Aro, cos, T, veneratio,res quam veneramur,res facra,res vénératione digna.Item puritas, vel purificatio & luftratio,apud Sop. in Phæd. Item piaculum, fcelus, per antiphrafim ; vel potius per nug, ut vult fcholiaftes Sophoclis. Expon. & piaculare crimen, ut apud Herod. 1. 6. arvad cr, eum piaculari crimine teneri. Ayinave, apud Thuc. fcelus expiare, hoc eft, fceleratos ipfos, qui piaculum admiferunt, exterminare; pro quo dicit Soph. uno verbo analev. In qua fignif. fcriptum invenitur etiam cum tenui. Euft. deducit ab aw, id eft, veneror. At Sophoclis fcholiaftes ab augu videtur velle deducere,citans hofce Hom.locos, y . &, so you a zamon! Ex derivatis autem & compofitis quadam alteram tantùm, quadam utramque retinent fignificationem.

Ays,,, (pro quo frequentius ufurpatur comp. cays) Iceleftus, devotus, facer; qui piaculum commifit. Hipponax, s οἱ μάγει βε πόλῳ κατηρώντα.

lis & fecunda venatio. in Epigr. Abapès quidam derivants
fortaffe quòd agri fint venationi apti.

Aene ex venatione, dalgas, Apoll. Arg. 2.
A'few, f. dow, p., venor, five feras five aves five pifces, venatu
capio. Χen. in Cynegetico. τὲς κινηγέτως μὴ κωλύειν [ὰ τὸ μηδὲν τ
ixì ryyy Quoμsúar apes. Item, capto, per metaph. (ut apud
Lat. venor & aucupor) ut agde doğas, apud Phal. in epift. Sic
dedamo, in Epigr.

Also, venatu capior. Ifiodor. in Epigr. de polypo & lepores
dedeis one, captus cepit.

Age, To, quod venatu captum eft, præda venatu quæfita. Ly
coph. Item metaph. ut præda Lat. captura, res quovis modo ca-
pta & ftudio ac labore parta. Agua, fpolia vocat Eurip. in
Androm. inquit Hefych.

Agers, ws,, venatio, ipfe venandi actus, prædatio, captura.
A's,,, venator, Callim. & Theocr
Aede, idem, apud poëtas.

Ai, fut. low, fanctifico, confecro. Item adoleo, fanctè uro. Ari-,,, venandi peritus, ut gleis à geothan nav, Eust,
ftoph. in Pluto, Ε'πτα ταῦθ' ἥγιζεν εις σάκζαν τινά.
Asda, fanctifico,item perago quæ ad facrificium pertinent. Suid.
Exponitur etiam veneror. Item pietatem colo. Plat. de leg.

ów wes ni da. Item caftimoniam fervo. Dem. contra Nex

Ages, tas,, qui eft fuper venationem,id eft, venationi præfectus.
-, 8, 8, qui ex venatione & captura eft. Epigr. Derivatum
Neptuni epith. apud Lucian.
Αγρίμων, venator, Hefychio.
eft ex Ayga.

ram, ἁγις δύω καὶ ἐιμι καθαρὰ καὶ ἁγνὴ ἀπὸ τὸ ἄλλων ἢ ἐκαθαρουόντων aw' avopès ouvroias. Scribitur & dystw, w, apud Hefych. Asia, n, fanctimonia, puritas. Item cultus deorum, Suid. Exponitur etiam, facrorum peractio, ceremoniarum peractio. Item facrum, res divina. Plut. in Romulo, o de ansia. Et ipfæ ceremoniæ as dicuntur apud Ifocr. in Bufir. Ayesta, immundus fum & fordibus inquinatus. II. C. saròs i ἀγορήσεις ἐπὶ φάτνη. Ατ αγοςος, vide fua ferie.

A, Agròs, quomodo huc pertineant vide suis locis.

Compofita.

Avays,,, impurus, Suida. item purus, Hefych.

Ages,ab Afchylo dicitur ridica, vel lampas aut hafta,&ages's
καὶ λαμβάναν.

Arglwor, &, ro, rete, feu reticulum. Hefych. Et Avglov, ponitur in-
ter veftes hiftrionum tragicorum; diciturque fuiffe reticulum è
Agia,, f. now, p.n, idem quod &, ut in Epigr. Phanize. Airs
lana plexum & totum corpus amiciens, quo Tirefias utebatur.

σύγ' εν κύρτῳ μελανερίδας, εἴτε τιν ἀγρεις Μορμύρον. Imperat. ad
hortandi vim habet, idemque valet apud poetas, quod age, age-
dum, agefis. Eftque tranflatum à celeritate, qua adhibetur in
venatione. Il. s. Od.4. Et in plur. άgête, Od. v.
Aria, n, idem quod aggas, venatio, in Epigr.

