-४ dicebantur viritres ætate florentes, qui ab Ephoris cligebantur, ut tradit Xenoph. Παλινάγριο, ὁ μετα μέλη ἀνάπαλιν ἀγρόμθρα. Пanével, Euft. exp. ò en ulpias àvánadwaggóμ. Dicitur maye, quod revocatur, retractatur; quod revocari, retraetari poteft. Ι. α, ε γδ ἐμὸν παλινάγρετον, ἐδ ̓ ἀπατηλὸν, &c. Πάναγξιν, 8, το, retis genus: quafi τὸ πάνυ ἀγεῖρον, vel πάντοθεν ἀγρόo, quòd undique contrahatur ad comprehendendam prædain. vide & in comp. ab Ayes. Zwaygo, pro owadów, vel owaygis, congregatus. Συναγρίμια, Adpayesa, quomodo huc pertineat; vide in comp. ab Ave. Aliud genus compofitorum ab ipio ugu formatorum. Θυμηγερέω, idem quod θυμὸν ἀγείρω. Od.n, Εκ δ' ἔπεσον θυμηγερέων. Ομηγορίες, congregati fimul. II. «, Οἱ δ ̓ ἐπεὶ ἂν ἤγερθεν, ὁμηγερέες μ' infoors. ४ Nepeλngepétus, &, ò̟, nubes cogens. Jovis epith. apud Hom. i vepéλas asipar. vide & in comp. ab E'eipa. repozngepens, qui fulgur fufcitat. Itidem Jovis epith. Hefych. Пgongops, quomodo huc pertineat, vide fuo loco. A'TE'AH, , armentum, grex. Propriè boum, apud Hom.qui paffim dicit so gan. ut Il.a. &c. & Od.. Utitur & fine hoc genit. Odyf. ξ, Δώδεκ' εν ἠπείρῳ ἀγέλει, τόσα πώεα οἰῶν. Apud eundem dicitur ctiam de equis. Il. r, l'as d'éss girls traous Jegories żywo. Dixit etiam aúxavy Bianor in Epigr. Dicitur & de avibus. Sic Soph. in Ajace, vagina. Et Ariftot. de perdicibus loquens, girl, gregatim. Dicitur & de homini bus, ut Lat. grex. Sic Pind. Agar,, idem. Suidas accipit pro templo, in Pfal. David. Kafa, confecro. Suid. Πανάγια, omnino fapius vel purus. Te, ter fanctus, fanctiflimus. Damasc. modifós. ATKA, aj, ulnæ, inufitatus nominativus, fecundum quofdam, à quo eft accuffs apud Poëtas; ut as iλev, Od. n. in ulnas fumere,ulnis complecti. Etas, Iliad. . habere in ulnis, amplecti. Alii tamen as adverbium efle putârunt, ejufdem formæ cum avepange's & ings. Bud. interpr. inter ulnas, vel amplexando. Etym. ex fav deducit. Ara, vel potius afo, voce media, in ulnas fumo, ulnis amplector, ulnis attollo. Il. g, oi d'úog vengòv dítòx Jovòs áírá Zor Υψ. μάλα μεγάλως. Afgan,, ulna. Ex af factum interjecta fyllaba aλ, tradit Euft. Luc. in dial. Nept. & Nereid. To you in argans. Ufitatius eft plurali numero af, ficut & Lat. ulnæ. Idem Luc. dicit, ἐπ' ἀγκάλαις περιφέρειν τον εόν. Sic Xenoph. Pad. 7. & τοῖς ἀγκάλαις περιφέρομθμ αὐτὸς ἀγαπῶντες. Dicuntur etiam λιμθρων σκάλα, δια nus portuum. Axes, q. d. ulnatim, vel ulnari quadam complexatione,ample xabundè. Euft. A, ulnis amplector, in ulnis gefto. A'fáng, tò, quod vagina. Et Athen. agian legis, id,, idem apud poetas quod aan. itidemque ufitatior ulnis amplexamur; vel quod in ulnis geftamus. apud Luc. nía. Etym. deducit ab aga, i. duco. Aia, ex armento, ègrege. Apoll. Rhod. Aandov, gregatim. II. . Et metaph.pro turmatim,acervatim. Phil. Αγγελήτης, 8, o, armentalis, qui eft ex grege, ut βᾶς ἀγελήτης. Aha,,, idem. ut ses ageλaia, Od.λ. Et agera ea, quæ Cic. congregata & congregabilia vocat; quidam gregalia,alii focialia. interpr. apud Arift. Pol. 1. ubi his opponuntur arogging. Item trivialis, vilis; ut αγελαῖοι ιχθύες, αγελαίοι λίθοι, αγελαίας χάδες, Hefych. Suid. Euft. Et dog, Athen. Dicitur & de hominibus, ut Lat. gregarius, ut dhaos opisa, Ifocr. de Panath. A gerasàv, v,, locus armenti, locus in quo pafcitur armentum, vel in quo ftabulatur. Suid. Agenis, congregatilis. Athen.l. 7. A'zeralo, f.ow, congrego. eft pl.num. aides, ficut & day. Item manipulus, Plutarcho interprete: fafciculus quem cargas geftare poffis. Plut. in Romulo. vide Hefych. Poll. & Euft. A, idem quod is, fafciculus. Hom. Compofita ex axan & derivatis. Evari, Bud. interpr. amplexabundè gefto, amplexor, accipio in ulnas, ulnís complector. Greg. Ev,,, quem facilè complecti poffumus. Item portatu facilis. Æfchyl. Ælian. Пaggio, idem quod alio. Dicuntur bajuli & calones, quum de onere fuo aliquid fubducunt. Poll. Пaggio, To, res quam amplexamur. Apud Sophocl. in Antig. γεωὴ κακὴ dicitur ψυχρόν το ραΓκάλισμα. Ahoy, congregor, aggregor. Ariftot. ázeráçov¶1⁄2 