Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

LIBER QVAR T V S

I.

Profocero adventum fuum fignificat, eodem itinere Tiferni templum dedicaturus.

C. PLINIVS FABATO PROSOCERO SVO S.

per

Cupis poft longum tempus neptem tuam meque una videre. Gratum eft utrique noftrum, quod a cupis; mutuo me hercule. Nam invicem nos incredibili quodam defiderio veftri tenemur, quod non ultra differemus. Atque adeo iam farcinulas adligamus, feftinaturi, quantum itineris ratio 3 miferit. Erit una, fed brevis, mora: deflectemus in Tufcos, non ut agros iemque familiarem oculis fubiiciamus, (id enim poftponi poteft) fed ut fun4 gamur neceffario officio. Oppidum eft praediis noftris vicinum; nomen Tifernum Tiberinum; quod me paene adhuc puerum patronum coopta

[blocks in formation]

Liv. 7, 24, 4. it. Drakenb. ad h. 1. et ad 5, 27, 9. Schneider. ad Columell. p. 559. Ceterum adligavimus, quod alii libri habent, paene praeferam. S.

4 nomen Tifernum Tiberi num etc.) Rom. nomen Tiferni Tiberini: quod me paene adhuc puerum patronum cooptavit tanto maiore ftudio, quanto minore iudicio. lta contexuit, quae vulgo disiunguntur. Recte factum puto.

Nam iudicio utimur magis in cooplando patrono, quam in adventibus eius celebrandis. Quid minoris iudicii vero el

vit: tanto maiore ftudio, quanto minore iudicio. Adventus meos celebrat, profectiouibus augitur, honoribus gaudet. In hoc ego, ut referrem gra- 5 tiam, (nam vinci in amore turpiflimum eft) templum pecunia mea exftruxi: cuius dedicationem, quum fit paratum, differre longius, irreligiofum eft. Erimus ibi dedicationis die, quem 6 epulo celebrare conftitui. Subfiftemus fortalle et fequenti: fed tanto magis viam ipfam corripiemus. Contingat modo te filiamque tuam fortes invenire! 7 Nam hilares certum eft, fi nos incolumes receperitis. Vale.

ergo

II.

M. Regulum, morte filii dolorem fimulantem, notabiliter perftringit.

C. PLINIVS CLEMENTI SVO S.

Regulus filium amifit: hoc uno malo indignus,

Potuerat, quam quod puerum patronum fibi efle voluerat? H. Scilicet vulgo, etiam, quod mireris, in Cortiana, adeoque, quod paene indigneris, cum Gesnerus verum praeiverit, in Gierigiana, poft iudicio non interpungitur. Quae negligentia, ut vibia varam fequitur, Gierigium fic transverfum egit, ut Secundum haec minore iudicio quam ftudio fcripfiffe dicat., S.

minore iudicio) quia puer eram. G.

angitur) triftes funt, cum ab iis discedo. Gaudent honoribus, quibus me afficiant, et colant. E.

Honores malim de iis intelligere, qui Plinio publice dabantur. S. 6 epulo celebrare) In dedicatione omni epulas fuiffe adhibitas ex Dione 57. p. 610. Grut. Inler. p. 414. 2. Savaro. ad Si

don. 4, 15. pr. oftendit Cortius. Et qui aliter? cum dedicatio fine facrificio non fieret, nec fine epulis facrificium, quemadmodum nec epulae folemniores fine deorum honore: ipla Ebraeorum facrificia epulis bonam partem comitata elc. G.

viam ipfam corripiemus) Nimis os pro charactere epiftolico. Virgil. Aen. I, 418. Corripuere viam interea. S.

7 fortes) bene valentes. Ita faepe in his epiftolis Plinius fortes dicit, qui funt bonae valetudinis. E.

Vid. Indicem. S.