Azeów, ã, f. wow, p. are, idem quod &ęśw.

Evays, idem quod ays, impurus & facer, piacularis. Plut. He
Ηροδ. κακ. vocat Φιλιππίδίω εναγῆ. Thuc. καὶ επτέτες φόνε ένα
gais ng animelor fringe, quafi quorum capita devota dea at-Awar, idem quod gew, & de omni genere venationis dicitur,
γεῖς αλιτήριοι
que facrata ellent. Sic Afchin. casesw & A'πoxwv. ¶ Item
propio & fancto, ut days.

Evas, pie, fancte. Philo de vita Mof. lib.3. crazus äxelwa nenotes μάχου καὶ καιὲς δύο.

ut de pifcium venatione. Od. s. İz ̃ç ́àzę was wv.

Ass,,, venator, item operarius, Hefych. Item genus phas
langii, Nicand. in Theriac.

Agwe, idem quod ages, apud eundem in Alexiph.
Evans, piacularis; de re dicitur, ut cas de perfona. Plut. in pol., 8, 6, venator. Item rufticus.
prac. ck 7 χρημάτων εναγικῶν προσαγορευθέντων τις κάτω ναός ενω-
κοδόμησαν.

Eva, facra mortuis facio, parento. Paul. Tóre à E'πaμwárdas Zxe-
δάσῳ καὶ τοῖς ποσὶν ἐνήγιζε τε καὶ ἤυχεν. Item cum accuf. pro immo-
x
lare; vel fimpliciter pro offerre parentandi caufa, five pro paren-
tatione, ut apud Plut. in Solone, evazigay By. Et apud Herodot.
pacagi, heroi parentant. Etym. vult inter cætera fignifica-
re dove, id eft, occidere.

Αχίζομαι, irritor. Factum cft > 7 χρονο θύων ζώων, inquit Ere
tian. qui eo, apud Hippocr. exp. areas zen? work.
Lexus, & rei, quomodo huc pertineant, vide suis locis.
Compofita.

Avaveia, n, tempus non venandi, apud Xen. Avdevesa, fpolia quæ quis homini (qui in prælio occubuit) prædatur. Hom. I. §. Os 715 dù went & Beotderr ändeývei Azarã Here, &c. Euftathius duplex etymon afferens exp.оxλα Bags,,, parentatio. Plut. is crayoμes Tois TennoC1 paτο θα ἀνδρῶν, ἢ ἀπὸ ἀνδρῶν ἀγε δυόμθμα ή άλλρόμθμα. rentare mortais. Pro codem dicitur & cáo, vel pro libamine An, infelix circa venationes, infelix venator. Hefych. quod parentationis gratia offertur. Exponuntur etiam cvaginaw, fpolio. unde nageès, Hefych. exp. Paspelés. , inferiæ.

જે

Baλavagea, clavis dicitur:ò à gęsúdy † Báλavov. Xen. Hell. s.
Bodyera, n, fpolia, quæ cu Bons ages), id eft, ex pugna colligun
tur, inquit Etym. Bodyesor, &, ro, clypeus e boum agreftium pel
libus, ut docet Euft.

E'tás, 8, in, fceleftiffimus, impuriffimus. Dem. & Æsch.
Evays, fanctus, facer, purus, ut agéav isporoλúpav. Nonn. Sic apud
Phil. day's neais. Apud Ariftot. de mundo. xóru raμ-
mayexp.mundus claritate finceriffima præditus. Inter-Faλsáve,, accipitur pro decipula, vel potiùs pro cavea ferrea &

dumaisin,exp.fas eft, Plut.Alias fignif.vide in comp. ex Ayo. Ebuying, fanétè, purè, ritè.

Evagi, a, fanctè ago, purus fum. Theocr. Id. 27. Aròs 'Lazio καὶ αγίεισιν άδοιμι.

Bian,,, purus, fplendidus. Ariftoph. in Nub. door

day. Vide itidem comp. ex Az.

Kajaya, confecro. Exponitur etiam, folvo jufta, perago exequias, offero mortuo facrificium aut epulum fuper fepulchro. Lucian.de lu&tu, τρέφον) τῆς παρ' ἡμῖν γραῖς καὶ τοῖς καταγιζόμθύοις ἐπὶ pav. Ponitur fepe pro adoleo, uro, cremo; ut iY TO og, apud Plut. Item uro ad odorem excitandum, ut apud Paul. 5 ispetar res penpès Jus, Tina 5 Xoxes Eurois radagi, καλομύροις ἢ ὁμῶς τοῖς μηροῖς φύλλον τ' παιδέρω ο συγκαταγίζεσι. 9 Apud Soph. fignificat polluo, tefte Hefych.

Kaars, confecratio. Item parentatio, parentalia, apud Lucian. de luctu.

Eugi, (decomp.) unà confecro, unà adoleo. Item unà uro.
apud Pauf, vide in Katugila.

