intelligas, five centurionem, fi ille iam praefectus cohortis fuit, cum Plinius tribunus militum effet? Non magis videtur Lupus centurio fuiffe, quam Plinius; ne in iuventute quidem, nedum in illa aetate. Nam et filius iam erat praefectus cohortis, ut ex hac epiftola patet. Utrum delendum omnino fit verbum, an in eo aliud quid lateat, non decerno.

Ep. 26. Me Ephefum navigafle) Cur hoc narrat? fcil. quia ibi appellere primum Praefides debebant. vid. Ulpian. §. 4. de Off. Proconf. Inde terra ibant ad provincias deftinatas in iftis regionibus. cf. ep. 28.

Ep. 28. Aliquanto tardius, i. e. XV. Kal. Octobr. Bithyniam intravi) An illa i. e. Octobres funt e glossa, addita e fequentibus temere? Cur enim dicatur bis eadem res? Mox: quinto decimo Kal. Oct. provinciam intravi etc.

quod ipfo tractu magis ac magis neceffarium intelligo) Semper pro errore typographico habui tractu. Video tamen viros doctiffimos dubitare et tractu tueri. Non bene faciunt. Rationes non dicuntur trahi, fed tractari, vid. Ep. 28. Probo Cortii iudicium, qui de Rittershufii coniectura recepit tractatu, quod et infra

occurrit.

ibid. fi fideliter aguntur) Aures meae defiderant agantur: quod etiam in editionibus pluribus reperitur. Senfit et Gesnerus, fed fundamentum fenfus non vidit. Illud videntur poffe coniunctivum requirit.

Ep. 40. Et ego quaefivi, fed nihil comperi, quod adfirmare tibi poffum) Senferat Gesnerus, non bene dici hic poffum, et ei verius videbatur possim: forte tamen hic aetatis fuae confuetudini indulfiffe. Immo fcribendum eft poffem fecundum legitimam rationem; nec in hoc indulgere Plinius aetati potuit: etfi fcio, paullatim coepiffe aberrare Latinos a legitima confuetudine, fed eos, qui a Germanicis nationibus infecti effent.

Ep. 46. In numeris impenfarum haefit Gesnerus, five potius in modo numerorum; qui per figna fcripta funt, enunciandorum; putatque in primo HS. XXX exprimendum effe tricies, in altero CC ducenties, ut fummae aptae operi, de quo fermo eft, fiant. Sed ei rei refragatur, in altero quidem, latinitas: curfus in alium ductum erogata funt HS. CC. Deberet elle erogatum eft HS. CC. Si festertia intelligimus, ut fecundum hoc debemus, minores quidem, quam pro operum isto

rum modo, fummae exfiftunt: fed inchoata tantum opera erant, et relicta: unde tamen magna eft pecunia, quae perierat.

Ep. 47. Ne, quum inter fe gratificantur) Recte iudicavit 1. F. Gronovius, hic refcribendum effe dum, quod ego fine haefitatione in textum intulerim. Ortum eft vitium a librariis imperitis, ad fuae linguae modum refingentibus. Nam et noftri imperite dicunt interdum quum pro dum.

ibid. ad hoc opus) Libri quidam editi habent ad hoc tempus. Operi fane non convenit perdiderint: forte totum eft a librariis, et e fuperiori hoc opus huc tractum. Id fi non eft, fane tempus legendum.

ibid. Quid itaque compereris, perfer in notitiam noftram) Quid fine dubio vitiofum eft, corrigendumque Quod. Sermo eft enim de futuro. Iubet cognofcere rem, et ad ipfum referre, quod repererit. Etiam infra hoc genus vitii in libris notavi.

Ep. 48. Neque enim ratio plus excuffa eft) Credo plus elle vitiofum, refcribendumque dum. Ratio nondum excuffa erat. Habebat enim tantum de auditu. Ut audio, inquit, HS. amplius centies haufit. Cl. Longolius nos amandat ad Perizonii dicta de ufu verbi plus ad Sanctii Minervam IV, 2, 1. fed ea nihil efficiunt.

ibid. defcendit et hiat) Fruftra haefere viri docti in primo verbo, tentaruntque discedit. Defcendit refertur ad folum, quo fubfidente, a mole aedificii, rimae aguntur.

ibid. Gymnafium longe numerofius et laxius) Non videtur numerofius adhuc recte intellectum effe. Nam nec multitudo cubiculorum et membrorum, nec multitudo hominum, quam capiebat, fatis apta eft fequentibus. Incompofitum eft et fparfum, i. e. cuius partes, quae et ipfe aedificiorum inftar habebant, non aptae inter fe nexae erant, fed disfitae et per interualla ftructae: nifi vero huc membra in Gronoviana interpretatione trahas.

ibid. Quam bulentae addunt beneficio iuo) Addunt effe vitiofum, in eo fere confentiunt. Conieci qui funt, quod non displicebat Gesnero (vid. Epift. ad h. 1.), qui coniecerat adiuncti. Id verbum in hac re non est ufitatum. Forte plane fpurium et infititium eft verbum.

