Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub
[ocr errors][merged small]

Narrat evenisse, quod de tabellaria lege praedixerat : et in fcurriliter ludentes invehitur.

C. PLINIVS MESSI O MAXIMO SVO S.

Scripferam tibi, verendum esse, ne ex tacitis fuffragiis vitium aliquod exfifteret: factum eft. Proximis comitiis in quibusdam tabellis multa iocularia, atque etiam foeda dictu; in una vero pro candidatorum nominibus, fuffragatorum no2 mina inventa funt. Excanduit fenatus, magnoque clamore ei, qui fcripfiffet, iratum principem eft comprecatus. Ille tamen fefellit, et latuit, fortafle 3 etiam inter indignantes fuit. Quid hunc putamus domi facere, qui in tanta re, tam ferio tempore, tam fcurriliter ludat? qui denique omnino in 4 fenatu dicax et urbanus et bellus eft? Tantum licentiae pravis ingeniis adiicit illa fiducia, Quis enim fciet? Popofcit tabellas, ftilum accepit, demifit caput, neminem veretur, fe contemnit. 5 Inde ifta ludibria, fcena et pulpito digna. Quo te vertas? quae remedia conquiras? Ubique

[blocks in formation]

quo

demifit caput) scribendi cauffa, in finum veftis, facto non ita facile apparet, fi confcientia ruborem illi exprimat. *Itaque non multum tribuo coniecturae meae, qua putabam, forte fcriptum fuifle demifit tabulam, id eft, tabulam fuffragii, in fitulam. G.

Gesnerus argutatus eft, cum ifta fcriberet. In illo caput demittere nil eft aliud nifi caput incurvare, ut fit, fcribendi cauffa. Geftus et actus defcribuntur hominis ad fcribendum fe comparantis. Nec de finu veftis, nec de rubore confcientiae cogitandum. E.

neminem veretur etc.) Rom. neminem veretur, fed conte mnit. H.

vitia remediis fortiora. ̓Αλλὰ ταῦτα τῶν ὑπὲρ ἡμᾶς ἄλλῳ μελήσει, cui multum quotidie vigiliarum, multum laboris adiicit haec noftra iners, fed tamen effrenata petulantia. Vale.

XXVI.

Pollicetur, libellos fe emendaturum effe, etiam alios additurum.

[blocks in formation]

t

NEPOTI SVO S.

Petis, ut libellos meos, quos ftudiofiffime comparafti, recognofcendos emendandosque curem. Faciam. Quid enim fuscipere libentius debeo, te praefertim exigente? Nam cum vir gravifli- 2 mus, doctiffimus, difertiffimus, fuper haec occupatiffimus, maximae provinciae praefuturus, tanti putes fcripta noftra circumferre tecum; quanto opere mihi providendum eft, ne haec pars farcinarum, tanquam fupervacua offendat? Adnitar 3 ergo primum, ut comites iftos quam commodifsimos habeas; deinde, ut reverfus invenias, quos iftis addere velis. Neque enim mediocriter me ad nova opera tu lector hortaris. Vale,

5 ̓Αλλὰ ταῦτα) Non recte diftinxerunt nuperi editores, neque melius interpretati funt ifta, Jed haec alii eorum, qui fupra nos, erunt curae. Debebant ita: Sed haec fupra nos: alii curae erunt. nimirum Traiano, optimo principi, cui multum quotidie vigiliarum etc. Adiungenda enim haec propofitio, nec, ut adhuc factum, interpuncto a Graecis feparanda. G.

Graeca in Rom. defunt, quae ita Latine converto: Sed haec, quae fupra nos funt, alii curae erunt. Ita, ut poft as incidatur, non eft necelle. H. Accuratius fic convertas: Sed haec ex iis, quae fupra nos,

[blocks in formation]

XXVIL

Commendat Augurini poëmata, occafione eorum, quae in laudem fuam fcripferat.

C. PLINIVS

FALCON I SVO S.

Tertius dies eft, quod audivi recitantem Sentium Augurinum cum fumma mea voluptate, immo etiam admiratione. Poëmatia appellat.