Пaways, omnino fanctus vel purus, factiffimus, puriffimus, Hefych.
Navagis,,, exp. dies facra.
Παναγίς, ή,

quodam carceris genere, apud Athen. Pollux. lib. 10. numerat
inter σκεύη.

Avayega, a, infelici captura utor, malè & infeliciter venor.
Avouveia, mala feu infelix captura & venatio.

Evaggia, a, in captura felix fum, prædæ copiam habeo, Athen.

& Plutarch.

Evaye,, felicitas & bonus fucceffus in captura, profpera captu
ra. Item pro feritate & rufticitate, apud Lucian.
Ζαγρεύς, apoëtis dicitur Bacchus, quafi ὁ πάνυ ἀγρεύων. Intelligunt
autem ovov Avvoo, quem Plutonem effe exiftimant : Pluta
enim defunctorum animas venatur & captat.

Zaggiw, a, f. now, p. nxa, vivum capio, à cæde confervo, vitæ alicujus
parco in bello. Covάzęśw, id eft, àzętów. II. Z. Zwzęt, Arçí& ÿé.
Thuc.lib.2, ἄνδρας τε τὰς μὺ ἀπέκτέναν, τινας ἢ ἐξώρησαν. Sic apud
Xen. & car. Item vivifico, vegeto, vegetum reddo. Il.. wed
5 πνοὴ βορέαο Ζωρος ἐπιπνέισσα κακῶς κεκαφηότα θυμόν. ubi Εuft. exp
ἀνεζωπύρε, ἀγείρεσα τ ζωιώ. Alibi dicit ζωγρείν elle, τὸ ζῶντας και
ἀγρεύςν αἰχμαλωσίας νόμῳ. Vide & in comp. ab Αγείρω.

Zweia, n, ipfe actus capiendi vivum aut vivos, unde (wyeią zabãi,
apud Herodot.idem quod weer, capere aliquem cum vitæ con-
fervatione. Scribitur & wea, apud Polyb.

Zagor, &, To, vivarium. Euftathius fcribit peculiariter dici de pifcí

bus. Dicitur tamen & de aliis animalibus.

Závesov,, To, præmium pro vita fervata. Herodot, de por
(waɣera Keoirs, muneribus donabuntur ob fervatam Crafo
vitam. Item præmium ob redditum vitalem vigorem fpiritum
vix trahenti. Hom. Od.. on pgawej Zwaves opinds.

πηρανείτης, 8, o, venator.

ATPA, as,, captura, venatio, præda venatu capta. Luc. in dial.neve, ferarum captura, venatus. Item captura,id eft,res capta.
ἁλιοὺς infcripto, σιώπη ον, ὦ φιλοσοφία, καὶ τῷ ἄχραν πρίμμα. Sic
Xen.in Cyn. convexov ev. ¶Item ipfe venandi actus. Od.x.
your's Code'' diépes a gen. Sic Plut. fymp. 8. mars ixtileg jou-
ylwesa. Apa zvk, marina pifcatio, Nonn. Eple, faci-

Kesave, inftrumentum ad eximendas ex aheno carnes, fufcina &
harpago: orangia àggsúdy. Ariftoph. in equit. ỳ vĩngsáze
τῶν ὀρχιπέδων ολκοίμιον ἐσ κεραμικόν.

Жела

Kavels,,, idem. In Epigr.

Moravera, que perfolvit qui in adulterio eft deprehenfus; vel que pro comprehenfione mochorum perfolvuntur. Od. 9. ò vì μοιχώγει οφέλη.

Muage, 8, 6, qui mures venatur feu captat. Idem cum uvoýpas, ferpentum fpecies. Nicand. Eft & herbæ nomen. Diofcor. 1. 4. Muaye verò, mufcipula, decipulum, inftrumentum quo mures capiuntur.

Miae, qui capit mufcas, Nicand. in Ther. Eft & herba nomen, Diofc. 1.4.c.117.

O'day, inftrumentum chirurgicum ad evellendos dentes, forfex, forficula, Plut.

devita geons, 8, 8, auceps.

Oye,, forceps feu volfella qua offa eximuntur, Gal.
Παναγρον, κ, τὸ, retis genus, fic diftum quafi πίσω άγραν ἀλβεῦον,
omnegenus prædæ capiens, Iliad.s. Vide & in compofitis ab Ayé
pa. Dicitur & Пaváy@g.

