nge Aging járnstar. Xen. Pæd. 6. de bellicis curribus loquens, τροχοίς τε ἰσχυροῖς, ὡς μὴ σιωτρίβη), άξοσι τε μακροῖς. Per metaphoram itidem argous vocatur axis mundi, apud Arift. & Procl. Sic vocatur etiam fpondylorum fecundus, qui eft immobilis. Poll. Apud Athenienfes aseves crant axes ligneæ in quas leges Solonis erant incife. Vide Gell. 1. 2. c. 12. & Bud. in comm. In Solomonis Proverbiis legitur pro tramite & orbita. A,,, ad axem pertinens. In Epigr.

Compofita.

Axqužóviov, 8, Tò, i. Tò äxgov E äžov, summa pars axis, apud interpr. Apollonii.

Audazove, (inquit Euft.) proverbialiter nazor,

ixorar auτὸν, εἴτε ἀρμάτων εἴτε ἁμαξῶν, dicitur τὸ μὴ πορόύεθος κατ ̓ ὀρθὸν, non rectà incedere feu progredi: exorbitare. Secundum Paufan.ufurpatur de iis quibus genua infirma & fracta funt. Avkážav, o,, axis feu polus qui noftro oppofitus eft: qui xknys quoque dicitur. Budæo ora auftralis nobis ignota, ex Tufc. quæftion.

E'razón de, currus qui in axem volvitur.

Compofita.

Cic.

OP,

ΛΟΡ, ρω, το, enfis, vel Aop. Od.κ, Σπαστάμπρα τανύηκες αις παχία. παρὰ μηρά. Sic apud Hefiod. ἐρνετάρμα δ' αορ οξύ. Που, Τον με δερὶ βαλὼν, τὸν ἢ χεδὸν ἄορα τύψας. & Ab Apo deducit Etymol. Aopes dicuntur Hefychio yanes. Item tripodes quidam. ut apud Hom: Od. g, Αἰτίζειν ἀκόλες, οὐκ ἄορας ἐδὲ λέβητας. Igvoriwe, of,, (comp.) enfem aureum geftans. Hefiodus. A' λωνα χξυστόορα γείνατο Λητώ. Item nomen propr. Heliod. Dicitur & gevouspC, &, 6, 4, pro eodem. Iliad. s.

Axámos, deceptio, nám. Judith.cap.10.
Axamngs, fallax, fallendi arte inftructus.

Axám, n, deceptio, fallacia, fraus, dolus. Homer. Plat. Xenoph,

Plut. &c.

Amos, 8, 6, fallax, deceptorius. Exp. & fraudulentus, dolofus,
captiofus. Hom. Plat. Luc.
Aa,,, idem. Od..

Azaliar, a, b, deceptor, impoftor. Xen. Plut.
Aarea, T, fallaciarum folennitas, inquit Bud. ex Eufeb, chrơ-
nic. Vide Suid. & fchol. Ariftoph.
Compofita.

Arabia, a, fallo, decipio : idem quod àña. Ex Plat.de legib.
Asλanala, n, fervorum feductio.
Εξαπατάω, idem cum ἀπαζω. Dem. Olynth. 3. αὐτὸν ἐξαπατήσια, δε
Avoαлám, 8, 6, difficilis deceptu.
ipfum decipere. Xen. Pad. 3. σὲ ἢ οἶδεν, ἃ μὲβελήθης ἐξαπατήσαι αυ
τὸν, ὅπως ἐξαπατήσαντες ώασερ ἄν τις τυφλὸς ἢ χωρὲς καὶ μήδι ̓ ὁπᾶν φρονέν
Τας ἐξαπατήσει.

α

Eana, fallor, decipior. Xen. Pad. 8. ää

(kar Jeles amor. Activè etiam ufurpatur ab Ariftotel. in Problem. fect. 28.

Examngs, vim habens fallendi & imponendi, deceptorius, ca ptiofus. Xen. in Hipparch.

nám, fallacia, deceptio. Greg. Naz. esitarárlw &áæλssípan' Εξαπαλίσκω, poeticè dicitur pro εξαπατώ. Hefiod. Decomp. Aržanár, qui falli non poteft feu decipi. ExAristot, Pol. 8. pro eo qui non decipitur. Δυσεξαπάτη, idem quod δυσαπάτη Estarám, facilis deceptu.

ogre, unde dogs, in Anth. Epigr. appenfus loro, affixus. Agro, appellatur ab Hipp. pars pulmonis utrinque fufpenfa & parata, quam & oggi dictam fuiffe difcimus ex Diofc.

