terrarum legendum dare, duraturam memoriam fui, quam uno in loco duobus verficulis fignare, quod feceris? Quamquam non habeo propofitum 7 illum reprehendendi, fed hunc tuendi: cuius quae poteft apud te iuftior elle defenfio, quam ex collatione eius, quem praetul.fti? Meo quidems indicio neuter culpandus, quorum uterque ad gloriam pari cupiditate, diverfo itinere, contendit: alter, dum expetit debitos titulos; alter, dan mavult videri contemfiffe. Vale. XX. Lactatur epiftola, qua libros fuos laudatos vidit; et de vindemiis nuntiat. C. Tua PLINIVS VENATORI SVO S. vero epiftola tanto mihi iucundior fuit, quanto longior erat, praefertim cum de libellis meis tota loqueretur; quos tibi voluptati effe non miror, cum omnia noftra perinde ac nos ames. Ipfe cum maxime vindemias, graciles 2 quidem, uberiores tamen quam exfpectaveram, colligo; fi colligere eft, nou nunquam decerpere uvam, torculum invifere, guflare de lacu muftum, obrepere urbanis, qui nunc rufticis praefunt, meque notariis et lectoribus reliquerunt. Vale. terrarum legendum dare, et, uno in loco, nempe in moni. mento fepulcri, duobus verficulis fignare. G. legendum) Gesneriana legen dam, negligentia, puto, opera rum. S. 8 mavult videri contemfiffe) Fecit enim fimile quiddam iis Philofophis, qui in libris fuis de contemnenda gloria nomen fuum adferibuut; aut, fimclementius agere lubeat, Diogeni, Platonis faftum faftu alio calcanti. G. XXI. Libertum in gratiam cum patrono reducere tentat. (Adde epift. XXIV. huius libri.) C. PLINIVS SABINIANO SVO S. Re Libertus tuus, cui fuccenfere te dixeras, venit ad me, advolutusque pedibus meis, tanquam tuis, haelit. Flevit multum, multumque rogavit; multum etiam tacuit: in fumma, fecit mihi fidem poenitentiae. Vere credo emendatum, quia deli2quille fe fentit. Irafceris, fcio: et irafceris merito, id quoque fcio: fed tunc praecipua manfuetudinis laus, quum irae cauffa iuftiffima eft, 3 Amasti hominem, et, fpero, amabis: interim fufficit, ut exorari te finas. Licebit rurfus irafci, fi meruerit: quod exoratus excufatius facies. mitte aliquid adolefcentiae ipfius, remitte lacrymis, remitte indulgentiae tuae: ue torferis illum, ne torferis etiam te. Torqueris enim, quum 4 tam lenis irafceris. Vereor, ne videar non rogare, fed cogere, fi precibus eius meas iunxero. Iungam tamen tanto plenius et effufius, quanto ipfum acrius feveriusque corripui, deftricte minatus, nunquam me poftea rogaturum. Hoc illi, quem terreri oportebat, tibi non idem. fortafle iterum rogabo, iterum impetrabo: fit modo tale, ut rogare me, ut praeftare te deceat. Vale. XXI, 3 Torqueris enim, quum) Quo quis natura lenior eft et manfuetior, tanto ei ira gravior et nocentior ipfi folet effe. Hinc tritum illud, patientia laefa fit furor. Admirabiliter hic tractat et versat quafi amicum fuum Plinius: eamque in eo virtutem laudat, qua cum maxime opus eft. Huc pertinet, quod ait, vereor, ne videar non rogare, fed cogere Indicat enim et amici of ficium, atque in fe voluntatem, Nam et fuam in rogando modeftiam, qui ob id ipfum rogare dubitet, quod fciat fibi nihil negare amicum poffe. G. 4 tibi non idem Poteft omnino et ferri, er commode explicari, tibi non idem, nempe dico. Sed nec diffiteor, mihi etiam in mentem venille, et non dubitaturum recipere, fi in libro inveniam, illud, quod in Scheffero improbat Cortius, tibi non item. G. XXII. Paffieni aegritudine dolet, eiusque genus, mores et ingenium laudat. C. PLINIVS SEVERO SVO S. Magna me folicitudine adfecit Paflieni Paulli valetudo, et quidem plurimis iuftiffimisque de cauffis. Vir eft optimus, honeftiflimus, noftri amantiffimus; praeterea in literis veteres aemulatur, exprimit, reddit: Propertium in primis, a quo genus ducit, vera foboles, eoque fimillima illi, in quo ille praecipuus. Si elegos eius in manum fumferis, leges opus terfum, molle, iucundum, et plane in Propertii domo fcriptum. Nuper ad lyrica deflexit, in quibus ita Horatium, ut in illis illum alterum, effingit, Putes, fi quid in fiudiis cognatio valet, et huius propinquum. Magna varietas, magna mobilitas. Amat, ut qui verilli me; dolet, ut qui impatientiffime; laudat, ut qui benigniffime; ludit, ut qui facetiffime; omnia denique tanquam fingula abfolvit. Pro hoc ego3 amico, pro hoc ingenio, non minus aeger animo, quam