3 funt. Nec materia ipfa huic (vereor, ne improbe dicam) aemulationi repugnavit: erat enim prope tota in contentione dicendi, quod me longae defidiae indormientem excitavit, li modo is fum 4 ego, qui excitari poflim. Non tamen omnino Marci noftri Anxudous fugimus, quoties paullulum nantur, quod vis Demofthenis pauci, quos aequus) Prover- fi modo is fum ego, qui excitari poffim) Rom. et Medic. fi modo is fum ego, ut excitari poffim. Utrumque Ciceronianum eft. Cicer. lib. V. ep. 8. med. mur) Rom. Non tamen omni4 Non tamen admonebafugimus, ut etiam paulum itino Marci noftri τὰς ληκύθους nere cedendo in tempeftivis rum hinc abit Mediceus, ut his amoenitatibus fubmovemur. Paauctoribus legi poffit: ut etiam tempeftivis amoenitatibus, fubpaullum itinere, cedendo non inSed fi per libros moveremur. liceret, cedendo carere polle mus. H. Anxious, in aliis quoque ediBene fervavit articulum ante tionibus Cortio repertum. S.. Marci noftri) Ipfo praenocum Cicerone intercedat, fignimine familiaritatem, quae fibi ficat, ut ille: O Tite, fi quid ego adiuro etc. Gaudent nomine molles Auriculae. prae G. fumlerit Anxious nofter, non bus foleo pingere, de flamma, Is enim tu vir es, et eum me effe cupio, ut coniunctionem amicitiamque noftram utrique noftrum laudi sperem fore. Et Brut. ep. 15. nec tamen is fum, ut mea me maxime delectent. Vid. Horat. Turfell. Schwartzianum cap. CXXII. 13. p. 450. a quo haec fumfi. Non disfimile eft illud infra ep. 13. 6. Neque dulcia illa vel eclegmata vel forbibene huc referat Crefollius enim quisquam eft fere, qui tiunculas, quibus laevorem quenStudia, ut non fimul et dam et fplendorem voci conciTheatr. rhetor. 3, 18. et Vacatt liarent Sophiftae. auctumn. 3, 9, 2. p. 504. G. Vid. illius amet. H. nos Magis tamen Tullianum puto qui. Difcas id ex elaboratiflima itinere decedere non intempeftivis amoenitatibus admonebamur: acres enim efle, non triftes, volebamus. Nec eft quod putes, me fub hac ex-5 ceptione veniam poftulare. Immo, quo magis intendam limam tuam, confitebor et ipfum me et contubernales ab editione non abhorrere, fi modo tu fortafle errori noftro album calculum adieceris. Eft enim plane aliquid edendum, atque uti-6 nam hoc potiflimum, quod paratum eft! (audis defidiae votum,) edendum autem ex pluribus cauffis maxime quod libelli, quos emifimus, dicuntur in manibus effe, quamvis iam gratiam novitatis exuerint; nifi tamen auribus noftris bibliopolae blandiuntur. Sed fane blandiantur, dum per hoc mendacium nobis ftudia noftra commendent. Vale. III. Caninium occafione amoenitatum patriae hortatur, ut omiffa rei familiaris cura, ftudiis fe literarum a mortalitate vindicet. C. PLINIVS CANINIO RVFO SVO s. Quid agit Comum, tuae meaeque deliciae? quid fuburbanum amoeniflimum? quid illa porticus, Non aberrabit a fenfu, qui αυτον non tantum pigmentis, fed et unguentis ferville cogitet. Nam et pictam, et unctam orationem veteres eodem fere fenfu dixere. De utroque cf. Lex. technol. rhet. v. pigmenta; pingere; unctus. E. volebamus) Acrem dicit, qui ita eft vehemens et feverus in oratione, ut tamen a fplendore, et cultu laetiori et iucundiori non abhorreat; quo fenfu Graeci dixerunt τὸ δριμύ, vel δριμύτητα, quam Euftath. ad Hom. I. y. p. 433. ait apud Rhetores effe itinere decedere) quod fit in ἐπίτασιν τῆς γλυκύτητος. Trioratione digreffionibus, quae ftem, femper et continuo fevevarietate rerum delectant, et rum, horridum, nibilque danquali reficiunt lectorem, ut lo- tem delectationi ant venuftati. corum amoenitates viatorem. Cf. Epift. 