eft credibile utrumque falli, & quia tantum blandior mihi. Volo enim proxima quæque abfolutiffima videri: & ideo jam nunc contra iftum librum faveo orationi, quam nuper in publicum dedi: communicaturus tecum, ut primum diligentem tabellarium invenero. Erexi expectationem tuam, quam vereor, ne deftituat oratio in manus fumpta. Interim tamen tanquam placituram (& fortaffe placebit) expecta. Vale.

IV.

C. PLINIUS CANINIO SUO S.

OPTIME facis, quod bellum Dacicum feri

bere paras. Nam quæ tam recens, tam copiofa, tam lata, quæ denique tam poëtica, & (quanquam in veriffimis rebus) tam fabulofa materia? dices immiffa terris nova flumina, novos pontes fluminibus injectos, infeffa caftris montium abrupta: pulfum regia, pulfum etiam vita regem nihil defperantem. Super hæc actos bis triumphos: quorum alter ex invicta gente primus, alter noviffimus fuit. Una, fed maxima difficultas, quod hæc æquare dicendo, arduum, immenfum, etiam tuo ingenio, quan

quam altiffime adfurgat, & ampliffimis operibus increfcat. Nonnullus & in illo labor, ut barbara & fera nomina, inprimis regis ipfius, Græcis verfibus non refultent. Sed nihil eft, quod non arte curaque, fi non potest vinci, mitigetur. Præterea, fi datur Homero & mollia vocabula & Græca ad lenitatem verfus contrahere, extendere, inflectere: cur tibi fimilis audentia, præfertim non delegata, fed neceffaria, negetur? Proinde jure vatum invocatis Diis, & inter Deos, ipfo, cujus res, opera, confilia dictaturus es, immitte rudentes, pande vela, ac fi quando alias, toto ingenio vehere. Cur enim non ego quoque poëtice cum poëta? Illud jam nunc pacifcor, prima quæque ut abfolveris, mitte, immo etiam antequam abfolvas, fic ut erunt recentia & rudia, & adhuc fimilia nafcentibus. Refpondebis non poffe perinde carptim, ut contexta, perinde inchoata placere, ut effecta. Scio. Itaque & à me æstimabuntur ut cœpta: spectabuntur ut membra, extremamque limam tuam operientur in fcrinio noftro. Patere hoc me fuper cætera habere amoris tui pignus, ut ea quoque norim, quæ noffe neminem velles. In fumma, potero fortaffe

fcripta tua magis probare, laudare, quanto illa tardius cautiufque: fed ipfum te magis amabo, magifque laudabo, quanto celerius & incautius miferis. Vale.

V. C. PLINIUS GEMINIO SUO S.

GRAVE vulnus Macrinus nofter accepit. Amifit uxorem fingularis exempli, etiamfi olim fuiffet. Vixit cum hac triginta novem annis fine jurgio, fine offenfa. Quam illa reverentiam marito fuo præftitit, cum ipfa fummam mereretur? quot quantafque virtutes ex diverfis ætatibus fumptas collegit & mifcuit! Habet quidem Macrinus grande folatium, quod tantum bonum tamdiu tenuit: fed hoc magis exacerbatur, quod amifit. Nam fruendis voluptatibus crefcit carendi dolor. Ero ergo fufpenfus pro homine amiciffimo, dum admittere avocamenta, & cicatricem pati poffit: quam nihil æque, ac neceffitas ipfa, & dies longa, & fatietas doloris inducit. Vale.

VI. C. PLINIUS MONTANO SUO S.

COGNOVISSE jam ex epistola mea debes, annotaffe me nuper monimentum Pallantis fub hac infcriptione: HUIC SENATUS OB FIDEM PIETATEMQUE ERGA PATRONOS, ORNAMENTA PRÆTORIA DECREVIT,

E-T SES

TERTIUM CENTIES QUINQUAGIES, CUJUS HONORE CONTENTUS FUIT. Poftea mihi vifum eft pretium curæ, ipfum S. C. quærere. Inveni tam copiofum & effusum, ut ille superbiffimus titulus, modicus atque etiam demiffus videretur. Conferant fe, mifceantque, non dico illi veteres Africani, Achaici, Numantini: fed hi proximi, Marii, Syllæ, Pompeji, (nolo progredi longius) infra Pallantis laudes jacebunt. Urbanos, qui illa cenfuerunt, putem? an miferos? Dicerem Urbanos, fi Senatum deceret urbanitas. Miferos ergo? fed nemo tam miser est, ut ad illa cogatur. Ambitio ergo, & procedendi libido? Sed quis adeo demens, ut aut per fuum, aut per publicum dedecus procedere vellet in ea civitate, in qua hic effet ufus potentiffimæ dignitatis, ut primus in

Y

Senatu laudare Pallantem poffet? Omitto, quod Pallanti fervo PRÆTORIA ORNAMENTA OFFERUNTUR; quippe offeruntur à fervis: Mitto quod cenfent, NON EXHORTANDUM

MODO, VERUM ETIAM COMPELLENDUM AD USUM AUREORUM ANNULORUM. Erat enim contra majeftatem Senatus, fi ferreis Prætorius Levia hæc & tranfeunda. Illa me

SE

uteretur. moranda, QUOD NOMINE PALLANTIS NATUS (nec expiata poftea curia eft?) PALLAN

TIS NOMINE SENATUS GRATIAS AGIT CASARI, QUOD ET IPSE CUM SUMMO HONORE MENTIONEM EJUS PROSECUTUS ESSET, ET SENATUI FACULTATEM FECISSET TESTANDI ERGA EUM BENEVOLENTIAM SUAM. Quid enim Senatui pulchrius, quam ut erga Pallantem fatis gratus videretur? Additur UT

PALLAS, CUI SE OMNES PRO VIRILI PARTE OBLIGATOS FATENTUR, SINGULARIS FIDEI, SINGULARIS INDUSTRIE FRUCTUM MERI

TISSIMO FERAT: prolatos Imperii fines, redditos exercitus Reipub. credas. Aftruitur his, CUM SENATUI POPULOQUE ROMANO LIBERALITATIS GRATIOR REPRÆSENTARI NULLA MATERIA POSSET, QUAM SI ABSTINEN