Romana, fpatiis pervagentur. Magna etiam longaque exfpectatio eft: quam fruftrari adhuc et 3 differre non debes. Enotuerunt quidam tui verfus, et invito te clauftra tua fregerunt. Hos nifi retrahis in corpus, quandoque, ut errones, aliHabe ante 4 quem, cuius dicantur, invenient. oculos mortalitatem: a qua adferere te hoc uno monimento potes. Nam cetera, fragilia et caduca, non minus, quam ipfi homines, occidunt definuntque. Dices, ut foles, Amici mei vide5 rint. Opto equidem amicos tibi tam fideles, tam eruditos, tam laboriofos, ut tantum curae inten Magna etiam) Hoc etiam ferae beftiae vinctae aut claununc valde languet. Series ora- fae, et refringere clauftra cutionis enim poftulare videtur. pienti, regis iram verbis aequaHaec cum fcripfiffem, vidi et bat. S. Cortium hoc maluiffe. E. Non ipfe Cortius enim coniicit, fed alius vir doctus, cui etiam displicuiffe ille refert. Neque erat, quod Erneftius de hoc fibi confenfu gratularetur: optime enim habet vulgata. Primam Secundus caufam, cur Octavius libros fuos edere debeat, iufignem eorum praeftantiam memorat: alteram, quod in magna fint longaque expectatione. S. 3 Enotuerunt quidam etc.) Rom. Enotuere quidam tui verfus, et invito te clauftra refregeTunt. Hos nifi retrahis in corpus. Al. et - - clauftra tua fregerunt. Cortius: clauftra fua refregerunt. Credibile eft, in vulgata ex re factum effe tua, et hoc deinde mutatum in fua, utrumque vero recte abeffe pot elt. H. Gierigius cum Cortio clauftra fua refregerunt. Tua melius ob fenfum fibi videri Erneftius adfcripferat. Equidem cum Heufingero Romanae lectionem amplector. Livius a Cortio laudatus, 36, 7, 13. Ille quidem tua) fua Heinf. ad Virg. Aen. 12, 835. G. quandoque, ut errones) Cum femel exierint, quandocunque, ferius ocius, invenient, te qui dem tacente, qui fe auctorem ferat. Poteft enim, hic retinere vim antiquam et propriam hoc adverbium, quam, monente primum Victorio ad Columell.' 2, 4, 5. certatim deinde reftitutam explicatamque videas. Interim negari non poteft, quandoque eo intellectu, ut fignificet ali quando, olim, pofitum etiam tum ab aliis, tum a noftro, fi minus hic et 4, 13, 6. certe Paneg. 10, 5 et 28, 5. G. Vid. Horat. Turfellin. de Partic. Cap. CCVII. S. ut errones) ut comparantis effe puto. S. cuius dicantur) Medicei lectionem, cuius dicuntur, nolim cum Cortio tueri. Livius 1, 24, 1. plures tamen invenio, qui Romanos Horatios vocent. Sic plerique codices: duo tamen vocant, quod Cortius, opinor, me non fequente, praetuliffet. S. tionisque fufcipere et poffint et velint: fed difpice, ne fit parum providum, fperare ex aliis, quod tibi ipfe non praeftes. Et de editione qui- 6 dem interim, ut voles: recita faltem, quo magis libeat emittere: utque tandem percipias, gaudium, quod ego olim pro te non temere praefumo. Imaginor enim, qui concurfus, quae admiratio 7 te, qui clamor, quod etiam filentium maneat. Quo ego, quum dico vel recito, non minus quam clamore delector; fit modo filentium acre et intentum et cupidum ulteriora audiendi. Hoc fru-8 ctu tanto, tam parato, define ftudia tua infinita ifta cunctatione fraudare: quae quum modum excedit, verendum eft, ne inertiae et defidiae, vel etiam timiditatis nomen accipiat. Vale. XI. Narrat, fe aetore et Tacito, Africae proconfulem Marium, repetundarum reum, a fenatu damnatum effe. C. PLINIVS ARR1 ANO SVO S. Solet effe gaudio tibi, fi quid actum eft in senatu dignum ordine illo. Quamvis enim quietis amore fecefferis, infidet tamen animo tuo maieftatis publicae cura. Accipe ergo, quod per hos dies actum eft, perfonae claritate famofum, fe 5 difpice, ne) Cicero: confidera, ne; vide, ne. S. 6 quod ego olim-praefumo) Rom. quod ego olim prope non Lemere praefumo. Male. H. 7 filentium maneat) ex tacito admirationis fenfu, vel ex attentione cupientium, ut ne quid intercidat, et aures praetereat. Sed Plinius mox ipfe fe explicat. Cicero pro Deiot. 