LEXICON GRÆCOLATINUM. 기 quam vo Prima eft apud Græcos litera " etiam optantis, utinam:ur teftantur Hefychius, Suid.& Euftath. AA (geminatum tenui& circumflexo notatum) adverb. hominis perterriti, vel deterrentis, feu reprimentis. Ariftoph.in Pluto,* δάδα μή μοι πρόσφερ'. Et in Vefp. & & τι μέλλες δραν ; Eurip.in Orefc, Α' ώ, τί δήτα μέλλετ'; ἐξακρίζετ' αγέρα Πτεροις. 5 Item & ὦ, vel afepe eft dolentis atque ingemifcentis, aut quiritantis adverb. ut Lat. heuheu. Eurip. in Rhefo: Ad, iduún pe réspl. & in Orefte, Α' &, άδικο άδικα τότ ̓ ἄρ ̓ ἔλακεν. Aa, adverb. ridentis: ut & apud Lat. ha ha he. Euftath. Fut.dow, AAZ, Fut. dow, Præt. ang, exhalo,propriè calidum halitum efflo. ABAAE, utinam. Hefych. ¶ Eft etiam idem quod p, heu: ut in A'BAAH, iuutilem, languidum Lacones vocant, gor, vapor. tertium: & fic de cæteris. Peculiariter verò primus liber Iliados five Odyflex vocatus fuit axe, fecundus ßra, tertius jau, & fic deinceps. Ut autem hæ literæ, quum numerales funt,ab aliis difcernantur, lineolam illis quidam fuperponunt;alii accentum acutum. In Apoc. 6.1. ἐγώ εἰμὶ τὸ Α, καὶ τὸ Ω,δοχὴ ἐ τέλω. dicitur Chriftus efie A, quod omnium rerum principio fit antiquior. dicitur cfle 2, quod fit omni fine pofterior, ut verè fua illi conftet æternitas. Incompofitione verò multiplicem habet ufum. Aliquando eft Sepang, (q.d. privativum.) i. privandi vim obtinet, ut Bib, Itabilis, & inftabilis. fic nangs, ang, orès, 200, 20-Axis, olivamala. Hefych. xogì šλ««. μe, a gan, Jagros, apfugl. Sic & in verbis, ade, dpa, es, &c. Quòd fi dictio, cui præfixum eft a,à vocali incipiat,inter utramque vocalem plerunque interjicitur,euphoniæ gratia: ut in avé,avi,exa, & air.Aliquando in hac fignificatione opponitur particulæ : ut geç, üμep, dress, ess. Contrà, eft aliquando img, (q.d. intenfivum) h.e. vim addit fignificationi; vel magnitudinem, vel multitudinem denotando; ut in ¿zavès, äßiC, ázsλos, džuλ®, &c. ¶ Interdum cft pois,q.d.coacervativum feu collectivum; ut in zas, doλAss. In his tamen poteft a cenferi imling. In quibufdam etiam vocibus ou (i. fimul) fignificare traditum cft; ut in&deλpòs, ung20, &c. Interdum indicat fimilitudinem vel æqualitatem; ut volunt,quidam, in deλpòs, zawę, à záλux], áráλ. Interdum fignificat pevov,inquit Euftath. quiavas dictas effe vult,quafi porous. Sic & in a, quod fonat éves inov, i. ev, q.d. hoy. Interdum fignificat a, vel ingor, ut pas proxion, 8, To, pro oak, tabula calculatoria. Polyb.1.5.ölszág és όλις μαθής: Για ἀφυής pro μικροφυής. Ο Aliquando idem quod dis: με βαλω ρτο δύσβατο, & ἀπέρα] & pro διατέρα : item ἀδάμας, quafi duodamas. Aliquando fignificat : ut in & λ & xía apud Sophoclem. Et in adapos, ut adweg dầng apud eundem. Sic in aquas, žv, &c. ¶ In una eademque voce nonnunquam duplicem accipit interpretationem: interdum enim vel σέρησιν vel κακὸν Gignificat, ut in ἀκερδής. Aliquando vel ιπιατικὸν vel posing elle pofle cenfetur: ut in domes, aas. In quibufdam vocibus accipitur vel privative; vel produs: ut in argis ABAE, ax, o, abacus. Perfio eft tabula in quam mathematici nu- 310 In aliis fignificat vel uxgov, vel rangv: ut in apus. Ubi verò nullum ex præcedentibus ufum habet, pleonafticum effe putatur: ut in usages pro στίχος, ἀταφίς pro αφίς, ἀπείρω pro απαρα úλumálw proλumálo. Interdum a geminatur,& eft aut utrumque privativum: ut in ex apud Hom. ex nomine am, in ¿váτην πιο απροεx πηρὸς, in ἀνάπυς @ pro άπος @ ex πιωθήνα My: aut eft prius a imang, & pofterius sepak: ut in dál, inquit Euftath. A (cum fpiritu afpero & accentu) articulus eft poftpofitivus neut. A (cum afpero & circumflexo) eft adverb. apud Dores fignificans, Vitruvio abacus fignificat tabulam quandam, quæ fupponitur epiftyliis five capitulis columnarum. Idem abacum in podiis vocat planitiem, quæ fedilis vicem præbet. Obfervatum & illud, folis fatitudinem fcienter abacum dici, eâdem, qua difcus, notione, inquit Col. Rhod. As pro a. vide in Bala. ἔτοι το βραπλήσιοι τοῖς ἐπὶ τ' ἀβακίων ψήφοις. Hinc ortum, ut peritiam fupputandi,quam Plato osi appellat,abacum vulgaris confuctudo vocaverit. Item tabula in qua Mathem. &c. ut fuprà in A. Plut. in Catone, xabaràv ábáxión Ut eμstar nepor. Item vas ad ferenda opfonia commodum.Pollux. Axion, 8, 6, tellella pavimenti, apud Athen. 