aj þáílay », idem effe videtur Polluci, quod fígy five by Thuggvis, &c. Compofita. Ατιμαγέλας, 8, 8, Hefych. exp. ο ατιμάζων ὲ τῇ ἀγέλη μὴσιων ποταξία , i. qui fpernit gregem & ab armento fe abgregat. in epigr. Anuaré, a, gregem fperno,armentum faftidio, feorfum pafcoi à grege. Quidam vertunt, abarmentor, abgregor.Arift.hift.an.l.9. €31. Σπίλων καὶ οἱ ταῦροι, ὅταν ἀτιμαγελήσαντες αποπλανηθώσιν, από θηρίων. Zazenda, idem quod aginda. Exp. & confocio. Zato, itidem pro ano, exp. gregatim vivo, apud Aphr. de anima 1.2. Bud. Zwagcharpgs, aggregatio; armenti five gregis in eundem locum congregatio. Item confociatio, in Geop. Zwagenasings, congregabilis ; ut oaziλasing (wa, quæ & dziλäña. ATE PN XO 2, 3, o, fuperbus, infolens, aut valde honoratus. Apud Hom.pa dicuntur Tees, lly. Et Pochos, 11.6. Apud Plut. in Artox. ἐδὲ πιπινον, ἐδὲ ἡσυχαῖον, ἀλλὰ τραγὺ καὶ ἀγέρωχον εἶχε Euftath. apazes exponitepapers, & fcribit ita dici quafi a gav gigas ende, ut agredoxin agspax contractum fuerit. Quidam hominem incompofitis moribus & oftentatorem fic appellare folent, ut fit tranflatio ab co quod elatum eft & leve; ut fit azépx-quafi de g ürper,i.quem facilè vehat currus. Idem Euft. ait Periclymenum ab Homero dici dépage, quafi dor padias z góμluoressò av Baar, quod videlicet in quodlibet animal & quamvis arborem fe transformare poflet. Hefych.verò tradit Rhodios dictos elle apps,quod quum infulares effent, extrinfecus ex continente dipoles ox (i.congregantes cibaria) vitam tolerabant. Sunt qui putent in profa vertendum, ferox. Apud Etymol.cft, Toyz, autogovepsgev. Apaws, fuperbe, ferociter. Pol.2. agepazes y Xian Zwepnpávas. Apa,, fuperbia, ferocia, Philoftr. Item pro ftrenuitate, apud eundem. Bud. TO то ATLOΣ, 8, 8, sanctus, item purus, venerandus, pius. Plut.in Probl. τῇ ἢ τιμῇ ποιειν αὐτὸν ἱερὸν καὶ ἅγιον εὶ ἄσυλον. Γ Α'γιον, τὸ (fubftantive) ut again, fancta fanctorum ; locus templi fanctiffimus, apud feptuaginta interpr. Pro quo apud Paulum dicitur fimpliciter a. Etym. dicit ab ä fieri,deinden. Alii formare malunt ab fignificante rem facram. Sunt & qui deducant abe privat. particula &, quafi à terrenis rebus fegregatus. Agius, fancte. Acorns,,, fanctitas, fanctimonia. Pro quo & ayon, vel potius egen dicitur apud D. Paulum. Aów, , fanétifico, fanétum reddo. 47 Aw, ow, fanctifico, confecro, item veneror. Analog, fanctificor, confecror. Aopos,,, fanctificatio, purificatio. Greg. спанальзоном. is Yargas, puer qui in ulnis geftatur, apud Suid. ΑΓΚΙΣΤΡΟ N, s, τo, hamus. Οd. δ. ιχθυάασκον Γιαμπ τοις ακί τροισι, pifcabantur uncis hamis. Et Luc. in Tim, ἡ πενία ἢ ἔμπαλιν, ἐξώδης τε καὶ εὐλαβὴς, καὶ μυρία τὰ ἄ[κισμα ἐκπεφυκότα ἐξ ἁπαναστ μάλα έχει (α, ως πλησιάσαντας συγὺς ἔχεος, καὶ μὴ ἔχειν ῥᾳδίως απολυθίώαι. i. hamos permultos ex omni corporis parte exertos habet, &c. Capitur & pro quovis unco fecundum quofdam. Etym. ab derivat. Forfan quia hamo educunturpifces. Aspów,, f. dow, hamo capio. Hp, hamo captus. Synef. Afrisp, pro axispov, apud Bafil. Bud. Et permetaph. quiita detinetur ut clabi feu effugere non poffit, velut hamo captus pifcis. Apud Plut. kis xides & disav, hamata cufpides fagittarum, pro, hami formam habentes. Axisparos,,, hamatus, hami formam habens. A'[xispw, hamo pifcor. Item cum accuf. pro dispów, adhamo: interprete Budæo. Per metaph. eft Hefychio poder, venari & δελεάζειν, inefcare, quia δίλια, hamo prafigi folet. Afxspesa, n, pifcatio quæ fit hamo, hamatilis pifcatus, apud Plat. de leg.. Axispos, hamiota. A'sxspókxù (sub. xn) ars pifcandi, ars ha matilis. Poll. Пová[ispor, &, T, (comp.) exp. frequentia hamorum. Ariftot. de animal. lib. 4. A'TKOINH,, ulna. Et frequentius agiva in plur. idem quod Γκάλα, ulna. Poëticum eft. Οd. λ. Γέινατ ̓ ἐν ἀγκοίνη(ι Διὸς μεγά λοιο μιγάζα. Εt Jul. in Epigr. Εν χθονὸς ἀκρίνεις ώλες μητερίας. Fit ex axa quafi fx, mutato win o, inquit Euft. Agniga, ulnis amplector; idem quod axiongy. ATKOZ, E, Toò, vallis, convallis. Iliad. v. is ava poyμgies