Multa tenuiter, multa fublimiter, multa venufte, multa 2 tenere, multa dulciter, multa cum bile. Aliquot annis, puto, nihil generis eiusdem abfolutius fcriptum, nifi forte me fallit aut amor eius, aut 3 quod me ipfum laudibus evexit. Nam lemma fibi fumfit, quod ego interdum verfibus ludo. Atque adeo iudicii mei te iudicem faciam, fi mihi ex hoc ipfo lemmate fecundus verfus occurrerit. Nam ceteros teneo, et iam explicui.

4

Canto carmina verfibus minutis,
His, olim quibus et meus Catullus,

Et Calvus, veteresque. Sed quid ad me?
Unus Plinius eft mihi priores.

XXVII, 1 Tertius dies eft etc.) Rom. Tertius dies eft, quod audivi Sentium Augurinum. Deelt recitantem. H.

tenuiter) in laudem dictum. Opp. fublimiter. Conf. Ernest. Lex. Techn. Lat. Rhet. v. tenuis.

S.

multa tenere, multa dulciter) Rom. multa tenerrime, multa dulciter: H.

2 nihil generis etc.) Rom. nihil generis eiusdem gravius et abfolutius, Poftea, laudibus vexit. H.

3 lemma fibi fumfit) Paregmenon effet, fi Graece locutus effet: μm enim fumtio est. Intelligit nempe argumentum feu materiam, quam quis fibi fumit. Unde infcripta paucis vel fingulis

adeo verbis argumenta lemmata et ipfa dicuntur. Mox lemma pro carmine pofuit, ut fcilicet argumentum pro narratione vel pictura. G.

fi mihi ex hoc ipfo lemmate) Rom. fi mihi ex hoc lemmate, fine ipfo. Haec vero ita interpungo: fi mihi ex hoc [iplo] lemmate fecundus verfus occurrerit: (nam ceteros teneo) et iam explicui, fcil. totum carmen, et fecundum quoque verfum, qui exciderat, in memoriam redigo. H.

4 Canto etc.) Vid. Antholog. Lat. II. epigr. 254. E.

eft mihi priores) Ut deinde, Ille o Plinius, ille quot Catones! Eft mihi inftar multorum Catonum, inftar antiquorum om

Mavult verficulos, foro relicto.

Et quaerit, quod amet, putatque amari,
Ille o Plinius, ille quot Catones!

I nunc, quisquis amas, amare noli.

Vides, quam acuta omnia, quam apta, quam ex-5

nium. Hi enim Plinio funt priores, v. g. 3, 4, 5. Neque fingularis eft offendere quemquam debet. Multa ex eo genere le 'contulifle ait Cortius ad illud Lucani 3, 108. Omnia Caefar crat. Et fane incommodo noftro illis thefauris perpetuo forte carebimus. G.

Vid. omnino Heufinger. in Addend. ad Vechner. Hellenol. p. 587. ubi et hoc loco utitur. S. putatque amari) Senlus plane idem eft, five legas, putat amari le Plinius, five, paullo altius repetita conftructione, quaerit, quod amet, et quod putat mutuo fe amare, quod placet Cortio. Nifi quod fic melius legeretur putet, et quod obfcura eft nihilo minus conftructio. Reliqua in hoc epigrammate f. lemmate dedimus ad mentem Heinfii, et qui illum laudat Cortii, h. e. ex auctoritate MSStorum. G.

Rom. Et quaerit, quod amet, iuvatque amare. rectius, ni fallor, quam vulgo. Iuvat amare eft, iucundum ei eft, non pudet

eum amare. H.

[blocks in formation]

I nunc, quisquis) Si figuram demas, hoc dicit, Poft Plinium auctorem mollium et amatoriorum verficulorum, pudere neminem eius rei debet. Amas enim et amare non ad rem ipfam, fed ad verficulos pertinere, res loquitur. Inter egregia enim humanae ftultitiae Ipecimina illud referas non poftremum, quod licet multis verbis, lacrymis etiam et Deorum invocationibus atque facramentis interpofitis, ea de le praedicare poëtis, quae fi feciffe eos alius arguat, calumniatorem dicant et inimicum machinis omnibus repellendum.

