otiofa epitheta, periphrafes, exergafiae, otiofam, tardam, et inefficacem re vera reddant orationem, quantumvis magna volubilitate contorqueatur.

6, 2, 3. Quafi deprehenfum non fatis, ut video, explicavi. Deprehenfi quidem notio fatis clara, et fi quis dubitat, infpicere licet Quinctil. 1, 12, 4. 6, 3, 100. 10, 7, 29. 12, 9, 20. Ergo quafi deprehenfus eft, qui habet eandem excufationem, veniam, commoditatem, quam deprehenfus. Qui ex tempore dicere cogitur, hoc eft enim deprehendi, culpam coniicit in eos, qui coegerunt ipfum dicere: qui cum Regulo dicunt, quidquid peccatur, in ipfum poffunt coniicere, longas moras, corrogatos auditores etc.

6, 20, 15. Elegans eft, quod tibi in mentem venit, forte dediffe Plinium, Aderant, qui Mifenum fuiffe etc. ex illo poëtae, Fuit Ilium. Ceterum voa, Aderant qui antiquo, quem typographi vocant, charactere, non curfivo, debebant in contexto Plinianae epiftolae exprimi.

6, 32, 2. De h. 1. nos nuper disputare vidifii ad Quinctilianum praef. §. 9. et 11.

7, 12, 2. Rectum videtur tibi ὑμεῖς γὰρ κακόζηλοι. Nimirum ut disperdendi verbo iocofe ufus eft, fic etiam nanónλov vocat, te iudice, Minucium, h. e. nimis ftudiofum ficcitatis, et falubritatis Atticae. Et fane xxxonλíav κακοζηλίαν etiam in Atticismi illa nimia affectatione ineffe poffe, certum eft. Pendeo; et ad te transirem, nifi fcirem, tui amore etiam corrumpi poffe.

me

7, 17, 13. Emendator acerrimus cum Ciceronianum effe putas et comparas cum acerrimo aurium iudicio, mecum, ut in fexcentis aliis, fentis.

7, 27. Ad hanc epiftolam refponfum effe a perfo-. nato Guftavo Ianfono in Nova Bibl. Hal. 34, 2. bene facis cum me admones.

8, 14, 6. Vis, Vir Clariffime, non tam illam diftinctionem fententiarum ab uno dictarum intelligi; quae a me poft Catanaeum explicata elt, et cui favet f. 15.: quam illam, quae propius ad quaeftionem et fpeciem in hac epiftola propofitam pertinet; de qua praefertim f. 21. ubi plures pugnantes fententiae ad fuperandam unam iunguntur. Et facile tibi affentior, magis ad hanc refpici, quod pugnantes vocantur, i. e. quae una confiftere non poffunt, quod de priori genere ita fimpliciter dici non

poteft; poteft tamen cum relatione ad alios, qui duas eiusdem hominis fententias, uno quafi fpiritu prolatas, fimul probare nolunt.

8, 23, 5. Pro intellexit malle te fcribis dilexit. Ego putabam fignificare Plinium hoc, intellexit Avitus, et affecutus eft, quantus vir eflet Servianus, quam dignus obfervatione atque obfequio.

9, 13, 4. Quod pro deferviffet malis, fi addicerent libri, refediffet; in eo tibi affentior.

9, 23, 5. Verbo nofcitare post Cortium tribuis vim demonftrandi, ut et r nofcere Panegyr. 22, 3.: non, quo proprie hanc poteftatem habeat; fed quod infantes, pueri, plebs, cum nofcunt, folent digito id, quod nofcunt, fimul demonftrare. Sic, ais, mulier, cum agnofceret Demofthenem, alteri demonftrabat etc. Mihi videtur, Plautinis locis et aliis ita ftabilitam vim, quam hic tribui verbo, ut dubitare equidem non poffim: demonftrandi fignificationem adhuc defidero aliunde adferi. Certe in Panegyrico quam illud convenit, parvulos, qui nondum vidiffent, videre certe meminiffent, peregrinatum adhuc Traianum, nofcere h. e. cognofcere velle, interrogare, quis eft? hicne eft? Iuvenes autem illum oftentare? Si nofcere eft oftentare, pueri et iuvenes hic idem faciunt. Epift. 6, 20, 4. vocibus fuos nofcitant, non profecto demonftrant; res enim agitur in tenebris, fed aut agnofcunt, aut, quod malim, attendendo, requirendo, agnofcere cupiunt. Infpice locum utrumque, candidiffima anima mea, et vide an dubitare poffis. Poteft monftrare digito, qui nofcitat aliquem; fed ideo nofcitare non fignificat proprie demonftrare. Nempe neque tu hoc vis.