ANA AOZ, 8, 6, tener, delicatus, mollis. (A nomine apa, i tactus,
fecundum Etymologiften & Euftath. fit αφαλός, deinde mutata
intenuem afpirata muλòs, quafi tactui cedens: quæ enim mollia
funt, tactui cedunt: contrà quæ funt dura, vocantur aruna.)
Dicitur tam de perfona, quam dere. Od. 4, χέρας ἀτρίπλες απα-
λάς. Et Iliad. τ, απαλοὶ πόδες, molles pedes. Sic &, τυρὸς ἁπαλὸς,
cafeus mollis, in Anthol. Epigramm. Item azards, vinum
molle feu tenerum, apud Diofc. Quidam tamen pro novo vino
accipiunt. Dicuntur & alia raλà, cibi delicati. Item spava
áñaraj pro marangy. Item mollis, id eft, non vehemens, len-
tus: ut, daddy mug, apud Athen. In anth. epigr. dnevu you,
mollis aura. Aadreλazy, Od. §. molliter ridere.
Anas, molliter.

Adós,,, teneritudo, mollities. Plat. in fymp.
Araha, tenerum reddo, mollio, emollio. Xen. in Laced. Poll.

Xшer & puzle, pofuit pro, emollire & quafi deliciis frangere. Capitur etiam pro, delicatè & molliter attingo & tero, ut ait Bud.ex Xen.

Axaxa,,, hodus tenellus feu delicatus, hædus adhuc mollis & teneræ ætatis: ut Diog. Laert. tradit.

Anário. Hefych. pániov, porcellus, porcus delicatus. ca enim victima eft tenerrima & delicatiffima. Пavána, (comp.) tenerrimus, molliffimus. Hom.

Compofita. Εξαπάφω & ἐξαπαφῶ, & ἐξαπαφίσκω, idem quod πάφω. Apoll.1.2, Γ' εζω ἐξαπάφων παρελέξατο. Hefiod.in Theog. Διὸς νόον ἐξαπαφίσκι. E'anéçou, pro eodem: unde igazápor, apud Hom. Παραπάρω, five παραπαφῶ, idem Apoll. Arg.lib.2. Απόλλωνα πολής TaQs. Apud Hom. Od., rape daiμav, pertmefin. AEIAE, &, F. now, minor, minitor, interminor. Aliquando A'II EIAE, &, F. now, minor, minitor, interminor. Aliquando ponitur cum folo dativo perfonæ, aliquando cum dativo perfo næ & accuf. rei. Od. v, pára olˇnμivándanos angpold. Xen. Pæd.6. καὶ τοῖς μὲ τὸ δέον ποιεσιν ἐπικελεύειν, τοῖς ἢ κακεινομδύοις απελῶν ἰσχυρῶς. Iliad. ο, άλλο δέ τοι ἐρέω ναπολήσω τό γε θυμες. Αlicubi dativus perfonæ fubaudiendus relinquitur. Iliad. φ, απολήσεις δ ̓ ἀπέπεμπε. Demofthenes Philipp.r. απόλει, καὶ λόγος υπερηφάνες, ως φασι, λέγοι. Ιtidem nonnunquam cum folo accufativo rei; ut, andé révalov, apud Herodotum, mortem minitor. Dicitur etiam ætaã oos és . ut apud Xenophon. Pæd. 4. Apud Ariftophanem autem in Pluto, ἠπείλησ ̓ ὅτι ὡς τὰς κοσμίας μόνες βαδιοίμω. Et cum infiniti vo, ut apud Æfchinem, xv. Interdum pro dativo perfonæ ponitur genitivus cum præpofitione : ut apud Plutarchum in Camillo, μεγάλας ζημίας απελῶν καὶ μὴ ὑπακέσαν ingentes muletas minitans ei qui non paruiffet. Item, pro a five nauraat, gloriari. ut II., sås er' andλnod. Et Od. §, H3 ~ · ἀπολήσεις βηζάρμονας είναι αρίσες.