Nam hilares certum eft) Optima lectio, quam miror Cortio displicuiffe. Simili ellipfi Plinius 1, 2, 1. Nam vim tantam ver borum qui poffunt? ut fcribendum.

ibi

Il, indignus) qui nou me

quod nefcio an malum putet. Erat puer acris ingenii, fed ambigui: qui tamen poffet recta fe2 ctari, fi patrem non referret. Hunc Regulus emancipavit, ut heres matris exfifteret. Mancipatum (ita vulgo ex moribus hominis loquebantur) foeda et infolita parentibus indulgentiae fimulatione captabat. Incredibile eft; fed Regulum 3 cogita. Amiffum tamen luget infane. Habebat puer mannulos multos, et vinctos et folutos: habebat canes maiores minoresque: habebat lufcinias, pfittacos, merulas: omnes Regulus circa 4 rogum trucidavit. Nec dolor erat ille, fed oftentatio doloris. Convenitur ad eum mira celebritate. Cuncti deteftantur, oderunt, et quafi pro

ruit, adeoque commiferatione dignus. E.

pu

Melius, ni fallor, Catanaeus : ,,Senfus eft, merebatur Regulus ,,mortem filii, fi eam malum ,,taret. Sed cum timendum obi,,tum eius optaffet, ut haeres filii ,,exifteret, ideo indignum cenfeo ,,hoc malo, quia malum non ,,credit, fed utile." Profecto tota epifiola tam plena eft ftomachi, tamque acerbe perftringit

nebulonem illum, ut initium eius a commiferatione fumtum effe vix credam. S.

2 emancipavit) Filius in patris poteflate ac manu dum eft, nibil fibi acquirit, omnia patri. Reguli filium mater mores mariti exola heredem non vult icribere, fi in patris poteftate effet; vel quod ne corrumpatur metuit, vel ne infidias filio pater firuat. Emancipat igitur et poteftate fua folvit eum pater. Simillimam huic fpeciem habes 8, 18, 4. G.

exfifteret) Non fimpliciter f fet fignificat, ut faex Scholafticorum poftea ufurpavit: sed evaderet, prodiret, fieret. G. Mancipatum) Debebat dice

re,

fi recta via rem enarrare voJuiffet, emancipatum. Sed io

cum una refert hominum, qui
non tam folutum patria potefta-
te Reguli filium ifta emancipa-
tione dicere vellent, quam nova
indulgentia, muneribus, corru-
ptelis, mancipatum patri, et ne-
xu novo devinctum. Regulus igi
tur, ut eft tota vita fimulator et
fallax, et e contrariis vitiis com-
politus. dum emancipat filium
re ipfa
imaginaria venditione,
emit et mancipat. G.

Rom. Emancipatu̟m (ita vul go ex moribus homines loquebantur). H.

Neque homines ferendum, nec emancipatum. Mancipatum iocus hominum mores Reguli notantium poftulat. Ceterum mans cipare et emancipare, cum alterum pro altero multis locis poni poffit, mirandum non eft faepe in libris confufa efle. vid, Gesneri Thef. L. L. et Clav. Ciceron.

S.

3 et vinctos et folutos) et iunclos et folutos Rom. et Ald. bene. H

Vid. ad 2, 17, 2. S. omnes --- trucidavit) Vid. Kirchmann. de Funer. Romanor. L. 3. c. 4. ubi et hoc Plinii loco utitur, S.

bent, quafi diligant, curfant, frequentant: utque breviter, quod fentio, enurutiem, in Regulo demerendo Regulum imitantur. Tenet fe trans Ti-5 berim in hortis, in quibus latiffimum folum porticibus immenfis, ripam ftatuis fuis occupavit, ut eft in fumma avaritia fumtuofus, in fumnia infamia gloriofus. Vexat ergo civitatem infaluberi-6 mo tempore: et quod vexat, folatium putat. Dicit fe velle ducere uxorem: hoc quoque, ficut alia, perverfe. Audies brevi nuptias lugentis, 7 nuptias fenis: quorum alterum, immaturum; alterum, ferum elt. Unde hoc augurer, quaeris?8 Non quia adfirmat ipfe (quo mendacius nihil eft), fed quia certum eft, Regulum effe facturum, quidquid fieri non oportet. Vale.

III.

