Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

peragere. Sic ape the gapli apud eundem, obtinere caufam
fuam in accufando aliquo, vincere accufando. Item convinco
& damno, pro quo dicitur & axion. Efchin. in Ctefiph. und
αίρειν του Βρανοίας εναντίον ~ Ελλων δῆμον Αθωαίων. Sic & Ari-
ftoph. in Nub. Khewra dupa shoves.& metaph. convinco, evinco.
utaiyaipei, apud Herodot. & Plut. vel hopes aipes, apud
Æfchin, ratio evincit vel dictat. Item, pro avap, interficio.
Sophocles apud Suidam, πόλεμο δ ἐδὲν ἄνδρα εκὼν αἱρει πονηρὸν,
i. nullum improbum occidit ultró.

Αιρέομαι, είμαι, Ε. ήσομαι, aorift. 1. ημέθων, aor. 2. ειλόμω, (in activa
fignif.) capio, fumo. Od. &, dégov nov. Thuc. Tès d'unov TE NGÀ
ὕπν
Tovaipe, cibum & fomnum capere. Aliquando exp. capello,
ut αἱρετος τας πράξεις. Sic & apud Xenoph. αίρομαι τα ὁδόν. ubira-
men quidam malunt vertere, cligo. Item antepono & pluris
facio, aut etiam malo. In qua fignific. jungitur interdum cum
ἀντὶ, ut Ariftot. eth. 9. ἀντὶ πάντων αἱρέμ & τὸ καλὸν, honeftatem
præferens omnibus rebus. Xen. ἑλέως δελεύειν ἀντὶ ξ' πολεμῶν τοῖς
go, malle fervire quam bellare: vel præferre fervitutem
bello. Interdum cum ae. Herodot. 1, money wes esplens aipés).
Sic Plutarch. ἡσυχίαν από τιμῆς αἱρέμαι. Interdum cum particula
μάλλον hoc modo, αἱρε μοι τόδε μᾶλλον ἢ τόδε. Sic Χen. αἱρήσομαι σε
λούταν μᾶλλον ἢ ἀνελ θέρως ζήν. Poni etiam pro volo annotatur; ut
apud Ifocrat. in Euag. alpsy Sic ai, nolo,
apud Laert. Item, eligo, deligo. Dem. aipes Pines, aipμg
Todov, Xen. Sic aipedas, apud eundem, eligere judicem,
vel (ut alii) defignare, creare. Item, opinor, cenfeo, fectam ali-
quam confector, ut philofophi faciunt. Item, in paffiva fignific.
capior,comprehendor. item reus peragor,convincor,manifeftus
fum, axious. item eligor, deligor, vel defignor,creor;frequen-
tiffimè de magiftratibus.

rus, i. fepelire, apud Ifocrat. & Dem. Sic dicitur & araupe THE
veways, apud Xen. Item capio, fumo in manus. Et propriè, è
terra fublatum capio, five tollo de terra, ut vasper fuprà. Hefio-
dus, Χερσὶν ν' ἀμφοτέρησιν ἀνειλες λουκὸν άλειφαρ. Et Ariftot. de
mundo, anda avaper. Item fufcipio, aggredior: ut avas-
peg woneμgy, Plat. Arappas, apud Xenophontem. Árpe-
Doves, apud Herodotum. Item, pro excipere, recipere ad
fefe. Bud. Citatur & pro eligere, ex Chryfoftomo.
pro demereri fibi aliquem, conciliare fibi aliquem, conciliare
fibi gratiam alicujus. Xenoph. Pæd. 2. Holw of Egyp avÈg &TOVÝ -
PaItem pro concipere & gravidam elle, apud Herodotum.

Item,

Item in pall. fignific. auferor, tollor: ut pen to agan M. Gregor. Item evertor, Demofth. avýpkur aj winers autur. Dicuntur & vive, abrogari. Item interficior: ut, verperat Laps, Philoni. Item tollor (de puero expofito dictum) apud Ifocrat. ad Philip. Avape etiam dicitur quod oraculo editur, five quod à vate editur. Apna gala, receptæ & diffolute pecuniæ, apud Demofth.

Araps Cs, ablatio, fublatio. Item everfio: ut, vape C+5 & TOEWY. Item, abrogatio, antiquatio, abolitio, refeillio; ut, avape CAS TOD vour. Item interfectio. Item, vape CisExgav, fublatio cadaverum ad fepeliendum; vel (ut alii) cadaveruin collectio: unde ἀναίρεσιν 7 νεκρῶν δέναι.

Avcuperàs, 8, à, ablator, fublator. Item everfor, & interfector, in-
teremptor.

Avapens, exitiofus, lethalis, mortifer: ut, avpilgu vionμx, apud
Ariftot.

Decomp. Arravança, viciffim fumere feu accipere.
Evapéu, o, lignif. act. fufcipio, capello, Luc. Item deme-
dio tollo & neco. apud Polyb. Item fignif. paff. ultrà conci-
pior, de fœtu dictum, apud Herodot.

Alptors, ews, n, expugnatio, ut apes wónsws, Thuc. Item, electio,
vel optio. Ifocrat. de pace. weinis aípéods & me ay mátwv a maę Givovπavajρe (15, occifio, cædes, apud Polyb.
Ts, in electione rerum errantes. Alsory dovey, optionem dare.
Dicitur etiam prors spamyš, electio vel creatio imperatoris.
Item, conditio, ut in Pand. λ uifire, bonis conditionibus.
Idem eft etiam quod rán, animus, hoc eft, voluntas & pro-
pofitum, apud Polybium. Item fecta, dogma. Nonnulli quum
de philofophis dicitur, exp. opinio de aliquo dogmate firmata,
harefis. Apud Gal. μεθοδική αίρεσις, & εμπειρική αίρεσις. Item,
apud ecclef. fcriptores, dogma orthodoxa fidei non confonum.
Aipsons, 8, 6, hæreticus. in Pand. Et aipirans, fœm.gen.unde aipe-
στῶτις πολιτεία, recepta apud hæreticos.
Aipio, qui capi poteft. Xen. Pæd. 5.

Igorevauptw, &, infuper occido. Herodot.lib.1.cgravčínov 5 ngù tèg
mudas & Knεávody. Item, infuper refpondeo, de oraculo dictum.
Plut. de defectu oracul. τω Πυθίαν προσανελών. Προσαναιρέμαι, ίσο
fuper fufcipio. Thuc. 1. 7.