1.5. ABAP, ap, 7, placentæ genus, apud Æfchylum. AB PA, five a‰, ng, n, ancilla, famula: quales matronæ ditiores ad honeftiora minifteria domi fuæ alunt, quibufque utuntur pediflequis. Euftathius annotat effe vocabulum itung, à Græcis (ut & alia multa) ufurpatum. Legitur apud Menandrum in Pfeuderacle. & Gen.24. & Exod. 2. ΑΒΡΟΣ, 5, 6, mollis, effeminatus, delicatus: ut &ορότερο γυναικῶν, apud Lucianum. Item pulcher,cultus, elegans. Herod. in Melpomene. Αγαθυστὶ ἡ ἀδρότατοι ἀνδρῶν ἐστι, καὶ χρυσοφόροι τὰ μάλιςα. Dicitur de re: ut, gaxxiv, Æliano apud Suidam. Et gos aquar cxp. rapótefans quoniam prata, quò floridiora & viridiora, eo funt pulchriora. Aies τράπεζα exponitur πολυτελής. Item feftivus, lepidus. Luc.in Judicio dearum, rodтanesvdv, fäbgãv μãmov sux. Item magnificus, gravitatem præ fe ferens, elatus: unde abe Bad apud Eurip. in Med. magnifice fefe inferre. Etymologicus deducit ex a privativo & Bápos, ut fit quafi abap, xQws Bajvwv. alii ab la, ut fit q. aphs,qui facilè tangi poteft. Ags, molliter, delicatè, feftivè, magnificè, &c. Eurip. A pecco. Abpornμar, or, oj, peccator, peccatrix. Hefych. Abpolaw, F., P.za, aberro in via, aut in nocte evagor. Il.z, uámos Αμβροτών, cum μ, exp. αμαρτείν, & αποτυχεῖν βρο18. Item κρύπτειν, Anabór, deerro, aberro. ABPOTONON, five apórovov,,rò, abrotonum,herba feu planta perpetuò virens: fic nominata, Ag to weis ofov Päives dogger al, quòd afpectu fit mollis & tenera. Nicander in Ther. Ναὶ μίω αβροτόνοιο, τό, τ' ἄγριον ἔρεβιθάλλο Αρχοντή από βήσσαν. Vide Theophraft. hift. plant. 1. 5.c.7. apud quem annotant legi etiam deporto. vide & Diofc. 1.3. c.29. Abpolvi & abporovíns,,, confectus ex abrotono: ut aspolvivor thasov, five dopo vivov púpov, apud Diofcor. 1. 1. c. 61. Et asporins , apud eundem 1. 5. Agatuw, F. ww, bonum efficio, beneficio afficio. Dionyf. Arcop. Aga, bona dico. Ariftoph. des Tas Tapas xḍ[adiZoμfúas ratère; Compofita. Apazaia, n, ftrenuitas, fortitudo. Ariftoph. in Pluto. Item actio digna forti viro, quafi avdpòs a zabe ép29. Xen. & Plutarch. Item officium viri boni, probitas. Apagado, fortem virum me præfto, fortiter me gero. Et pro- Apaans,,, qui facinora edit viro forti digna, virum fortem Auroda, ipfe per fe bonus. Greg. Naz.de Deo. fat, amans bonorum. Apixása, qui non eft piλása. Exponitur &, benignitate carens. Eat, qui honeftis delectatur ftudiis, & virtutem ample&titur, apud Strab. ABPYNA, T, Hefychio, unauna peg. Sic & apud Athen.lib.2. Αβρωνα, συκάμινα, ἃ καλό (ιν ένιοι μόρα. ABYPTAKH,,, barbaricum edulium,ex porris, cardamo,granis mali punici, & ejufmodi aliis, quibus ineft to do. Theopomp. in Thefeo, H1⁄2d 5 Mndwr gatav, érfa xapoda de les rędowvd'suplán. Utitur eo vocabulo & Menander in Cecryphalo; tefte Suida: & Alexis apud Athen. 1. 3. Luc. in Lexiph. xaponésas annumerat hanc prix,itemque Plutarch.fymp.4. ΑΓΑΘΟΣ, 6, ἀγαθὸς ἀγαθὴ γενή. ArAOOZ,,, bonus, probus: ut agaòs vp, & àzyń. Plat. & Xenophon. Dicitur & de re, ut ázatos oir, áza‡n B8λń. Item fortis, ftrenuus. 11. g, Tavo mowy Béns äxter, öss aféin, Hnang's, gas. Et Thuc. 1. 2. oi 3 ázatoì kμńoov) TOIS weconny Civ aerous dos. Item prudens. Apoll. Hom. Il. 7, Μηδ' ὅπως ἀγαθός του ἐὼν θεοείκελ' Αχιλλεδ, annotat Εuft. fignificare vel ftrenuum vel prudentem. A reala, res fecundæ, apud Thuc. 1. 