. Quid enim minus oratori convenit, quam modulatio scenica, et nonnunquam ebriorum aut comiffantium licentiae fimilis ? G. 14 ratio aetatis) quae nondum tribuit vacationem talium officiorum. Vid. 3, 1, 10. fqq. G. fed laborem refugiffe videamur) Rom. fed laborem fugiffe videamur. H. |