Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

1

procurandam. Non puto errare me, fi inter illa munera locum tribuam non poftremum illi, quod comitem tibi et adolefcentiae tuae rectorem adfignavit Confultiffimum iuris et omnis fapientiae Rifenbeckium tuum, cuius cum prudentiam et fidem in fuis pignoribus cognitam perfpectam-, que feliciter habuiffet Illuftriffimus tutor tuusHenricus XXIV. quem ante laudavi, eum tibi adiunxit, cui aequam fcilicet, quin, ut eft religiofiffimus, et officiorum omnium non peritiffimus modo, fed etiam obfervantiflimus, maiorem folicitioremque curam fe debere, quam fuis filiis exiftimaret, cum de his rationem reddendam praeter Deum et fuam confcientiam nemini, fciret; de te autem etiam iudicia aliorum hominum revereatur. Huic igitur Rifenbeckio tuo, veriЛlimo Phoenici, cum credideris, a me etiam aliquid difci poffe profuturum; vehementer mihi elaborandum eft, ut, bonum me virum effe, quod illi credidifti, tuo ipfius iudicio intelligas. Gratum quidem et non immemorem tuae in me indulgentiae, hic ipfe libellus teftis femper exftabit. Utinam etiam verum me vatem agnofcas aliquando, cum praedicere tibi audeo, quod vehementiffime opto, et e fignis raro fallacibus colligere mihi videor, futurum, ut tui cives longa plenaque fub te felicitate beati gratias decernant iis omnibus, quorum cura, Nudio, confiliis, opera, generofiffimum illud pcctus virtutibus omnibus impletum, et fapienter feliciterque adminiftrandae reipublicae praeparatum erit, quarum rerum quandam quafi auroram iam videmus in tot rebus, quas in Plinio, iam tuo, adhuc amamus hodie, in tot pueris, ut hoc utar, qui tua liberalitate cultu humanitatis et religionis imbuuntur, in tot miferis, qui

benignitate tua foventur, in tot ftudiofis iuvenibus, qui tibi fe debere vitae et ftudiorum praefidia quaedam grati agnofcunt, in familiae tuae difciplina et tranquillitate, in honore eorum, quibus contigit, ut ad ingenii tui cultum aliquid conferant. Macte iftis laudibus, Illuftriffime Comes, et iftas praeclariflimas rectricis virtutis meditationes ad ipfum reipublicae actum et civium tuorum felicitatem reliquorumque admirationem fuo tempore fauftis aufpiciis transfer.

Ita Deus aetatem tuam bonis omnibus cumulet. Dab. in Academia, quam ornas, Georgia Augufta Kal. Octobr. c1o1oCCXXXVIII.

IO. MATTHIAE GESNERI

AD

IO. AVGVSTVM ERNESTI

COLL. THOM. APVD LIPSIENSES RECTOREM

EPISTOLA

QVA SVAM PLINII IVNIORIS EDITIONEM VEL EMENDANDI VEL DEFENDENDI CAVSSA RETRACTAT.

Quo tempore reducem e Lipfienfi prelo Plinium accipio, una mihi redditur epiftola tua, ERNESTI, vir doctiflime, et animo meo carillime, Non dico, iucundam fuiffe: fatis eft, quod a te fuit. Sed amplius quiddam in ea reperi, quod non ad meae tantum voluptatis fructum, fed ad aliorum quoque utilitatem referendum, ftatim iudicabam, cum una mihi fignificaret Cafpar Fritschius nofter, fi quid Plinio adiiciendum, haberem, tempus adhuc efle, pauciflimis eius exemplis manu quali emillis. Statim, inquam, confilium arripui errores vel meos vel operarum, de quibus nos admonuifti, fententiam de quibusdam locis tuam a mea discedentem, et fi quid aliud occurreret

falutanti poftliminio quafi ad me redeuntem Plinium, ea omnia, epiftola quadam comprehenfa, ad te mittendi: quod tanto magis mihi placuit confilium, cum eodem tempore ad me perveniffet, quem avide diu exfpectaveram, Panegyricus' Plinianus, quem tu propter negotia tua non attigeras, a Cl. Arntzenio editus, e quo decerpere quaedam lectoribus Plinii profutura, et noftra inde vel augere vel emendare, liceret.