Aipers, 8, 6, eligendus præ aliis, q. d. eligibilis, optabilis, expetendus; ut si aur aiperis, Ariftot. in Rhet. Hinc comparat. dipere, potius cligendus, optabilior. Et in neut. gen. alpspov is, optabilius eft, fatius eft. Item electus, delectus, vel creatus; ut ipsi äropes, aips Tidingsan.

Alpins, 8, 6, clector; unde aipins, n, electrix. Sapient. 8, aipénis rwv
eggui.

Aipings,,, quieligit aut qui aptus eft ad eligendum. Exp. & paff.
qui deligitur. Apkxgv oшámayna, fub conditione factum, in
Pand. Apud Ecclef. fcriptores fic dicitur, qui à recepta fana
doctrina ita aberrat, ut contempto Dei & Ecclefiæ ipfius judicio,
in fententia permaneat, & Ecclefiæ concordiam violet.
Aiperia, F. low, P., cligo, deligo, optabile judico, amplector; ut
pemilu aipeniger apud Hippocr. ep. ad Demag. Sic & Matth. 12.
Item, fectæ hæreticorum adhæreo: Suid.

Aipslogy, eligo, potius duco, malo. Arethas. ¿vitus Biv aipek-
σάμθμοι.

avaria, a, fimul perimo, fimul aufero. Al. Aphr.
Aapisy, gy, in locum alterius eligo, fufficio in locum alicujus.
Plato de leg. 1. 6. mes fases TT. Et cum genitivo per-
fonæ, vp Ters, apud Syn. Interdum etiam fignificat,
antefero, antepono. q. d. præcligo. cum accuf. & genit. apud
eundem Syn.

Appia, w, aufero, adimo. Dicitur & Papãror, & à Paper For T
& frequentius ἀφαιρῶ σε τετ. Reperitur & ἀφαιρῶ από τ8, apud
Plut. in lib. de Rep.

σε

Aporpionen, 8μon, (pro quo & ang apud Hom. & Herodot.)
itidem pro, aufero, adimo, detraho. Dicitur papa DE TY?,
δ αφαιρο μου σε τόν : interdum ctiam ἀφαιρο μαι σοι τ8, apud Ηo-
crat Plutarch.Xenoph. ¶AQapes ini, apud Demofth.
& in perperang wais info apud Luc. eft vindicare in liberta-
tem, vel afferere in libertatem. AparçÃDuý kпvòs, apud Dem.
exp. ejus animo aliquam opinionem eximere. Item paff. fi
gnif. àpapyr, aufertur mihi hæc res. Sic papsters the do-
x, apud Plutarch. in Public.regno fpoliatus,cui regnum adem-
ptum eft.
velju, ro, ablatio, vel potius quod aufertur, Greg,
Aqaipena
Item, quod pro donario eximitur & feligitur. Exod.cap. 35.
Item, alicæ genus, ita dictum à cortice five tunicis zeæ ablatis,
apud Plin.

Apaspenakngs, & àpapnualings, q. d. ablativus. Apud philosophos
pro abftracto:quafi dicas abftractorius. Vide Bud. Comm. Apa-
psμakxãs vela parnuaknas, q. d. ablatoriè, vel abftraétoriè, per
abstractionem, apud Phil.

Apap Cs, sws, n, ademptio, ablatio, detractio; cui opponitur

Cs, apud Plut. & Ariftot. Apud Gramm. eft figura, quum primcipio vocabuli aliquid detrahitur. Item, quod ex cæfi animalis interaneis extrahitur. Athen. 1.8.

Appel,,, qui vel quæ auferri poteft. Item, exemptilis; ut
cortex arboris exemptilis. cui oppon. ȧvapaýpsl.
Αφαιρεθέορτο αφαιρώ, apud Herod.

Decomp. Avaçaiper, qui vel quæ auferri non poteft: ut virtus di-
citur αναφαίρετον κτημα

σα

Aipeks,,, qui fectam aliquam fufcepit. Laërt. Item,fectator, qui
partes alicujus fequitur, Polyb.
EXTOS, T, Toy, qui capi feu prehendi poteft. Hom. Il..
Compofita: acprimùm cumprapofitione.
Avaspiw, a, aufero, tollo. Plut. in Numa, en woλsag àvõde rõp.
Item, everto; ut avarpesv wóλess, Demofth. Dicitur & avaspésv 885
vous, abrogare leges, apud Afchin. Item, è medio tollo,inter-
ficio. ut vape so, Plut. Capitur etiam pro condemnare
quempiam: propriè quafi fententiam pronuntiare de eo tollendo.
emedio; unde & αναίρεση ψήφοι, quibus oppon. τάζεσαι. f Item
.
capio, in manus fumo. Propriè tamen eft, è terra fublatum acci-
pio, feu tollo de terra. Thuc. aveλóvtes òsü ikibanov. ¶ Avoupe di-
citur etiam Apollo, reddens oracula. Plut. in Solone, aves àμ-vaapia, viciffim aufero.
Φοτέροις ή Πυθία, utrifque refponfum dedit. Dicitur &, ἀνελε τὸ
ho, apud Herodot. Et cum accuf. ut Plato de leg. 9. or ''
ὁ θεὸς ἀνέλη.
Arapiou, uy, activa fignif. pro varp, aufero, tollo, apud Plat.
de leg.1.11.x. Et pro tollere, id eft, è
medio tollere, abolere, abrogare. & pro circumducere, vel ex-
pungere: ut, ávarpa touyap. Etpro interficere, apud Po-
lyb. Ponitur & pro auferre, i. ut fortem propriam accipere,
apud Pauf. Pro verbo avape (quum vinco,& reporto præmium
fignificat) Cicero folet dicere, auferre. Avaspenaidas, tollere
liberos, dicitur duplici fignif. pro fufcipere. fic Plutarch. in Ant.
παῖδας ἐξ αὐτῆς διδύμως ἀνελόμθρο. & pro, non exponere, fededu-
candos curare. fic Hermogen. espérer, Exit Tingva Tur-
των ἐξετίθεσαν οἱ Αθηναῖοι τε γλώη, Μεγαρείς ἀναιρέμθμοι ἔτρεφον. ΕΠ
præterea vape, tollere mortuos ad fepeliendum. Dicitur au-
tem vel àværgeäí lva, velävaspêï tès vixgès,sive rè, πæλdʊmný-
τες τετελευτηκό

3

T

αν

[ocr errors]