12. De plauJu quid refpondeam? qui non nunquam, obftupefactis hominibus, ipfa admiratione compreffus eft. E. acre et intentum) non eorum, qui ofcitant ftupidi, vel ftertunt: nam et hi filent. E. XI, infidet tamen animo tuo) Rom. infidit tamen animo tuo. H. Perpetua horum compofitorum confufio. Vid. Drakenb. ad Liv. 9, 21, 6. S. 2 num. veritate exempli falubre, rei magnitudine aeterMarius Prifcus, accufantibus Afris, quibus proconful praefuit, omifla defenfione, iudices petiit. Ego et Cornelius Tacitus adeffe provincialibus uffi, exiftimavimus fidei noftrae convenire, notum fenatui facere, excefliffe Prifcum immanitate et faevitia crimina, quibus dari iudices poffent: quum ob innocentes condemnandos, 3 interficiendos etiam, pecunias accepiffet. Refpondit Fronto Catius, deprecatusque eft, ne quid ultra repetundarum legem quaereretur, omuiaque actionis fuae vela vir movendarum lacrymarum peritiflimus, quodam velut vento mi4 ferationis implevit. Magna contentio, magni utrinque clamores: aliis cognitionem fenatus lege conclufam, aliis liberam folutamque dicentibus: quantunque admififfet reus, tantum vindicandum. 5 Novillime conful defignatus Iulius Ferox, vir rectus et fanctus, Mario quidem iudices interim cenfuit dandos: evocandos autem, quibus dice6 retur innocentium poenas vendidiffe. Quae fententia non praevaluit modo, fed omnino poft fuerit Senatus; vel ad eam legem, qua cautum effet, ne bis de eadem re ageretur. Neutrum vero probat. G. Vereor, ne Gesnerus nodum in fcirpo quaefiverit. Non agitur, opinor, de certa quadam lege, fed omnino narratur, alios fenatus cognitionem lege (feu repetundarum, feu alia quavis, vouw, non, Tú) conclufam, alios liberam folutamque dixiffe. S. 5 quibus vendidiffe) arquibus pecuniarn acceperit ob innocentes condemnandos vel interfi. ciendos, ut fupra dixerat. Hi infra dicuntur poenam emiffe. Evocandos dicit, quibus iuberetur, ut certo tempore adlint. Itaque mox, venerunt, inquit, qui adeffe erant iussi, E. acres tantas diffenfiones fuit fola frequens: adnotatumque experimentis, quod favor et mifericordia et vehementes primos impetus habent, paullatim, coufilio et ratione quafi reftincta, confidunt. Unde evenit, ut, quod multi cla-7 more permixto tuentur, nemo tacentibus ceteris dicere velit: patefcit enim, enim, quum fepararis a 6 adnotatumque quod) Recentioris aetatis et ab aurea declinantis indicium, quod poni, ubi fuperiores infinitun cum quarto cafu adhibebant: qua de re exftat differtatio noftra in thefauro Fabriano. Quid i vero polt adnotatumque intelligamus hoc ipfum eft aliis experimentis: quod i. e. quia. G. quafi mediam, maiori parti fenatus probatam fuiffe: quoniam, vel quod, ut iple ait, favor et mifericordia acres et vehementes primos impetus habent, paullatim, confilio et ratione quafi reftincta, confidunt. Redundant ergo, et a ceteris fegreganda, vel obelo potius funt confodienda illa adnotatumque experimentis, pro quo in Ald. eft adnotumque experimentis. In margine fcilicet ab aliquo adicripta funt, cui experimentis, id verum effe, conltabat: hinc a librariis arrepta et Plinianis, ubi nec poterant, nec debebant, intermista. Nec quidquam illis prodeft, quod in vetuftiffimis etiam codicibus reperiri creduntur. Quis enim certus fatis auctor nobis erit, in nullo ea omilla effe? Alius alienis oculis, feftinantibus alius, aut parum acutis eruditisve inspe ctus eft; iisque ipfis, qui lectionum varietatem adnotant, puerile plerumque videtur, omnia curio lius perfequi, quae vel omiffa in membranis, vel redundantia, vel aliter denique fcripta reperiunt, quorum praefertim rationem ip non pervident. Mediceum quoque codicem interpolatum effe, fupra vidimus ad lib. I. ep. idque ad lib. II. ep. XIIII. 