Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

XVIII. C. PLINIUS SABINO SUO S.

QUA

UA intentione, quo ftudio, qua denique memoria legeris libellos meos, epiftola tua oftendit. Ipfe igitur exhibes negotium tibi, qui elicis & invitas, ut quamplurima communicare tecum velim. Faciam, per partes tamen, & quafi digefta, ne iftam ipfam memoriam, cui gratias ago, affiduitate & copia turbem, oneratamque & quafi oppreffam cogam pluribus fingula, pofterioribus priora dimittere. Vale.

[ocr errors]

XIX. C. PLINIUS RUFONI SUO S.

SIGNIFICAS legiffe te in quadam epistola mea, juffiffe Virginium Rufum infcribi fepulchro fuo,

Hic fitus eft Rufus, pulfo qui Vindice quondam

Imperium afferuit, non fibi, fed patriæ. Reprehendis, quod jufferit, addis etiam, melius, rectiufque Frontinum, quod vetuerit omnino monimentum fibi fieri: meque ad extremum, quid de utroque fentiam, confulis. Utrumque dilexi. Miratus fum magis quem

tu reprehendis, mirarifque, atque ita miratus ut non putarem fatis unquam laudari poffe, cujus nunc mihi fubeunda defenfio eft. Omnes ego, qui magnum aliquod memorandumque fecerunt, non modo venia, verum etiam laude digniffimos judico, fi immortalitatem, quam meruêre, fectantur: victurique nominis famam fupremis etiam titulis prorogare nituntur. Nec facile quenquam, nifi Virginium invenio, cujus tanta in prædicando verecundia, quanta gloria ex facto. Ipfe fum teftis familiariter ab eo dilectus probatufque, femel omnino me audiente provectum, ut de rebus fuis hoc unum referret, ita fecum aliquando Cluvium locutum, Scis Virgini quæ hiftoriæ fides debeatur: proinde fi quid in hiftoriis meis legis aliter ac velles, rogo ignofcas. Ad hoc fic illum, Cluvine tu ignoras, ideo me feciffe, quod feci, ut effet liberum vobis fcribere, quæ libuiffet? Agedum hunc ipfum Frontinum in hoc ipfo, in quo tibi parcior videtur & preffior, comparemus. Vetuit extrui monimentum : fed quibus verbis ? Impenfa monimenti fupervacua eft, memoria noftri durabit, fi vitam meruimus. An reftrictius arbitraris per orbem terrarum legendum, dare dura

turam memoriam fuam, quam un duobus verficulis fignare quod feceris quam non habeo propofitum, illum dendi, fed hunc tuendi, cujufque p te juftior effe defenfio, quam ex coll quem prætulifti. Meo quidem jud culpandus, quorum uterque ad gl cupiditate, diverfo itinere conten dum expetit debitos titulos: alter, d videri contempfiffe. Vale.

XX. C. PLINIUS VENATORI

TUA vero epiftola tanto mihi juc quanto longior erat, præfertim cum meis tota loqueretur: quos tibi v non miror, cum omnia noftra, per ames. Ipfe cum maxime vindem quidem, uberiores tamen quam ex colligo, fi colligere eft nonnunqua uvam, torculum invifere, guftare d tum, obrepere urbanis qui nunc r funt, meque notariis & lectoribus

XXI. C. PLINIUS SABINIANO SUO S.

LIBERTUS tuus, cui fuccenfere te dixeras, venit ad me, advolutusque pedibus meis tanquam tuis hæfit: flevit multum, multumque rogavit, multum etiam tacuit: in fumma, fecit mihi fidem pœnitentiæ. Vere credo emendatum, quia deliquiffe fentit. Irafceris, fcio, & irafceris merito, id quoque fcio: fed tunc præcipua manfuetudinis laus cum iræ caufa juftiffima eft. Amasti hominem, & fpero amabis: interim fufficit ut exorari te finas. Licebit rurfus irasci, si meruerit: quod exoratus excusatius facies. Remitte aliquid adolefcentiæ ipfius, remitte lacrymis, remitte indulgentiæ tuæ: ne torferis illum, ne torferis etiam te. Torqueris enim cum tam lenis irafceris. Vereor ne videar non rogare, fed cogere, fi precibus ejus meas junxero. Jungam tamen tanto plenius & effufius, quanto ipfum acrius feveriufque corripui, districte minatus nunquam me poftea rogaturum. Hoc illi, quem terreri oportebat, tibi non idem. Nam fortaffe iterum rogabo,

iterum impetrabo: fit modo tale, me, ut præftare te deceat. Vale.

XXII. C. PLINIUS SEVERO S

MAGNA

me folicitudine affecit Pa valetudo, & quidem plurimis justiss caufis. Vir eft optimus, honeftiffi amantiffimus. Præterea in literis ve latur, exprimit, reddit, Propertium

à

quo genus ducit, vera foboles: lima illi, in quo ille præcipuus. Si in manum fumpferis, leges opus ter jucundum & plane in Propertii don Nuper ad lyrica deflexit: in quibu tium, ut in illis illum alterum effin quid in ftudiis cognatio valet, & h quum magna varietas, magna Amat, ut qui veriffime: dolet, tientiffime: laudat, ut qui benignif ut qui facetiffime. Omnia deniq fingula abfolvit. Pro hoc ego am ingenio, non minus æger animo, q ille. Tandem illum, tandem me tulare mihi, gratulare etiam liter

:

« VorigeDoorgaan »