Hodave, pedicula, tendicula, apud Xen. Pæd. lib. 1. & apud Plut.
in Eror. θήρεσσιν έπηξε ποδάγρας, το αὶ τὸ ἀγρεύς» τες πόδας. vel quafi
odvale. Eft etiam articularis morbus, quum pedum ar-
ticulos noxius humor infeftat. Athen. 1. 12. opfor ad No-

ποίων

δάγρας πλείας ἡμέρας. Et Plut. ποδάγρας ἀπαλλάτες. Пodageos & modares, qui podagra tentatur, qui podagra laborat, podager, podagrofus. Diofc. Ta daye, fub. a, podagrici dolores,feu morbus podagricus,podagra,apud Theophr.Idem Diofc. 1. 5. c. 138. odaveing's duwúnds vocat medicamenta, quæ podagram lenire poffunt.

Пoda paw, five moda piaw, w, podagra laboro,podagricus fum. Utrumque legitur apud Plat. in Alcib. minore. Etapud Dionem, ddrws ποδαγρών. Et Diofc.1.2. c. 39. ποδαγριῶντας καὶ χιμετλιῶν τας ὠφελεί. Hexuage, qui multam capit prædam, in Epigr.

vay, forceps quo ignita tenemus, aut ex igne eximimus. Il.c.
Od. y. Pro codem in Epigr. dicitur veggins napniv.
Pilave, inftrumentum quo chirurgi fpicula extrahunt. Paul. Æg.
Zuale, qui fues capit, quiapros venatur,apud Athen.l.9.ex Soph.
Dicitur etiam fubftantivè de apro, ut ibid. Athen. annotat.
Zválpt five ouάlexos, aprugnus, qui eft ex apro; ut ovάfpsov séap,
apud Diofcor.

Zvayeides, aj, pifcium genus, apud Athen. 1. 7.
Xeye, articularis morbus qui manus velut captas & irretitas te-
net, ut de pedes, q. näveandpòs, näver modes feu moday. Sunt
tamen qui hoc derivari malint daayos, ut fit quafi degaga,
πιδάλγα, &c. pofito e pro λ.

~

ArPOZ,,, rus, ager. Od. a. iw'àage vir man. Herodian. I.1.
i, ruri ago. Ariftot. pol. 5. imi vàgev oixev.
ἐπ' λαιτῶμαι
ἐπὶ τῶν ἀγρῶν
Aliquando ager quem quifque poffidet. Od. 4. Avis nuétepov
Toλudevopsov, Exponitur etiam, fundus, prædium. Item rufti-
citas, ut déws, plenus rufticitate, Hefych. Etym. dicit
Todo Topole fieri poses. Paulo pòft deducit
τὸ ἄμβω, ὃ σημαίνε τὸν σίδηρον, ut fit ὁ τῷ σιδήρῳ τεμνόμθμΘ.
Ageof, Ageofer, A geovde, adverbia, pro quibus in profa fæpe dicitur,
crazed, age, saggòn, id eft, in agro vel ruri, exagro feu rure,
éž és
in agrum feu rus.

ΤΟ

Ayeidov, 8, 7, agellus, apud Arrianum.

Azore, 8, 6, agreftis, rufticus; ut, gerig haia, in Epigr. pro

gia, agreftis olea. Homerus & ayas (capras) & nuovus (mulas) gories vocat, ad differentiam cicurum. At iλápus (cervas) idem Hom. dicit & georées, quòd natura agros & fylvas colant: unde & cerva fylvicultrix apud Catullum. Sic Diana cognominatur georie, Il. 4. cui Xenophon vota facere vult venatores. Poffit etiam exponi venatrix, ut fitidem quod gens. Agóns,,, rufticitas. Ages, 8, 8, rufticus vir. Od. . doi Ténva Аzęóra ékésλov, id eft, homincs ruftici. Exp. etiam, tor, ab Hefych.

τέκνα

TE

οἷσί vena

“Agóns, n, ruftica mulier, id eft, ruri educata. In Epigr.ggots
pro Diana. Etagóns ayavin,, ibid. Exp. & venatrix.
Agong, 8, 8, progoms, homo rufticus. Il. a. zwúss re you àvépes
ů zę01@7.

N

४,

Azgomotopy, fum aygox, fum rufticis & agreftibus moribus.
Hefych.