Báté άκεα θεασιδιὲς πῦρ Ούρεος αζαλέσιο. Εt Od. vocantur άκεα ποιήεν τα. Xen. αναβ. 4. dicit & τοῖς ακεσί τε καὶ μυχοῖς θ' ὀρέων. Plato in Cratylo dicit äfen effe διασορα καὶ τραχέα και λάσια. $ Item editus locus montis, ut inquit Suid. Dicianne, (quod pro vaxt per fyncopen a poëtis ufurpatur) tradit Euftat. Etym. verò an συγκεκλειας και σιωάγες τα ξύλα. A'xiev, &, To, vallis parva, vallicula. Ariftot. Compofita. Baulers, e, i, profundas valles habens, ut in Anth. Epigr. Bavafxes dicuntur Alpes. ATKYAH, s,, jaculi genus. Suid. Hefych. Euft. Siculus videtur | Αγκύλιον, 8, τὸ, hamus catenæ, ἀκύλια, οἱ κρίκοι ἢ ἁλύσεων. Ο Αγκύλια, ancilia, genus quoddam fcutorum feu peltarum, ut Plut. vult in Numa. Ayxuntov, vitium quoddam in lingua, quod & άynúλŋ dicitur, & ἀγκυλόγλωσσον. Αγκυλέομαι, ὅμοι, f. ήσομαι, p. και, unde έρως κεραυνὸν ἠγκυλημΘ, apud Athenæum. yvan, Budæo interprete, manu tenens quafi jam vibraturus, ut nyxvané ®. Avoy,, unde H'yeva, quimorbo laborat ayxan & Αγκυλίζομαι, jaculor, ἀγκύλω vibro. ArkaŃ,,, cubitus five cubitum. Tradunt propriè effe locumcurvaturæ,feu flexus brachii, Fayx (i. àvané) Tép si Tostor,i.quòd fuperjaceat unum os alteri; fed pro toto cubito accipi. Gal.in lib. eigas prep. 2. refert Hippocratem dicere xax effe quoinnitimur. Sic Hom. Od. §. xvxQul χέθεν. Et Athen. lib.4. ἐκνειν, τὸν ἀγκῶνα ἐπὶ τὶ προσκεφάλαια ἐρέιδεν. Significat etiam, ut volunt quidam, curvaturam manus. Sic ac cipi putant quidam, Il. λ. Νύξε δέ μιν καὶ χεῖρα μέσίω, ἀγκῶν @ ένερθεν. Ponitur & pro quocunque flexu membrorum, ut leg weerτεθέντα τῇ πλευρά, το α τ αγκώνα με. In equis genuum fexure fic appellantur in Hippiatria, ἄρσεν φλεβοτομων cκ 7' ἀγκώνων καὶ Beggiovar. ¶ A'yxavas, Vitruvius appellat conflexum qui rectum angulum defcribit. Transfertur & ad alia. Unde Plin. Lat.cubitum appellat, 1. 3. & 1. 2. Tribuitur etiam parietibus, muris, promontoriis, flumini. Sic Il.a. dyxwv Bũ πíze. Et Herod. in Euterpe, Néas zara, Nili flexum feu brachium appellat. Transfertur & ad littorum finus, ut apud Soph. in Ajace maftig. Oi d ἑαπέμες ἀγκῶνας, οἱ δ ̓ ἀνθηλίες Ζητεῖτ' ἰόντες. Schol. τις ἄκρας τῶν ὁρῶν exponit. Item dyzav, rupium five petrarum finus,apud Apoll. Argon. 2. Irem flexus fcorpionum ac catapultarum. Item dyxvss, cornua cithara, Hefych. Item in foribus pars quæ alio nomine destes appellatur. A'yxarion, 8, 6, (dim.) parvus cubitus. Metaphoricè, Exod. 26. Ayxwviou, finuo me, vel finuòr, per finus quofdam quafi flexus A'mayxaricopa, cubitos intendo. Hefych. Tarayna, qui eft brevibus lacertis, five dav, id eft, à felibus; five aliunde duéto nomine, inquit Gal. Vide Poll. Alaynanopy, cubito innitor; fedeo in cubitum reclinatus vel re cumbens. apud Suid. Διαγκωνισμός, reclinatio in cubitum. A'ynvaidw&v pro ¿ynúal év apud Hippocratem, id eft, anfulatum, E'vaynwri¿w, cubito incumbo, inclino. five anfulam vel annulum habens. Compofita. Διαγκυλίω & Διαγκυλίζω, & Διαγκυλίω, idem fignificant. Dicitur dinyeria, tefte Hefychio, digitos amento jaculi inferuifle & generalius etiam, paratum effe, nimirum more jaculatorum qui immiflis in amentum hafta digitis, jaculari parati funt. Reperiuntur apud Xen. Herod. &c. Evaynuogy, idem quod avio, & quidem frequentius. Plut. ΑΓΚΥΛΟΣ, 8, δ, aduncus, curvus: ut αγκύλα τόξα.ΙΙ.ζ. Item A'yxuλóes,,, in fœm.gen. ayxvλósora, in neutro ayxvrier, poë- A'yxvλów, w, curvo, incurvo, tortuofum reddo. Ayudas, incurvatio, recurvatio. Item peculiariter, morbus qui- رو E'žynavi, manus lateribus infero, ut cubiti emineant. Aristoph. in Concionant. mayana,, cubitalia, quæ cubitis fupponuntur. apud Gal.com. in 2 weidyμar. A'TAA O'Z,,, fplendidus, clarus, fulgens, illuftris. Arat. A avé Denov TEX αy adv. Cic.interp. fulgentem fine nubibus atris. Sic Ayala,, fplendor,nitor. Hom. Hefiod. Item pulchritudo, Item A ATKYPA, as, n, ancora. Hinc yxvpav perv, ancoram folvere, vel potius eximere, evellere, tollere; quod fit quum in altum navis Ayy, fplendeo vel fplendefco, niteo, fplendidus reddor. agitur è littore. Plut.in Pompeio, ἄγκυραν αίρειν κελεύσας, ἀνεβόησε, τελειν ανάγκη, ζῆν σοκ ἀνάγκη. η Metaph. ufurpatur pro præfiapud Dionyf. Arcop. pro irradior. Item illuftror, illuftris reddio,feu fubfidio,ut apud Eurip. Hecuba filium fuum vocat ❝yxvdor, ornor, decoror. Pind. Ode Olymp. 