5. non ipfe disfimulavit Cortius. Vide eumdem ad lib. V. VIII. ep. pr. Nihil ergo nos reiectanea haec expellere prohibet, etiamfi librariae fraudis, per fe manifeftae, teftes defuerint. Simillimum huic locum habemus lib. V. ep. XXI. 7. ad quem meam adnotationem leges. H. Sic, ut in ceteris fere omnibus, fcriptum eft in Rom. nec tamen hic librorum concentus nobis perfuadebit, ita fui immemorem fuiffe Plinium, ne fui quidem faeculi eloquentia contentum, ut diceret, adnotatum eft, quod favor et mifericordia habent: cum alio loco, lib. III. ep. XVI. 1, ita, ut debuit, icripferit, Adnotaffe videor, facia alia clariora effe. Facilius haec ftribligo in paedagogis noftris, qui le tantum ac fui fimiles imitantur, quam in Plimo ferri poteft, cui praeclara ilta oblervatio nondum nota fuit: QVOD poft verba dico, puto, arbitror, opinor, fpero, et huius generis alia, recte ponitur. Quod etiam fi verum elle fingas: fupervacanea tamen et molelta hic funt duo illa verba adnotatumque experimentis, nec cum ceteris contexta. Dixe rat Plinius, poft magnas diffenfiones, cum aliis iullo mitior, aliis feverior placuiffet fententia, noviffime lulium Ferocem, COS. DES. cenfuiffe, Mario quidem interim iudices dandos, evocandos autem ex provincia, quibus ille innocentium poenas vendidiffe diceretur, id eft, a quibus corruptus innocentes damnafle argueretur. Hanc folam fententiam, II. 2. 7 palefcit enim etc.) Rom. turba, contemplatio rerum, quae turba teguntur. 8 Veuerunt, qui adeffe erant iuffi, Vitellius Honoratus, et Flavius Martianus, ex quibus Honoratus trecentis millibus exfilium equitis Romani, feptemque amicorum eius ultimam poenam; Martianus unius equitis Romani feptingentis millibus plura fupplicia arguebatur einille: erat enim fufiibus caetus, damnatus in metallum, ftrangula9 tus in carcere. Sed Honoratum cognitioni fenatus mors opportuna fubtraxit: Martianus inductus eft abfente Prifco. Itaque Tuccius Cerealis confularis iure fenatorio poftulavit, ut Prifcus certior feret: five quia miferabiliorem, five quia invidiofiorem fore arbitrabatur, fi praefens fuillet: five (quod maxime credo) quia aequillimum erat commune crimen ab utroque defendi: et fi dilui 10 non potuillet, in utroque puniri. Dilata res eft in proximum fenatum, cuius ipfe confpectus auguftiflimus fuit. Princeps praefidebat, erat enim conful: ad hoc Ianuarius menfis cum cetera, tum praecipue fenatorum frequentia celeberrimus: prae patafett [ita fcriptum] enim, cum fepararis, contemplatio Terum. Verba a turba defunt. H. Parafco forma videtur luteae latinitaus, ut commando, de quo vid. Cort, Differtat. Crit. de ufu orthogr, lat. p. 62. edit. Altenb. S. 8 erat enim fuftibus caefus) Rom. erat enim Cerialis fuftibus caefus. Sed Cerialis nomen hic importune inculcatum eft. H. Translatum huc eft ex verfu, qui ordine quartus deinceps fequitur, ubi de Tuccio Cereali f. Ceriali. S. 9 Tuccius) Ex omni varietate huius nominis a Cortio propolita (Tutius, Tucius, Ductius, Titius illud videbatur praeferendum. G. ture fenatorio) Quo poterat ante fententiam dicere etiam de diu vellet. qua re vellet, Omiffa negligentiâ aut librarii, aut typothetae, cuius oculus a primo five ad alterum aberrasset. S. dilui) Oxon. delui, de qua varietate vid. Drakenb. ad Liv. 4, 14, 3. S. 10 erat enim conful) Si hoc a Plinio eft, quod creditu difficile, cum nemo illo anno nesciret, quis confulatum gereret: id non Arriani cauffa adfcriptum fuit, fed eorum, qui multis post annis haec lecturi effent. H. Tam clara voɛías ligna exftant, ut non fim reprehenfurus, fi quis pofthac Plinii editor uncinos his verbis admoverit. S. Ianuarius-celeberrimus) Novi hic magiftratus, quorum actio |