αυτ

λέμαι, αλλ' ήδη απελῶ ἄλλοις. Amin, minæ, comminatio. Soph. in Oedipo Col. Andankings, 8, 8, minax : ut, endankgivo, apud Plat. de leg. minaces leges, vel plenæ minarum.

Απόλα

Απελητήριο, idem quod απήλητικός, ut, ἀπόλητήριοι λόγοι, apud Herodot. Ada,, comminatio, minæ. Hom. Dem. Plut. Apud Alex. Aphr. adamus, exp. periculum ftrangulationis. Eft etiam gloriatio, names, inquit Euft.

Compofita.

Andrew,, interminor, interpofitis minis territo: vel etiam fimpliciter, minitor. Æfchin. in Timarch. p.12.

Μισγόλακ Φαίδρος τοῖς ξένοις.

Examé, a, minor, comminor. Il. «. λny test weïtov iayaiλyo' A. Soph. in Ajace, iμgì mà dév’innatiang'i, mihiafperis verbis comminatus eft.

Kalaw, interminor, minor, déw. Sophoc. in Oed. Col.
Пgoondiw, infuper minitor, minas addo.

Пgoondan, adjecta interminatio, minæ additæ.

Zuvandiw, ã, & own, comminor. Eust. Lucian. in Demon.

AПEAAAI, Hefychio fana & facraria,conciones, cœtus,comitia. Ama, Laconibus caxanály, concionari. Hefych. Apud Plut. in Lycurgo.

Animaxes, qui facrorum participes funt. Hefych.

ΑΠΕΛΟΣ, dicitur hulcus & vulnus : παρὰ τὸ μὴ προσπελάζειν τίω σάρκα, ἀλλὰ διηρής. Vel τὸ ἀφελόμθμον, Ionicè o verfo in m. Vel ita dicitur 7 Θεσσαλικῶν ἀπέλων, ἕως ἐπὶ πολυφάρμακα, ut fignif. cet, rò àfáæ¿¿v, incurabile. Etym. & Euft. Ulus eft Callim. AnнNH,, rheda, vehiculum mulare, vehiculum quod muli juncti trahebant: ut Paufan. docet. Homerus quoque eam vocat sprovéste apažar, Od. Z. Idem Iliad. a dicit, we nulovos ingr τετράκυκ λον απλώνω.

Απλών τον αγώνισμα, certamen quod ft τῇ ἀπών: quum mulis rhedæ junctis certatur, feu quum certatur vehiculo mulari. Poll. 1. 7. ANHNHE,,, immitis, inclemens, fævus, crudelis. Od. T, ὃς μ απίωὴς αὐτὸς ἔκ καὶ ἀπιωέα ειδη. Et 11. 4, ὅτι τοι νόῳ ἐςὶν ἀπίωής. Iliad. ο, ἀπωία μῦθον. Apud Ariftophanem in Nub. όπως τοῖς ἔξω Jer under désžeras antwis: expon. acerbum feu afperum, infolens.

Dictum alia volunt quafi afro Faire, vel quafi ζωίαις μὴ είκονα, metaphorice τὸ δυσωίων ἵππων. Alwa, inhumanus,durus, feu immitis: idem atque dans, Hef. Aha, as,, Suidæ, àpania, inhumanitas.

Arhusów,, unde amlwin, quod Suidas affert, & exp. μes igers immitis & crudelis factus erat.

AПIO,,, pirus arbor, propriè pirus fativa, nam dags eft pirus agreftis: quæ tamen differentia non femper obfervatur. Item pirum fructus, apud Athen. & Diofc. 1. 1. c. 168. Sic dicitur (inquit Euftath.) quafi non habens món. Alii ab Apia regione deducunt, quòd ex ea primum allata fuerit hæc arbor. Pro fruAulegitur, etiam mafc. gen. apud Plat. in legib. ut teftatur fchol. Ariftoph. Amos ipo, pira matura. Diofc.l.s. Ex Theophr. affertur pro herba quæ & ixas dicitur. Et pro fungi fpecie. Item am,,, longinquus, remotus. Vide in A. Amov, 8, 7, pirum. Suid.

Axim div, vinum ex piris factum.