17yi25 μsons co par cixar, præfidium & quafi columen fuæ familiæ. Vide etiam Ayhair, ornamentum, honeftamentum. Æfchyl. dúry. Exponitur &, gaudeo. Erafm. in prov.itegi yupauza, i. facram anchoram folve-Ass, optabilis, pretiofus. Hefych. Aygun, pro dyads, fplendidus, prodyλads, tamen quidam legunt, αγλαυρός. non رو re. Luc. μix pgious c'hem yung inox, i. una mihi fortaffe μία ίσως εκέινη άγκυρᾳ άβροχο, illa ancora adhuc. madefacta eft, i. nondum omnia expertus fum, nondum omnia confumpfi defenfionis fubfidia. Item un⚫cus. Theophraftus de amputatione loquens, e, layκύραις τισὶ κελεύοντες ἀφαιρῶν. Item membrum genitale, apud Epicharmum. Grammatici deducunt Fàyxúas ngi piw, à curvitate & Aluo. Ayxuplu, ã, f. wow, ancora five ancoris firmo, aut fundo. Permetaph. ùyxvpws λdy dicta eft oratio Epiphanii, quæ ancoræ vicem præbet ad fidem Chriftianam adverfus ejus hoftes firmandam & fulciendam. Ayxve, firm, fupplanto: verbum eft palæftricum, ut inquit Ariftoph. fchol. in Equit. Aye, To, fupplantatio. Suid. Axie,,, diminut. ancora paiva, Luc. àyяveser àvarásarlas. vene ་ ་ agoples y vnvoiva xuv.Sic apudXen.dyog hús). ApudÆfchin. ayogany, concionem advocare. Item concio, id eft, oratio quæ apud concionem populi habetur. ut Od. d. TE TOYWYEDÉSdas, year. Item pro ipia facultate concionandi, quæ & avo ρητὺς vocatur. Il. β. αγορῇ νικᾶς γέρον τας Α'χαιών. Et Il. σ. αγορῇ δέ τ' αμεινονές εισιας ἄλλοι. Item locus in quo res venales exponuntur; forum rerum venalium. Dem. Philip. 3. it ages caniTEα) TOWTU. Plutarch. in Pericle. it ages are. Et cuin genit. Ariftot. 7. Polit. daviwy, forum rerum venalium. Sic Thuc. lib. 7. ayong' & wwxxμwv. Item annona, commeatus, quæ ad victum neceffaria in foro vænire folent. Ariftot. Oecon. own yogαour TOY τε στον πάντα, καὶ τὸ ἔλαιον, καὶ οἶνον, καὶ ἢ ἀλλίω ἀγορών. Χει. αγορά say, annona vilis. Item emptio. Poll. 3 ra's cu autu pazas, ayrius. Ariftoph. in Acharn. (fcilicet oopóδων) τις δρωμαίοι μύες Πάσσακι τὰς ἄγλιθες ἐξορύσσειν, quorum alliorum capita veluti agreftes mures paxillo effoditis. Corinthus fcribit hanc vocem effe Doricam. Evayus, bonas feu pulchras habens fpicas feu nucleos : de capite allii. Nic. in Alexiph. Ευαγλις κώδεια νέα σκορόδοιο ποθεῖσαι. ATNO,,, caftus, purus, pudicus: ut ay yun, apud Plut. Et duas dvor, corpus caftum, feu impollutum, apud Naumach. Etcum genit. ut ἁγνὴ τῶν ἀφροδισίων, pura à rebus reis, Plut. Sicavos gauw, purus à nuptiis, Plat. de leg. Item purus,nullo fcelere contaminatus.Soph.in Antigon. μess go avoi τἐπὶ τωδε τω κόρίω. Et cum genit. ut άγνός φόνω, czde non contaminatus, purus à cæde, Plat. de leg. Sic avès Aune, apud Eur. purus à Cerere, panis expers. Item qui nullo quovis moDerivata ab avoce, id eft, forum judiciale. do pollutus eft. Plut. cxp. p. negat, ass fuille cos, quorum Ayopa,,, forenfis, ad forum judiciarium pertinens. Herofunus curatum fuiffet, & quibus ftructum fepulchrum tanquam dian.7.x mayopais Alapoegs. Et Plut. in Fab. ayopał zdess, mortuis. Apud Etym. fcribitur avès, & dicitur effe ab - forenfis gratia. Item forenfium rerum peritus; vel forenfiZw, facto inde ajavòs, à quo per fyncop. agròs, ut à mig, fit maydvós. bus rebus aptus. Plut. in Pericle, ayopasÿj morikings. ¶ Vide Leg.