10, 2, 5. Non attendi ad temporum confecutionem, cum pro malui fufpicatus fum, legendum malunt vel malim. Libenter tibi, ut plurima, hoc debeo, mi Ernefti, quod feftinationem emendare licet in ipfo adhuc libello. Si coniecturae locus fit, maluere vel maluerunt fubfiituendum fuerit.

10, 18, 2. Teftimonium retribuerunt. Melius iam videtur, quod ex antiquis editionibus hic protulit Cortius pertribuerunt, cum etiam Panegyr. 95, 1. pertribuiftis e Voffiano dederit Cl. Arntzenius, pro aliorum perhibuiftis. Utroque in loco ea vis effe poteft, ad unum omnes, a primo ad ultimum, teftimonium tribuiffe.

10, 48, 5. Ita emendandum cenfes, quam buleutae qui funt beneficio tuo: eleganter profecto; et

quod mene coniecturae, fi non praetulerim, certe nec aulim pofthabere.

19, 50, 4. De Bithynicis aliquem regem intelligere malle te ais. Quaerendi otium iam deeft, et forte ef hoc e numero τῶν ἅπαξ λεγομένων.

Iam ad Panegyricum veniamus, in quo nihil tuae adnotationis nobis impertiifti; fed tanto plura dedit Cl. Arntzenius, qui, quod humane, et ut decet literas noftras, mecum egit, gratias ago; quod a fcripto se vix ac ne vix quidem demoveri patitur, laudo, et commode accidere Plinio arbitror; quod feorfim a me fentit aliquoties, non miror; non aegre fero quaedam paullo inclementius dicta; fi quid ipfi excidit, non exagito. Sed neque futurum puto, ut irafcatur vir humaniffimus, fi eodem candore, quo mea ipfius errata non disfimulo, eademque, qua ipfe in meis utitur, libertate nec mihi undique probari, quae ipfe dixit, omnia, profitear, et quaedam eorum hic indicem, ut ftatim illud, quod

2, 5. retinet quidem dignosque nos illius ufu probemus; fed ortam fufpicatur hanc lectionem ex repetitis, more alias folenni, duabus literis VS in vocibus duabus perpetuo tenore fcriptis ILLIUSU, cum tamen fimpliciter legi debuerit illi ufu. Non vereor, ne hoc probes prae ea lectione, quam nos dedimus, quamque Perizonio etiam probatam, Cl. Arntzenius docet, qui

3, 1. aemulemur dedit, ubi nos, Livineio et Lipfio auctoribus, aemuletur, quod melius nimirum intelligebam, et intellecturos fperabam alios. Plane autem lau

do, quod

4, 1. ex libris antiquis pofuit, fed parendum eft fee. natusconfulto, quod etc.

4,3. tuetur vulgatum, fed ab agentibus habetur, et quaerit, Cur talis honor agentibus gratias a Traiano non fit habitus alias quoque? Refpondeo, quia de illis privatis gratiis non intercefferat SCtum, intercefferat de publicis. Senatui ergo honorem habet, cum ipfius auctoritati, etiam contra naturam fuam et commodum, cedit. Firmat fententiam noftram, quod fequitur, tibi audire neceffe eft.

5, 8. illum tumultum praefaeviisse ex Voffiano libro dedit vir celeb. quod elegans fane et vix a librarii ingenio profectum. Sic placet, cum

5, 9. ex adverfis fecunda nafcantur etiam ideo praefert, quia feminum ftatim mentio fubiicitur.

9, 2. Non fatis accurate rationes fubduxi in Patricii explicatione, cum poft locum Taciti fubieci verba, quis autem confule clarior? Hoc enim in Traianum patrem an conveniat, vehementer incertum eft, cum non conftet, an eius quoque pater, id eft avus Principis optimi, confulatu functus fuerit? tacentibus Faftis, tacente ipfo Plinio. Itaque folicitor legere h. 1. Credentne pofteri, Patricium, et Confulari genitum. Nihil fuit facilius, quam conformari fibi a librario cafus proximos. Sed neceffaria tamen haec coniectura non eft: intercedit illud aut Taciti.