An A00E, & per contract. as, in genit, fimplex, non involutus: ut, ά☎àç oy, apud Ifocr. & wλs μl, apud Eurip. Sæpe etiam dicitur, say, ut apertè breviterque dicam. As ang, exp. etiam candidus, ingenuus. Et pro ftulto apud Ifocr. ad Nicocl. á wλes 5 nyer) rès väv &x éves. Item,

, planè verum & fine controverfia, ut ait Bud. ex Plat. in Phædro. A verò vide in comp. ex IIxia. Euft. cenfet dictum ab a particula póvaC fignificante, & miλw, fum, quafi

ἄπελο.

Awas, fimpliciter, fimplici via & ratione, non accurate: ut, das mi, apud Ifocr. cui opponitur, axes. Item, leviter. Eurip. was pépw. Item, fimpliciter, uno modo. Plut. de poët. aud. καὶ πότερον ταῦτα τ' ἁπλῶς ἡ ' πολλαχώς λεγομβρίων ἐςὶ παρ' αὐτοῖς. Item, fimpliciter, id eft, per fe, fine adjectione, apud gramm. Item, fimpliciter, i. candidè, fine fuco. Dem. pro cor. wares αὐτὸς ἁπλῶς καὶ μετ' ουνοίας πάντας ειρηκὼς τὰς λόγος. ( Item, omnino, prorfus: ut, ass ev, ut fummatim dicam. Dem. Philip. 1. ναῦτε ὰ γιγνώσκω πείν θ ̓ ἁπλῶς ἐδὲν ἐπιςαλάμπρο πεπαρρησίασμα Axon,, fimplicitas. Synef.

Απαλότης, ητος, ή, idem : ut, ἁπλότης τρόπων.
Aings,,, fimplex, candidus, apertus: ut, doing's divne, apud
Luc. cui oppon. πανέργο. Ει, απλοϊκὸς λόγο, ficut & άπολῆς.
Aix, cum fimplicitate, candidè, fine fuco.

A'whois, id,, veftis fimplex. cui opponitur ds. Hom.
A4, fimplicem & candidum me exhibco, fimplicitate utor.
Xen. Apomn. 4.

Aww,, expando, explico, extendo.
Ay, expandor. Unde particip. w, expanfus.
Capitur etiam à Dionyfio Arcop. pro, fingularis & fimplex, &
ww, inquit Bud."

A,, fimplex. idem cum as, ex quo & derivatum eft.
Eupolis, ἔτ ̓ ἂς πολυπράγμων ἐεὶν, ἀλλ' ἀπολήγω,

A'vawów, a, explico, expando. Diofc. 1. 2. c. 189.
Anažas, in univerfum, omnino. Exponitur etiam, fine delectu,à
Budæo in hoc Luciani loco, καὶ ἅπαντας απαξαπλῶς ὑβρίζων.
E'tawów, w, expando, explico.
Diλás, fimplicitatis amans.

1

wings, pro eodem, apud Lucianum.