Age igitur, quae addita, detracta, immutata, defenfa, vellem in Plinianis curis noftris, apud te breviter perfequar; quod obverfans animo meo tua imago cum dulcius mihi, quidquid hoc eft laboris, faciet, tum fi qui funt igniculi in nobis ingenii, eos leni quafi fpiritu excitabit. Non vereor, ne voluntatem tuam offendam, ficubi a tua fententia disceffero. Melius inter nos de maximis rebus convenit, quam ut minuta disputatiuncula animorum coniunctionem!, fanctiffimis adstrictam vinculis, labefactare poffit aut convellere. Ceterum non eius modo brevitatis hic memor ero, quam ipfa quafi imperat neceffitas; fed totius etiam confilii huius editionis. Cum enim non eo fpectet labor nofter, ut integritati Plinii fcrupulofa diligentia confulatur, quam provinciam, quantum ad epiftolas, pulchre ornatam fciebam a Cortio, et qui fuccenturiatus illi fuit Longolio; in Panegyrico autem, (ne de Cel. Schwarzio hic dicam) id quod fperaveram futurum, praeclare eadem functum video doctiffimum Arntzenium, qui viri fuo labore in futurum quoque profpexerunt, profpicientque, ne temere, vel impune adeo, graffari in Plinium poffit critica licentia; fed ut commodius legatur fcriptor venuftiffimus, atque intelligatur, quod ipfum in epiftola ad Illuftriffimum Ruthenum Comitem profellus fum: propter has caullas venia nobis dabitur, quod non morofe et ad unguem perfequi

mur omnia, cum in libro ipfo, tum in hoc quali eius fpicilegio. Sed ne faciamus ianuam domo maiorem, rem, age, ipfam aggrediamur. '

1, 8, 12. Cum de munere bic fermo fit, placet tibi, Ernefti doctiffime, non ad medicorum, de quibus alioquin hic agitur in protafi, pilulas referri verbum inducere; fed eo fumi intellectu, quo inducuntur, h. e. producuntur, oftenduntur, commendantur, fpectatoribus ludorum publicorum perfonae, ipfaque adeo munera: cumque Graeci eadem ratione dicant alçayer, inde ais explicari forte non abfurde poffe locum in Epiftola ad Hebraeos 1, 6.

1, 9, 1. Praefers iunctisque, aut cunctisve, pro diverfa oppofitionis ratione, ex qua fingulis opponendi fint aut plures iunctique, h. e. plures, et ii quidem non linguli, fed iunctim confiderati, aut plures, atque adeo cuncti, h. e. cunctive. Mihi crefcere videbatur oratio. Singulis diebus officia urbana transactis fic fatis conftat ratio; minus conftat pluribus; omnium minime cunctis, b. e. vel fimpliciter omnibus, vel certe pluribus illis in unam fummam collectis. Sunt enim cuncti, quod Feftus et Afconius docent, fimul omnes, quafi coniuncti.

per

1, 9, 5. Pro nisi unum me iubet Cl. Arntzenius ad Paneg. 94, 3. legere nos, nifi tamen me.

1, 12, I. Vetas me dubitare, vir doctiffime, quo iacturae appellatio refpiciat, cum doceat ipfe Plinius 2, 1, 10. At ipfum hoc nempe dubitabam ego, utrum confolandi argumentum initio ponere voluerit, et in luctu definere.

1, 20, 7. Ad fubfcriptiones cenforias hic refpici putas; nec intercedo, cum in hoc conveniat et accufatoris, dínny yρáQovтos, fubfcriptio, et cenforia, ut caufla vel crimen breviter defignetur.

1, 20, 10. Orationis retinendum cenfes, ubi ego oratoris praetuli. Neque profecto temere. Nempe h. 1. actio non confideratur, ais, quatenus ab oratore pendet; fed quatenus ab oratione: defenditurque a Plinio, nunquam bonam orationem esse sine bona actione; et fi bona oratio fit bona actione deftituta, propter temporis ad agendum dati anguftias, quibus actio frangatur, cum timeat orator, ne tempus conftitutum excedat, non efle orationis culpam, neque propterea illud, quod pofuerat de naturali bonae orationis et actionis coniunctione negandum; fed indicis. Praeclare ifta. Sed vide, & Qilórne, qua parte ego con

« VorigeDoorgaan »