11, 4. Verba, cuius pulfi fugatique etc. per ouver σύνεσιν ad hoftes refert Cl. Arntzenius, et non vult fub iniquiffima faepe Grammaticorum tyrannide fervire. At hic quidem, quod fciam, non de Grammatica fermo eft. Synefin eiusmodi, five fynthefin malimus, generofiffimi quique fcriptores ufurparunt. Verum fententia multum fit acrior, et ad fatiram magis accedit, h. e. ad Plinianum in talibus characterem, fi dicas, ex ipfo triumphą (ut hodie, cum Ambrofiano Hymno Deum iuffi cives non nunquam laudant) intellexiffe homines, pulfum fugatumque esse imperium h. e. cum exercitu fuo Imperatorem, ut hodie Portam Turcicam, vel Imperium Rufforum qui victum, pulfum, fugatum diceret, in fublimiori praefertim oratione, ab omnibus intelligeretur, reprehenderetur forte a

nemine.

14, 1. In vexato loco de ferocia Parthorum an barbarorum? laudat Schwarzianam coniecturam merito, fed tamen fuo more lectionem vulgatam retinet, et hoc modo interpretari conatur:,,Iam eas res gefle,,ras, propter quas eodem iure ex devicta gente ,,agnomen affumere potuiffes, quo poftea id fecifti de Germanis." Vide, perfpicaciffime vir, an videre hic aliquid poffis. Sic poffeffione longi temporis tuetur etiam illud, quod ftatim fequitur, et legit

14, 2. Germaniamque (quam cum-dirimuntque) per hoc omne Spatium etc. ut fit hyperbaton a parenthefi. Neque tamen repugnare le ait, fi quis malit brevius, Germaniam, quam etc. Mihi ea ratio nimis contorta, et a politula illa Plinii facilitate aliena videtur. Sed ingeniofum, quod

15, 2. coniicit vir, Cl. brevemque militiam quafi transfiliffe contentus, pro vulgato transiffe.

17,

3. Nec non modo telorum tuorum: omittit non; nec habeo, quo defendam, praeter rationem Grammati

cam, quae negationem ante vel poft non modo non omitti fuadet, nifi in proximo membro aliud non, vel ne quidem fequatur. Vid. ad Quinctil. 11, 1, 2. Sed fcilicet, fi plura id genus loca inveniantur, et afferantur, cedet merito Grammatica. Hic quidem, fublato illo non, videtur hic effe nexus propofitionum, fi quis regum venire in manus audeat, et non (illud enim eft nec) modo telorum tuorum, fed etiam oculorum

ctum

rium eft.

-conie

perhorrefcat: quod fententiae aperte contra

17, 4. Pro quandocunque, quod habent omnes editi, recte reponit ex MS. quandoque, eodem intellectu.

19, 4. Ubi nos probabantur poft Lipfium et alios, probantur legit, quod patior: fed quomodo nexus orationis, quod dicit, illud poftulet, non video.

23, 5. Augufta victimis cuncta bene fe habere nihil dubitabam: videtur enim ipfa multitudo hostiarum ad religiofam quandam reverentiam aliquod momentum babere. Sed vide, vir doctiffime, an non melius fit, quod *Cl. Arntzenius e MS. Guelf. dedit angufta. Laudare poterat ad firmandam hanc lectionem infra 52, 7.

24, 2. Servat eademque omnia illa etc. fed me nondum poenitet dediffe eadem quae. Iudicabis, uter melius. Hic nullum in libris praefidium effe, probe intelligis, cum neque voces feparent, neque diphthongos explanent.

24. extr. Bene legit humus ifta communis pro ita aliorum. Sic etiam

25, 4. exfpectatus eft, quod fine cauffa accommodarunt fequenti provifumque. Quod

30, 3. mergi repararique palanti amne, combinatis diverforum codicum lectionibus dedimus; non probabile videtur Cl. viro, quosdam librarios hanc, alios alteram vocem omififfe. Mihi adhuc placet illa ratio, quod valanti, in quibusdam libris repertum, eruditius eft, quam ut librario tribui poffit: repararique autem et ipfum magnis auctoritatibus afferitur. Mox

30, 4. pro detinenti folo dedit ex MS. clementi, quod damnare non aufim certe: multo minus

31, 1. campumque praefterni, pro altero profterni: duriusculum autem, quod

31, 6. Ita beneficio tuo nec benigna tellus et obfequens Nilus legit pro maligna: duriusculum, inquain, fed ex MSS. tamen; et ita explicat, etiam non benigna tellus obfequens eft non minus quam Nilus.