میشه

Ano, (præpofitio folum genitivum regens) a, abs, ab. Propriè & fæpiùs jungitur inanimatis: ut, animatis: ut, vv, à navibus. Από είματα επεν, vel ἐπὶ μνήμης ἐπων, Cicero dicit à memoria exponere. A'' cévyovy, ab illo tempore. òzfuems, à nativitate. ' dexos μing, riλus, à principio ufque ad finem. Jungitur tamen & inanimatis: ut Ifocrat. de pace, as our poog's mis an avows Sopas. Item poft. qua fignific. dicitur etiam, à: ut, an dems, poft cœnam, à cœna. Apud Plut. in Catone, spak waxwv vopsegav, poft munera militaria peracta; vel poftquam munera militaria obiffet. Item, è: ut, are mixeviar, pugnare è muro vel è navibus. Xenoph. Item, ex, ut Xen. Aabavoμ 5 te cx & jüs &der, roix, nihil percipimus neque ex terra, neque ex domibus. A' Firs, apud Thuc.idem quod ea Firs, ex æquo, i. æquo jure ; fic ions, ex æqua conditione, vel æqua conditione. A'òépes, ex parte. A'NO MOREμY BIOTA, Xen. Pæd. 3. ex bello vivere. Sic apud Ifocrat. dingev v. Sic apud Aristoph. wwister. Item de. ut apud Ifocr. Tv v dvaλiona, abfumo de tuis bonis, vel de tuo. Sic & Tv v dem, cano de tuo. Item per: ut Iliad. θ, Τόξο από κρατερός Τρώων ὀλέκοντα φάλαγας. Plut. de Alex. fort. 1. 1. ἡ γδ φύσις αγωγές ἐςιν αφ' ἑαυτῆς πρὸς τὸ καλόν. g Item, abf que. Thucyd. 1. 6. ἔλεγε 3 της Αθωαίες αυλίζεις απὸ τῶν ὁπελων εν τῇ πόλη, 1. χωρὶς ὅπλων, inquit fchol. Sic ἡ ἀπ' ἀνδρὸς ἔσα, quæ caret viro, vidua: ''quv, qui eft fine oculis, oculis captus. Item pro ,præ: ut, & gaps, præ gaudio. Sicahúmys μá,præmoftitia dormiens. JA' cum genitivo fuo, aliquando nomine uno reddendum: ut, οἱ δτὸ τῶν μαθημάτων, apud Laërtium, mathematici. fic oi i poropias now, philofophi & literati; vel ftudia literarum tractantes. Sic of gos, Stoici, & oirs, Peripatetici. Sicoidal, concionatores. Aliquando redditur per adverbium, ut, dò TOW & MOτε, vel απὸ τύχης, fortuit. Sic από προφανές για προφανῶς, apud Thuc. &ards pro arxdaiws, apud Hom. Apud Aristoph. in Pluto, ἐγώ σοι τετ ̓ Ἀπὸ σμικρᾶ πάνυ ἐθέλω 2/απράξαι, i. parva impenfa, parvis fumptibus. Interdum abundat: ut, d' ingevofer, ἐρανόθεν, & viv, apud Hom. pro evo & vor. Sic & Mangofer, Matth.26. Amo, retracto in priorem fyllabam accentu, funt qui velint propriè fonare av, i. procul : ut in illo dicto, r' s'ar äniz. fic är' iazid, procul à fpe: ano nacido, procul à patria. Exp. etiam longè, amo wauns, longè à fententia animi. Sic & pro codem Ju. Item cum e vacante: ut apud Homer. To we dixwv, procul ab ædibus. In compofitione interdum fignificat ex: ut, daniw, fpero ex, apud Lucam cap. 6. Interdum fignif. extra, vel procul, ut in max. Interdum ponitur pro rurfum, ut in, & on. Interdum privat : ut in πίσω, δτοδιδάσκω, δτι μανθάνω, &c. aut negat : ut in dripnus, a naggota. Aliquando fignificat intrò vel intus, five inter: ut in Σπολαμβάνω, δτιφράττω, δτοτέγω, Σποσώζω. Aliquando auget: ut in vui, demiror. Aliquando vacat: ut ραπεύω.

31 2

απ

fem Am, vel anfe, è longinquo, eminus, procul. Plut. in Romulo, Ans, procul ab Alba. Ponitur & fine cafu. A'mrep & anal, remotior, remotiffimus: quibus ufitatiora funt adverbia ripw, ani, magis procul, maximè procul. itidem cum genit.

α

Am, longinquus, remotus: ut, dnia . apud Hom. Ay, poëticè pro dni: ut Il. ¿'may vol pñs. Ano,,, Euft. ex Eurip. affert pro na, labor. Sed femel tantùm apud eum reperiri ait. Locus eft in Phoniss. ubi Creon Tirefiæ ad fe peregrè feftinanti ait, úgy Div, Kaj msi äspower, når cubanàvide, vires collige & fpiritum, deponeque ex itinere contractam laffitudinem. fchol. quoque ibi exp.y:alios tamen pro accipere annotans,addenfque, abufivè hic dici poffe pro un quoque pofitum.

A'ПT, necto, annecto, alligo. In anth. epigr. 1.1. Xgudang dipar ἔλιπε βρόχιν. αὐτὰς ὁ χρυσὶν Ον λίπεν ἐχ ̓ εὑρὼν ἦψεν ἂν οὗρε βρόχον. 1. 17queo collum nodavit, vel alligavit. Et Plato in Cratylo: axley, καὶ δειν, αὐτόν ἐs. Sunt qui fumi putent etiam pro σφίγω, fed multo frequentior eft ufus compofitorum. Item accendo, Ariftoph. ἅπλε που λύχνον. Sic λύχνον ἄπλειν, Luc. 8, & 11, & 15. Pertinentia ad priorem fignif.

nyf. Alex. ¿vaλús μry Capirens. Legitur & apud Plut. in lib. de prud. ant. Tois außen, de arundine pifcatoria. Et aupa apés, vinculum virginitatis, in Anth. Epigr. Apuak, nexibus & vinculis involvo. Hefych. A, To, nervus arcus, chorda qua intenditur arcus. Exp. & arcus, item veftimentum. Callim.