2,8,6, & ó,, agreftis, rufticus, ruralis. De rebus dici folet quas
agri producunt:ut funt herbe, quibus Latini fativas feu hortenfes
opponunt. Sic argία μαλάχη, quæ & άγριομαλάχη. Sic ἄγειου ελαία
five ageía, quæ & genia dicitur. Sic & animalia quædam ad
differentiam aliorum ejufdem generis, quæ inter homines alun-
tur & oing the vocantur; ut aevo, qui & vayo. Item is
ve apud Xenoph. Sic avea outs, qui & ouaygos. Vt plurimum
verò fe opponuntur os usos, animalia præfertim, nonnun-
quam & quæ terra gignit. ut apud Xen.in Cyneg. ñ¤épdɔ
μθύ ήμερα συγκεκόμισα, τη άδεια γήρα 2/αλέλυται. Item
Budæus exponit rufticus, qui urbanitatem non novit nec ferre
poteft, qui & algom vocatur. Ariftot. Eth. 4. l'afers TRÈS
Toimitus oμiñías ang. ubi Henr. Steph. exiftimat pofle exponi
agreftis moribus, incultus, horridus. Quidam exp. etiam inful-
fus. Item ale (ficut Lat.agreftis) per metaphoram pro fero
fumitur. Propriè autem a dicitur feritatem habens, qualis
eft animalium quæ fera dicuntur. Nam alese interdum abfolu-
tè dicuntur ipfæ feræ, fubaudiendo Câu, ut Latinè feræ abfolutè
dicitur, fubaudito fubftantivo, beftiæ aut belluæ, aut animantes.
Hom. Iliad. ε. Βάλλειν ἄρια πάντα τά τε τρέφη ἔρεσιν ὕλη. Alioqui di-
citur & afera neia. De homine dictum exp. ferus, immanis,
immitis, atrox, barbarus, ferox. Apud Hom. Odyff. a. itidem-
que apud Plat. in Minoëcopulantur afe & gas. Apud Xe-
nophon. afe & opponuntur, Pæd. 1. Ale aixuntis,
II.2. q.d. ferox bellator, five atrox, i. atrociter bellans. De re-
bus dictum exp. atrox, ferus. Il. e. fer móriμ@. A[e Jungs,
11... Et serov μio, apud Lucian. Aerovia, Theophr. A Te
λέων δ' ως άδειας
ponitur etiam pro, desins, feritas. Il. w.
idy. Item adverbialiter pro fews. Hefiod. in Afp. Afera digng-
s. Famininum eft alia, agreftis, fylveftris, fera. Item alia,
arboris nomen, apud Theophr. hift. pl.1. 1.

Aleias, ferè, immaniter.

Item ty

Algraiva, F. avã, idem quod afgi: fed minus ufitatum.
rannum facio, inquit Bud. apud Plut. in Galba. Item neutraliter
pofitum, ferocio, ferociterago, efferor. Plut. de aud. afgiairsoun
πρὸς τὸς παρόνίας. Dion. Hal. Archæol.I. ἡ 5 λύκαρα ἐ μάλα αγριαί
να σαι ν' ἀνθρώπων τῇ προσόδων.

Agravou, say,idem quod afgia neutraliter pofitum. Plut.Plat
Afgida, ferus fum; vel potiùs ferus fio. Hefych.
Alg,,, ferus, ferinus. Opponuntur enim aga Tois #1-
Jacsais, ut oftendit Euftat.

Aewss,, herbæ fpecies, de qua Diofc. lib.4. c. 3o. & Theoph.1.1.
hift.pl. & Ariftot.l.s.de nac.pl. & Hieronym.in c.10. Ofea why
Te dicta, quod ibi proveniat: hinc comp. haud gwsis, arun-
dinaceum gramen, de quo Diofc.1.4.
Aga, quomodo huc pertineat, vide fuo loco.
Compofita.

Aijale, 8, i vel, caprea, capra vel caper fylveftris. Dicitur & a
γάρια, πιο αιξ άγρια.

Agow,, agrefte feu fylveftre reddo. Item effero vel exafpero,
irrito. Theophr.

néА'πaveiw Cis, ipfa actio qua aliquid fylveftrefcit: mutatio in fylve
ftrem naturam. Item efferatio, exafperatio. Theophr.
Analgonlogy, ad mores rufticos redigor. Gregor.
Body, 8, To, clypeus è boum agreftium pellibus, ut docet Eust.
Alavesana, effero vel exafpero, exacerbo.
Avevo, efferor vel exafperor, exacerbor.
Eaves, idem quod anayesów.
Ekaveiw Cis, idem quod anaɣerw Cis.
E'gayesa, idem quod alareuve, fed magis ufitatum.
Eye, pro avg, agreftis, ferus.
Επαγριόω, idem quod απαγειόω, fed minus ufitatum.
anaye, equi fylveftres, feu feri.
day, 8, 8, vel, afinus ferus.
Ovárgo, color qualis eft onagrorum, i. color cilicinus.
Пaváyg, omnino ferus, præferox, apud Phocyl. —drág onvλá-
κων παναγείες.

A,,, rufticus, idem quod ages. Suid. ex Ariftoph.
A geoin, & à geoin, Atticè, o,rufticus,qui in agro vivit. Ariftoph.
in Nub. geox av, i1⁄2 as. ¶ Item adjectivè, rufticus; ut,
geox Bi, apud eundem. Et apud Luc.geomy. Item
imperitus, infcitus, illepidus, inurbanus: qua in fignif. dicitur
etiam rufticus metaphorice. Plat. in fymp. ei cỡ ni à going
δοξάζων. Et Plut. in Αrtox. ἔδοξεν εν άχαρις τοῖς παρέσιν εἶναι καὶ ἄγροι
x. Apud Arift. Rhet. 1. oppon. T. In hac autem
fignif. metaphoricè fæpè ufurpatur compar. quum innuitur non
planè rufticus, fed duntaxat aliquantum rufticus, fubrufticus &
fubagreftis Lat.