2, 5 et Cic. Brut. 30. Simili metaphora Livius 9, 17. ubi trifte et feverum dicendi amoona legentibus diverticula genus iungitur. E. dixit. E. acres enim effe, non trifies, Vid. Erneft Lex. Techn. Graec. Rhetor. v. Agu. Ogimúrys. S. 6 verna femper? quid λaravov opaciffimus? quid Euripus viridis et gemmeus? quid fubiectus et ferviens lacus? quid illa mollis, et tamen folida, geftatio? quid balineum illud, quod plurimus fol implet et circumit? quid triclinia illa popularia? quid illa paucorum? quid cubicula diurna nocturnaque? Poffidentne te, et per vices partiuntur? 2 An, ut folebas, intentione rei familiaris obeundae, crebris excurfionibus avocaris? Si te pollident, felix beatusque es: fin minus, unus ex multis. 3 Quin tu (tempus eft enim) humiles et fordidas curas aliis mandas; et ipfe te in alto ifto pinguique fecellu ftudiis adferis? Hoc fit negotium tuum, hoc otium: hic labor, haec quies: in his vigilia, in his III, 1 Euripus viridis et gemmeus) Non ipfius aquae per ambages et anfractus derivatae atque (inftar Chalcidici illius Euripi adfluentis refluentisque colores intelligo; fed ripae, quam non arenofam, fed herbis floribusque amoenam indicat: nempe gemmea alias prata diut cit. vid. Ind. De Euripis illis aliquoties Seneca, et quos praeterea laudat Davief. ad Cic. de nat. Deor. 2, 1, ubi cum Nilis coniunguntur. G. fubiectus et ferviens lacus) Prius ad viciniam et continentiam, fi fas eft ita vocari, refero; de quo quidem dubium nullum eft alterum vero ad ufum, quem quid praeftat per id ipfum, quod vicinum eft: ut hic fervit lacus Euripo, vel implendo, vel, fi fubiacere ad humiliorem neceffario locum referendum putes exonerando recipiendoque. Ita 5, 6, 23 Pifcina feneftris Servit h. e. profpectum illis amoeniorem praebet; cui fimillimum illud Statii filv. 2, 2, 75. Servit fua terra feneftris. Sic Quinctil. 9, 4, 63. Non enim cohaerent aliis, neque praecedentibus ferviunt, illuftrandis nimirum, confirmandis etc. Lau davit ifta Cortius, fed fimpliciter ad viciniam retulit. Utrum attulerit aliquid Marklandus ad l. c. Statii, quod ab hac fententia nos demovere pollit, non licet iam arbitrari. G. Nihil eiusmodi Marklandus af5, 6., Senecam Herc. Oet. 776. fert, modo laudans, praeter Plin. Phryxeum mare fcandit Caphareus: fervit hoc Auftro latus. Ceterum dubitare noli, quin fubiectus ad humiliorem locum referendum fit. S. Quid triclinia illa popularia, cod., copula neglecta, diurna, Poffident te et per vices parMox malim ex codd. tiuntur, an, ut folebas etc. S.. in his vigilia, in his etiam fo3 in his reponatur) Rom. mnus reponetur. H. Perperam. Sed placet vigiliae gatae fontem Cortius perite oftene quinque codd. enotatum. Vuldit. Contrario modo peccat cod. Haverk. in Liv. I, 47, 4. Vid. infra ad 2, 8, 1. S. etiam fomnus reponatur. Effinge aliquid et excu- 4 de, quod fit perpetuo tuum. Nam reliqua rerum tuarum poft te alium atque alium dominum fortientur: hoc numquam tuum definet effe, fi femel coeperit. Scio, quem animum, quod horter ingenium. 