Afis,,, exp.connexio, vinculum, ut, fides Ale, Iliad. . Exp. etiam teftudo, fornix, arcus. Sic is rçomyopóp, arcus triumphalis. Dion. Item, curvatura rotæ. Hefiod. Dicuntur item aides, circuli in ftellis, tefte Plinio.

A,,, membrum. Od. d. Eide d'àvanλifeïoæ, λúfev dé' oi äfsa má, id eft, foluta ei funt omnia membra dormienti. Vult Etymol. a propriè effe juncturas membrorum. Ab, tango, attingo: ut, levnés. Il. 6. Et 1.ad Corinth. 7. ywaing's unürleaf. Item metaph. taxo, increpo. Herod. in Terpfich.inns im Jupéwr¿ńλwv äxbvx naraho. Exp. etiam invado. Sic dicitur à Plut. in Publicola alegs, fames invadere cives. Item attingo & tracto artem aliquam & illi ftudeo, inquit Bud. ut, axle, apud Plut. Sæpe exp. capeffo, ut apud Plut. Tas, nowy. Exp. & aggredior: ut apud Thuc. ali v mayμátur, & πIf I TONEμs, & AFTER TW was Toy Toneμgy. Item, attingo, gufto, elito. Bud. ex Plut. & Laërt. Sic & apud Thuc. 1. 2. in defcriptione peftilentiz, πὲ γδ όρνεα καὶ τετράποδα ὅσα ἀνθρώπων ἁπλε). Ass, ws,, tactus. Item contrectatio & attrectatus: apud Ariftot. A,,, quitangi poteft, fub tactum cadens. Plato, Plut. Angs,,, tangendi vim habens, tangendi facultate præditus: ut, ἁπτικὴ αίθησις.

Ao,, tactus, fenfus qui manuum minifterio fit, contrectatio: ut, aplicir, tactum fui præbet, tangi poteft. Significat etiam manuum functionem, apud Platonem in Axiocho. Eft etiam ictus, percuffio. Aliam fignif. vide in al, incendo. Apów, , F. áow, contrecto, tracto. Il., xúλa to' ¿pówiły. Aqua, idem. Apoll. Arg.2. czego párt. Item demulceo. Comp. ex alw, (necto) vide poft omnia compofita ex tango. Compofita ex axby, tango: ac primùm cum prapofitione.

Aupapaa,, contrecto, & q. d. circumattrecto. Od.e. Idem quoque in paffiva voce fignificat: ut Od... Afb, viciffim aliquid aggredior, viciffim manus injicio. Herodot. Exponitur ab eodem & capeffo, ex Plat. & Thucyd. Capitur etiam pro, attingo. Ariftophanes in Ranis, μóvæv závJ.Dicitur etiam avgvv, res quæ triftitiam nobis affert, apud Eurip. in Med. Capi etiam videtur pro increpare, reprehendere, apud Thuc.lib. 8.

Eva, tango, attingo. Ariftot. metaphyf. 1.

Epánu, attingo, contingo. Et pertineo, attineo, inquit Bud. ex Ariftot. eth. 3. ἐφάπλες 5 τέλος. Et pro tangere, ut, f κεφαλῆς ἐφή Var. Item, capeffo, vel attingo, inquit Bud. ex Plat. Et pro, affequor: ut, ipalaλnfeías, apud Plat. Idem affert & pro vindico, ex Plat.

Erap, attactus, contactus, contrectatio. Plato in Tim. E'rapúw, ã, & iraqúogy, gy, contrecto, tango. Naz. Item demulceo, apud Mofch. idyll. 2. inpup apima dei féin. ἠρέμα Εφάπλως, Epalag, exp.captator, apud Æfchyl. in Suppl. A holes protar ἐφάπτορες.

