Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

gis liqueat, arufpicem confulam, quem fum fre5 quenter expertus. Nec mora: facrificium facit, adfirmat, exta cum fiderum fignificatione congruere. Illa, ut in periculo, credula, pofcit codicillos: legatum Regulo fcribit: mox ingravefcit: clamat moriens, O hominem nequam, perfidum, ac plus etiam quam periurum! qui 6 fibi per falutem filii peieraffet. Facit hoc Regulus non minus fcelerate quam frequenter, quod iram deorum, quos ipfe quotidie fallit, in Velleius Blae7 caput infelicis pueri deteftatur.

fus, ille locuples confularis, noviffima valetudine conflictabatur: cupiebat mutare testamentum. 'Regulus, qui fperaret aliquid ex novis tabulis, quia nuper captare eum coeperat, medicos hortari, rogare, quoquo modo fpiritum 8 homini prorogarent. Poftquam fignatum eft teftamentum, mutat perfonam, vertit alloquutionem, iisdemque medicis, Quousque miferum cruciatis? quid invidetis bonam mortem, cui dare vitam non poteftis? Moritur Blaefus ; et

[blocks in formation]

tantulum quiAn fcholaftica 9 Aurelia, or- 10

tanquam omnia audiffet, Reguló ne dem. Sufficiunt duae fabulae. lege tertiam pofcis? Eft unde fiat. nata femina, fignatura teftamentum, fumferat pulcherrimas tunicas. Regulus quum veniffet ad fignandum, Rogo, inquit, has mihi leges. Aurelia ludere hominem putabat; ille ferio inftabat. Nec multa: coëgit mulierem aperire tabulas, ac i fibi tunicas, quas erat induta, legare: obfervavit fcribentem, infpexit an fcripfiffet. Et Aurelia quidem vivit: ille tamen iftud tanquam morituram coëgit. Et hic hereditates, hic legata, quafi mereatur, accepit! 'Aλλa Ti diarehoμas in ea ci- 12 Ἀλλὰ τί διατείνομαι vitate, in qua iampridem non minora praemia, immo maiora, nequitia et improbitas, quam pudor et virtus habent? Adfpice Reguluni, qui ex 13 paupere et tenui ad tantas opes per flagitia proceffit, ut ipfe mihi dixerit, quum confuleret,

omnia audiffet) Rom. Moritur Blefus tamquam omnia audiffet, omiffo et.

H.

Copulam nemo defideret. S. tanquam omnia audiffet) fcil. tum, cum novae tabulae fierent. Gierigius:,,Melius foret: tam,,quam ifta praefenfiffet." Immo languidius. Talia non ad vivum refecanda. S.

9 fcholaftica lege') Proverbio forte, cui fimile illud noftrum, Aller guten Dinge müffen drey feyn, Omne trinum perfectum etc. G.

Suffic.d.f.nevsins intelligam. S. 10 pulcherrimas tunicas) Fruftra huc adferunt, qui hinc probant antiquum morem, quo fumerent morituri veftimenta pulcherrima. Nullum hic veftigium cogitatae mortis tanquam inftantis proxime; ne morbi quidem. Aurelia apud amicos munda videri voluit atque hilaris. G.

11 Nec multa) Optimi libri: Ne multa. idque Cortius et Gierigius receperunt. Bene. Gesne

Ne

riana lectio ferri nequit.
multa i. q. Quid mulia? Quid
quaeris? S.

Et hic hereditates etc.) Rom.
Hic hereditates, hic legata.
Demtum eft et, quod vulgo prae-
cedit. H.

Sed

Demtum eft etiam in Mediceo. Perperam. Mox accepit habent item Brummeri Excerpta. longe praeftat Cortianae lectio accipit, quam vel praefens mereatur commendat. S.

12 τί διατείνομαι) Quid intendor? quid exclamatione utor? tanquam in re infolenti et gravi, cum ifta fint quotidiana. Demolth. pro Cor. c. 46. Tí ov ταῦτ ̓ ἐπήραμαι, καὶ διετεινάμην our apodeŵs; G.

Diodor. Sicul. L. XIII. C. 28. τί χρὴ νῦν ἡμᾶς διατείνεσθαι τοὺς under dinnufrous; ad quem locum vid. Weffeling. Lucian. T. II. pag. 161. τότε μὲν αὐτῷ τὰ πολλὰ ἐκεῖνα βοῶντι καὶ διατείνο μένῳ ὀλίγα χρῆναι ἀντιλέγειν μό My. pag. 186. Jazelvy xal Bois. S.

quam cito feftertium fexcenties impleturus effet, inveniffe fefe exta duplicia, quibus portendi, mil14 lies et ducenties habiturum. Et habebit, fi modo, nt coepit, aliena teftamenta, quod eft improbif fimum genus falfi, ipfis, quorum funt illa, dietaverit. Vale.

13 exta duplicia) Ulus forte eft Regulus tanquam praeiudicio aufpiciis illis, quae Augulto contigille narrat avunculus noftri 11, 37. 1. 73. Divo Augufto Spoleti facrificanti primo poteftatis fuae die, fex victimarum iecinora replicata intrinfecus ab ima fibra reperta funt: refponfumque duplicaturum intra annum imperium. Eadem fed perturbatius Sueton. Aug. c. 95. quod co{ piofe oftendit Burmannus. Sic iecur operimento duplici tectum Iuliano portendit imperium apud Ammian. Marcell. 22, 1. ubi Lindebrogius tum reliqua, tum laudat Val. Max. 1, 6, 9. Add. Iul. Obf. de prodig. 129. Rom. inveniffe fe

G.

exta du

plicia, quibus portendi. H.