& paulò antè avès ab aga deductu, ut fit άggs, ajavòs & ázvós. & alias fignif. in derivatis ab ayo, i. forum rerum venalium. Agons, é, on, pro dvos five etiam dicitur apud Poëtas. A'yogaw, f. dow, confulto, delibero. Propriè de deliberationibus Ayvas, caftè, purè, pudice. Hefiod. in Erg. raspãos. quæ fiunt es rayop,id eft,in foro judiciali. Hefych.Vide & alias Avons, ns, caftitas,caftimonia: pro quo area fæpius ufurpatur. fignif. in derivatis ab ayo, id eft, forum rerum venalium. Ayow, caftus fum, caftitatem five caftimoniam colo, purus & im- Ayoooo, w, unde nyopów, primo verfu Il. d. videtur effe pro pollutus vivo, ut faciunt facerdotes. Plut. in xsp.pwu. Agli vevóμconfultabant,aut cófultabant fimul & concionabantur.vide Euft. say t'as dyrotorlas saves drix. Hefychius fignificare ait, pu-sayop, qui circa forum verfatur, circumforaneus, rabula,lorus fum à rebus Venereis, & à mortuo. Item cum genit. purus fum, impollutus fum hac vel illa re, abftineo hac vel illa re. Plut. ενιαυτον αφροδισίων αγνεδα και οίνε και ψευδολογίας. Ercuminfinit.Herod. lib. 1. ei greus Cirquer under xlétverv, és μù öox Jú×(1, à cпjufvis animalis cæde temperant, nifi eorum quæ immolant. Item in act. fignif. pro dviga, purum reddo, expio, luftro; ut, Αγνεύειν τίω πόλιν, apud Antiph. i ་ ་ Avesa,, puritas, caftitas, caftimonia. Ifocr. Soph. Item in activa -fignif. expiatio, luftratio. A proda, apud Eurip. A young's,,, caftitatis aliquid habens; caftitatem aliquatenus fervans. Avon Ca Ariftot. opponit Tois apgodiorangis, id eft, cafta libidinofis. Agromesov,,, locus in quo mens expiari debet & à contagione vitæ civilis expurgati: vel locus religiofus in quo animi à contagione vitæ civilis purgantur. Greg. Ai, purifico, luftro, expio. Plut. in Rom. Jugugis üzvior ris πόλεις, η Item adoleo. Apoll. Rhod. ήγνισαν έντομα μήλων. 9 Item corrumpo, apud Soph. Azio, purificor, expior: unde yo, expiatus, purifica- Ayrus, &,, purificatio, expiatio, luftratio, Plut. Item adolitio. Ass,,, expiandi five luftrandi vim habens ; expiandi facul- Compofita. Avay, non caftus, impudicus, impurus. Greg. A'payvipos, &,, purificatio, confecratio. Exponitur etiam fan- Avoy, malè caftus, hoc eft, impurus, fpurcus. quutuleius. Suid. Aess & agns, quomodo huc pertineant, vide fuo loco. Avogoμgy, wμou, f. nooμou, p. num, concionor, nyopa. Il. a. Ős opi 85 Anapow, f.ow, idem quod age, fed oratorium eft: verba facio pro concione, ac propriè in confeflu hominum verba facio & concioner. Odyl. β. Τοῖσι σ ̓ ἔπειθ' ήρως Αἰγύπτου ἦρχ ̓ ἀγορούν. Demofth. pro cor. ἠρώτε μὲ ὁ κήρυξ, τίς ἀγορεύειν βέλεται; Dicitur & nógv pov, pro orationem habere, apud Philoftr. in Heroicis, & agad, Il. 6. Per catachrefin ponitur & fimpl. pro dicere, loqui, verba facere. Interdum cum accuf. rei, & dat. perfonx.Il. n. GEμgi dina buût àggps. Sic Herod. 1.6.μm pura ngapové o rade. Interdum cum gemino accuf. fei & perfonæ, ut Οδ.σ. Δαιμόνι' ἔτέ τι σὲ ῥίζω κακὸν, ἔτ ̓ ἀγορεύω. Interdum mutatur accufativus rei in adverbium. Luc. in Dial. as infcripto, age TÙS TOITES NA×ãs nápov. Iungitur & præpofitionibus, ut Plat.de leg. ἀγορεύω ὑπὲρ Διός. Et Arift.l. 5. eth. c. 1. οι νόμοι σεὶ πάντων ἀ23pos. Apud Arift. autem in Ranis, zapólím kvì què μù Baouristy. pro veto feu prohibeo ne quis me torqueat. ET Agiw, f. now, cjufdem cum 29pota eft fignificationis: fed in compofitione duntaxat ufitatum; nifi quis compofita, quæ hujus verbi terminationem habent, malit ex apo deducere cum Euft. quippe ex po deducit. Compofita. Ac primum ex ago & agapew, fine prapofitione. A’mygopéw, ã, (quafi amo ¿ggpéw, id eft, àgpow,) aliis verbis fignifico; fub aliis verbis allegoricè fignifico, apud Aretham, in Apoc.15. Vel aliud verbis, aliud fenfu oftendo. Sæpe etiam eft aliter interpretari quàm verba præ fe ferunt.Sic &жgope i μ, apudSynef Kalaysia, purifico, vel expio. Eurip. meing gay déμas. cxp.xs-Anggota dicuntur ea quorum interpretatio affertur diverfa à Katagan, y networway. Apud Soph. in Antig, ussy, pro ays inquious, inquit fchol. Havay, omnino caftus, caftiffimus, puriffimus. 3/ ATNOZ,,, frutex quidam in arborem affurgens, qui Latinè Athen ATNYEZ, lapides quos ftamini inter texendum appendunt C, apud Ariftot. hora qua refertum eft hominibus forum. A,, interpretatio allegorica. Bud. peiz, figura qua aliud dicitur, aliud fignificatur. Vide Fab Anungspéw,a, concionem ad populum habeo, verba ad populum fa- Ong, divina loquens, digna Deo loquens, vates,propheta. Da❤ tongapé, exquo loquor, id eft, æquè liberè loquor, pari libertate | Kannapia, maledico, vitupero, convitior: experkva, Plat. de Kang, maledicus, obtrectator. Athen. Kaungeisp☞ & naun- Kaxpas, maledicè, cum maledicentia: apud eundem. 