Avoa Paips, ablatu difficilis, qui ægrè adimi poteft.
E'ta paypes of issnew, in libertatem afferere. Dem.
Εξαφαιρεί ἐλευθερίαν,
E'nappia, a, infuper demo feu detraho. Gal.
Пagaips Cs, ademptio.
Παραφαίρεις,

.

dienàr

Пgeappia, antè adimo feu aufero, præcerpo.
Пgorappéw, w, infuper aufero. Dem.
Apew, a, divido, diftribuo. Plut. in Pericle, és xlà μépnoverar To
. Apud Plat. de leg. per xapes. Item pro, findo,
vel feco: ut, deles opopl. apud Thuc. & Xen. Sic Gal. 2
per Tlus précα. ¶ Atappa T, explano hoc, B. ex Theophrafto.
Acupέogy, gy, act. fig. pro, divido, partior: apud Platonem in
Phæd. Et pro, explico, differo : itidem apud Plat. de Rep. Vide
exempla apud Bud. Item pafl. pro dividi, diftribui: us drapesats
ess μipn, apud Plat.
Amps, divifim, feparatim.

AixípsCis, divifio, distributio, Ariftotel. Apud gramm. opponitur
στην αμέσια

ozivupiod. Exponitur & difcriminatio, differentiarumque adnotatio, earumque rerum quæ ad rem conftituendam pertinent, apud Theophr.

Apero's, T, Tor q. d. divifibilis, qui dividi poteft. Exp. & feparabi-
lis. Ariftot. Eth.1, oyes & inter fe opponit. Apud Xen.
Pæd. 4. opponitur or, & exp. Alpes intoxivroup, qui di-
vifus eft. Item fiffilis. Aaiperos hoy, explicabilis fermone,
Thuc.lib. I. Apss, divifim, feparatim.

Aapers, 8, 8, divifor, diftributor. apud Greg. Naz. Apekngs, vim
aut facultatem dividendi habens vel feparandi, aptus ad dividen-
dum. Plut. de primo frigido, as to pelo ng Hasalingvis ng
apan, omnino dirimit ac diffipat ignis.
Arapskxos,q.d.cum quadá dividendi facultate. Exp. & divifim. Plut.
Decomp. Adraper, individuus, infeparabilis, des, Ariftot.
Irem pro non divifo citatur ex Ariftot. Pol. 2.

Avdaip, ex oppofito divido,oppono ad divifionem.Ariftot.top.6.
AdapsCs, divifio ex oppofito, apud Gal.

Avedaiper, difficulter divifibilis, cujus divifio difficilis eft.
Emdrapia, divido. Genef.33.

Eudraiper, quifacile dividi poteft, facilè fciffilis, Theophr.
Kadapa, a, divido.

Пgorda, infuper divido, nova divifione utor; aliam divifio-
nem adjungo. Ariftot. Rhet. 3.

Etapa, fimul divido, fimul diftinguo. apud Greg. Naz.
Yodiapia, fubdivido, particulariùs divido.

Yodtalpos, fubdivifio. Apud Dialecticos utrumque.
E'tupiw,, eximo, eruo, educo, extraho, aufero. Plato in Cratylo.

occido, interimo, apud Soph. in Trach. ¶ Item comprimo; re-
primo, cohibeo, deprimo, imminuo, extenuo: ut, rataspesy Thu
iwigongaC, apud Gal. Sic, pedassian, apud Luc. Et
My Jasper To akiwμg, apud Plut. Katasper opfaλuss, II. λ, & Od. λ;
&a, claudere oculos morientium, comprimere. KaJospa izra
vinco certamen fufceptum. Plut.

Kaupuy, dejicior, everto. Item imminuor. ut act. Apoc. c. 19.
Katalpos, dejectio, deturbatio. Item everfio, fubverfio, cædes: ut,
Juipers, apud Herodian. 1.3. Item damnatio apud Bafil.
Item depreffio,cui oppon. ago, apud Greg.anos, apud Arift.
Kafuipés, dejector, everfor. Thuc. Exp. & demolitor, vaftator, in-
terfector. Kajupeknès, evertendi vim habens: unde
Quguang, Gal. quibus reprimuntur & minuuntur quæ fupra mo-
dum aucta funt.

ngà

Decomp. Angfulper, exp. inexpugnabilis, vel qui peffundari non poteft, qui eyetti non poteft: ut, gyára Jaiper. Suid. Avona taiper, qui vix everti poteft.

Bong Juicer, qui facilè everti poteft.

Avariina Juiper &, qui difficulter detrahi feu demi poteft, Theophraft. 1. 5. hift. pl.

Zup, unà everto, in evertendo adjuvo. Theophraft.

Aff.

ex Herodoto, Japid àjāvas, pro ovíngues, exp.certamina obtinet, vel vincit. Et pro,fimul tollo. Laërt. in Pytha Пupapi, a, diruo, aff. ex Thuc. Invenitur & apud Eurip. peses pio, detraxifti.

[ocr errors]

Пapapa, adimo, aufero. Cum accuf. apud Dem. & Ariftot. Interdum cum duobus accuf. ut Ariftid. in Panath. pésλory Zigξω τὰς ἐλπίδας τὸ καθ' αὐτὸς, Xerxi fpem fuam expectationemque abftulerunt. Item cum accufativo & genitivo. Xenoph. Bμπρο τὸς σιωεσιατὰς αὐτό παριλέως. Dicitur & αραιό μου σε τότε: privo te hac re, adimo tibi hanc rem.

