INSCRIPTIONES ANTIQVAE DE PLINIO. I. COMI in exteriori ftructura templi maximi. (Nefcio unde acceptam dedere editores a feculo inde plerique.) (. PLINIO L. F. 0. ** V. F. CAECILIO COS. AVG. CVRAT. TIBER. Lucii Filio, quod probat SECVNDO **Sic vitiofe dant pro ovE. Maffonus prae aliorum C. five quod eft in aliis, h. e. Oufentina tribu. Vid. Maffon. 1, 9. Caii. II. IN AGRO COMENSI ap. Gruter. p. 454, 5. III. MEDIOLANI in aede S. Ambrofii apud Grut. p. 454, 3. et plenius 1028, 5. nec fine aliqua varietate, quae tamen fidei antiquitatis derogare non debet. Tabula lapidea in partes fecta, et formata in farcophagum, a pofterioribus, lacunis et coniecturis occafionem dedit. Fundus, quafi et fubftantia bona. Nempe priori loco fic: C. PLINIVS. C. F. C. N. CAECILIVS. SECVNDVS COS. **AV GVR. LEGAT. PRO ***PRAET Pofteriore loco eadem fere, h. e. tenui modo, et quae defcriptorum ingeniis tribui poflit, varietate; fed a verfu penultimo et voce MILIT. fic pergitur: QVAEST. IMP. SEVIR. EQVITVM TRIB. MILIT. LEG. III. GALLICAE X. VIR. STLITIB. IVDICANDIS. THER † ADIECTIS, IN. ORNATVM. H-S CCC AMPLIVS. IN. TVTELA. Hs CC. T. F. I. ET.LIBERTORVM. SVORVM. NOMIN. H-S | XVIII | LXVI. DCLVI. REI INCREMENT. POSTEA. AD. EPVLVM. PLED. VRBAN. VOLVIT. PERTIN AMPLIVS.DEDIT.IN.ALIMEN.PVEROR. ET. PVELLAR, PLEB.VRB. H-S IN. TVTELAM. BYBLIOTHECAE. H-S. C. • Vid, ad Infcr. I. not. a. Et - fic quoque apud Gruterum pofte- la (f. tutelam) festertiis ducen centis, et eo amplius in tute riore loco legitur, nempe, L. F. OVF. CAECILIVS etc. om. cos. Grut. p. 1028. vitiofe. **44 om. Grut. p. 1028. tis teftamento fiert iuffit. Re- hift. Mediol. L. 2. Thermas ad- chetypo, fi adhuc exftat, iterum iectis in ornatum festertiis ter conferri. TESTIMONIA ET IVDICIA ALIORVM SCRIPTORVM VETERVM. MARTIALIS lib. X. Epigram. XIX. I, perfer. Pofteriora Epigrammatis verba nofter epiftola ultima libri III. repetiit. Ponitur hic vulgo QVINCTIL. 12, 10, 11. Hinc vim Caefaris, indolem Caecilii, fubtilitatem Callidii, gravitatem Bruti, acumen Sulpicii, acerbitatem Caflii, diligentiam Pollionis, dignitatem Meffallae, fanctitatem Calvi reperiemus. In his etiam, quos ipfi vidimus, fic eft, non videmus, ut quidam dedere) copiam Senecae, vires Africani, maturitatem Afri, iucunditatem Crispi, fonum Tracchalli, elegantiam Secundi. Sed obfervavimus ad h. 1. non Plinium Secundum hic laudari, fed Iulium Secundum, de quo 10, 1, 120. Ibidem f. 122. ea dicit, quae ad Secundum nostrum vel maxime pertinent: Habebunt, qui poft nos de oratoribus fcribent, mavere laudandi. gnam eos, qui nunc vigent, materiam Sunt enim fumma hodie, quibus illuftratur forum, ingenia. Namque et confummati iam patroni veteribus aemulantur, et eos iuvenum ad optima tendentium imitatur ac fequitur induftria. MACROBIVS lib. V. Saturn. cap. I. Quatuor funt genera dicendi: copiofum, in quo Cicero dominatur; breve, in quo Salluftius regnat; ficcum, quod Frontoni adfcribitur; pingue et floridum, in quo Plinius Secundus quondam, et nunc nullo veterum minor Symmachus luxu riatur. SIDONIVS APOLLINARIS lib. I. ep. I. Epiftolas omnes, retractatis exemplaribus enucleatisque, uno volumine includam, Q. Symmachi rotunditatem, C. Plinii difciplinam maturitatem, que, veftigiis praefumtuofis infequuturus. IDEM lib. IV. epift. III, ad Claudianum, Mamerti, Viennenfis epifcopi, fratrem, ut ex epift. XI. apparet. T Si reare quemquam mortalium (cui tamen fermocinari Latialiter cordi eft) non pavere, quum in examen aurium tuarum, quippe fcriptus, adducitur, tuarum, inquam, aurium, quarum peritiae, fi me decurforum ad hoc aevi temporum praerogativa non obruat, nec Frontonianae.gravitatis, aut ponderis Apuleiani fulmen aequiparem, cui Varrones, vel Atacinus, vel Terentius, Plinii vel avunculus vel Secundus, compofiti impraefentiarum ruftica buntur. Eodem libro, epift. XXII. Ego Plinio, ut difcipulus, adfurgo. ctiflimus interpres Io. Sauaro paflim obfervavit. Perpetuus enim imitator Plinii eft Sidonius, ut 'do IDEM lib. VIII. epift. X. C. Plinius pro Accia Variola plus gloriae de centumvirali fuggeftu domum retulit, quam quum ! Marco. Ulpio, incomparabili principi, comparabilem panegyricum dixit. AVRELIVS CASSIODORYS in Chronico, fub Traiano. CELSVS ET CRISPIN VS. His confulibus Pli-. nius Secundus Novocomenfis orator et hiftoricus infignis habetur, cuius ingenii plurima opera exftant. De meo [Recentioribus temporibus Secundus, qua civis, qua fcriptor, iudicia expertus eft fatis fevera, et quae eius Qikavría non fperaflet. Alfierus quidem, clari apud Italos nominis fcriptor, quid de Panegyrico fenferit, in vulgus notum eft. Burmanno ad Ovid. Metam. 15, 848. Plinius dicitur aulicae adfertationis princeps et pudendum pofteris exemplar: Gierigió ad Epift. T. 2. p. 122. b. magnorum fimius virorum, et in Argum. ad Epift. 33. 1.7. fimius Ciceronis. Ipfe Gesnerus, fincerus ille virtutum eius admirator et praeco, in epiftola ad I. A. Erneftium bönam partem Plinii fcholafticam effe fatetur. fenfu fi quid adiicere licet, non nego, me, a Tulliana-: rum Epiftolarum lectione recentem, Plinianas faftidire; Panegyrici autem nihil propemodum legere poffe, quin miferatione commovear hominis, cuius fpiritus, fi quos unquam habuit, temporum infelicitas adeo fregerat, ut, rebus in meliorem ftatum converfis, de principe bono vix aliter, ac viliffimum mancipium idemque aftutiffimum de domino truculento, loqui et fcribere auderet. Sane facilius erat flosculos carpere orationis, quam magnanimitatem referre generoforum Romali nepotum. S.] |