Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

verfi in actione patiaris: rogas, ut dilationem petam, et pauculos dies, certe proximum excufem. Difficile eft: fed experiar.

καὶ γάρ τ' ὄναρ ἐκ Διός ἐςιν. 2 Refert tamen, eventura foleas, an contraria fomniare. Mihi reputanti fomnium meum, iftud, quod times tu, egregiam actionem portendere 3 videtur. Sufceperam cauffam Iulii Paftoris, quum mihi quiefcenti vifa eft focrus mea advoluta genibus, ne agerem, obfecrare. Et eram acturus adolefcentulus adhuc ; eram in quadruplici iudicio; eram contra potentiffimos civitatis, atque etiam Caefaris amicos: quae fingula excutere mentem mihi poft tam trifte fomnium poterant. Egi tamen, λογισάμενος illud,

Εἷς οἰωνὸς ἄριτος ἀμύνασθαι περὶ πάτρης. Nam mihi patria (et fi quid carius patria) fides

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

etiam patroni metuendi erant. Iam laudatus aliis Quinctiliani locus 12, 5, 6. de Trachallo, Quum in bafilica Iulia diceret primo tribunali, quatuor autem iudicia, uti moris eft, cogerentur, atque omnia clamoribus fremerent; et auditum eum et intellectum, et quod agentibus ceteris contumeliofum fuit, laudatum quoque ex quatuor tribunalibus memini. G.

4 λoyoάuevos illud) In Rom. delunt etiam haec, λογισάμενος illud. Pro eo poft Graecum verfum legitur: animo reputans illud, unum fomnium optimum,, pugnare pro patria. In Home rico vero verfu pro dμúvacial fcriptum eft auúves. H.

[merged small][ocr errors]

Aoyaάuevos in Rom. bene verfum animo reputans. Mire Gieratiocinando rigius: transferens. dμúveo libri Homerici plerique omnes habent. S.

Eis oiwvos) 11. p. 243. G. fides) quod promiferat Iulio Paftori, eius cauffam fufcipere. Sed duriufculum et arceffitum

6

videbatur. Profpere ceffit: atque adeo illa actio mihi aures hominum, illa ianuam famae patefecit. Proinde difpice, an tu quoque fub hoc 5 exemplo fomnium iftud in bonum vertas: aut fi tutius putas illud cautiffimi cuiusque praeceptum, Quod dubitas, ne feceris; id ipfum refcribe. Ego aliquam ftropham inveniam: agamque cauffam tuam, ut ipfam agere, quum tu voles, poflis. Eft enim fane alia ratio tua, alia mea fuit. Nam iudicium centumvirale differri nullo modo; iftud aegre quidem, fed tamen poteft. Vale.

XIX.

Firmo, municipi fuo, trecenta feftertia offert ad cenfum equeftrem explendum,

C. PLINIVS ROMANO FIRMO SVO S.

Municeps tu meus, et condifcipulus, et ab ineunte aetate contubernalis: pater tuus et matri et avunculo meo, mihi etiam, quantum aetatis diverfitas paffa eft, familiaris: magnae et graves cauffae, cur fufcipere et augere dignitatem tuam debeam. Effe autem tibi centum millium cen- 2 fum fatis indicat, quod apud nos decurio es. Igitur, ut te non decurione folum, verum etiam

mihi videtur, quod hanc fidem patriae comparat. E.

Vox illa generofa Hectoris ad Polydamantem arta meg nárens iubet. Quid igitur mirum, fidem hic patriae comparari? Quod nifi fieret, versui Homerico locus non effet. S.

6 Ego poffis) Rom. Ego aliquam ergopy [Graecis literis] inveniam, agamque caufam tuam, ut ipfam agere tu, cum voles, poffis. Toti epiftolae hoc confentaneum eft, in qua nulla neceffitate exigente Graeca adfperguntur: maior quo

que vis eft in antithetis, ego et tu. Excufabo te, inquit, ut cauffam a te fufceptam, quo poftea voles tempore, agere poffis. Cellariana interpretatio aliena eft. H.

