Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

cura mandata eft. Subit indignatio cum miferatione poft decimum mortis annum reliquias, neglectumque cinerem fine titulo, fine nomine jacere, cujus memoria orbem terrarum gloria pervagetur. At ille mandaverat, caveratque, ut divinum illud & immortale factum verfibus infcriberetur:

Hic fitus eft Rufus, pulfo qui Vindice quondam,

Imperium afferuit non fibi, fed patriæ.

Tam rara in amicitiis fides, tam parata oblivio mortuorum, ut ipfi nobis debeamus etiam conditoria exftruere, omniaque hæredum officia præfumere. Nam cui non eft verendum, quod videmus accidiffe Virginio? cujus injuriam ut indigniorem, fic etiam notiorem ipfius claritas facit. Vale.

XI.

C. PLINIUS MAXIMO SUO S.

O DIEM lætum! adhibitus in confilium à præfecto urbis audivi ex diverso agentes fummæ spei, summæ indolis juvenes duos, Fuscum Salinatorem, & Numidium Quadratum, egregium par, nec modo temporibus noftris, fed literis ipfis ornamento futurum. Mira utrique

probitas, conftantia falva, decorus habitus, os planum, vox virilis, tenax memoria, magnum ingenium, judicium æquale, quæ fingula mihi voluptati fuerunt: atque inter hæc illud quod & ipfi me ut rectorem, ut magiftrum intuebantur: & ii qui audiebant me æmulari, meis inftare veftigiis videbantur. O diem (repetam enim) lætum, notandumque mihi candidiffimo calculo! Quid enim aut publice lætius quam clariffimos juvenes nomen & famam ex ftudiis petere? aut mihi optatius, quam me ad recta tendentibus quafi exemplar effe propofitum? Quod gaudium, ut perpetuo capiam, deos oro ac eofdem teftes peto, ut omnes qui me imitari tanti putabunt, meliores effe quam me, velint. Vale.

XII. C. PLINIUS FABATO PROSOCERO

SUO S.

TU vero non debes fufpenfa manu commendare mihi, quos tuendos putas. Nam & te decet multis prodeffe, & me fufcipere quicquid ad curam tuam pertinet. Itaque Vectio Prifco quantum plurimum potuero præftabo, præfer

tim in arena mea, hoc eft apud Centumviros. Epiftolarum, quas mihi, ut ais, aperto pectore fcripfifti, oblivifci me jubes: at ego nullarum libentius memini. Ex illis enim vel præcipue fentio quantopere me diligas, cum fic exegeris mecum ut folebas cum tuo filio. Nec diffimulo, hoc mihi jucundiores eas fuiffe, quod habebam bonam caufam, cum fummo ftudio curaffem, quod tu curari volebas. Proinde etiam atque etiam rogo, ut mihi femper eadem fimplicitate, quoties ceffare videbor, (nunquam enim ceffabo) convitium facias. Quod & ego intelligam à fummo amore proficifci, & tu non meruiffe me gaudeas. Vale,

XIII. C. PLINIUS URSO SUO S.

UNQUAMNE vidifti quenquam tam laboriofum & exercitum, quam Varenum meum? cui, quod fumma contentione impetraverat, defendendum, & quafi rurfus petendum fuit. Bithyni Senatufconfultum apud Confules carpere & labefactare funt aufi, atque etiam abfente Principe criminari: ab illo ad Senatum remiffi, non deftiterunt. Egit Claudius Ca

pito irreverenter magis quam conftanter, ut qui ipfum Senatufconfultum apud Senatum accufaret. Refpondit Fronto Catius graviter & firme: Senatus ipfe mirificus. Nam illi quoque qui prius negarant Vareno quæ petebat, eadem danda, poftquam erant data, cenfuerunt. Singulos enim, integra re, diffentire fas effe, peracta, quod pluribus placuiffet, cunctis tuendum. Acilius tantum Rufus, & cum eo feptem an octo? feptem immo, in priore fententia perfeverarunt. Erant in hac paucitate nonnulli, quorum temporaria gravitas, vel potius gravitatis imitatio ridebatur. Tu tamen æftima quantum nos in ipfa pugna certaminis maneat, cujus quafi prælufio atque præcurfio has contentiones excitavit. Vale.

XIV. C. PLINIUS MAURICO SUO S.

SOLICITAS me in Formianum.

Veniam ea

conditione, ne quid contra commodum tuum facias qua pactione invicem mihi caveo. Neque enim mare & litus, fed te, otium, libertatém fequor: alioqui fatius eft in urbe remanere. Oportet enim omnia aut ad alienum

arbitrium, aut ad fuum facere: mei certe ftomachi hæc natura eft, ut nihil nifi totum & merum velit.

Vale.

XV. C. PLINIUS ROMANO SUO S.

MIRIFICE rei non interfuisti: ne ego quidem, fed me recens fabula excepit. Paffienus Paulus fplendidus eques Romanus, & inprimis eruditus, fcribit elegos. Gentilicium hoc illi. Eft enim municeps Propertii, atque etiam inter majores fuos Propertium numerat. Is cum recitaret, ita cœpit dicere, Prifce jubes? Ad hoc Jabolenus Prifcus, (aderat enim ut Paulo amiciffimus) Ego vero non jubeo. Cogita qui rifus hominum, qui joci. Eft omnino Prifcus dubiæ fanitatis: intereft tamen officiis, adhibetur confiliis, atque etiam jus civile publice refpondet: quo magis quod tunc fecit, & ridiculum & notabile fuit. Interim Paulo aliena deliratio aliquantum frigoris attulit. Tam folicite recitaturis providendum eft, non folum ut fint ipfi fani, verum etiam ut fanos adhibeant, Vale.

« VorigeDoorgaan »