pro

per Tagμm & imμband inter fe opponit.Ifocr.in Panath. πρεσβέταις καὶ λόγοις εξαιρεῖν ἐπιρῶντο της Διαφοράς. Item fecerno, feligo, deligo tanquam eximium. II., Képlu lägg μgi zápas év τες Αχαιών. Xenoph. Pad. 7, ἀκροθίνια τοῖς θεοῖς καὶ τε μθρη Σκέλου (εν a. Item, diripio, populor. Thuc. lib. 4, Noyan Jus TEestéziov, vouμi Zorles, és, siv Bon Morý uvas, hour, &c. Et Herodian. Iapis, ademptio, detraétio, Arift. diminutio, apud Thuc. Пapalpnua, quod adimitur aut detrahitur. Exp. & recifio. Thuc. lib.3. av Dvd páμdjurhu zónovéžeλev. Dicitur & de homini-Пesapiw, w, circumaufero vel in circuitu. Item circumcido, bus pro fubjugare: apud eundem Thuc. lib. 8. Easy, in act. fig. eximo, extraho: ut apud Hom. & Hefiod. ii. λεγο φρένας. Sic apud Plat. in Ione, ε τόν ὁ θεὸς ἐξαιρέμπρο τέτων νεν, τέτοις χρῆς ὑπηρέταις καὶ χξησμῳδοῖς. Sic Ifocr. τες φόρες ἐξαιρετ πολιτῶν. Dicitur & εξαιρεμα σε τέτε : ut apud Plut. in Rom. βίας ižené rèsáðir fors. Item fecerno, feligo: ut apud Homer. fæpe. Sic apud Xen. Pæd. 5. in Enpaulo aur. Item effero, σου S Expono:ut Demofth. in Dionyf. ἐξαιρείται τὸν οἶτον ἐν τῇ Ρ' όδῳ, κακές dinodido). ¶ E' camperages, apud Lyfiam, Ifocrat. Dem. exp. vindicare in libertatem. Item, feligo, deligo, tanquam eximium. Odyff., - και μοι μάλα τύγχανε πάντα Τῶν ἐξαιρούμων poxia. Et Xen. Pæd. 5, wing inpμl ool autu. Item in paff. fig. eximor, extrahor: ut, inddav rò àλyev éžaspel, Cicer. interpr. dolor detractus effet. Interdum cum accuf. ut apud Plat. in Gorg. ἐξαιρεθέντας ἢ ἀδικίαν ὑπὸ δὲ διδασκάλω, i. quibus exempta eft injuftitia. Item deligor, fecernor, ut apud Thucyd. lib. 3. Anμοσθένης ἐξηρέθησαν, Demoftheni exempta funt. Eaipes, exemptio, eductio: ut, iaipeCis λies, apud Herod. Peculiariter autem quæ exenterando eximuntur: ut apud Eust. idige πάντα τὰ εἰβπίδια με το εξαιρέσεως. Item locus in portu, in quem merces è navibus eductæ exponuntur. Poll. 1. 9. E' EcupÉGEONS OYxn, actio qua quis experiebatur adverfus cum, qui fervum abduxiffet, & liberum afferuiffet. Suid.

quum

κη,

τα

'Espéμ, &, xj, exemptilis, qui eximi poteft; ut, tapi CIMAL

pay, quibus opponuntur . Vide Ariftotel. in Oecon. & Cic. in Verrem.

amputo. Theophr. de caufis pl.1.3.c.16, weapest Jareiar + xxáδων. Item detraho : ut Herodian. 1, 2, τότε ξιφίδια και ὅσιν αὐτῶν. Περιαιρέμαι, idem : ut, Decape) Fivπpats, ab homine aufert. Et cum accuf. (ficut &papua) ut Demofth. in Midiam, imi dermpeftis &T πi övre, lows it con av vocisor. Item paff. auferor. item evertor. examp&n μm, vitis putata. Пsep, exponitur etiam everfus, vel profligatus, apud Thuc. Aff. ex Demost. Пsesalptors, detractio, circumamputatio. Theophr.de hift. pl. l. 4. & pro, excutio, abftergo. C. 17, αίρεσις & φλοιό. Περιαιρετός, exemptilis : ut, αιρετοί οφθαλμοί, Luc. Eenigst, (decomp.) qui facilè detrahitur. Theoph. Пgoap,, promo,depromo:ut apud Luc.ß in raμás @compâv. Пgopéμay, μay, in fignif. act. præfero, antepono, præopto, malo, q.d. præeligo. Herodot. 1. 6, port xivdes To μémov @eseλóμπρο ἀνεδέξατο τίω τιμώ. Interdum cum vl aut μᾶλλον : ut Xen. θάνατον ἀντ ̓ αὐτῇ προαιρετέον. Arift. Poll. s. c. ii. προαιρίες και μάλ Advxsedaiver. Item, conftituo, ftatuo, mihi certum eft. Item confultò, feu certa deliberatione aliquid facio. Afferuntur & aliæ expofitiones pro loco. Dicitur autem easμ zęάlav TĚT, mihi propofitum eft hoc facere. Et weapoμm r8, (non fequente infinitivo) quod quidam exp.in animum induxi hoc facere, vel in animo habeo. Apud Ariftot. in Ethicis, empe quidam exp. eligere: alii confilium capere: alii confectari feu amplecti certo confilio, aut etiam confectanda proponere. Dicitur autem ea quali wesirépwv aipa, ut tradit Ariftotel. de voce weap@agens.

Eiper, exemptus è numero, felectus, eximius, præcipuus: ut, Taip yaïnes, Il. 6, &,xpos žali, Od.. Apud Thucyd. ai-Пgoxípios, sas, h, propofitum, ftudium, inftitutum, voluntas,confiἐξαίρεται γυναῖκες, β, &,κἔροι ἐξαίρεται, ἐξαίpime, feligere, feponere. Significat etiam receptum, id eft, exceptum, & qui non venit in fortem, Bud. Item, peculiaris,

ižaipe

lium. Arift. Ethic.6.c.2. pszis Buxhx. Dicitur en wegapiores fieri, quod fit confultò & dedita opera : apud Demofth. Phil. 2.

apud Dem. qui & copulat cumid. Apud Ariftidem, aipsПgopis, fpontis humanæ & arbitrarius, Ariftot. in Ethic. Пgousnaiz dvour, exemptum à Solis occafu.

Etapes (oxytone) qui ejicitur, vel potiùs cjectitius. Suid.
Eaupers, eximie. Item præcipuè, præfertim, in primis, vel potiffi-
mùm, peculiariter. Herodot. & Plut.
Etaper, evertendus, dignus quievertatur. Polyb.
Epigs, eximendi vim habens, vel exceptivus.
Decomp. Пgoraptopy, infuper eximo feu deligo.
Zipé, a, una diripio five populor: adjuvo in diripiendo. Dem.
Τ'πεξαιρέω, @, & Υπεξαιρέομαι, ὅμαι, clam aufero vel averto, interver-
to, fubduco, fubtraho. Luc. Eft etiam augu, excipio fi-
ve recipio, id eft, retineo mihi in re alienanda, apud Luc. Eft
etiam (ut vult idem) excipio, id eft, in pacto contineri nolo: ut
apud Athen. lib. 10.

[ocr errors]

Taipeis, fubtractio, detra&tio. Qitintil. vertit exceptionem, 1.3. c. 8.