Stropham) callidam excufationem. In fequentibus_acumen eft ex dilogia: nam cauffam agit · alterius, qui alterum exculare annititur, et cauffam agit, qui cauffam forensem pro altero fufcepit. E.

De ftropha vid. Burmann, ad Phaedr. 1, 14, 4. S.

equite Romano perfruamur, offero tibi ad implen3 das equeftres facultates ccc millia nummûm. Te memorem huius muneris amicitiae noftrae diuturnitas fpondet. Ego ne illud quidem admoneo, quod admonere deberem, nifi te fcirem fponte facturum, ut dignitate a me data quam mode4 ftiffime utare. Nam folicitius cuftodiendus eft honor, in quo etiam beneficium amici tuendum eft. Vale.

XX.

Tacitum confulit, amplum et copiofum dicendi genus, an brevius et circumfcriptius magis probet.

G. PLINIVS CORN. TACITO SVO S.

Frequens mihi disputatio eft cum quodam docto homine et perito, cui nihil aeque in cauffis agen2 dis ut brevitas placet. Quam ego cuftodiendam elle confiteor, fi cauffa permittat. Alioqui praevaricatio eft, transire dicenda; praevaricatio etiam, curfim et breviter attingere, quae fint inculcanda, 3 infigenda, repetenda. Nam plerisque longiore tractu vis quaedam et pondus accedit: utque cor

[blocks in formation]

te ultimam vocem interponunt
quidam ut a me data, quod
probat Cortius, qui contra ea ver-
ba quam modeftiffime pro glossa
habet. Nobis Cellariana lectio
probatur, quam
nec damnat
Cortius. G.

XX, 3 longiore tractu) Gierigius h. 1. cum Cortio edidit nihil mutavi. Poterat enim haec tractatu, ut Epift. 1, 8. 8. Ego Plinius ipfe variare velle: nec idem utriusque fenfus eft. Nam tractatus elt tractatio: tractus autem, cum aliquid longius extrahimus, extendimus; ut Cicero Orat. 2, 50. de tarda pronun

ciatione tractum verborum dixit. .

pori ferrum, fic oratio animo non ictu magis quam mora inprimitur. Hic ille mecum aucto-4 ritatibus agit, ac mihi ex Graecis orationes Lyfiae oftentat, ex noftris Gracchorum Catonisque, quorum fane plurimae funt circumcifae et breves: ego Lyfiae Demofthenem, Aefchinem, Hyperidem, multosque praeterea; Gracchis, et Catoni, Pollionem, Caefarem, Caelium, in primis Marcum Tullium, oppono, cuius oratio optima fertur efle, quae maxima. Et, hercule, ut aliae bonae res, ita bonus liber melior eft quisque, quo maior. Vides, ut ftatuas, figna, picturas, 5 hominum denique multorumque animalium formas, arborum etiam, fi modo fint decorae, nihil magis quam amplitudo commendet. Idem orationibus evenit: quin etiam voluminibus ipfis auctoritatem quandam et pulchritudinem adiicit magnitudo. Haec ille multaque alia, quae a me 6 in eandem fententiam folent dici, ut eft in disputando incomprehenfibilis et lubricus, ita eludit, ut contendat, hos ipfos, quorum orationibus nitar, pauciora dixiffe quam ediderint. Ego con-7

Non infpexit Erneftius Cortianam, in qua, ut in noftra, tractu, invito tamen, ut videtur, Cortio, qui tractatu mallet. Sic et excerpta Brummeri. Mihi non liquet. S.

Rom. Nam plerisque longiore tractatu, melius, quam vulgo Iractu. Vid. ep. VIII. 8. lib. X. @p. LXXXXVII. 4. H.

corpori) humavo: nam animo opponitur. ferrum, gladius. Haec fatis clara; nec monuiflem, nifi Gierigius pro obfcuris adeoque ineptis habuiffet. S.

4 in primis-oppono) Rom. et in primis M. Tullium op

Pono. H.

Et, hercule, ut quisque) Rom. Et me hercule, ut aliae bonne res, ita bonus liber quisque melior eft. H.

melior) fupple eo, quae elliplis in tali verborum constru ctione frequentiflima. Vid. Drakenb. ad Liv. 26, 20, 5. Ita et Graeci. S.