18 Kampeia, accufatio: ei, accufare, vel accufationem inftituere, apud Thuc. & alios. Kamgeiardy, accufari, reprehendi. Kumngelus, Dem. accufatio mei. In pafl. fignificatione. Apud Dialecticos funt rei decem, ad quas vox omnis Kalnggengs, accufatorius, ad accufationem pertinens. Item pro acfimplex refertur: vulgò prædicamenta vocant. cufatore, five delatore,apud Plut. Kangen wera Cis, prod Qarkun, cui opp. ampuhan, dedicativa & abdicativa. Martian. Decomp. Anangen, nulli obnoxius accufationi, irreprehenfibi lis. Phalar. epift. Kaxia maledicentia, obtrectatio. Item maledictum. unde A'krag, viciffim accufo, recriminor. Bud. Aggu, vi naxnggelas diun, apud Demofth.actio injuriarum. Kazmesov,, To, pro eodem, & ibid. Kasaggea, vanorum verborum funditatio, inanis fermo, vaniloquentia, feu vana & futilia verba. Plat. Pol. 10. Knypé, verba ardua & grandia fundito. Kuλixnéw, , inter calices feu fcyphos loquor. Athen. 1. 11. latur. Aabapé, procaciter loquor; vel præceps fum in loquendo, in- Aabeans, &,, procaciter loquax; vel qui incontinentis eft oris, Megan, magnificè loquens, jactabundus. Xen. Luc. κες νυκτηγορ.. Numeix, quum noctu aliquid nuntiatur. Eurip. Zeungpew, magnificè loquor feu prædico, cum gravitate loquor. Es quigraviter loquitur feu magnificè. Tom, apud rhetores loci alicujus tractatio. Dionyf. Long, Ingapus, vel ingipes, 8, 6, & apud poëtas eggpns aut Jaggpas, T'eix, q.d. altiloquentia. Et generaliter pro fuperbia. Greg. Xpnoμnggp vel genoμngápns aut zenoμagóns, vates, oraculorum diw,, mendacium dico, mentior. Damafc. & Æfchyl. in Prometh. , qui mendacia dicit, mendax. Hefych. dei, ipfa mendacii actio: feu mendacium dicere. Alciphr. Alia compofita, ex inufit. àpia, cum prapofit. Apiw, accufationi refpondeo, λoys. Quod & voce media dicitur angpiou. Ariftot. in Probl. Apu refponfio ad accufationem. Plat. de leg. 6. & an opponit. Elone, accufatio, querimonia. apud Suid. Kanapé,, accufo, reprehendo, adverfus aliquem loquor. In qua fignif. variè conftruitur. Interdum cum genit. perfonæ ; ut Ifocr. κατηγορο (ίλινες ἡμῶν ὡς οὐκ ὀρθῶς βελόυομβρίων, vel cum genit. rei : ut Dem. maya. Et cum duplicigenit. Phalaris Megarenf. μaulò fùvuλynolas,ön, &c. ftupiditatem meam Condemno.Sic oxλons, Gaza lib.4.gram.Interdum cum ggpã genit. perfonæ & accufativo rei: Plut. in Lycur. Tap & Com Αγησιλάς. Et contrà annotatur dici, κατηγορῶ σε φόνο. Iungitur etiam accufativo vel perfonæ, ut Chryfoft. ad Rom. 4. deiva Toy δεινα κατηγορές. vel rei, ut Xen. 7 άλλων μορίων κατηγόρε. Νonnunquam cum præpof. Dicitur enim gównyl or, accufo te. Et ages fires, apud Thuc. Et Spa TETY apud Dem. so, apud Plut. Item indico, arguo. Dem. is TeraUTOTO δηλῶν ἐ κατηγοιῖν, ὅτι πᾶν τὸ πρᾶγμα κατεσκόυάναι. Apud Luc. πολ λιὼ και τη γομένες ἀπεροκαλίαν, exp.incptiam multam præ fe ferentes. ¶ Kumypã Top chewy, vel iz ezéws, vel eczés, prædico hoc de illo, vel dico hoc de illo. Phil. Ariftot. Plut. Kunggyioμ, μy, accufor, reprehendor. Dicitur ryggertal ,de hoc accufaris, q. d. hoc dicitur adverfus te. Plat. in Apol. Socr. Item prædicor de, dicor de. Ariftot. Dicitur etiam g, pro,appellatione ipfa fignificari & declarari, vel nomine ipfo indicari, apud Gal. Ther. 1. 