Agoinas, ruftice, ruftico more. Theocr. in Bucolifco, & ueμátnug
Angoixas daily. Item imperitè, illepidè, Philoftr. in epift. Et
geogrépas, fubrufticè, Plat. Pol.2.

Agonia,, rufticorum habitatio; locus in quo ruftici habitant,
aggoinay dixos, inquit Euft. ager, rus, villa, Plut. Item rufti-
citas, inurbanitas, Ariftot. in Eth. & Rhet. 1. 3.
Agongs,,, rufticanus, ut å gi apoixía, in can.17.Chal.conc.
A geomi Zougy, flooμgy, rufticè ago vel loquor, ineptio. Plat.in Theat,
ἐγὼ ἀπὸ φιλολογίας αγροικίζομαι.

A

vjven ouden, apud Athen. Philo in vita M. lib. vv ér☺
φορτὴ καὶ πανήγυρις άγεται και τα Φάρον. Herodian. lib. 8. πάλων
περὶ των πανήγυριν καὶ τὰς θέας ἠχολημθύων. Hefychio eft etiam laus
encomiumve alicujus in publico conventu decantatum: pro,
πανηγυρικὸς λόγω. Tales funt Protagorida ἐπὶ δάφνη πανηγύρεις
apud Athen. lib. 4.

Пavues,,, panegyricus, panegyri proprius, panegyri conve-
niens: ideoque celebris, feftus, item theatralis, pompaticus,
fplendidus ;ut awesǹ fix, apud Plut. Et apud eundem
γυρικά πράγματα. Sunt etian λόγοι πανηγυρικοί, laudem perfone
reive alicujus in coty celebri decantantes. Plut. & Ifocr. Dici-
tur etiam ageings öxλ, pro turba promifcua, qualis eft in
panegyricis celebritatibus, Ifocr. Metaph. verò & zgnans
Plutarch. in fym. 4. To ws perigis own margveier: quod
ex multis diverfifque mixtum & conflatum fit, ut vesex
omnigena hominum colluvie.

Пavyexas, panegyricè, pomposè, fplendide. Greg. Pol. Plut. Πανηγυρίζω, idem quod κινήγυριν άγω, five σιωτελῶ, feftum pane gyrin agito; feftum ludofve panegyricos celebro, ferior. Herodian. lib. 1. μ & iogtûs izstavne. Item panegyricas orationes habeo. Poll. Tranfitive quoque ufurpavit Greg. pro, panegyrica oratione laudo, in celebricotu prædico: ubi ait, νηγυρισθήτω τὸ δῶρον.

Haves, fefti panegyrici celebratio. Panegyrica pompa vel

to dyespor, un-Haves,,, qui panegyricum feftum ludofve celebrat. Luc. de aged, apes, & Eolicè mutato o inves, ut tradunt gram- Decomp. E'unavayew, publicos, feftofque conventus celebro. matici. Od. y, love' is Iuxíar dropar även te ngj idpas. Et Il.w, wei, unà feftum ludofve panegyricos celebro. Exp. & γ, 1ξον Πυλίων ἀνδρῶν ἄγνείν τε καὶ έδρας. ω, Zvμmanweilo, Brunavázipt. concelebro. Ayupé, congrego, in unum cogo & colligo. Hefych. Awei, idem. Hefych.

Kvaly zag more waxqilaμgibë napeným. Dionyf. Halicar. 1. 6. | Aro, F. a, P., & Atticè me, & pleonafmo litera o, yea.
Grafx 5 M Expóry, exponitur, nunc autem.

Arxn, F., P., ftrangulo, fuffoco, conftringo fauces. Luc. in
dial. new. sŵ Пgwreixar tlu Exile our; quid ftran-
gulas Helenam, &c. Accipitur & pro, quovis modo conftrin-
gofive coërceo, propia five Jaica. Gregor. adverfus E u-
nomianos, καθάπως ἵπποι θερμοὶ καὶ δυσκάθεκτοι ὃν ἐπιβάτων λογισμόν
Στερέψουλες, και των καλῶς ἄγχεσαν συλάβειαν Σποπλύσαντες. Sic Luc.
in Lapit. ἐδὲ ἄρχω τες μαθητάς, τω μὴ καὶ καιρὸν Σποθῶσι τὸς μισθός. Ab
Hefych. exp. etiam frænare.
Aftrangulor, fuffocor, &c. Item macrore afficior. Liban.
An, fuffocatio, ftrangulatio. Diofc. lib. 6. cap. 24. Item la-
queus, reftis. Luc. in Tim. fórn Saurò çaya gun aurois, ad
reftim res rediret. Et pro fufpendio, i. ipfa actione quæ eft in
fufpendendo. Philo de mundo, vagy & natapor for di asjóvns vão-
μθύειν. Sic Eurip. ἐγὼ μὲρ ἦν, Δέσποιναν εργα σ' αγχόνης, κάμνω φίλοι.
Irem pro re qua angit & cruciat aliquem. Efchin. ae yms.
Tõr 5 án là[jórn noj kún tótw, id eft, hoc illum angebat vel

κρύες.