Decomp. A'vian, intactus, apud Suid. A'via, idem. Et interdum purus, fincerus, integer: ut, vina Jen, apud Dem. intactum pignus, nemini oppignoratum. Пuppány, leviter attingo, ftringo. Plut. Zupan buy, fimul capeffo, fimul fufcipio & aggredior: ut,ozs¢ágys, apud Plut. Exp. etiam, adjuvo.

Kajang, tango animum alicujus meis dictis. Il.a. A'à où róvy' ixies gfázling Madangir, ubi expon. etiam, demulce, delinito. Quidam etiam interpr. perftringo, laceffo, inceffo, taxo, increpo. Thuc. lib. 6. inì dù μs Nixías natur. ¶ Katúrleg Magripa, (inquit Bud.) teftari, teftem laudare & vocare citareque, apud Herodot. Kamάulu rupawvid, tyrannidem invafi, ex Plut. Apud Hippocr.no, Gal. exp. aidavóppos

σφοδρώς.

Katan Tropgavor, quod tangitur feu pulfatur. Athen.

Kafungi hóng, verba quibus aliquem perftringimus, mordacia dicta.

Пapán, obiter & in tranfcurfu tango. Item, perperam tango, quum tangendum non fit: aberrante manu attingo. In Hippiatr. @econavoor, Purasónie © μù apát? F rivor. Exponitur etiam demulcendo decipio.

Пapáw, admota manu tango, contrecto. Hippocr.
Пgery, leviter tango, primoribus digitis attingo. Xenoph.
Æfchin.

Пgoop, attactus. Diofc.1. 3.

Compofita ex axs, fine prapofitione.

|

Elaphs, qui facilè tangi poteft, facilè contrectabilis. Evaçãs, decenti tactu, apud Luc.

nλupów, F. now, tango, contrecto. Euftath. muficum effe vocabulum dicit, compofitum ex ápáw & úa, feu Váma, cujus aor. 1. Πέψηλα: proprieque de chordarum contactu dici, παρά τό ψαλ mesova. Etymologicus ex uña (i. oves) deducit, & àðów: unde mutato infiata. Xen. de arte e queftri, Ελλὰ ὧν ψηλαφωμβρίων ὁ ἵππου μάλισα ήδε). Metaphorice etiam accipitur pro perfcrutari, (fumpta tranflatione à cæcis, qui palpando viam quærunt) ut apud Polyb. per Quod mixin ali πρᾶγμα ἐξάταζε καὶ πᾶσαν ἐπίνοιαν ἐψηλάφα. Pro codem ponitur etiam ψηλαφίω & ψηλαφίζω.

¥nλó‡nug, aτC, 7, contrectatio. Polyb.

Ynλdonors, ws, , contrectatio, palpatio. Plut. ei FiauTriπayy.copulat γαργαλισμός & ψηλαφήσεις.

nλans,, o, contrectabilis, palpabilis, qui tactu percipi poteft. naapia, n, tactus, contactus, ut, népnois. Gal. nλapách,,, qui fæpius ne. Hippocr. Decomp. Anλon, intactus. Ehapúa, leviter attrecto, primoribus tantùm digitis attingo. Plato de rep. 1. 2.

Compofita habentia. Xeefia,, manu tangere feu attingere. Bud. apud Plut. luctæ genus effe tradit. Annotatur dici etiam de pugna, quum ad manus ventum eft & res manu conferta geritur, ex Polyb. Apud medicos annot. effe levem frictionem que fit fufpenfa manu & leviter attingendo: & à Cælio Aurel. Chron. lib. 1. cap. 4. manutigium vocari.

Xogos,, o, five Xógda, tumor tenuis inteftini, ut videatur ad chordæ fimilitudinem involutum, ut fcribit Gal. 1. 6. de locis affectis. Vide & Aëtium lib. 13. Sic autem dicitur quod qui manum loco dolenti admoverit, is veluti eds. Aretaus tamen derivat ab έψησις fignificante μάλαξις, & χορδή, quod eft έντερον.