3. In eadem fignificatione ufurpatur & afà fine fubftantivo, Xen. Sic aga rux. Lat. quod fauftum felixque, to, ornamentum, oblectamentum. Hom. & Æfchyl. fit. Ajandais, II. 4, lautum & opiparum cpulum. Item præftans, excellens, ut Boli agafos, apud Hom. Sic Xen. ago T Tong. Et pro eodem, da esλμv, apud Plut. Et aving iss Tarun dostlagas, apud eundem. Item peritus vel aptus: ut agatos spakwins, ázatos tokoutùs, ágas onlos. Et cum infin. agatos ins, Plut. peritus equitandi. Item utilis. Cum genit. Theophr. agasies vor, utilis adverfus comitialem morbum. Cum dat. ut Od. e, Aida d'cón á zaðkú &no' suhway drops wegily. Et cum præpofitione we's: ut, djalos we's to xxn. Theoph. η AгAAAQ, F., P., orno, infignio,decoro. Plat.de leg.l.1. T, · Item fimulachrum, ftatua, Herod. & Plat. Ponitur & pro imagine picta, inquit Suid. Apud Plat. afána, Cicero formas interpr. ufurpatur & metaph. ut apdias [anua, Syn. A, 8, To, ftatua parva, imaguncula. Luc. Afany, w, in ftatuam verto. Licophr. in Alex. Asamiów, ã, & àsamido,, frequentia funt apud Eccl. fcriptores pro exulto, lætitia geftio; faxiace to stμáμs. Luc.1. Luc. 10. ή αλλιάσας τω πνούμακ. Idem Ad. 16. ήγαλλιάσαιτο πανοικί πεπιτευκώς. Εt Αpoc. 19. χαίρωμ καὶ ἀγαλλιώμεθα. Et i Petr. 4. χαρῆτε ἀγαλλιώμθροι. Greg. Νaz. τρόμῳ καὶ χαρᾶ ἀγαλλιάσθε. Alaxiana, To, & Asamiais, sws, , exultatio. Luc. 1. sua cas aamiais. Greg. Nazian. axshμμ à[amía Civ xìỳ Ppoovivls Azov, 8, rò, (fubftantive) bonum: ut áza Jóvó zgórC còn avid wegoCic.interpr. ipfum bonum crefcendi acceffionem nullam habet. Tradunt quidam aza, non præfixo articulo, de quolibet bono ufurpari: at rogav, vel av de fummo illo bono. Item commodum, emolumentum, utilitas : ut in' aga-Ayas, quomodo huc pertineat, vide fuo loco. Kups. Xen. Pæd. 7. commodo Cyri. Item Pæd.3. our of Exμgy, (compof.) pro alá, exulto Il. a. Mud' inasa»dἀγαθε, ἡ σω τῇ σῇ ζημία. cum infin. ll.w, -- ἀγαθὸν ἢ γυναικί ας αν μ.μ. Ο πολέμῳ καὶ δηϊοτήτι. Item fuperbio, cfferor, μὴ ἐπα άλλες δυ Qión Mirga, utile eft, juvat, confert. Aga (plur.) opes, vastias, apud Bafil. facultates, & cujufvis generis bona. Xen. OMλῶν ἀγαθῶν μεστή. Ρro beneficiis: ut ἀγαπὶ ποιειν, vel εργάζει αίτινα, beneficia conferre in aliquem, apud Ifocr. & Luc. Pro virtutibus & dotibus. Ifocr. de pace, is Sagafois ois ou cv tŷ Yuτῇ, τέτοις κλώμεθα καὶ τὰς ὠφελέιας ὧν δεόμθμοι τυγχάνουμ. & Fit azados exagasis (quod eft verbale ex agaμg seu áfáŝoμg) abje AгAAAOXON, lignum quoddam eft, quod ex India atque Arabia deportatur, thuiæ liguo fimile, odoratum, & guftu adftringens, ut inter alia tradit Diofcor. lib. 1. cap. 21. ''ΓΑΝ, adverb. nimis,immodice, fupra modum:ut ἄγαν λυπᾶς» apud Plat. nimis mærere. ¶ Ponitur & pro valde, vehementer. Xen. Pad. 1. eßpodłoím, & Agrejjμefu weès rès üyav viss. ¶ Præfixo articulo induit formam nominis adjectivi, ut äɣav, nimius, immodicus, vel vehemens. Sic in fœmin. ayav, & in neutro, yaw. Idemque accidit cæteris adverbiis. In compofitione aliquando amittit, aliquando in aliam mutat: ut saκλεής, α[αρρο, &c. ATANAKTE, zw, F. Thow, P. m, doleo, i. doloris fenfu afficior. Diofc.1.5. c.76. dyavaнlév rès òdérls cry yolod. ¶ Item indignor, ftomachor, ægrè fero. Et conqueror, Ifocr. de Pace, áɣavanõμμ is μà Thù authù chéros kulu'yo. Sæpè etiam dicitur [avalev iziku. Et cum Præpofit.gaut e, in cafu rem fignificante. In cafu autem fignificante perfonam, dicitur, a[αvaxles Uve, & ætés hvæ, & no. Item gemo, siva, apud Plat. inwees kva, nav. quit Hefych. Sunt quiex law & a compofitum dicant. Egoexafar & ag (frangor) cujus præteriti tertia perfona x), derivari poffe exiftimo: doloribus enim frangi dicitur animus. Alavana dicitur voce mediâ, pro [avaxño. Luc. Aavás, ss,, dolor, doloris fenfus. Plat. Item indignatio, ftomachatio. Thuc. Aavaxinos,,,unde davant, indignè ferendum, querédum. Plat. Ajavaxkrgs, 8, 6, querulus, qui facilè queritur & ægrè fert cafus incommodos. Plat. Compofita. Aia[avaxléo, ã, perægrè fero, indignor. Пpo[avax/sw, valde indignè fero. Hippocr. ep. ad Demag. ZalaváxCs, condolefcentia. apud Ariftot. I'me[ava, fupra modum indignor, vehementiùs ftomachor, vel conqueror. Et ὑπερα[ανακτῶ τέτε, pro αγανακτῶ ὑπὲρ τότε. AгАПA,, F. horo, P.ng, amo, diligo. De honefto & inhonesto ΑΓΑΠΑΩ, @, ήσω, amore ufurpatur. Xen. apomn. 1. τας πόρνας ἀγαπῶνει μᾶλλον ἢ τὰς ἑταίρες. Dicitur aliquando ἀγαπῶ τῶν ἀντὶ ἐκειν, vel α[απῶ τὸν acrés, præfero hoc illi. Et pro codem dan rr wei whéo-. @ fcks. Item α απῶ μάλλον δόξαν ἢ χρήματα. Et cum infinit. α[απῶ τ8 ποιειν. Ariftot. Occon..άαπῶντας τρίχωμα φέρειν. 