Kwa, anginæ fpecies, quando interni mufculi gutturis inflam-
mantur. Sic dicitur & alia anginæ fpecies, quam fcribit Actius
propriè à veteribus appellatam fuiffe, quòd lingua à fua radice
mota,factaque difficili refpiratione,cogantur ægri aperto femper
ore refpirare,& canum in morem linguam exercre. Quidam apud
Hippocratem fignificare putant morbum acutum in gutture
confiftentem, cum anguftia fenfu & fpirandi difficultate.
Пagawa, anginæ fpecies, quum externi gutturis mufculi labo-
rant inflammatione.

A,, fame neco, inedia neco, q. d. fame ftrangulo. Pro co-
dem dicitur λιμαρχονπ. Unde λιμα χονρθρον, apud Bafil.
MiraCa, Hefych. eft fquama aurea quæ in fronte geftatur.
Opoé,dicitur cauliculus quidam,quoniam ervo adnafcens ipfum

wind, wer wrengus & enaμbávav, ut docet Diofcor. & Theo-
phraft. Vide & Plin."

Tapdarias, aconiti genus pantheras fuffocans & ftrangulans. Plin. lib. 18. cap. 27. & lib. 27. cap. 2. & Ariftot. hift. anim. lib. 9. cap. 6. Diofc.lib.4.cap.77.

Пe, præfoco, obtorqueo, q. d. circumftrangulo, circumjectis manibus ftrangulo.

Zum, angina fpecies, quum interni faucium mufculi inflammați
funt. Vide Paulum Ægin.

Zvans, qui laborat ea anginæ fpecie. Gal. ad Glauc.
Пangoura, alia anginæ fpecies, quum exteriores faucium mufculi
patiuntur inflammationem. Vide eundem P. Æg.
Y', angina porcina,angina fpecies, qua fues corripi folent. Plin.

lib.8.cap. 51.

Zroux, quomodo huc pertineat, vide fuo loco.

n

Sic aor. 2. 9, & Atticè agg, quod maximè eft in ufu. Varias habet fignificationes. De animatis propriè dici tradunt Grammatici,& tunc exp.duco,adduco. Dicitur autem w ori sõtov, vel ἄγω τότον πρός σε, adduco tibi hunc. Εt ἄγω σε, fimpliciter, & άγω σε εις τίω πόλιν, vel εις τίω οδόν. Ipfa etiam ὁδός (i. via) dicitur ἄγονείς Uva Toy, i. ducere aliquò: quo fenfu & ferre ufurpatur Latin.ut apud Plat. in Apol. τὸν ἐπὶ Τροίαν ἀγαγόντα τίω πολλώ τρατιάν, 1. qui maximas copias duxit ad Trojam. Cicer. interpr. Dicitur aliquando a fubaudito accufativo, ut agv ini Qaray, apud Xenoph. Dicitur etiam de inanimatis, & tum expon. affero : ut av de kv, afferre alicui dona, apud Xen. Sic apud Ifocrat. ad Nicocl. ὑμῖν τοῖς βασιλεύσιν ἐσθῆτας ἀγόν, ἢ χαλκὸν, ἢ χρυσὸν ἐργα ov. Et pro invehere, ut Dem. pro cor. μg és Thu Atinlu ds, bellum in Atticam invehis. Quum autem inanimata (veluti naves aut currus) dicuntur nos ad, tunc expon. vehere: ut Xen. ęrážäɣ&C. mas yuvaras. Metaphoricè ufurpatur etiam pro adducere, ut ad inì thì dasporías, Xen. adducere ad felicitatem. Sic ad is fian, adducere in fufpicionem. Item pro abducere. Il.4, Τέκνα δέ τ' ἄλλοι άγει, βαθυζώνες τε γεια. 5. Et pro educere, extrahere, elicere, ciere: ut apud Diofcor. and dog, Eppelwa, záha, ciere urinam, menfes, lac. Sic gilar and, ciere alvum, apud eundem. Item pro inducere, impellere, agere: ut Il. B, xapes go aga piñav Javáros. Interβ, κῆρες γον μέλαν ο θανάτοιο. dum cum accufat. & infinit. Apoll. Arg. 1. Eûr av än 2510, andpas iwię änavauk. Significat interdum & quandam violentiam, & expon. rapere, trahere: ut apud Æfchin. contra Ctefiph. že i tò Bũng ngì àvaľná roze, ad tribunal & judicium rapere. A gépev, eft diripere, populari & expilare. Ifocrat. in Archid. " Pépeiv rès modeμlus. Sic Herodot. 1. & digim you areСimù on, tua diripiunt. Metaἀλλὰ φέρει phoricè etiam ufurpatur argi Pipes, fumpta à bello tranflatione, pro, quafi hoftili more vexare. Dicunt etiam advi gie: ut Xenoph. Exl. 3. v gì Ergyor Thus Biluvíða. Item prout varia fignificantibus accufativis jungitur, variè redditur. Interdum exp. ago: ut Gal. idul ayor cnelux, feptimam agens noctem. Sic ad nupas, agere diem: & digru, agere fefum: ἄγαν απραξίαν, ferias agere. Αt άδεων ἄγον, in fecuritate ageAt re.Aliquando utendum eft verbo,fum:ut nova, Dem.quictum effe,ad, otiofum efle, z dnasíav,jejunum effe,apud Ariftoph. and, in luctu elle. quæ phrafes uno verbo etiam exprimi poffunt hoc modo, quiefcere, otiari, jejunare, lugere.