14 genus falfi) Lege Corne lia de falfis tenetur v. g. qui sibi in teftamento alterius aliquid adfcripfit, quod multae Pandectarum leges h. t. docent: add. Tit. Cod. de his, qui fibi adfcribunt in teftam. vid. Io. Iac. Mafcovii de hac re disp. Lipf. 1731. Indignatur igitur Secundus, non eadem poena teneri, qui teftatori dictaverit teftamentum. Sed hunc abfolvit 1. 22. C. de teftamentis, Dictantibus teftamenta legatum teftatorem poffe relinquere, minime dubitandum eft. Cauffa diverfitatis forte haec elt, quod dictantem audit teftator ac teftem qui fcribit, poteft facilius fallere. G.

-

127

LIBER TERTIVS

I.

Spurinnae vitam laudat, fibique fimile aliquando otium contingat, precatur.

C.. PLINIVS CALVISI O SVO S.

2

Nefcio, an ullum iucundius tempus exegerim, quam quo nuper apud Spurinnam fui; adeo quidem, ut neminem magis in fenectute (fi modo fenefcere datum eft) aemulari velim: nihil eft enim illo vitae genere diftinctius. Me autem ut a certus fiderum curfus, ita vita hominum dispofita delectat, fenum praefertim. Nam iuvenes adhuc confufa quaedam et quafi turbata non indecent: fenibus placida omnia et ordinata conveniunt, quibus induftria fera, turpis ambitio eft. Hanc 3 regulam Spurinna conftantiffime fervat; quin etiam parva haec, (parva, fi non quotidie fiant) ordine

[blocks in formation]

Haec, fi honefte fiant, certe invenum funt, non fenum. Legas, quaefo, finem huius epiftolae, ut illa melius intelligas. E.

3 parva, fi non quotidie fiant) Servandam duxi hanc pa renthefin, quam Gierigius ita mutavit: parva haec, (parva, fi non quotidie fiant ordine quodam) velut orbe circumagit. Leviffima cauffa mutationis eft. Quis credat, inquit, par. va ideo fieri magna, quod quotidie fiant? Quidni vero? Plinius certe credidit, credo. Nempe quae parva funt per fe, et temere ac fine certa

et ego

4 quodam et velut orbe circumagit. Mane lectulo continetur: hora fecunda calceos pofcit: ambulat millia paffuum tria. Nec minus animum quam Si adfunt amici, honeftiffimi fercorpus exercet. mones explicantur: & nou, liber legitur: interdum etiam praefentibus amicis, fi tamen illi non 5 gravantur. Deinde confidit, et liber rurfus, aut fermo libro potior: mox vehiculum adfcendit: adfumit uxorem fingularis exempli, vel aliquem 6 amicorum, ut me proxime. Quam pulchrum illud, quam dulce fecretum! quantum ibi antiquitatis! quae facta, quos viros audias, quibus praeceptis imbuare! quamvis ille hoc temperamentum modeftiae fuae indixerit, ne praecipere videatur. 7 Peractis feptem millibus paffuum, iterum ambulat mille, iterum refidet, vel fe cubiculo ac ftilo reddit. Scribit enim, et quidem utraque lingua, lyrica doctiffime. Mira illis dulcedo, mira fuavi

ratione accidentia, ea magna fiunt, fi fiunt ab aliquo quotidie, h. e. ratione et confilio, quo omnes actiones noftrae graves et magnae fieri folent. E.

Monuerat iam Catanaeus, dilucidiusque Cortius, quos Gierigius audire debebat. S.

4 ambulat millia paffuum tria etc.) Rom. ambulat mille paf fus, nec minus animum. Accedo Rom. quod ita etiam n. 7. iterum ambulat mille; nec fenem quotidie tria millia ambulaffe credibile eft. H.

5 confidit) *Sic ex Mediceo Cortius: qui alias etiam formas huius verbi pallim exftare obfervat. G.

6 fecretum) Quod cum uno comite vehitur. G.

7 refidet) Cortius librorum auctoritate refidit, quod Gesnerus, ut fibi conftaret, (v. ad 5.) recipere debebat. Recepit Gierigius. S.

Scribit-lyrica) Edidit Cafp. Barthius cum Venaticis et Buco

licis Latinis Hanoviae 1613. 8.
odas quatuor Veftricl Spurinnae
e membranis Merleburgi a le in-
ventis, quas ex difperfis in or
dinem a fe redactas notis qui-
busdam illuftravit: fecundas de-
inde curas iis impendit Adv. 140
5. ubi huius Veftricii Spurin-
nae effe contendit, quod antea
in mentem non venerat. Iac.
Vlitius in prolegom. poëtarum
venaticorum, ex hac ipfa Plinii
epiftola efficta (a Barthione, an
ab antiquiore quodam ?) conten-
dit: quin Fabricius ο μακαρίτης,
candidiflimus ille ingeniorum ae-
ftimator, Bibl. Lat. 1, 16, 2.
p. 284. Conferenti, inquit, ap-
paret, haec Spurinnae univer
fa depromta effe ex Plinii iun.
lib. III. Epiftola 1. Equidem
verba ex Plinio depromta non
animadverto, ideam ipfam viri
poft negotiofam vitam ad otii
portum le conferentis hinc hau-
ftam, fcholafticumque aliquem,
aut, fi placet, ipfum adeo Bar-
thium, materiem lufui fuo

« VorigeDoorgaan »