E'Qaniony, pay, pòfteligo, poft alium eligo, id eft, fubftituo in locum alius, qui fuerat electus: vel paff. pòfteligor, &c. Thuc. Rafupi,, dejicio, deturbo, deduco. Ariftoph. in Neb. fé

JUXTA The Tell. Ponitur etiam metaphoricè, ut & dejicio, Lat. Theodor. Ecclef. hift. 2, the TT TV, epifcopum abdicaverunt & dejecerunt. Item, everto, diruo. Thuc. 3.vgi THλev. Item everto, fubverto, peffundo, metaphor. fignif. apud eundem. Item pro, abrogo, refcindo: ut; TO TH , apud Plut. in Pericle. Items damno, apud Bafil. Item

, quidam exp.id de quo confilium capitur: alii, id ad quod certo propofito ferimur: vel id quod cæteris pofthabitis amplectendum nobis proponimus, eripar cips. Igouplings, qui certo animi propofito ad rem aliquam fertur. cum genit. Apud Arift. Ethic.s.To Tavegashig's axhngs, ubi quidam exp.quitalibus eligendis atque agendis idoneus fit. Alii, qui confilium hujufmodi cepit, ut hæc fequatur. Apud Philonem de mundo, wegaipelingy crigzday exp. actiones à propofito proprio manantes. Decomp. Aegapola,, temeritas, inconfiderantia. Hippocrat. ep. Apud Gal.empling xos voluntarii motus. ad Demag.

ولا

Agaiper, involuntarius. Dicitur &egipe, quod non fit ex cer-
to propofito & confultò. Arift. Ethic.c.8.
Agapers, involuntariè,no fponte,non cófultò, non de induftria.
Aurogalper, libero arbitrio agens. Aurowegapitus, fuo ipfius ar-
bitratu, fua fponte. Bud.

Пgospμm, allego, infuper legó, five deligo: ad numerum anti-
quum addo, & mihi coopto,inquit Bud. Plut. in Camillo, inag-
τον αὐτές αποσελέμβο Κορνήλιον. Sic & in Public. προσεκλεγο αὐτῷ
wapo, allegit fibi collegam.

wapi,, fimul everto, fimul profligo. Thucyd. 2. mà mi
ζωήν, καὶ τὰ πάσῃ Διαίτη θεραπευόμθμα. f Item contraho in unum.
Item fimul complector, quafi contrahendo. Odyll. v, xxivar je
orwiλày xỳ xácα toïovévodky. Dicitur & de fermone: ut Thuc.
üv les

D

[blocks in formation]

T'papé, a, fubtraho. II. B. psov grav. Apud Thucyd,
pro, fubduco, 1. 3. Αθωαίες ῥᾷμον καθαιρήσετε ὑφαιρένιες αὐτῶν τὸς ξυμ
μάχες.

'pop, pro eodem. Plut. in Themistocle, ¿pnparó üdwengi
aporous. Item furripio, fuffuror. Arift. de anim.lib.9.pa-
pes Fxjxxoix vö, kdvix, fuffuratur corvo.
T'paips Cis, fubtractio, fubductio. Item diminutio. Hefych.
T'Paupereia, n, obftetrix. Hefych.

Decomp. Avopaipes, fubtractio, aut fubductio mutua : quum quid
viciffim alicui fubducimus aut furripimus. Greg.
Equpapa, aufero, eximo. Merc. Trifmeg.

[blocks in formation]

Zwapzapora, in petitione adjuvo, candidato faveo. Plut.
Episov, 8, 7, demenfum, id eft, frumentum quod quis fingulis

8,

mer. & Hefiod. Sic apevine, apud Plutarch.in Themift. Et padov aípeat, II. μ. Accipitur & in malam partem ; ut axlù þán» py, apud Soph. in Ajace, reportes infamiam. Item fufcipio, id eft, incepto, aggredior, ut apud Dem. again, fufcipere bellum aut aggredi. Poffit etiam exponi, bellum inferre, ut apud Thuc. Ι. πῶς ς ὴ πρὸς τέτες ῥᾳδίως πόλεμον ἄρα ας, his bellum inferre. Apud Philoft.parovázva, certamen fufceperunt. Apud Antiph. xivdov ac, fufcipere periculum, quod & adire vel fubire dicitur. Item, (paff.fignif.) tollor, attollor, evehor. Item erigor. Sic Erotianus apud Hippocr. dips, exponit ips. Luc. in Somnio, is desitiza imonis. Item metaphoricè Demofthenes de Philippo, Olynth. 2, ala Tótwr ngn μéges, q. d. per hæc evectus eft ad magnam potentiam; vel evafit magnus. Ufurpatur μspoexas etiam aliter: ut quum dicitur des siamoi. Interdum & pe per fe ponitur: ut apud Plutarchum in Fabio, • 5 dâμner, my pet quosèssager ouvir, populus autem ere&tus erat, & cum gaudio in forum concurrebat. Item, tollor, auferor: unde o reúna, fublata menfa vel remota. Aipojení, apud Ariftot. exp. fole abeunte. ACs, sws,, elevatio, fublatio, evectio; ut, gosvár, apud Arift. de mundo. Sices Louens, apud Naz. tumor fermenti. Item ablatio, detractio. Diofcor. 1.5.c.157.95 ¿C.v. Aglu, exp.alte, agiliter,apud Soph. in Ajace. Indarrago ExPo pewv vag. Ab Euftath. exp. 4odu, apud Eurip. in Alceftide, — νίκιου ήδη πρόσπολοι Φέρειν άρδίω εἰς τάφον τε καὶ πυρών. Item penitus, funditus, prorfus, omnino. Æfchin. contra Ctefiph. + 3 δὴ + Ελλάδα καὶ ἢ πόλιν άρδί ἀναβετςαφότα. Et Eurip. in Phanilis, τί μ' ἄρδίω δι' αποκλεινεις, Κρέον;

[ocr errors]
[ocr errors]

Apes, arteres: mafla lapideæ vel metallicæ, ansa vel manubrio
addito, quò commodè levari poffint ab athletis. Artemid. lib. 1.
Vide αλτηρες in Aλλομαι.

Agg, calceamenti genus apud Suidam in Pherecr. in giv.
Avaipa, fuftollo, furfum tollo. Eurip.

Compofita.

Decomp. Aavaipa, contrà attollo, fuftollo, erigo. Expon. & con-
erà deftruo.