9 Item amicè & hilariter accipio. Od., Ouving o'&o we ovimlïdor, Fol' amo. Item ofculor, ut ait Euftath. Item afara, contentum efle. & pro, fatis effe, fufficere. Plut. in Public. asaxar ΑΓ AгAZYAAIE, frutex unà cum radice, unde Ammoniacum li& quorem eliciunt, ut tradit Diofc. 1.3.c.98. AгAQ, jû, F. now, P. nne, & (quod magis eft in ufu) open, wen demiror, cum ftupore miror, ftupeo. Od. a. Ovih daw název πειώζιον, ὅτ' ἀγάπως. f Item pro invideo vel μέμφομαι, tefte Εuft. Od. s. Οι πε θεοῖς ἀγάαθε παρ' άνδράβιν συνάξεως. Idem Euft. annotat fignificare etiam odiffe, apud Hom. ,, admiratio, ftupor, obftupefactio. Od. y, an end. Sic & Aya,,, admirabilis, item invidiofus. Suid. Hef. Etym. Od.. Apud Tragicos, honor, veneratio. Hefych. S Ay,, ò, admirabilis, ftuporem excitans. Il.i. do dybí. Et Plut. in Pericle, ŃC1 nou . Ayavos, 8, 6, (Eolice pro afaès, ab aga, fecundum alios tamen à yai) admirabilis, præclarus, illuftris, Hef. Item venerandus, orμros. Euft. Il. y. xxpuxes ayavoi. Ponitur pro fuperbo & arro gante, apud Hom. ayavoies. Ayavougy, admiror. Opp. Hal.4. Eido úyavóμfuos monvńegler. Aɣaiw, pro Javμá, admiror, inquit Euft. Idem alibi exp. , obftupefacio, vel perterrefacio. Item exp, alibi & Ménopy, fuccenfeo, indignor. Ayaio, ufitatius eft quàm ayaja, & fignificat etiam, admiror,inquit Etym. Od.v, ayasoplús nana'Épja, exp. so,alii Pos. Item fuccenfeo,indignor, vel invideo.Cum dat. Hefiod. in Erg. Τα δή τι τοὺς αὐτὸς ἀγαίε).ubi tamen exponitur etiam μέμα 4. item op. Et cum accuf. Plut. d'è d'yaíoμy Jewv ép[æ, neque deorum operibus invideo. Item invideor, 4, Suid. Aa, idem in profa quod in carmine agáo, velayaμoy, admiror. Conftruitur cum accuf. vel rei vel perfona. Dicitur enim αδαμαί σε τὸ φρόνημα, δε άγαμο ή σε φρονήματα (fubaudito adverbio E)i. admiror tuam prudentiam, vel admiror te ob tuam pru dentiam. Et cum genit. Plut. psoins. Sic & Dem. pro cor. s go on avagaout & ardpar cheraves; Vide & agáCopy infrà. Item laudo, probo. Plat. asapgi os rutinerCiv. Afferuntur & aliæ fignificationes pro, indignor, invideo, reprehendo: quæ pertinent potiùs ad azafy, ex quo fumit hoc verbum fua tempora. laws, mirabiliter, mirificè, cum admiratione: ut äsœμúws àé2. Cui opponitur vs Adv. Arift. Rhet.3. Exp. & libenter. gaan, poëtica pleonafmo dicitur, pro far. Od. z, OVTi k θαυμάζειν πειώζιον, ἔτ ̓ ἀγάπη. lépe, fecundo loco contentum effe. Et Thuc. 1. 6. cox tiæ. In qua fignific. afan idem eft cum pionowy. Et cum infinit. dann Cas λaber Era, apud Herodian. Et cum partic. Lucian. ἀγαπῶ σιωὼν μιᾷ. [any,, amor, diligor. Ariftot. Rhet.r. Nonnunquam de amore venereo : unde αγαπώμθρο & αγαπωμγύη pro ερώρθρισ pan, amafius & amafia, feu amicus amica. Luc. Alan, to, dilectio. Item res feu perfona que diligitur. Crates Philot. in quodam Epigr. χαῖρε θεὰ δέσποιν' ἀνδρῶν, ἀγαθῶν αἰγάπημα. Αγάπη ις, ή, pro ἀγάπη. Plut. ἀγάπη (ις ἐρωτική, q.d. dilectio amatoria. Ajams,,, idem cum zánCs. Suid. A,,, dilectus, charus, vel amabilis, gratus, jucundus. Arift. Eth.1.9.c.12. τοῖς ἐρῶσι τὸ ὁρᾶν ἀγαπητότατον ἐπι. * Εxp. & unieus: ut Xen. πος αγαπης, & παρθένο αγαπητή. Et Homer. άγαπη Ess. Filius certè, qui unicus eft, magis diligitur. Item is, cum infin. boniconfulendum eft. Ariftot. Eth.1.9. c.10. a ja pinssinies dpev, i. bene nobifcum agi putandum eft, fi vel paucos inveniamus amicos. πη Aams, grate, amabiliter. Plat. Interdum cupidè & libenter. Dem. Item fatis, fufficienter. Herodian. dej jaws Exy sov aur, oportet unumquemque fuis contentum effe. Azam vim diligendi habens, Hefych. Ajans,,, amandus. Plat. de Rep.1.2. Aganglior, fubaud. isì: interdum dicitur pro, acquiefcendum eft, contentum effe oportet. Ajan,, amor, dilectio, charitas. Plut. Item dry, communia Chriftianorum convivia, fic vocata, quòd retinendæ mutua charitatis cauffa cffent inftituta. Iud. epift. vide Tertul. Item ἀγάπη, για φίλημα. Euftath. Aa, apud poëtas pro afan, amo. Mufcus, ajana usipova Jergy pawy. Item comiter & blandè atq; hilariter aliquem excipio,benevolentiæ figna alicuiexhibco, ampleétor feu amplexor. Οd. π. Ως 3 πατὴρ ὃν παῖδα φιλοφρονέων ααπτίζω. 