5 figna) De fignis militaribus Plinium non puto cogitaffe. Vid. Clav. Ciceron. b. v. coll. Lelling. Kleinere Antiqu. Fragm. pag. 407. Signa ftatuasque iungit etiam Cato in fragmento inigni, quod fervavit Gellius 3, 7. S.

quin-ipfis) Rom. cum etiam voluminibus ipfis. H.

voluminibus ipfis) Sic magnum heroa Eugenium in Bibliothecam fplendidiffimam collegille audio maximi praefertim voluminis libros et chartae auguftae commiffos.

G.

6 pauciora dixiffe quam edi derint) Neque enim fcribebat

tra puto. Teftes funt multae multorum orationes, et Ciceronis pro Murena, pro Vareno: in quibus brevis et nuda quafi fubfcriptio quorundam criminum folis titulis indicatur. Ex his apparet, illum permulta dixiffe; quum ederet, 8 omifille. Idem pro Cluentio ait, fe totam cauffam veteri inftituto folum peroraffe, et pro Cornelio quatriduo egiffe: ne dubitare poffimus, quae per plures dies, ut neceffe erat, latius dixerit, poftea recisa ac purgata, in unum librum, gran9 dem quidem, unum tamen, coarctaffe. At aliud eft actio bona, aliud oratio. Scio nonnullis ita videri, fed ego (forfitan fallor) perfuafum habeo,

Cicero orationes ante quam illas haberet: fed quae in agendo animadvertiflet maxime probari auditoribus, ea deinde literis mandavit. Tufc. 4, 25. Iam rebus transactis et praeteritis orationes fcribimus. Igitur quod maxime probata effet Hortenfii pro Mellalla oratio, totidem quot dixit verbis fcripta eft. Cic. Bruto c. 96. Add. nolter 4, 9, 23. G.

7 fubfcriptio) Qualis nimirum in libello accufatoris, qui inde fubfcribere dicitur, et fubfcriptor vocatur, ut vel in Fabriano thefauro fatis oftenfum eft. Vid. 5, 1, 6. G.

Quomodo I. A. Erneftius intellexerit, vid. in Gesneri ad eum epiftola. S.

8 et pro Cornelio) Rom. et pro C. Cornelio. Poftea, recifa ac_repurgata. H.

[ocr errors]

Utrumque Cortius ex libris fuis adfcivit. Sic et excerpta Brummeri. S.

in unum librum, grandem quidem, unum tamen) Elegans locutio ipfaque repetitione vocis unum commendabilis. Prius unum delenti quis aufcultaverit? S.

9 At aliud eft actio bona, aliud oratio) Si haec eft obiectio eius, qui brevitatem actio

arte

nis defendebat, fenfus neceffario
hic effe debet: actio bona non
poteft effe, nifi brevis: oratio
etiam amplior et copiofior bona
effe poteft. Nempe ille fic fta-
tuebat: qui agit cauffam coram
iudice, rebus pugnat, non verbis,
nec debet iudices morari arte et
amplitudine oratoria: qui autem
orationem fcribit, ut lectoribus
placeat, etiam copia et
et eloquentia uti debet, ut re-
rum frigus orationis lenociniis
quibusdam tollat. Plinius contra
refpondet, actionis bonitatem
pendere ab orationis fcriptae bo-
nitate, adeoque actionem abfo-
lutiffimam effe, quae maxime
orationis fimilitudinem expreffe-
rit. Habet autem haec omnis
disputatio hoc vitii, ut Plinius
nodum fecet, non folvat. Debe-
bat cauffas adferre, cur actionem
non oporteret breviorem effe,
orationem.
quam
Nam quod
dicit, orationem effe actionis
exemplar, alio fenfu verum ef-
le poteft, et tamen illud mane-
re, in agendo brevitati ftuden-
dum effe. E.

Cauffae illae mox commemorantur, 12. fqq. Ceterum Erneftius de hoc loco probabilius disputat Gierigio. S.

« VorigeDoorgaan »