رو

Jungitur & variis præpofitionibus. Cum ad pofitum, fæpe exprimitur per verbum habeo: ut nuns and, apud Syn.habere honorem alicui, vel in honore aliquem habere: ad di d

s, apud eundem, in votis habere. Quæ tamen locutiones exprimi poffunt etiam hoc modo: honore profequi vel honorare, optare. Sic algorlidad, curæ habere, vel curare. Qua xs, cuftodiam agere vel cuftodire. Cume: ut zdvcr hun, Pauf. pro, dal kuns, in honore habere. Sic ad evadexpaïs, Syn. in fororum numero habere, fororis loco habere. Interdum ponitur pro ducere, id eft, æftimare: ut ayw or loov Eμawry, duco te æqualem mihi, te æquè ac me æftimo. Arrian. Sic nap devaya, pro nihilo duco. Sic Chryfofth.

σε

ayo, hoc pluris æftimemus quàm pecunias. Item pro, appendo, xxw: ut apud Plut. in vita Demofth. de Harpali calice, πόσον ἄ; Dem. contra Timocratem, τὸν ἀκινάκιω τ' Μαρδονία ὃς ye Terangois dapernes. Item duco, i. rego, moderor. Plutarch. Tov Papayar daug dogter. Sic Oppian. Avluv, gubernare navem, Hal. z. Apud Gal. ad Glau. lib. 1, 8s ups7, exp. tractare. Irem pro formare, inftituere. Lucian. In Anach. ὑπὸ παιδείαις ἐλευθερίοις άγόν τε καὶ τρέφειν αὐτές. Α' μπελεργίαν

, dixit Theophr. pro, plantas adhuc tenellas formare, inquit Bud. Item pro delectare, oblectare, ductare. Plut. Videtur aliquando peculiariter fumi pro allicere feu pellicere. Herod. lib. 3.

vas jaze, do's a pevnsia. Item abfolutè, i. fine cafu pofitum,ire, agere fe: unde & ayyav, i. vicum feu viam urbis dici volunt. Sic utitur Homer. ut notat Hefych. Sic & Matth. c.26. & Joan.c.11.

Item Ayw, F.zw. P.ña, Aor. 1. α & Atticè taza, fignificat frango, rumpo: ut val äd, apud Homer. i. xxv, ut exponi poffe ait Euft.

Hujus poftrema fignificationis derivata & compofita feparatim
apponentur, post omnium derivatorum & compofitoram
ad pracedentes fignif. pertinentium

enumerationem.

Derivata ab Kyw, i. duco.

Aye, adverb. hortantis, factum ex imperativo verbi aya: idem quod Latin. age, agedum, agefis,cia, quando compellatur unus:quum autem plures, dicitur 24, agite. Sed nonnunquam a fermoni ad plures accommodatur. Sic apud Latin. agedum plurali etiam jungitur. Odyff.. A'x' age Dann wv Byggvis. Sæpè additur particula, ut Xenoph. Adaxoare ama. Sic Ariftoph. in Pluto: αγεδὴ, ἄγε μοι, ριο άγε, είπέ μοι. In Plural. Od. 4, ἀλλ ̓ ἄγετε μνητήρες. Et Xen. Pad. 5. άγετε τοίνων καταλειπομ.

"

24, F. akony, P. [mon, ducor, i. feror, afferor, advehor. di

citur non folùm de rebus animatis, fed etiam de inanimatis. Xenoph. Padias 1. 3. καὶ τὰ χρήματα, ὅσα στο αὐτοῖς ἀπόρθρα ἔτυχον. ¶ ufurpatur & pro adduçor, abducor, deducor, the in