5 Tu modo enitere, ut tibi ipfe fis tanti, quanti vi: deberis aliis, fi tibi fueris. Vale. IV. Laudata rerum copia in villis focrus fuae, et fervorum diligentia, illam ad fua praedia invitat. C. PLINIVS POMPEIAE CELERINAE SOCRVI S. Quantum copiarum in Ocriculano, in Narnienfi, in Carfulano, in Perufino tuo! In Narnienfi vero 4 excude) Exclude, quod habent quidam Codices, fi ideo praeferendum putant viri docti, quia fit commoda et nitens translatio ab avium fetu fumta; fugit eos ratio: cum excudendi verbum ea in re et ipfum fatis frequenter ufurpari, ruftici nofiri doceant. Deinde excude ad nobilillima etiam ftatuariorum ex aere opera refertur; et crefcit oratio, cum alteri effinge, quod ad plastas et figulos, in cera et argilla occupatos, pertinet, ex cude fubiicitur. G. Leg. ut tibi ipfi fis tanti-. S. IV, Quantum copiarum → fufficit) Haec effe abrupta, et ne latis latina quidem, recte monuit Gierigius, qui, donec meliora proferantur, ita legendum putat: Quam me copiae tuae in Ocriculano, in Narnienfi, in Carfulano, in Perufino tuo delectent, in Narnienfi vero etiam balineum, ex epiftolis meis intellexifti, quamquam pluribus opus non eft, fed una illa brevis et vetus fufficit. Haec planam quidem et probabilem fententiam habent: Ted vereor, ut Plinius nunc illa fic fcripferit. Amat Plinius et abrupta, praefertim cum quaedam admiratur et laudat, et in brevioribus epiftolis, qualis haec eft. Fortaffe una interpunctione locus adiuvandus hoc moculano, in Narnienfi, in Cardo: Quantum copiarum in Ocri5 ut tibi ipfe fis tanti) Cic. fulano, in Perufino tuo! In ad Q. Fr. 5, 6. Ceffator effe Narnienfi etiam balineum! ex noli, et illud y Gaurov noli epiftolis meis (nam pluribus putare ad arrogantiam minuen- opus non eft) una illa brevis dam folum effe dictum, verum et vetus fufficit. Socrus haec, Graecorum hunc ufum loquendi, latino fimillimum, confirmavit Heyn. ad Pind. Ol. 6. 161. et Eichstädt. Ep. ad Ast. p. 177. E. Rom. Effinge aliquid et excude, non exclude, ut Medic. quod non placet. Et mox: hoc numquam definet effe, fi femel coeperit, tuum. Hoc et Cortio adridet, quod ita et Medic. H. etiam balineum! Ex epiftolis meis (nam iam tuis 2 opus non eft) una illa brevis et vetus fufficit. Non, me hercule, tam mea funt, quae mea funt, quam quae tua: hoc tamen differunt, quod folicitius et 3intentius tui me, quam mei excipiunt. Idem fortasse eveniet tibi, fi quando in noftra diverteris. Quod velim facias: primum, ut perinde noftris rebus, ac nos tuis, perfruaris: deinde, ut mei expergifcantur aliquando, qui me fecure ac prope negli4 genter exfpectant. Nam mitium dominorum apud fervos ipfa confuetudine metus exolefcit: novitatibus excitantur, probarique dominis per alios magis quam per ipfos laborant. Vale. V. Mores fubdolos M. Reguli cauffidici oftendit. C. PLINIVS VOCONIO ROMANO SVO S. Vidiftine quemquam Marco Regulo timidiorem humilioremque poft Domitiani mortem? sub quo quamvis abrupta, fine dubio recte intelligebat. Scilicet illi, non nobis, fcripferat Plinius. Laetabar, cum diu poft, quam haec fcripferam, viderem viri docti, qui in Ephem: lit. lenenf. huius loci cenfuram pofuerat, fententiam illi meae plane fimilem effe. E. Idem et mihi in mentem venerat, antequam Erneftii notam vidiffem. Itaque fic interpunxi. Certe Gierigii interpolatio reprobanda, incidens illa nervos orationis. Quod autem Erneftius ante etiam omifit vero, et iam tuis mutavit in pluribus, imprudentis calamo videtur excidiffe. S. in Carfulano) Rom. in Carfeolano, ut in quibusdam Catanaeus legit. H. Ex epiftolis meis) Significatne alias a fe epiftolas editas? Cer |