II. C. PLINIUS PAULINO SUO s. IRASCOR,

RASCOR, nec liquet mihi an debeam, fed irascor. Scis, quam sit amor iniquus interdum, impotens fæpe, Mingaitia semper. Hæc tamen causa magna eft, nescio an justa : sed ego tanquam non minus justa, quam magna sit, graviter irascor, quod à te tamdiu literæ nullæ. Exorare me potes uno modo, fi nunc faltem plurimas, & longiffimas miseris. Hæc mihi sola excufatio vera, cæteræ, falsæ videbuntur: Non fum auditurus : Non eran Roma, vel accupatior eram. Illud enim nec dii finant, ut infirmior. Ipfe ad villam partim ftudiis, partim desidia fruor, quorum utrumque ex otio nascitur. Vale.

III. C. PLINIUS NEPOTI SUO S.

Magna Ifæum fama præcefferat, major inventus est. Summa est facultas, copia, ubertas. Dicit semper ex tempore, sed tanquam diu fcripferit. Sermo Græcus, immo Atticus. Præfationes tersæ, graciles, dulces, graves interdum, & erectæ. Pofcit controversias plures,

electionem auditoribus permittit, fæpe etiam
partes : furgit, amicitur, incipit: Statim om-
nia, ac pene pariter ad manum.

Sensus re-
conditi, occursant verba, sed qualia : quæsita,
& exculta. Multa lectio in subitis, multa fcrip-
tio elucet, procemiatur apte, narrat aperte,
pugnat acriter, colligit fortiter, ornat excelse:
Poftremo docet, delectat, afficit, (quod maxime
dubites) crebra &vduuýpalo nai vohuala, crebri
fyllogismi, circumscripti & effecti : quod stilo
quoque affequi magnum eft. Incredibilis me-
moria, repetit altius quæ dixit ex tempore, ne
verbo quidem labitur. Ad tantam egy ftudio
& exercitatione pervenit. Nam diebus & noc-
tibus nihil aliud agit, nihil audit, nihil loqui-
tur. Annum fexagefimum excessit, & adhuc
fcholafticus tantum eft. Quo genere hominum
nihil aut fimplicius aut fincerius aut melius.
Nos enim, qui in foro verisque litibus terimur,
multum malitiæ, quamvis nolimus, addifci-
mus. Schola & auditorium, ut ficta causa,
ita res inermis innoxia eft : nec minus foelix,
fenibus præfertim. Nam quid in fenectute
fælicius, quam quod dulciffimum eft in juventa?
Quare ego Ifæum non disertissimum tantum,

E

verum etiam beatissimum judico, quem tu nifi cognoscere concupiscis, faxeus ferreusque es. Proinde fi non ob alia, nosque ipsos, at certe ut hunc audias veni. Nunquamne legisti Gaditanum quendam Titi Livii nomine gloriaque commotum, ad visendum eum ab ultimo terrarum orbe veniffe, ftatimque ut viderat abiiffe? Pinóralov, illiteratum, iners, ac pene etiam turpe est, non putare tanti cognitionem, qua nulla est jucundior, nulla pulchrior, nulla denique humanior. Dices, Habeo hic, quos. legam, non minus difertos. Etiam : sed legendi semper occafio eft, audiendi non semper. Præterea multo magis, (ut vulgo dicitur) viva vox affi. cit. Nam licet acriora sint, quæ legas, altius tamen in animo fedent, quæ pronunciatio, vultus, habitus, geftus etiam dicentis adfigit. Nisi vero falfum putamus illud Æschinis, qui cum legiffet Rhodiis orationem Demosthenis, admirantibus cunctis, adjeciffe fertur, Tí dè à UT το θηρίο (τα αυτά βήματα βοώντG») ακηκόατε. Et erat Æschines, fi Demoftheni credimus, peyano Dwvótulo: fatebatur tamen longe melius eadem illa pronunciaffe ipfum qui pepe

rerat. Quæ omnia huc tendunt; ut audias
Ifæum : vel ideo tantum, ut audieris.

IV. C. PLINIUS CALVINÆ S.

Si pluribus pater tuus, vel uni cuilibet alii
quam mihi, debuiffet, fuiffet fortaffe dubitan-
dum, an adires hæreditatem etiam viro gra-
vem: cum vero ego ductus adfinitatis officio,
dimissis omnibus, qui, non dico moleftiores,
fed diligentiores erant, creditor folus extite-
rim: cumque vivente eo nubenti tibi in. do-
tem centum millia contulerim, præter eam
summam, quam pater tuus, quasi de meo
dixit (erat enim folvenda de meo) magnum
habes facilitatis meæ pignus, cujus fiducia
debes famam defuncti pudoremque fufcipere,
ad quod ne te verbis magis quam rebus hor-
ter, quicquid mihi pater tuus debuit, accep-
tum tibi ferri jubeo. Nec eft, quod verearis,
ne fit mihi ista onerofa donatio. Sunt qui-
dem omnino nobis modicæ facultates, dignitas
sumptuosa, reditus propter conditionem agello-
rum, nescio minor, an incertior, fed quod
ceffat ex reditu, frugalitate fuppletur, ex qua

um

velut à fonte liberalitas noftra decurrit. Quæ tamen ita temperanda est, ne nimia profusione inarescat. Sed temperanda in aliis, in te vero facile ratio conftabit, etiamsi modum excefferit. Vale.

V. C. PLINIUS LUPERCO SUO S.

Actionem & à te frequenter efflagitatam, & à me fæpe promiffam exhibui tibi, non tamen totam. Adhuc enim pars ejus perpolitur. Interim quæ absolutiora mihi videbantur, non fuit alienum judicio tuo tradi. His tu rogo, intentionem fcribentis accommodes. Nihil enim adhuc inter manus habui, cui majorem solicitudinem præstare deberem. Nam in cæteris actionibus existimationi hominum, diligentia tamen, & fides noftra, in hac etiam pietas subjicietur. Inde & liber crevit, dum ornare patriam & amplificare gaudemus, pariterque & defensioni ejus deservimus, & gloriæ. Tu tamen hæc ipsa, quantum ratio exegerit, refeca. Quoties enim ad faftidium legentium, deliciasque respicio, intelligo nobis commendationem etiam ex ipfa mediocritate libri pe