Ja-Eavaipa, elevo, attollo. Thuc. 1.7, inane Baxlneiav.
Επαναίρω, επανήρα το βακτηρίων.

menfibus à obuiten aufert, ftipendium. Dem. Herodian. Plut. Emptor, frumentum & ftipendium præbeo. Ariftot. Occ.2. Alia comp. ex aipes, itidem fine prapof. Afaíper,,, voluntarius, fpontaneus, fponte invectus;ut varautuiper, Xen.aai, Pyth.in carm.aur. Apud Thuc. 1. 1, ἕως ἐτι αυθαίρετο ἀμφοτέροις ή οβελία, in amborum arbitrio & poteftate pofita. A fchol. exp.. Aufpés, ultro, fponte.

Evaips, expugnatu facilis, facilè expugnabilis. Xen. Item qui fa-
cilè eligi poteft, electu facilis.

Пavaiper, rurfum creatus, qui poft abrogatum ei magiftratum
rurfum creatur magiftratus. Vide Harpocr. & Suid.
Пazivaípiła dingdoμnμ, ædificia quæ fuerunt diruta, deinde inftau-
rata, Pindaro in Dith. Inquit idem Harpocr. Citatur & ex Plat.
in Tim. παλιναίρετα γδ πάντα γεγονότα κj διεφθαρμία.

[ocr errors]

"

Avrupa, cotrà attollo,adverfus quempiam attollo;ut, arrapatas ze

pas.Dicitur etiam fcopulus, contrà allurgere,apud Strab. Ανταίρομαι,idem quod ανταίρω, ut χεῖρας ανταρομθρες, Thuc.3. Ετόπλα

po, apud eundem lib. 1. Capitur etiam, pro, refifto,reluctor, renitor. Dicitur autem & Tapes feu à Taipeda, ut apud Luc. & wees va, apud Plut.

ACs, infurrectio, q. d. ipfa actio attollendi manus adverfus
aliquem.

Arigns, Hefych. tyrannus, quiinfurgit adverfus regem.
Avpéns, adverfarius. Æfch. in ini.
Αντηρέτης, Θ.

Apa, proficifcor navi, folvo. Item aliquando fimpliciter difcedo,
abeo. Polyb. lib. 2, ἀπῆρε με 7 φίλων εις Αλεξάνδρειαν. Sic ἀπῇρεν εις
Axos, apud Plut. in Lyc. per init necesar, proficifci ad le-
gationem, apud Dem. Dicitur & apei oix, vel ängde, fol-
vere domum, redire domum. Interdum cum genit. ut apud He-
rodianum, ὁ 5 Αντωνῖν ἢ ἀπάρας ἢ Συρίας, ἦλθεν εἰς των Νικομήδειαν.
Sic τῆς Γ' ώμης ἀπῆρεν, apud eundem. Sic apud Εurip. ἀπήρας πατρί
Interdum etiam fine cafu.Dem. joi ngicbus aproar of F

8. Interdum peva dicitur, ut Lat. folvo navem. Herodot. τω ἀπύρωσι τὰς νέας από Σαλαμῖν. Item tollo, aufero,

detraho.

Apo, auferor ; ut apud Euangeliftas, öтav àæaglỹ àñ” avtâï à νυμφίω.

A IPN, F. Xã, Þ.ñera, tollo, i. attollo, furfum tollo, eveho, fubve-
ho. Il.g, ὡς εἴδοντο νέκω αίροντας Αχαιές. Apud Ariftophan. in cκκληζ.
gipas dipen, expon. manus attollere, vel porrigere. Item, au-
geo, amplifico. Demofth. contra Midiam, i vu cípw ngj
φοβερὸν ποιῶ. Nonnunquam dicitur λόγῳ αίρειν, amplificare ora-
tione, exaggerare dicendo. Item capio, fumo. Soph. in Antig.
—μúdpes cíper gees, fumere in manum. Ariftophanes in Ranis,
alpergov,cape plectrum. Sic & metaphoricè, ut, aipesv Jágo,
apud Eurip. fumere fiduciam, fumere animos. Contrà perv de-
law,apud Sophoclem in Ajace, concipere timiditatem,metum in
fe admittere. Significat & afferre: ut Ariftoph. in Pace, Aïg'aïps
Mälar as súas áp. Item tollo, id eft, aufero, de medio tol-AgCss profectio, abitio, difceffus. Num.c.33.
lo, everto. ut apud D. Joan. Tov To Ev. Lucam 23.
αἴρε τότον, Σπόλυσον ἢ ὑμῖν τὸν Βαραββάν. g Item, moveo,id eft, fol-
vo, proficifcor, abeo. In qua fignificatione interdum abfolutè
ponitur, nonnunquam cum dativo vowo, aliquando cum præpo-
fitione ex aut juncta genitivo. Thucyd. joi apartes in α-
¿consin TAUTY WEH Wsov. Plutarch. in Themiftocle, alpe B8λó-
phu xỳ whev im Tov İD. Thucyd. pales en Axaprav. Dicitur
& alpes & aur, ut Latinè, folvere navem. & aliquando
additur: ut apud Thucydidem lib. 1. Item dipe, caftra movere.
item de quavis profectione terreftri. Plutarchus a FEJ
Σπό τα εν ἄρας ἐχώρα. Idem in Publicola, ραιλες μεγάλῳ τρατιώ. Thu-
cydides, pasporinit Maxiderías. Putatur factum ex dé-
ρω, ficut φαίνω ex φαίνω. $ Obfervandum eft autem aoriftum
pay & interdum habere fubfcriptum ; interdum non ha-
bere, & fic in cæteris modis, itidemque in compofitis.
Alpomen, F. μon, P. g, (in activa fignif.) tollo, erigo: ut, dipes

Aragha, n, fupellex qua fefe inftruunt of poles, farcinæ & vafa
quæ fecum ferunt ii qui alicunde proficifcuntur: quæ in exercitu
vocantur impedimenta. Exod.37. & Judith. 2.Item fupellex do-
mus. Vide Poll.