corpore ille, tandem illum, tandem me re cepi. Gratulare mihi; gratulare etiam literis ipfis, quae ex periculo eius tantum discrimen adierunt, quantum ex falute gloriae confequentur. Vale. I XXII, 1 in quo ille praecipuus) In eo genere fimillimus eft Propertio Pallienus, in quo ille eft praecipuus, nempe in elegia. G. 2 manum) Cortius et Gierigius: manus. Sic folet Plinius. S. effingit. Putes) *Hanc lectionem, quam a Boxhornio Thomalioque accepit Cellarius, prae fero ipfi Mediceae, effingi putes: fi quid in ftudiis cognatio valet, et huius propinquus. Nam malo illud effingit abfolute et fimpliciter dici, putes autem adiungi ad illum lufum de propin quo; quam contra verbum putes adiici ad id, quod fimpliciter verum elt, exculationem nullam ad figuratum de propinquo fermonem apponi. G. XXIII. 2 Laetatur, doctorum nomine fe in primis et Tacitum intelligi. C. PLINIVS MAXIMO SVO S. Frequenter agenti mihi evenit, ut centumviri, quum diu fe intra iudicum auctoritatem gravitatemque tenuiffent, omnes repente quafi victi coactique confurgerent laudareutque. Frequenter e Tenatu famam, qualem maxime optaveram, retuli: nunquam tamen maiorem cepi voluptatem, quam nuper ex fermone Cornelii Taciti. Narrabat, lediffe fecum Circenfibus proximis equitem Romanum; hunc poft varios eruditosque fermones requilille, Italicus es, an provincialis? fe refpon3 dille, Nofti me, et quidem ex ftudiis. Ad hoc illum, Tacitus es, an Piinius? Exprimere non poffum, quam fit iucundum mihi, quod nomina noftra, quafi literarum propria, non hominum, literis redduntur; quod uterque noftrum his etiam XXIII, 2 fediffe fecum equitum Romanum) Potuit hoc fieri, ut fenatori Tacito adfideret eques. Nam licet in circo etiam fua fenatui, Jua equitibus, loca adfignata effent Neronis inftituto : potuit tamen fenator, privata veite ulus, federe etiam ubi vellet: quod ex Dionis lib. 60. ad Tac. Ann. 15, 32. docet, nec hunc iplum locum omittit, Lipfius. "Nimirum fervanda nobis videtur recepta lectio, et probata Buchnero Cellarioque interpretatio Liplii. Quod dedit ex Mediceo Cortius, fediffe fe cum quodam Circenfibus proximis: hunc poft etc. non reprehendo equidem, et potuiffe ita dare Secundum, concefferim. Sed manet eadem difficultas, ad quam Lipfii obfervatione opus elt: nifi putamus fenatorem hic describi, qui federit cum Tacito; eique alium fenatorem, collegam prope fuum, ex ftudiis notus, quibus aliter ignotus eft. Acci- 4 dit aliud ante pauculos dies fimile. Recumbebat mecum vir egregius, Fabius Rufinus: fuper eum municeps ipfius, qui illo die primum iù urbem venerat; cui Rufinus, demonftrans me, Vides hunc? Multa deinde de ftudiis noftris. Et ille, Plinius eft, inquit. Verum fatebor, capio magnum labo-5 ris mei fructum. An, fi Demofthenes iure laetatus eft, quod illum anus Attica ita nofcitavit, Οὗτός ἐςι Δημοσθένης; ego celebritate nominis mei gaudere non debeo? Ego vero et gaudeo, et gaudere me dico. Neque enim vereor, ne iactan-6 tior videar, quum de me aliorum iudicium, non meum, profero: praefertim apud te, qui nec ullius invides laudibus, et faves noftris. Vale. XXIV. Gratias agit, quod precibus pro liberto fuis locum dederit. (Conf. 9, 21.) ! C. PLINIVS SABINIANO SVO S. Bene fecifti, quod libertum, aliquando tibi carum, 1. Plinii, qui ita colligit, Litera- aliter) Cortius alter, perperam. Secundus loquitur de iis, qai utrumque ignorabant. Ideo eques ille: Tacitus es, an Plinius? Aliter et ex ftudiis libi opponuntur. S. 5 nofcitavit) Nofcitare eft eorum, qui dubiam adhuc notitiam confirmare ftudent, et certo cupiunt cognofcere. Hoc Plautinis praefertim exemplis Ciftell. 21. 4, 2, 14. Epid. 4, 1, 10. Mil. 2, 6, 41. et Trin. 4, 2, demonftramus in thefauro, qui nos cum maxime exercitos habet, Linguae Latinae. [Add. Gesneri ad I. A. Erneft. epiftola. Igitur hic interrogationis notam adpono et vocem arbitror, certe Plinium intellexiffe puto, interrogantis mulierculae, Hiccitigit huic etiam narratiunculae, ne eft ille Demofthenes? Conquod multis iis, ut varie pro cuiusque ingenio et referretur, et iudicaretur. Hic fatis fuerit indicare loca Cic. Tufc. 5. 36. Aelian. V. H. 9, 17. Schol. Perf. ad 1, 28. Nempe illud, Digito monftrari, et dicier HIC EST? ab hac narratione ortum volunt: quod etiam Horatio placuit Od. 4, 3, 22. G. |