Πολλὰ δ

Sequuntur comp. ex alw, i. necto. A', adalligo, religo, appendo, fufpendo ad. Od. y. Пomad ázáλμar' avver. Item, circumpono, appono alicui quafi ei alligans : ut in Epigr. 1. 1. μé vázlev vi. Item, attribuo, tribuo, acceptum fero. Plut. in Probl. màu wheça ỡ ja peixãv éssť Ηραν ἀνήπιον. Ibid. Μοναίσῃ τίω χάριν ἀνάπλων, beneficium acceprumferens. Idem in Lycurgo, τω χίν τω αἰτίαν δ πολιτείας εἰς τὸν Πύθιον ἀνῆψε. Alex. de fato, ἀνάπλειν εἰς ἑαυτὸν αἰτίαν τῶν γινοv, i. fibi caufam vendicare. Exponitur etiam àválev avd, referre ad aliquem, i. referre rem quampiam ad aliquem tanquam ejus autorem.

Avány, adalligor, &c. Od. μ. c'n d' aut minar'avn. Item act. fignif. religo: ut Eurip. in Medea. E'x Tâvel àva&wμefa æęvμrú-. των κάλων. Etex Philoftrato, αναψάμροι τὸ πλοῖον. Item circumjicio, induo: ut Epigr. 1. 6. segvous veel van. unde metaph. τάρια ἀνάψομαι, Αpollonio, pro πενθήσομαι

Decomp. E'tavana, appendo, aut fufpendo ad vel ex. Eurip. Iphig. Taurica, οἱ ε ̓ ἐπωτίδων ἀ[κύρας ἐξανῆπτων.

A'punta, fufpendo: unde à, fufpenfus. Herodot. Item applico, admoveo. Suid. Apud Appianum, λa usos naταπέλτας ἐκ χειρὸς ἐς τὰς ἐλέφαντας ἀφάπτειν : idem Suidas exponit προσκολλών.

Evána, alligo, adalligo: item illigo. Bafil. Sau cartas o éxes. Exponitur etiam à Bud. innecto, committo, adjungo. E'vány, alligor, annector. Item committor, coagmentor: unde apud Ariftoph. xxxird concept, commiffo, coagmentato. Eft cine & indutus: ut apud eundem comicum, dipfipar conu. Sic & apud Lucianum, ay go the diJépar cinx + 5 λέοντα. Et in ejufdem Timone, αψάμμω τώ διφθέραν γνώ върдей зонан

Eva, vinculum. Evaμua asxvans, apud Plutarch. in Philop. amentum jaculi, vel nodus amentijaculi.

El, adnecto, innecto, alligo. Item, appendo. Lucianus in Hercule, * δέχων ὁ ζωγράφο, όθεν εξάψε τας σφραῖς τὰς τῶν δεσμῶν es, quum enim pictori reliquum jam nihil effet, unde catenularum extrema innecteret. Apud Alex. Aphr. iáles To Báρ, appendere pondus.

Eta,activifignificationem retinet: ut,ižnu

opvoñs, apud

Areop. à fummitate dependens. apud Polyb. & Plut. ižánra λuí, exp. hærere veftigiis hoftium.

E'pala, alligo. E'p, alligor. Item impendeo. II.ß, Tpásor jxnde' ¿Quπ).

Eau, ro, amictus, indumentum. Polyb.
E'pais, exp. vinctura, apud Gal.

E'parks, id,, veftis militaris genus. Athen. lib. 5. A nonnullis expon. fagus, paludamentum. Mulieribus etiam tribuitur. apud Strab. lib.7.

E'Qanlwg, captator: apud Æfch. in Suppl. A ̋ydr Jéλortes puoíwv ¿QáUpes.

fiod. quas nemo poffit attingere, i. inacceffas. Exp. & quas nemo

poffit lædere: abiúnlw.`

Aval, intactus. Hefych.

Compofita ex aph itidem fine prapofitione.

Xega, manu contrecto.

A’va¶ùs, é☞, ò̟nì ù, intactilis, apud Plut, & Naz,

τὰς ὁδες, καθάπλων τες ειδρόμος ἐπὶ τω γω. Synefius metaph. και θάλλω τοιγαρέν ὑμᾶς 2jgὶ ἐπιτολῆς, i. copulo & invicem devincio. Item induo. Soph.in Trach.

Kafans,,, ligatus, vinctus, aftrictus. Item indutus, amictus,. apud Ariftoph.

Kájau, vinculum, nodus; ut, Jauna λver, proverb.

Decomp.