isia, erigere vela, Plutarcho. Item porto, gefto, vel potius geftandum tollo. Plutarchus in Antonio. de dolpar du μsμeτρημώοις φοράν μέλλος (ιν αίρεως. Apud Demofthen. ἀράρθροι ἐπὶ τῶν a. Nonnunquam tamen af nihil aliud eft, quàm pipes: ut apud Ariftophanem in Ranis, Oùs con äv äggur d'ingròv Aigo, id eft, quos ferre non poffint, quos non tulerint vel centum Egyptii. Sic apud Euripidem in Orefte, H's on äv äegir' axe avπpáñs púis, quod non natura humana patiendo ferat. Item, fumo,capio,capeffo. vov ipsa, laborem fumere. Soph. in Ajace, Δίκας ἀροίμίω * φονευσάντων πάρα, panas de interfecto. ribus fumerem. Sic apud Euripidem in Rhefo, Quylaipe, fugam capeffere. Item fero, reporto, ut, alpoμgy xλé, apud Ho

اد

Anagungs, ad profectionem paratus. Hefych.
Decomp. Zwapo. fimul abeo, fimul migro.
Aaip, tollo, attollo, erigo: ut, dinges To poλov, apud Luc. Inter-
dum dicitur aliper ava, ut apud Xen. in I. & alipen,
apud Greg. & Theoph. Aixipes rosu, apud Chryfoft. Dem.
in Mid. aperire os : hifcere, mutire. ¶ Item trajicio. Polyb. 1, »„ì
Αμάραντες τὸν πόρον ἀσφαλῶς.

Asalpoμays tollo, &c. Apud Ariftot. de mundo, a pro Alex-
oa. Anguejectus, fublatus. Item pro nexas, ut apud Luc. &
Plut. διηρθρο τὲς ἄκονίας.

Alapua, elatio. Hermogen. Item trajectus. Strabo lib. 4. Et Polyb. apud Suid.

AlapCs, elatio, fublatio. Peculiariter de fublatione enfis ad ictum :
unden grews μám. Polyb. I.2.

Εἰσαύρω, infero. Εἰστήρε) ή τράπεζα, apponitur menfa. Cam.
E'caipa, effero, extollo, attollo: ut, aípe cx ys, Ariftot. de mun
do. Exp. & in fublime rapio. apud Luc. Item effero, exporto:
ut apud Euripidem, aíper Jave, efferte ad moriendum: & Jupas
Eaípes xovòs, pro, à terra feras excitat. Item aufero, eximo.
Plato in Cratylo, Σωκράτων δ ̓ ἐξαίρω δ' λόγο. Χen. ἐξαίρειν τι ιπ
τὸν χαλινόν. Et Gal. ἐξαίρειν τὸ κατάπλασμα. $ Item moveo ca-
fra, Polyb. 2, ἐξάραντες παντὶ τῷ τρατεύματο
Eaipongy, efferor, extollor. are ižýgn μéjas, Galen. és öfv.
ἐξαρθείς, Plutarch. έξαρθεῖσαι υπέρ κεφαλῆς ἀσπίδες,apud Ariftidem.
εξαίρε

πω

TE

apsia, erigi fpe, Sophocl. Itidem apud Plat. de leg. upIris vão pezarauzias, faftu elatus. Item effero, exporto, Od. £. Item, e medio tollo,apud Plat. eximo vel promo, cum præpof. , apud Synclium.

Eups, fublatio, ipfe extollendi actus. Item ablatio, exemptio. apa fublatio. Et peculiariter poli fublatio five clatio:cui opponitur έκλισες, inclinatio. Dicitur πόλε έξαρμα & έξαρμα ηλις, apud Strab. Exponitur & impetus.

[blocks in formation]

AFE A,, interdum eft Parca, id eft, dea fati præfes, ut Iliad. v, - Κατά οἱ οὖσα Γεινομβρίῳ ἐπίνησε λίνῳ. Sic & Odyllin. Interdum ipfum fatum, vel quod fatale eft. Cum infinitivo Odyfl. & S vý pyjou Biavey, id eft, adhuc mihi fatum eft vivere: vel potius fatale eft. Sic Iliad. a, é de poi ajou Tevá. Item fors; ut jo, mala fors, dura fors vel afpera, Odyfl. &. Item pars, •λabŵy dad and ajour. Item officium, unportio, ut Od. ε, denar jou, officiose, decenter, ut ait Bud. II. C, Exbg, el ja 19.7” «jour créixsous, &d' ¿æèę újoùv. ¶ Aff. & pro infania, ex Soph.

[ocr errors]

Decomp. Y'aipa & weapoμon, eximo, fummovea, rejicio. Plato
in Theat. εἶτα υπεξαίρομαι, ε Σποβάλλων. Item clam de medio tol-
lo. Χen. ὅταν ἢ τὰς ἀνδρειας 2αὶ τὸν φόβον υπεξαίρων.
Ep, (& apud poëtas inuépa) attollo, erigo: ut, imperi Qarku,
Dem. procor. Item metaph, ut Lat. etigo. Item impello, in-
cito, ftimulo, accendo. Dem. pro cor. Te iλmis,&te P66,8TE qú-
ρις, ὅτι ἄλλο ἐπῆρε. Idem in Mid. ἂν ἐπιιρὶ αὐτὸν ὑβρίζειν. Επτήρο
May dicitur pro mp, attollo, erigo. Dem. pro cor. TÝTV
πολλὲς καὶ θρασεῖς ἐπαινόμθμον τῇ πόλη τες λόγες. Sic prat. ἐπηριθμου
pro ings, apud Plut. Dicitur & ing proper, unde ex-Aidis, fauftè, aufpicatè. Item decenter.
Plut. Item metaph. impellor,adducor,etigor. Thucyd.

Alva, fors, dicitur, quafi de da, ut docet Arift. de mundo.
Autor Etymol. vult effe quafi de in, i. par femper, & quantn-
quam mutatur. Velà daí, i. divido, quafi duioa, adjectò è, quafi
ninas μepen, i. unicuique divifa.

1.3. négodèmpoule,quæftu impulfus, vel adductus aut allectus.

[ocr errors]

που, όκ ή, fauftus, aufpicatus, fortunatus: ut Xen. Pad.r, ugpaποὺ καὶ βρονταὶ σιοι. Sic όρνιθες αστοι. Plut.

Aiea,, F., aufpicatum reddo five fauftum. Aiodou, us exp. aufpicium accipio. Et cum accuf. ajo po to zwesov, locicaptantes aufpicium.