Laus Antonini non tam ex honoribus, quos amplissimos gefferat, quam ex ingenio et ftilo Graeco.

C.

PLINIVS

ANTONINO

S VO S.

Quod femel atque iterum conful fuifti, fimilis antiquis, quod proconful Afiae, qualis ante te,

[blocks in formation]

III Antonino) *Diffeafus inter Codd. facit, ut dubium lit, Antoninone legendum fit, an Hadriano. Laudati iam lunt a viris doctis Cafaubon. in Capitolini Anton. Pium c. 1. Reinel. V. L. p. 277, Paullus Cigalinus de Plinii patria p. 1622. G.

Intelligitur autem M. Arrius Antoninus, avus maternus Antonini

Pii, cui etiam Lib. 4. ep. 18. et 5. to. Plinius fcripfit. E.

immaturum) nondum maturum, nimis praecipitatum, ut qui Rom. Antonino. Itaque non in ipfo luctu, quem graviflimum eft, cur in omnibus vetuftis exfimulat, nuptias et voluptatem emplaribus Hadriano legi dica

cogitet, G.

tur. H.

qualis poft te vix unus aut alter, (non finit enim me verecundia tua dicere, nemo) quod fanctitate, quod auctoritate, aetate quoque princeps civitatis; eft quidem venerabile et pulchrum; ego tamen te vel 2 magis in remiflionibus miror. Nam feveritatem iftam pari iucunditate condire, fummaeque gravitati tantum comitatis adiungere, non minus difficile, quani magnum est. Id tu cum incredibili quadam fuavitate fermonum, tum vel praecipue 3 ftilo adfequeris. Nam et loquenti tibi illa Homerici fenis mella profluere, et quae fcribis, complere apes floribus, et nectare videntur. certe fum adfectus ipfe, quum Graeca epigram4 mata tua, quum iambos proxime legerem. Quantum ibi humanitatis, venustatis! quam dulcia illa!

1 ego tamen te etc.) Rom. ego tamen te vel magis in re miffioribus miror. Hoc in aliis etiam eft, nec librariorum errore fcriptum videtur pro in remissionibus. Dixerat, alios Antonini virtutem in adminiftranda repu blica praeftitam admirari: libi eum magnum videri adfirmat in iis etiam rebus, quae fint remiffiores, in quibus minus fe intendere foleant alii, quae remiffo ac foluto animo fiant, in quibus paulio plus quisque fibi indul geat. Vox ipfa et Plinio et Suetonio, et aliis ufitata; nec fignificatio rei, ad quam accommodatur, repugnat. H.

5 Homerici fenis) Neftoris,. de quo 11. a. 249. Tov xal and γλώσσης μέλιτος γλυκίων γέεν αὐτή. G.

et nectare) *Al. nectere vel innectere, verba floribus et fertis illa quidem commoda et coniuncta, fed non nimis apta forte apibus. Et male fane hanc cauffam egit, qui Ovidianum innectere tempora fertis huc advocavit. Maius praefidium illa habet Virg. Georg. 4, 250. Complebunique foros, et floribus

Ita

[merged small][ocr errors]

Et, quae fcribis, complere apes floribus et innectere vi dentur, cum Cortianis quibusdam Rom. Hoc etfi poetis familiarius eft, hic tamen tolerari

poteft, ubi de industria poëtarum fermonem imitatur, ut faepe alibi et maxime lib. VIIII. ep. 26. Complere floribus fuavitatem fignificat, quae ab ingenio est; innectere artem, quae ingenium commendat. H.

4 humanitatis) leporis, urbanitatis, quae fale et facetiis etiam oftenditur. Illa faepe iunguntur, ut ap. Cic. de Orat. 3, 8. et 2, 67. cf. Lib. 1, 7. Hinc et humanitatis fal Ep. ad Att. 1, 13. Copiofius hunc omnem de humanitate locum tractavimus in Lex. technol. Rhet. lat. f. v. humanitas. E.

quam dulcia illa!) quam amantia hic inferunt libri plerique, quod expunxit merito Cortius. G.

« VorigeDoorgaan »