Ep. 49. Sed oportet illos eo contentos effe, quod poffit illis fufficere) Alterutrum vel illos vel illis delendum: malim prius.

Ep. 50. Sed hoc opus multas manus pofcit: at hae etc.) Quod opus intelligatur, ex antecedentibus intelligi non poteft: nec ulla res commemorata eft, ad quam hoc opus referatur. Videtur aliquid excidiffe, v. c. Itaqué mari committere cupiunt, ex epiftola fequente. pro at melius fuerit: et hae pro re non defunt,

Tum

ibid. A rege perculfam) Maneo in fententia, de Bithyniae rege quodam effe capiendum.

Ep. 52. Quae viatici nomine annua dabantur legato) Annua mihi fufpectum verbum eft. Dicitur enim de ftipendiis perpetuis, non de eo, quod datur fingulis, non iisdem: nec opus erat dici iterum, quod ante iam dictum effet annis omnibus; vel, quia id ad aliud pertinet, in terna. An fuit antea? cui refpondet inpofterum?

Ep. 56. Pleraque ex illo ad id, de quo quaeritur, non pertinere) Ex illo, quod refertur ad libello, mihi valde fufpectum eft; adeo inutile et inelegans eft. Arbitror delendum effe.

Ep. 57. Propter quae videri volunt eos, qui Proconfules hanc provinciam obtinuerunt, abstinuiffe etc.) Non defiderarem videri, fi abeffet: fed ferri poteft. volunt eos abstinuiffe videri. fed volunt durius eft post effent. Legitima ratio poftulat effent. Si maxime Plinius [Traianus] dedit volunt, quod non credo, ab interprete debent moneri adolefcentes, id effe per fe vitiofum, dicendumque fuiffe vellent: ut ipfi adfuefcant legitimae rationi dicendi.

ibid. cum ipfum te, ut eas infpiceres, non recusaverint.) Probo lectionem Cod. Voll. ipfi: quo et inclinat ed. Catán. ipfe recufaverim.

Ep. 58. Quod eft multo depreffior opere eo, quod nunc maxime furgit.) Cum maxime, quod Cortius fecutus eft, melius lane eft in fe, nec ipfe aliter dixerim: fed et nunc maxime rectum. Opus autem recte Gesnerus interpretatur forum, quod non area modo lata, fecundum nofirum morem, fed vel maxime aedificiis ambientibus aream cenfetur, ut bafilicis, tabernis etc. Suetonius in Caef. c. 25. clare diftinguit aream a reliquo foro. Ad intelligendam rem planius profuerit studiosis cognofcere, quae de foro Lugdunenfi traduntur apud fcriptores feculi noni, quod a Caefaribus aedificatum, ea aetate repente corruit. Ea reperiant in Antiquitatibus Urbis Lugdunenfis, quae funt in capite operis, quod Hift. liter. Lugdun. infcribitur francice.

Ep. 66. Praeiimus - iurantibus) Fluctuant libri in hoc loco, qui fane non eft fatis elegans. Sufpectum mihi eft ultimum, verbum iurantibus; quo fublato, elegantior multo fit oratio. Adfcripfiffe videtur aliquis, fcil. inrantibus: quod deinde adhaefit. Ceterum, an ex hoc loco colligi poffit, Plinium in província Bithynica habuiffe imperium confulare (nam de poteftate non dubitatur, quae et in infcriptione vetere diferte commemoratur) disputari video inter Norifium et Pagium, quem confulent, qui de ea re cognofcere velint, in Critica Baron. ad a. C. 69. T. I. p. 63. Hic de ea re disputari nihil' attinet.