9 Eurip. in Phan. ufurpavit pro procurare, ἐπιμελέας αξιῖν, νέκω τοι παιδὸς ἀγαπτίζων u, &c. cadaver condens feu procurans, exequias præbens. δαπάζομαι, idem cum αγαπάζω, Od.χ. Compofita. Auden, deamo, valde amo, chariffimum habeo. poëticum. Aupare, idem. Augu[alousy, voce media pro codem. Пezas, valdè amo. Υπεραπίω, idem quod αμφε επω. Herodian. 1. 1. υπερηγάπα 3 aroo Kopp utitur & Dem. ATAPIKON,, o, agaricum: radicis feu potiùs fungi arboris nomen apud medicos: de qua Diofc. initio libri 3. & Plin. l.ƒz.c.9. Eft & asaying, uidaw, lethalem vim habens: de Diofc. in præfatione libri 6. rurfum quo quo hæc tempora frequentia funt apud poëtas (quædam & apud oratores) præt.imperf. [agóμlo. fut àjár, aor. i. hgl.aor. med. [αστίμων. & part. α[ασίμβρο, α[αεις, α[ασάμμο, & poétice d. Significat igitur admiror, fufpicio. Variè conftruitur. Cum accuf. rei. II., Mora. Sic Ifoc. in Paneg. dairy The Sperlar. Et cum dat. rei. Xen. Pæd. 6. «[acters Tois Angis. Iungitur & perfona, cafib. vel genitivo: Xen. ά [αvoy To auto njimJuncts Qin aur évey. Vel dat. Xen. apud Suid. ra kvi asad & spuko pro, Ford, inquit. vel accuf. idque frequentiffimè.ll. d'ó gépwvúzással, érzivs. Sic Xen. Pæd.7. ci[addess The ywaîng. Interdum jungitur cafibus rei & perfonæ fimul. Xen. ή άπλῳ αὐτὸν τὸ πραότητα, vel η [άρι τω πραότητα αὐτό. Item veneror. Anth. epigr.1.1. σε χρυσωγείνης, εις θέμις, ή πλή pwr i'm [αoruly. Item indignor, fuccenfeo. Il.,-on & ἔφασκε Ποσηδείων ἀγάπες Ημίν. Er cum acc. Od. β, - ααατάρθμοι κοινο ple. ubi volunt quidam fubaudiri al. Item invideo. Il. 4, Γαοσάμθμοι πελνίκης. Et cum accuf. rei. Od. δ, ἀλλὰ τὰ μαζί του μέλλεν απάστες θεὸς αὐτός. Vide & Αγάομαι, Γυριά. μων 1 a A[UGMA, UT, TO, veneratio, vel quod veneramur. Suid. Hef. Euft. Asos,, so, admirabilis, admiratione fumma dignus. Xenoph. Hell. 2. chevo xeira & ardpòs aṛasóv. Apud Hom. ad ásasiv, vel chwannlngy, i. ftuporem afferens: vel imivov, invidiofum, Euftath. Asatos, Ázáma, Az©, quomodo huc pertineant, vide fuis locis. Aur, qui fibi ipfi admirationi eft: apud Suid. & Etym. Comp. rfa, demiror, vehementer & fupra modum miror. Suid. Aapopopia, a, bajulo veluti fap. Suid. Euft. Ade, idem cum fup. Aylapsia, cogo feu adigo ad minifterium yapar præftandum. ut Suidas quoque tradit alapos olim, ficut & fua ætate, fignificale τὸ εἰς φορτηγίαν καὶ τοιαύτίω κνὰ ὑπηρεσίαν άγε Interpres Matt. c. 5. annotat alap elle cogere ad currendum, vel ferendum aliquid: quoniam curforibus illis Perfarum, quos fpas vocabant, fas erat cujufvis equos vel naves, aut ipfos etiam homines rapere ad curfum, ut hodie apud Turcas. Idem Matth. cap. 27. fimpliciter accepit pro, cogo, adigo, compello. Vfurpant Latini quoque verbum angario,pro cogo adminifterium ajps, ad currendum adigo. της, Afapos,,, qui aliquid angariat & cogit ad curfum aut aliquod aliud fervitium obeundum. Hefych. Alapéu, n, dicitur officii illius præftatio, hoc eft; quum quis ad currendum vel bajulandum aliquid adigitur. Et coacta ac invita fervitus, & fervitium, quod aliquis viadaćtus obit. Legitur in Pand. Alapov,, To, dicitur ipfe curfus angarorum, pro quo Ionicè dicituraphor. Herodot. 1. 8. ArгEAA, λ, P. x, nuntio, nuntium affero. Dicitur ama Tid, hoctibi nuntio, Hom. & Thuc. Et apud Plut. in Parall. yzódy és Thu Hóa Thixhe. Participium dyfav nuntians, qui - nunciat. Ponitur interdum pro fex. Herod. A`λégw fit avλέγει δε καθ' υπερβιβασμὸν ἀγέλλω, mutato, iny, inquit Etymol. Euftathio autem fi videtur ab a deduci. & Ax, nuntior. Dicitur des autres, aut perfona, de qua nantius adfertur. Thuc. Xen. In voce media pro i polliceor. Soph. in Ajace, Top Teď jiμ. μ T ,, nuntium, res quæ nuntiatur. Herodot. 7. Dróppybe nỳ κρυπα ἀγέλματα. A,,, nuntius, nuntia. Xen.Pæd.2. femov, imıçelλας (ατα, έπεμψε. Εt II. ω, άγελο μήτηρ. Sic ἄγελοίρες, 11. β. Pro nuntio Dei, ox. Phil. de mundo. Et Naz. Item aqua fell día, nuntium, nuntius. Thucyd. 7. Angs, x, xv, angelicus, ad angelum pertinens. Greg. Naz. geringes duváμers. ¶ Aziz, faltatio quædam, quæ inter pocula exercebatur. Athen. 