14. Kang, To, id de quo quis accufatur; crimen quod alicui objicitur, Dem. Plut. Citatur etiam pro accufatione, ex Plat. de leg. lib. 6. Apud Dialecticos, quod dicitur vel prædicatur de aliquo. Vulgò prædicatum. Ariftot. Kang, accufator. Æfch. in Ctef. & Xen, apomn.lib. 1. ciflim accufor. As dicuntur apud Dialecticos qua viciffim prædicantur, i. quæ inter fe viciffim prædicati & fubje&ti vicem obtinent. Arift. & Philop. Aungmeia, mutua accufatio, recriminatio. EixaTMngent, 8, o x, qui vel quæ facilè accufari poteft. adverfus quem facilè reperiri accufationes poffunt. Thucyd. A’JNναίων συνατηγόρησαν ἦσαν πόλιν. gongea, præcedens accufatio. Thuc. Пæggen, vox dialecticorum propria. Пgoon, infuper accufo, ultrà accufo. Xenoph. iar dá cơ προσκατηγορήσω, ὅτι &c. Zvyagogia, fimul accufo. Item fimul prædico, ca fignificatio ne, qua vulgus aigua, prædicamentum vocat. Evyngungg enua apud dialecticos, q. d. comprædicamentum. A quibufdam redditur vox confignificativa, id eft, fignificans aliis adjunéta, non perfe; ut omnis, nullus, quidam. Žvynanggenμalings, confignificativus. Συγκατηγορηματικώς, confignificative. Пapnea, hortor, nga. Helych. Apoll. Rh. Arg. 1. magnigs gioles is aax, hortantes ad fortitudinem. Apud Herodotum ctiam in voce pafliva ita fumitur, ut παρηγορέα απίςαπς από βα Item confolor. Item confolandi gratia dico, ut apud Apoll. Rhod. ή δή μοι ταῦτα παρηγορέεις ; id eft, το ραμυθητικῶς λέω ds, confolatoriè dicis? Item folor, (eo fenfu quo dicitur aliquis fucceffus folari priorem calamitatem.) Plut. in Publ. zwrót kun app. Item lenio, mitigo, quod & Lat. Solor. Plut. T με' από τον ἐπέρα το πραυνεν καὶ παρηγορες αυτές. Пappnu, adhortatio. Ite confolatio, vel hortamentum, folamen. Пup, hortator vel hortatrix. Item confolator vel confolatrix, Пaprapas, ex Cicer. citatur pro, confolabilis. Пanggeix, adhortatio, item confolatio, mitigatio. Plut. de exiApoll. Rh. Arg. 1.1. πapúggpoi μõ9‰, verba confolatoria. Пupages.confolatorius,confolandi vel leniendi vim habens. Gal. 11o, παρηγορίαν εἶναι, μή σιωηγορίας Ελυπλα Decomp. Akapnyapéw, viciflim confolor, mutuam confolationem affero. A'app infolabilis, qui confolatione flecti non poteft. Plut. in Galba, απαρηγόρητοι τοῖς ἄρχειν ἦσαν, exp. nullam principum A'apnas, infolabiliter. confolationem admittebant. Avaruppl, vix confolabilis, confolatu difficilis. Δυσπαρνηθήτως, με διαπαρηγορήτως έχειν, vix pofle confolatione fefti, five leniri. Exagas, æquo animo, q. d. facilem fe præbendo confolantiΕὐπαρηγόρως, bus; vel facilè confolationem admittendo. in epift. Phalar. Ilpoongging, alloquium. Et apud Eurip. falutatio. Пpoongea, exp. compello, faluto, angela. Ipoong, compellator, alloquutor, falutator. Æfch. in Prom. Τέρας τ ̓ ἄπιτιν αἱ προσήγοροι δρύες, quercus quæ unumquenque venientem ad fe compellabant, oracula fundentes: unde fatidica vocantur à Seneca. Cum genit. apud Soph. in Antigona, ingiμlu styμátar æson, id eft,fupplex precibus uti falutarem deam. Apud Them. Phyf. 1. s. de ÿ Tíλ© cravkov rỹ BT AUTHľ avròn, áñà μãmov oixetor te acgongopov, exp. familiare. Bud. Ibigongens compellativus, falutativus. wenge, quo utimur in dem citat ex D. Arcop. ugian egongeg åæńλ015. compellando, vel falutando. poongea, alloquutio, alloquium; appellatio, compellatio. Item Eege, libenter falutans, affabilis, qui benignè & comiter Φίλθε J Dinowong, falutandi ftudiofus. Ifocr. Diaowenvoeta, falutandi ftudium. idem. Zwnyegi, w, patrocinor, patrocinio meo defendo, caufam alicu- Zayogue, affertur paffivè, pro defendor patrocinio. Avayoga, publicè pronuntio, proclamo, per præconem declaro, aut denuntio, vel fignifico, prædico. Dem. Pro corona: vayoρεύσαι εν τιθεάτρῳ, ὅτι τεφανοῖ ὁ δῆμος Δημοθένω χρυσι σεφάνω. Ετ pro appello, palàm appello, feu voco. Plut. in Demetrio, Bowvθες εκέλευον Στοβαίνειν τὸν Δημήτριον, σωτῆρα καὶ οὐεργέτίω αναγορεύοντες. Item faluto, eo fenfu quo dicitur, falutare imperatorem. Et pro declaro vel renuntio; ut declarare confulem, vel renuntiare. Plut. in Galba, αὐτοκράτορα Γάλβαν ἀναγορεύσαι. Herodian. σε βατόν τε àvayozát, ngì muting nghe, i. auguftum illum declarat. Avayogos, paff. fequitur activi fignificationes, Dem. pro cor. ἐπεφανδρο και νικῶν ἀνηγορούντο. Avayigos, proclamatio, prædicatio. Dem. Item renuntiatio, Ayogo contradico feu obloquor. Ariftoph. yoga tõïs äg- interdicebatur facris, donec lata effet fententia. Poll. Пgoayogan, (fcil. ims) ars divinandi feu prædicendi. goygow, compello, faluro. Thuc.1.3.ayogden chinde Δωρίδες γλῶσσαν δέντος. Προσαγορεύειν αὐτοκράτορα, falutare imperatorem, apud Herodian. Idem die J & wegrayogden copulat. 