Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

difficilior effectus eft? quid autem ego de venia quafi ingratus? nam fi ea facilitate hæc proxima acceperis, qua priora, laus potius fperanda quam venia obfecranda est: mihi tamen venia fufficit. Vale.

XXX. C. PLINIUS GEMINIO SUO S.

LAUDAS mihi, & frequenter præfens, & nunc per epiftolas Nonium tuum, quod fit liberalis in quofdam: & ipfe laudo, fi tamen non in nos folos. Volo enim eum, qui fit vere liberalis tribuere patriæ, propinquis, affinibus, amicis, fed amicis dico pauperibus : non ut isti qui iis potiffimum donant qui donare maxime poffunt. Hos ego vifcatis hamatifque muneribus, non fua promere puto, fed aliena corripere. Sunt ingenio fimili, qui quod huic donant, auferunt illi, famamque liberalitatis avaritia petunt. Primum eft autem fuo effe contentum: deinde quos præcipue fcias indigere, fuftentantem foventemque, orbe quodam focietatis ambire. Quæ cuncta fi facit ifte, ufque quaque laudandus eft: fi unum aliquod, minus quidem, laudandus tamen. Tam rarum est

etiam imperfectæ liberalitatis exem vafit homines habendi cupido, ut | gis quam poffidere videantur.

XXXI. C. PLINIUS SARDO

POSTQUAM à te receffi, non mi quam cum apud te fui. Legi en tuum, identidem repetens ea maxime mentiar) quæ de me fcripfifti, in quib percopiofus fuifti: quam multa, qu quam non eadem de eodem, nec tame dixifti? Laudem pariter & gratias aga trum fatis poffum: etfi poffem, tim arrogans effet, ob ea laudare, ob qua agerem. Unum illud addam, omn tanto laudabiliora vifa, quanto jucundion to jucundiora, quanto laudabiliora erant.

XXXII. C. PLINIUS TITIANO SUO

QUID agis? quid acturus es? ipfe vitam

diffimam, id eft otiofiffimam vivo. Quo fcribere longiores epistolas nolim, velim le illud tanquam delicatus, hoc tanquam oti

Nihil eft enim aut pigrius delicatis, aut curio

fius otiofis.

Vale.

XXXIII. C. PLINIUS CANINIO SUO S.

INCIDI in materiam veram, fed fimillimam fictæ, dignamque ifto lætiffimo, altiffimo, planeque poëtico ingenio. Incidi autem dum fuper cœnam varia miracula hinc inde referuntur. Magna auctoris fides, tametfi quid poëtæ cum fide? is tamen auctor, cui bene vel hiftoriam fcripturus credidiffes. Eft in Africa Hipponenfis Colonia, mari proxima, adjacet ei navigabile ftagnum, ex quo in modum fluminis æftuarium emergit, quod vice alterna prout æftus aut repreffit, aut impulit, nunc infertur mari, nunc redditur ftagno. Omnis hîc ætas pifcandi, navigandi, atque etiam natandi ftudio tenetur: maxime puerorum, quos otium ludufque folicitant. His gloria & virtus, altiffime provehi: victor ille, qui longiffime ut litus, ita fimul nantes reliquit. Hoc certamine puer quidam audentior cæteris in ulteriora tendebat, Delphinus occurrit, & nunc præcedere puerum, nunc fequi, nunc circuire, poftremo fubire,

deponere, iterum fubire, trepidantemque perferre, primum in altum, mox flectit ad litus, redditque terræ, & æqualibus. Serpit per Coloniam fama: concurrere omnes, ipfum puerum tanquam miraculum afpicere, interrogare, audire, narrare. Poftero die obfident litus, profpectant mare: & fi quid eft mari fimile: natant pueri, inter hos ille, fed cautius. Delphinus rurfus ad tempus, rurfus ad puerum venit. Fugit ille cum cæteris. Delphinus quafi invitet, revocet, exilit, mergitur, variofque orbes implicitat, expeditque. Hoc altero die, hoc tertio, hoc pluribus, donec homines innutritos mari fubiret timendi pudor, accedunt, & alludunt, & appellant, tangunt etiam, pertrectantque præbentem. Crefcit audacia experimento. Maxime puer qui primus expertus eft, adnatat, natanti infilit tergo: fertur, referturque: agnofci fe, amari putat, amat ipfe : neuter timet, neuter timetur. Hujus fiducia, manfuetudo illius augetur: necnon alii pueri dextra, lævaque fimul eunt hortantes, monentefque. Ibat una (id quoque mirum) Delphinus alius tantum fpectator & comes. Nihil enim fimile, aut faciebat, aut patiebatur: fed alterum illum

ducebat, reducebat, ut puerum cæteri pueri, incredibile, tam verum tamen, quam priora, Delphinum geftatorem, colluforemque puerorum in terram quoque extrahi folitum, arenifque ficcatum ubi incaluiffet, in mare revolvi. Conftat Octavium Avitum, legatum Proconfulis, in litus educto religione prava fuperfudiffe unguentum: cujus illum novitatem, odoremque in altum refugiffe: nec nifi poft multos dies vifum languidum & moeftum, mox redditis viribus, priorem lafciviam, & folita minifteria repetiffe. Confluebant ad fpectaculum omnes magiftratus, quorum adventu & mora, modica Refp. novis fumptibus atterebatur. Poftremo locus ipfe quietem fuam fecretumque perdebat. Placuit occulte interfici, ad quod coibatur. Hæc tu qua miferatione, qua copia deflebis, ornabis, attolles? quanquam non eft opus affingas aliquid, aut adftruas, fufficit ne ea, quæ funt vera, minuantur. Vale.

XXXIV. C. PLINIUS TRANQUILLO SUO S.

EXPLICA æftum meum.

Audio me male

legere duntaxat verfus. Orationes enim com

« VorigeDoorgaan »