1. 14. Alexias, 8, 6, poët. idem quod fix. ,, nuntia. Callim. As is, dixit Areth. in Apoc. στο αγελική. Aia,, itidem poët. pro nuntia. Orph. in hymno Aurora, Ayγελίεια θεδ. Aia,, nuntium vel nuntius, i. res quæ nuntiatur., Thucyd. 3. ἦλθε μια από το Ερυθραίας αγγελία. Η Item mandatum à nuntio perlatum.Il.o,axil piperv. Et Luc.alexías gépe. Item rumor, fama. Thuc.1.6.vutas ajajoxley duvar). Pro relatione, fecundum quofdam, apud Herodot.l. 1. quartilergy afforile, exp. primas partes in confulendo oraculo & referendo. Compofita, ac primùm ex aina & verbalibus Avai, annuntio, renuntio, nuntio, expono, refero, narro. Cum Απαγέλλω, idem quod αναγέλλω. 11. . ἀπαγγείλαι 5 τάχιτα Χρὴ μῦ Τον Δαναοϊσι. Sic Χen. απαγέλαιε τιν ἐνδῶν βαβιλει. Ετ ἀπαγγέλλω ἐπὶ τὰ κοινά. Plut. απαγέλλω εἰς ὑμᾶς, Demofth. Dicitur & απα ginen æeikvo. Plut. Item renuntio, ut legati faciunt à legatione redeuntes. Plut. Pro denuntio, ut d'xusjénwoo dzûvæ, affertur ex Libanio, pro, denuntio tibi litem. Item pronuntio, enuntio, i. cœptum mentis eloquor. Dem. dès àα, devianducu6 To devor Wyshonis axes. Item memoriter recito, Bud. ex Synef. Analizoug, pro fixo, Plat. Xen. Plut. Et voce media pro draw, Plat. Pol. 1.2. Anaya,, enuntiatio,pronuntiatio. Videtur fumi ab Herm. pro splein. Significat etiam recitationem quæ fit memoriter, Syn. Anayzenne, up, o, nuntius, index. in Anth. Epigr. Απαγγελτικός, τὸ ἀπαγγελτικὸν Angs, enuntiativus. Affertur ex Seneca, & to dayzenlingv pro enuntiatione. Aaya, nuntio circunquaque, vel per diverfa loca, divulgo. Plut. in Cam. ή φήμη Αγγέλα (ατω πρᾶξιν εἰς τὰς πόλης. A' Bud. exp. etiam, denuntio, effero, prodo. Item pro edico vel indico, ut επαγγέλλω. Herodian. lib. I. & 5 εξόδος Δαγγελθέσης. Ady, internuntius, Bud. Elayé, renuntio, refero. Xen. Pæd. 8. Huygensle weg's qué. Item defero, poftulo,accufo,in jus voco. Ifocr. ei dyes, Eirἤγγελλον εις τίω βαλω λέγοντες, ὡς ὁ πατήρ με, &c. Εt ὁ εισαγγέλας pro delatore, apud Ifæum. Dicitur & sayyim h weic, Plut. Eloxygény, renuntior, referor. Dem. Item deferor, accufor. Demoft. Plut. Elaysia, delatio; accufatio. De quibus autem criminibus peculiariter diceretur Elonyxia, vide Harpocr. & Pollucem. Απισαγγελίας φούγων δίκτω citatur ex Plut. in Moral. pro, criminis læfæ majeftatis reus. Eloxygenous, éws, o, qui nuntiat adventum alicujus. Peculiariter de co qui apud regem aut principem hoc munere fungitur nuntiandi ci alicujus adventum, & illum ad eum admittendi. Bud. admif fionalem vocat. v6, Houyyen!☺, apud Herodot, & Luc. Item delator. proprie 6 7 δημοσίων καὶ μεγάλων μίωυτής, inquit Suid. Εἰσταγγελτικός, ad εισαγγελίαν pertinens. Poll. Ey, renuntio, certiorem facio. Propriè eft nuntiare iis qui foris funt, ea, quæ intus funt. Plat. ἵν ̓ ἐξαγγέλλοιεν τῷ βαβιλες τὰ δεν τα ποίμνια. In malam partem interdum, ἐξαγγέλλειν τι Στέρ pa, efferre arcana feu fecreta, vel prodere, evulgare. Dem. Phil. 1. Sic Plut. in Themist. ikayzimevés tès momés. Item nuntio, feu nuntium perfero, feu jufla perago. apud Xen. Pæd. 7. Item enuntio, indico. idem quod ipuluda & àrayzio. Hermog. Decomp.postarzima, ante indico, ante certiorem facio. Arrian. Eye, ε, ¿'', de quo nuntius allatus eft, derectus, patefa、 per nuntium. Thuc. &us Ekayaks, nuntiativus. Apud Ariftot. in Probl. agakngs zŷ Alvola, qui ad intelligentiam referri poteft. E',,, propriè qui vel que nuntiat, iis, qui foris funt, ea, quæ intus fiunt, Helych. & Amm. Sumitur & generalius. Thuc.8. αὐτὸς προφτάρας της τρατεύματι ἐξάγγελΘ- γίγνε). Γ Item index, qui in fabulis eft nuntius aliquid de fcena afferens: ut in Trachiniis nuntius Deianiræ. E'gayxia, n, nuntiatio, vel nuntium. Item evulgatio. Item enuntiatio, ipulés, Hermog. τε Item Ε'παγγέλω, denuntio, indico: ut ἐπαγγέλω πόλεμον vel πολεμῶν, Polyb. Sic Thuc. spakár le inayzímar is rès Evμpáxs. denuntio & condico, hoc eft, conftituo. Plut. in Demetr. izl ἢ εἰς Λάρχοταν ἦταν, αὖθις ἀλλήλοις ἐπήγγελλον ἐπάσης. Item denuntio & edico. Cum infin. Demoft. weg's