1. 1. & 2. Cum infinit. Xen. aegoayogów oorzage, te faluto, •ige, tibi falvere dico. Et Plat. de leg. wegva yogów zaigon, jubeo valere. Item appello, nomino. Apud Naz. egoyogo)Ù TOLAûTu, hujufmodi vocatur nominibus. Пgova yogСs, compellatio, falutatio. Luc. Пgood yoganes, compellativus, falutativus, vel falutatorius ; ut xanken, wegru yogolxn, apud gramm. Decomp. Avacox yoga, refaluto. Zayoga, aftipulor, affentior. ozwaɣoęd'w σoi Taït. Thuc. in his tibi affentior. q. d. tecum dico. Item tueor & defendo fententiam aliquam. Xen. Eft etiam, tueor caufam alicujus, patrocinor, (quod & onyog.) Athen.Yafeins onwarogowy z gwin. Thuc. καὶ ἠπείλησε και τις γε Δωριες ξωαγορεύοντες τοῖς ἑαυτῆ ναύταις. Apud Philonem, ei orwayogationes, qui caufas agunt. Apud Plut. in Fabio, ὅστε στὸς ἱλασμός θεῶν σιωηγόρευον οἱ μάντις, ἐπρώδειο, quæ vates fieri renunciabant. Yayogdo, verba fubjicio, viciffim refpondeo, fermonem excipio, Lucian. Item fubjicio, id eft, poft factum verba addo, apud Theodor. in hift. Eccl. Item nuncupo, dicto. Plut. v A'ħežav¬ δρεις Καισαρίωνα υπηγορούσαν. Xen. in Oecon. πὲ ὑπαγορευόμθμα 2gáde. Et pro, dicto, id eft, fuadeo, hortor. Gal. ad Glauc. r. τέτες μαδεῶς κενωτέον, ὅταν γε καὶ τἆλλα υπαγορεύη, τὲς σ ̓ ἑτέρες, εδ ̓ ἐι τάλλα σύμπανα προτρέπεια. Apud Synefium, ὡς ἑκάποτε ἡ διύα Misiwonyógobor, exp. ut facultas fuppeditavit. Item pro igunyou. Suid. n Yayogoug, idem quod ayogos, apud Bafil. Aayega, veto, interdico. Herod. anyógder Exúly Ciemaiver Prayogdousy, vetor. Plut. in Solone, a to whessang Tois hustégois vó- Ayega,,, in foro verfans, ad forum rerum venalium perti- Aying, emptio, Ariftot. in Oecon. Et res empta. Plur. num. A'yos, emptio. Ay Cs, tas,, emptio, Poll. ex Plat. A'yoogia, as, n, emptio, ut dyorianças, emptio & venditio in Pand. Αγοραστίω, cmpturio : ut, σὶ τὰ ἰχθυοπωλεια αγορασείων φαίνε). A'yos,,, emptor, Ariftot. in Oecon. 2. 5 TS creonders T drogas irefu, &c. peculiariter emptor opfoniorum, opfonator. Iul. Poll. & Athen. 1. 4. Sic apud Menand. in Phania, pedas ἀνὰ μέτριο αγοραστής. poo & mauni év. Item cum accufat. perfonæ, apud Luc. agros xxã ПAdva, verba mala jacit in Platonem. L'ayoga, profiteor, in publicum & palàm effero, notum reddo. Plut. ad Col. yoga larang. Eft etiam eloqui, exprimere, enarrare, inquit Bud. Eayogis, indicatio rei arcana. Item confeffio, declaratio ejus quod in mente habemus. Greg. vide & Poll. Emyogow, infuper dico; facto alicui dictum aliquod adjicio. Kalayoga, defero, indico, i. uwiw, arcanum enuntio, prodo. Iloc. rglarogsúa rdan. & Thuc. byogów is ding, citatur, pro, ad amicum querelam defero. Suid. gen. perfonæ jungi ait. Kalayigos, delatio, arcani enuntiatio. Apud Plut. de orac.pro expofitione five fignificatione ; επομθύη τεὶ τὰ αἰθητο καταγόρους. Пgoayogota, prædico, prænuntio, item præmoneo. Xen. Pæd.3. de Κινα φούγοντα λήψοιτο, προηγόρευσεν ὅτι ὡς πολεμίῳ χρήσουν. Ο Significat etiam denuntio, præcipio, edicto præcipio aut veto, præconis voce denuntio. Thuc. lib. I. rès Elwas weaycgo's (AUTO-AVTRYOCL, viciffim emo. -vous à Dieva. Ipfe etiam præco weayogay dicitur proclamare, Ayosos, x, xv, ad emptionem pertinens. Plato in Soph. Eayoga, pro fimplici, dyogaw. Interdum pro redimo, cum ge apud Herod. in Thalia, xngu wenyogóle sa's cu μécois. Item te- nit. rei & accuf. perfonæ, ut itayoúo pov μegáns kμñs. ftor, conteftor, apud Synefium. Et cum accuf. rei, ut egy-Пagayonge, opfonia coëmere. got is, indico vel denuntio bellum, apud Thuc. & Them. Пgoarogstaxeion, diem dico, Plut. in Agefilao. Bud. ait wegayogo apud Plat. de leg. effe corum qui diem dicebant ob cædem admiffam; qui indicebant accufationem, ut rei in fordibus effent, & interim gos effent igav. Пgoayog Cis, prædictio, prænuntiatio. wenia, Hefych. Hippoc. lib. 2. aphorif. Eft & menyig's dicta de reis cædis, quibus Og payocionos jadallwoi, porculi, fubrumi, (hoc eft, qui adhuc fub ૐ, ΑΓΟΣ, |