Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

CROMA.

Argumentum.

Ossianus Malvinam,Toscaris filiam, mortem Oscaris amantis sui lugentem subaudit; et, quò dolorem possit lenire, facta recenset sua in expeditione quam jussu Fingalis susceperat, ut Crothari, Cromæ regionis in Hiberniâ regulo, contra Rothmarem fines ejus invadentem auxilium ferret.

Ex veteri famâ sic memoriæ proditur historia: Crothare rege Cromæ, ex senio jam cœco, et filio ejus ad militiæ ætatem nondum provecto, Rothmar, Tromlæ princeps, occasione fines Crotharis ad suos adjiciendi oblatâ uti constituit. In regionem igitur profectus est, quam Crothar sub Arthone, totius Hiberniæ tunc temporis rege supremo, tenuit.

Crothar, interea, senio confectus, oculis captus, belli laboribus impar, auxilium petitum mittit ad Scotiæ regem Fingalem, qui filium suum Ossianum Crothari subvenire jubet. Priusquam autem adveniret Ossianus, Favorgormo, Crotharis filius, cum Rothmare congressus, ipse interfectus est, et copiæ profligate. Ossianus, bello redintegrato, et prælio cum Rothmare inito, ipsum occidit, et exercitum in fugam vertit; Cromâ itaque hostibus liberatâ, ad Scotiam reversus

[blocks in formation]

CROMA.

v. 1-20.

'SE guth ciuin mo rùin a t'ann!
Neo-mhinic gann gu m'aisling féin thu.

Fosglaibh sibhs' bhur talla thall,
Shinns're Thoscair nan ard speur;

Fosglaibh sibhse dorsa nan neul.
Tha Malmhina gu dian fo dheur.
Chualam guth measg m' aisling féin;

Tha forum mo chléibhe gu h-ard.
C'uim' a thàinig an osag 'na dhéigh,
O dhubh-shiubhal na linne thall?
Do sgiath fhuaimear an gallana 'n aoinaich
Thréig aisling Malmhìna air sliabh.
Chunnaic is' a rùn ag aomadh,
Ceò-earradh a' taomadh mu 'n triath,
Dearrsa na gréine mar thaobh ris
'S e boilsgeadh mar òr nan dàimh.

'S e guth ciuin mo rùin a t' ann ;
Neo-mhinic gann do m'aisling féin thu.

'S e do chòmhnuidhse m'anam fhéin,

A shìol Oisein, a's tréine làmh ;

CROMA.

v. 1-20.

EST vox lenis mei amantis quæ adest!
Infrequens rara ad meum ipsius somnium tu venis.
Aperite vos vestrum domicilium ultra (nubes),

Proavi Toscaris arduarum sphærarum ;

Aperite vos portas nubium.

Est Malvina vehementer sub lacrymis.

Audivi ego vocem inter mea ipsius insomnia;

Est strepitus mei pectoris altisona.

Quare venit flamen post eam (scilicet vocem),
Ab atro cursu gurgitis adversi?

Ad ejus alam sonoram in arbore jugi
Reliquit somnium Malvinam in clivo.
Vidit illa amantem se-declinantem,
Vaporosâ veste effusâ circa principem,
Radiatione solis instar lateris ei
Coruscante ut aurum advenarum.

Est vox lenis mei amantis quæ adest; Infrequens rara ad meum ipsius somnium tu venis.

Est tuum domicilium animus meus,

O semen Ossiani, cujus strenuissima manus

« VorigeDoorgaan »