Ep. 62. Nec inveniuntur, qui velint debere, reipublicae praefertim [duodenis] affibus, quanti a privatis mutuantur) Locus hic fine dubio vitiofus eft. Salmafius et I. F. Gronovius pro duodenis refcribunt ufuris, ut fint ufurae affes, ficut dicuntur ufurae femiffes in iure. Noodtins rem et fenfum probabat, fed fimpliciter affibus fcribi volebat, deletis duodenis. Eleganter. Nam et Cicero dicit, femissibus magna copia eft, pro ufuris femiffibus; quem locum commemorat etiam Gesnerus: qui tamen fibi non liquere oftendit, utrum fequatur id, quod fecundum veterem et veram latinitatem rectum eft, an Plinii aetate iam deflecti coeperint homines a vetere ratione ufurarum fecundum menfes ducendarum, et annua ratione uti. In quo tamen opus foret aliquo indicio hiftoriae veteris: quod fane nullum mihi occurrit: immo contraria omnia et in hiftoricis latinis, Plinio iunioribus, et in libris iuris civilis. Si ergo e Gronoviana et Noodtiana ratione deligenda effet, quae maxime probabilis videretur; fecundum banc decernerem: quia durior eft aberratio ab afuris ad duodenis. Mihi, fateor, totum illud duodenis affibus delendum videtur. Ita Plinius fimpliciter dixit, nolle quem pecuniam debere publico, quanti deberi foleat privatis, ut adeo nil lucretur in aere, cum durior fit conditio debendi reipublicae. Quia vero ordinarius modus ufurarum olim fuit hic, ut duodeni pro centenis darentur, in provinciis inprimis, quae funt ufurae affes; aliquis adfcripfit modum ufurarum, et quidem fecundum confuetudinem recentiorem, quae tum invaluerat.

Ep. 64. Quod inter maximas occupationes, iis, de quibus me- regere dignatus es) Aut intelligendum aut

addendum in.

Ep. 66. In edicto Nervae locus valde scaber eft in his verbis: ut mihi potius debeat, fi illa rata et

certa (fecero): nec gratulatio ullius inftauratis eget precibus, (et qui non habent, me) quem fortuna vultu meliore refpexit. Haec fic refingenda puto: debeat. Sint illa rata et certa: nec precibus, quem - refpexit, me novis beneficiis vacare patiantur. Emendationi fint pro fi favent Codd. in quibus eft fine. Fecero item, et qui non habent me, lunt ex interpolationibus recentioribus, ut bene Gesnerus vidit, nec habentur in edd. primis. Ita arbitror locum planum factum.

Ep. 68. Quum ei honor toties decretus fit ab iis, qui ignorabant, quid de illo Paullus Proc. pronunciaflet.) Immo, non ignorabant: idque res et contextus et argumenti ratio requirit.

Ep. 76. Nam fi facta aedes effet, licet collapfa fit, religio eius occupavit folum.) In his aut eft legendum pro effet, aut occupaffet. Sed illud habent Cod. Volf. et ed. pr.

Ep. 79. Primum in his: utrum putarem, an inftituendos quinquennales agonas, qui Traiani appellentur, pro ultimo debet effe appellarentur. Tum pro debeam in fequentibus deberem. Nam et fic est ep. 93. difpiceres, quid et quatenus aut permittendum, aut prohibendum putares: non putes.

Ep. 84. Novatam elle legem Pompeiam, ut magiftratum capere poffint ii, qui effent, et qui accepiffent, in fenatum c. c. pervenirent.) Vel paullum attendenti patet, refcribendum effe poffent. Secus eft in fequentibus, ubi mera praefentia funt, recteque adeo, capere poffint.

Ep. 85. In principio huius epiftolae interpunctio vitiofa eft, fenfumque turbat: eaque fic mutanda: appellatum me a Claudio Eumolpo. (Hinc incipit narratio caullae.) Quum Cocceianus Dio in bule etc.

ibid. n. 7. In quo ducuntur fepulti filius et u. D.) Aldus et alii, quos fequitur Cortius, habent dicuntur; quod rectius puto.

Ep. 97. n. 5. Totam hanc o vitiofe interpungi in editis arbitror. Ego fic interpungam: Propofitus eft libellus fine auctore multorum nomina continens, qui fe negarent effe Chriftianos, aut fuiffe. Quum praeeunte me quorum nihil cogi poffe dicuntur, qui funt (vel fint) revera Chriftiani: ego dimittendos putavi.

Ep. 107. Centurio cohortis equeftris.) Bene Gesnerus novum hoc elle monet, cum olim cohortes pedi tum modo fuerint. Velugum rei etiam fupra elt Ep.32.