Nam caftum effe decet pium poëtam

Ipfum; verficulos, nihil neceffe eft.

vid. nofter 4, 14, 4. fq. et 5, 3. init. Sic Vara Vibiam fequitur, Secundus Catullum, hunc Augurinus; hos quafi re bene gelta, minuti Mularum ftupratores, qui et fub magnis aufpiciis fexcenti meminiffe debebant illius, quod eft apud Quintilianum 10, 1, 100. ubi tales ait mores fuos fateri. Sidon. Apoll. 3, 13. ult. Denique facilius obtingit, ut quispiam feria loquens vivat obfcene; quam valeat oftendi, qui pariter exfiftat improbus dictis et probus moribus. G.

Praeclare haec omnia Gesnerus, cum femel ultimi verfus hunc fenfum ftatuiffet: poft Plinium pudere neminem eius rei videbatur fenfus plane contrarius debet. Sed nefcio quomodo mihi ineffe hic: poft Plinium nemo audere debet fimilia fcribere, viliora fcilicet fcripturus. E.

[ocr errors]

preffa? Ad hunc guftum totum librum repromitto; quem tibi, ut primum publicaverit, exhibébo. Interim ama iuvenem et temporibus noftris gratulare pro ingenio tali, quod ille moribus adornat. Vivit cum Spurinna, vivit cum Antonino: quorum alteri 6 adfinis, utrique contubernalis eft. Poffis ex hoc facere coniecturam, quam fit emendatus adolefcens, qui a graviflimis fenibus fic amatur. Eft enim illud veriflimum

Vale.

γιγνώσκων, ὅτι Τοιοῦτός ἐςιν ἕκαςος, οἷσπερ ἥδεται ξυνών,

5 Ad hunc guftum) Opportune laudavit huc Cortius Senec. de clem. 1, 1. Principatus tuus ad anni guftum exigitur: quemadmodum Gronovius hoc noftro ad Senecam ufus fue rat. Guftus elt specimen, quod a venditore rerum efculentarum poculentarumve emtori offertur. G.

Spurinna) De quo 3, 1. de Antonino 4, 3. G.

vivit cum Antonino etc.) Rom.

vivit cum Antonino pio, quo

rum alteri. Gloffa. H.

6 qui a graviffimis etc.) Rom. qui a graviffimis fenibus fic ornatur amaturque. H.

Genuinum videtur. Secundus 6, 34, 1. gladiatorium munus Veronenfibus noftris promififit; a quibus olim amaris, fufpiceris, ornaris. S.

γιγνώσκων, ὅτι) * Mihi non fit verifimile, ita, ut hic expreffus eft, laudatum a Plinio Euripidis locum. Certe illud γιγνώσκων non apparet, quomodo ufurpare potuerit. Cohaeret enim fententia, quam ex Barnelianis fragmentis, Phoenice, verf. 9. (ex Aefchi

ne in Timarchum p. 191. edit. 1607. f.) proponemus, hoc modo,

Ὅτις δ' ὁμιλῶν ἥδεται κακοῖς

ἀνής,

Οὐ πώποτ' ἠρώτησα, γίνω
ὅτι
σκων,
Τοιοῦτός ἐσιν, οἴσπες ἥδεται
ξυνών.

Negat fe inquirendum ultra putalle in mores eius viri, qui pravorum confortio delectaretur, quod fciret, talem effe, quales fint, quorum focietate gaudeat. Quomodo, quaefo vos, illud yvwexwv ad Plinii fententiam pertinet? Quantum fibi in Graeca licere putaverint librarii et Critici, conftat. Itaque putaverim ita dediffe Plinium: TooUTÓS ES

asos, OISTER SETαι žuvwv. Vocem xasos habent libri quidam: eiecerunt, puto, qui apud Aefchinem abeffe, et in metro redundare, viderent. G. Add. Gesneri ad I. A. Ernest. epistola.

Scribendum, ut habet margo Stephanicae Aefchinis pag. 21, 42. Τοιοῦτός ἐσθ' οίοις περ ήδεται ξυδα v. S.

« VorigeDoorgaan »