Manapr. izaɣZEXKÉTW Odyμapy Tois aveconxe C1vávarpesv xj dále. Item edico, pronuntio, i. promitto in publicum. Herodian. Te s voμàs iжny22, i. congiaria pronuntiavit. Item indico, profiteor, vel fignifico me velle. Xen. Pad. 8. πολλάκις δεόμθμοι οὐκ ἐπιιγγέλειν οἱ φίλοι τοῖς ἑταίροις, i. firepe amici non fignificant in rebus necellariis quid fibi opus fit. Item defero, nomen alicujus defero.ut, inayγέλλειν πρὸς τὰς θεσμοθέτας. E', denuntior, indicor, condicor. ut demo inyo, Επαγγέλλομαι, δειπνον ἐπηγγελιθίου, cana condiéta. Bud. Item promittor, diyorμfix, ETE THE dana, neque promilla, neque mine, Greg. Item deponens fig. pofco, vel fignifico me velle, fignifico quid mihi opus fit, quod vim habet verecundæ petitionis. Dem. pro cor. d'àvauτὸς ἐπαγγείλαι το ἡδέως, ῥᾷςα μθρ ἐπι Φιλίππω δέναι. Itidem dep.polliccor. Polyb.5. ἐπηγγείλατο 3 Πτολεμαῖο αὐτοῖς δεγυρίε τάλαντα τριαngora. Et Xen.inayode, polliceor me docturum. Item profiteor, ut l'ayi. Xen. Apomn. 1. 1. Item inayTÓT, vendito me, glorior. Xen. Oecon. Engs, ad promiffionem pertinens. Eye, o, pollicitatio, promiffio. Ifocr. Item profeffio. Plat Exxas, per promiffionem. B. Επαγγελτικῶς, τα Emaxía, denuntiatio. Item promiffio. Plut. Et fæpe in nove Andy, fua fponte aliquid faciens. Ifocrat. ad Demofth. τεπάγγελ@ ἐν τοῖς καιροῖς τοῖς φίλοις βοηθῇς, ultro fubvenias, non expectes dum rogeris. Καλεπα γέλλομαι, polliceor,vel etiam cffuse promitto. Dem. & Plut. g. Item defero, accufo. Herod.do delas ng Thyezov. Kagiou, patefactus per nuntium. Item indicor. Item accufor. Kabyzen, patefactus per nuntium. Thuc. Kalynos, annuntiator, denuntiator. Act. Ap. c. 12. Exponitur & obnuntiator, à Bud. Kayze, obnuntiator. Plut. Decomp. Ara,non iudictus. ut ångbyzóraμ. Plut. idem quod ανεπάγγελ E'xxx, pro byzima, Plut. in Rom. curlygsidas izvas, qui ludos indixit. gorabyzima, prænuntio, antè denuntio. Act. c.3. & 2. Cor.9. Meyou, promitto. Mi, internuntius, feu nuntius. Il. ., Iris dicitur μlyγελα ἀγανάτοι (ι. Haggygia, denuatio, condico, ut conftituentes folent. Plat. in Fhad. παρηγγείλαμον ἐν ἀλλήλοις ἔχειν ὡς προϊοίταζα εἰς τὸ ἐσωθὸς καὶ angusu. Пegyzi in o desov, apud Luc. condico cœnam.invito ad coenam. Item in Pand. Græcis, mulier prægnans poft divortium diciturgyzés favdes, quum marito denuntiat fe prægnantem effe ex eo: & maritus akyzixer, quum ex fe prægnantem effe negat. Пaggyimes ess dix, diem dicere in judiciis publicis; denuntiare judicium. Item jubeo, impero,denuntio hoc effe faciendum. Xen. Pæd. 6. Tois saulei 40gav. Et payées denuntiare dicitur, quum milites per manus dant præceptum imperatoris. yes, edicere fuis ut arma capiant. Xen. Et pro interdico, Actor. c. 5. Item denuntio, i. accerfo amicos. Lyf. pro Eratofth. e, voy to je, is απροήδειν οὐκ ἂν δοκῶ ὑμῖν τοῖς ἐπιτηδείοις μεθ' ἡμέραν του αγγελοι, εν' ὡς ur parisal Maròs done. Hinc factum (inquit Bud.) ut 2x petere fignificet, i. ambire magiftratum, drži. De- Пag,, præceptum, Xenoph. Eft etiam interdictum veti- Пapahia, idem. Arift. Eth. 2. Item ambitus, prehenfatio, petitio Пgodyshμa & weάCs, prænuntiatio. A T 10 gelii, ideoque nulli écclefiæ erant addicti: ut ad Eph. 4. Poftea verò ædificatis jam ecclefiis, quum & Apoftolorum & Euangeliftarum munus defiiffet, tranflatum eft nomen ad quatuor illos hiftoriæ Chrifti fcriptores, ac peculiariter Joanni tributum pro cognomine, ut ab altero Joanne diftingueretur. sayin's, qui promulgat vel denuntiat folennitates quæ navz o, angelis par & æqualis aut fimilis, Luc. 20. cap. Kandya, Soph. dicit rùnaxlànarstriarbova. Yodayfea, nuntius mendax, falfa nuntians. od izv te Arro,,, vas quodlibet: velut dolium, mulétra, urna, Пgod, prænuntius vel prænuntia: wegánstros vaj weźdpouge vó- Kalev, in vas defundere vel condere. Diofc. owy. Plutarch. Пge, nuntio, ut aina. Igoraimer iar, deferre fe ipfum, apud Lac. Пgoods, emiflarius. B. Kavafia, & Ionicè xw«zsén, ǹ, vaforum vacuitas, & inanitas, & peculiariter vaforum corporis : pro, inedia, fames, Hippoc. Poll. 1.6.c.6.fcribit Plat. comicum dixiffe & zevasjíur. Kevealings, ut neversing, apud Hippoc. idem quod xvsayzeła. Пgofie, nuntium, pro, día, apud Polyb. exp. & aeongwyn, Kevεaysixas, eorum more quibus vafa funt vacua. in Coac. progn. ab Helych. Σταγγέλλω, fimul nuntio. Zafi, qui unà mittitur nuntius. Yaya, q.d. clàm nuntio. Mufæus, Norwayγελέα (α Λεάνδρῳ. Ty, patefactus, detectus, manifeftus, apud Suid. Alia compofita ex afix & afería fine prapofitione. Avre, qui fibi nuntius eft; qui fine aliorum opera fua ipfe nun- Eva, lætus & fauftus nuntius. qui faufta nuntiat. Eurip. & Kaya, habere vafa vacua & inania. Hippocr. A'Gal. exponi- Meri, in aliud vas fundo. Latini elutriare dicunt, decapula- Asp, placentæ fpecies. Hefych. ArEIP, F. sp, P. era, & Attic. yngre, (ab azw, ut vulc Euft. & Etym.) congrego, colligo. Hom. Il. y, novim wous ἑτάρες ἐρίηρας ἀγείρας. Thucyd.ξυμμάχοις τε ἀγείροντες. Sed frequentius ozwagsipa in profa dicitur. Item pro, mendicando colligo. velmendicorum more colligo, corrogo, circulatorum more peto. Cum accuf.rei. Od.g,sugræn μvnspas àgsipos. Euft. πύρνα μνηςήρας ἀγείροι. annotat hinc elle αγοράζειν, & αγύρτης, & αγυρμός. Et cum dativo perlone. Luc. ὡς ἀγείροιεν τῇ μητρὶ στῷ αὐτοῖς. Sic & Plut. ἀγείρειν is Jos Item vagor victoria aut rei talis caufa, ut refert Euft. ex Elio Dionyf. a Apogy, congregor, colligor. Hom. ¶ Ageípsa Juμgr is Qgíva, dicit Evagéniov, &, To, fauftum felixque nuntium. lætum nuntium. App. idem, ut Lat. recolligere fe, vires, animum. Il.. de nece Ciceronis, T Alavic d'aérov Algéperlas. Veteres plu- Agus, &, i, & ACs, n, collectio, congregatio. Poll. ò, rali numero fæpiùs ufurparunt. indossava Apa, poët. pro zípa, congrego, cogo. ἐπ' σαελίοις ἐςεφανωμένο κήρυξ, Ariftides.aysia jess, Luc. gratia quæ habetur pro lato, congregor. Il. a, is Auxida vões A'zouar Hyepéqar Αὐλίδα νῆες Αχαιῶν Ηγερέθοντα nuntio. Peculiariter autem fiovoxla, dicitur à Η γερέομαι, μαι, item poét. pro ἀγείρομαι. 11. *, ένα γάρ σφιν ἐπέ y, Chriftianis annuntiatio infignis illius beneficii à Chrifto in huΦραδον ή γερές πζο manum genus collati, quum fua ipfe morte illud à morte æter-Aye, part.per fyncopen pro pó, congregatus, qui conna liberavit. Interdum per Metonymiam pro hiftoria ipfa de gregatur. Οd. θ, - ἐμπλέων βροτῶν ἀγοραί τε καὶ έδρας Αγρομβρίων Chrifto accipitur, cujufmodi Euangelia quatuor numeramus. Ayoe, Awess, quomodo huc pertineant, vide fuis locis. Interdum etiam ipfam doctrinæ Euangelii promulgationem declarat. ut I ad Corinth. 9. en Fafenis . Et ad Cor. 10. Sic Compofita, ac primùm exazepa cum prapofit. cjufdem epiftolæ 8. Item præmium quod datur lætum afferen- Aagelpa, colligo, congrego. tinantium. Οd.ξ. v.152. εὐαγγέλιον δέ μοι έξω. Ετ, ο γέρον, ἔτ ̓ ἄρ izar l'affinion Tods Tow. Plut. opufc. Utrum Athen. &c. 3/9 on ἐκ φιδικές κρέας ἀπέπλων. 1 Item &αγγέλια plur. num. facrificium ob latum nuntium. Ifocr. in Areop. ἐπὶ τοσαύτης πράξειν ούαγέλια με δις ήδη τεθάκα μιρ. Χen. Ελλ. ι. ἔγνε τα δύα γέλια. Evans, cuangelicus, ad Euangelium pertinens. Evayfini & daysen, lætum nuntium affero, læta nuntio. Vox media ufitatior eft apud veteres fcriptores, quam activa. Ariftoph. in Equit. ο λόγος ἀγαθὸς φέρων, ευαγελίσας από τον Bro. Aliquando fimpliciter exp. nuntio. In qua fignif. adjun&tum habet accuf Antiph. &ςας τῇ πατρίδι μεγάλας δτυχίας Safex Cop. Item afi, victoriam nuntio. Bud.ex Luc. In facris literis fignificat annuntiare Christi doctrinam, quæ afi dicitur grižox. Interdum abfolutè, ut 1 Cor.9. Interdum cum accuf.vel perfonæ, ut Actor.8. vel rei,ut Actor.10. Gal.1. & Actor.5. Interdum cum dat. ut ad Rom.1. Ponitur etiam paffivè, ut 1 Pet. 1. & ad Heb. 4. Ebay,,, Euangelifta. Sic vocantur in novo Teftamento, qui erant fecundi ab Apoftolis, quofque illi tanquam affeclas & collegas habebant in fungendo fuo munere promulgandi Euan · Εἰσαγείρω, vel ἐσαγείρω, pro αγείρω, colligo, congrego. Alia compofita formata tanquam ab ürgoμor, fyncopen Abπyes, 8, ix, quem quis pro fuo arbitrio eligit & capit. ia Avaggia, in vitam revoco, exufcito, inftauro. Epigr. lib.3. De dice |