Sic παρεας ἡδονῇ, moveri voluptate, επίρεως ἐλπίδι, erigi (pe, feu excitari. Et cum infin.Ifocrat.ad Phil.ingeku mánvov[zęáýmy wei cs. Item pro efferri, inflari: unde ing & inagis, elatus.,,, fatalis: ut, or mag. 11.0, & x. Nonnunquam Dicitur autem peix, apud Polyb. & aliquando cups as i: ut apud Xen. apomn.l.1. izpit:fed frequen• tius spectay Tv. Xenoph. Thuc. & Herodian. Egna & imagos (quod frequentius eft) elatio, elevatio, fublatio

in altum. Apud medicos agoras, extuberatio mammarum. Item iugis, elatio animi, infolentia. Greg. voluptatis etiam habet fignif. ut quum Stoici definierunt doyagipais. την τα δικανα υπάρχει

Decomp. Eropa, idem ferè quòd ipa, impello, induco, incito, accendo, ftimulo. apud Ariftoph. in Lyfiftr. Zwep, unà attollo. Exp. & una excito. Xen.

απέ

Emap, attollo, fubveho in altum. Item effero animo. Plut. Kapua, efferor, feu effero me adverfum. Greg. Naz. Karpa, (de navigantibus) appello, applico, deferor. Polyb. 1.5.xTyps & sons Turbs is Kovov. Et pro, defcendo, fæpè apud eundem, ut teftatur Bud. Exp. etiam, advenio, proficifcor,& aliis modis, quum de iis dicitur qui terra iter faciunt. Vide B. Kárugs, appulfus navium. Bud. ex Plut.

Eng Tap, (decomp.)decumbo,delabor,q.d.defilio fuper. Plutarch. in Pompeio, ἐπισμβρον ἀλλοτρίοις νεκροῖς, ὡς τις όρνιν δέγον ἐπικαταίρειν. Exp. &, defcendo, & deferor.

Asus, ~‚ó, lanceatus, qui lancem fert: à xóm & aïpw: apud Eurip.

MET, transfero, inquit Bud. Theophr. de cauf. pl. lib. 1.

[ocr errors]

σαν εν τε ξηρῷ τίω φύσιν μεταίρειν εἰς τὸ θεόν : unde μετηρωθρο, tranf latus. Eft etiam muto, tranfinuto, ut fcribit idem Bud. ex Dem. Méregors, tranflatio : ut pirago dix, apud Theophraft. Eft etiam mutatio, tranfimutatio.

Migo, fublimis,altus. Dicuntur peculiariter μgora, quæ à circulo lunæ ad fitum ufque terræ pertinent; ut feribit Plut. lib. 3. de placitis philof. Apud Herod. in Polym. μegory vñes, quæ altum tenent & in falo funt.

Magoro, in altum vel fublime tollo: unde apud Herod. ugaJe dép, in fublime evectum.

Epas,,, enfifer. Vide & comp. ex Åpw.

Tedaipa, è folo in fublime ev cho. Aff. ex Eurip.

Hidag, qui è folo in fublime evehitur, fublimis. Ariftoph. in Avib. & Luc.

Пshop, idem apud Nicand. in Ther.

gcape, progredior. Plut.inApoph. Lacon.cuiador is iλor @gcjpjv.
goopa, affero, exhibeo: ut apud Pherecr. wegps to gyv. Item
fumo: ut
Topli, Gal.

Igoga, cibus qui exhibetur. Hippocr.
Пgogos, exhibitio cibi, vel ufus cibi. Hippocr.

Zapa, unà cum alio attollo, adjuvo in attollendo. Item cum alio tollo, id eft, aufero, mecum tollo: ut apud Ariftot. de gen.an.l.2. ἔτι ὅταν συναίρῃ άλλα παπλώματα. η Item σωτήρειν δε συναρα λόγου de, Matth. 18. conferre rationes cum fervis. Item adjuvo, opitulor. Philop. in Procl. 1. 2. aastε xỳ σuvaypes of Пráv πεί ο κόσμος γλυέσεως ἐπαγειλάμθμοι. Ubi Bud. verti pofle exiftimat vel opitulari, vel aftipulari.

σω

wapo, itidem pro opitulor: (& quidem frequentius quàm ow. ap.) Herodian.1. 7. ouage of Thy Targid. Dicitur etiam owapporsay our fir xirdawor, vel Fxardus, apud Thucyd. tibi opem fero in periculo.

Ym, attollo, elevo.

Yap, extollo, vel effero fuprà. Interdum fimpl. extollo five effero, ut Luc. in dial. Ερωτ. καὶ ὅσοι τίω φιλοσοφίας ὀφρεν ὑπὲρ αὐτὲς Telpas pera C. ¶ Item, excedo, fupergredior, antecello fupero. Plut. in Lyc. υστερησε τῇ δόξη της πείνας. Interdum cum genit. in Paul. τὰ ρρ γὰρ Ρωμαίων θέατρα πολὺ δήκι καὶ ὑπερῆρε τῶν παναχό της κόσμῳ. Ιnterdum fine cafu ponitur: ut υπερήμεσα. auapa, apud Greg. Dicitur & de navigantibus ficut Taip, Polyb. 1.1, Άννων τὸ πέλαγο υπεράρας ενέβαλε τοῖς ἢ τριαρίων ναυσὶ, id eft, fuperato pelago.

ཏི

po, exuperor,fuperor, Gregor, papprouv nμãv åμap

dicitur αστρόν ἐπ, pro ασα ἐπ, ut lliad. Φ. Γ Item αισιμον, dee cens, quod eft ex officio. ab Hef. expon. dior, agator, oupe Dépor.. Iliad., — öräysin ajorna éídy. Odysl. 8, Tíogy ajoiμg mv. Od. E, Moμaleza, exp. pia opera. Item op de homine dictum, qui colit officium vel qui facit quod decet. Od. gìn ɔ̃ Φρένας ασιμη ἦπα.

Aloría,, divinatio, avreía. Expon. &, officium, quod

decet. Suid.

Compofita.

[ocr errors]

A',,, infauftus,mali augurii,inaufpicatus,utogues ÚTY0101. Euft. Et cóμboxán, omen infauftum. Synet. Evey, 8,0x), (diversè accipitur pro diverfitate fignificationum primitivi a) fatalis, fatale aliquid portendens: ut var Jes. Od. B. Et crayong on mala Pajvar. II. 6. Item qui decenter & ex officio aliquid facit aut dicit, qui fe decenter gerit, qui fcit quid deceat,idque obfervat.Item æquus, æqui amans. Il., Aug.com ἄν τις τοι ἀνὴρ ὃς ἐναίσιμα εἴη, Ε'βον ἀτιμήστε μάχης. Εt Οd. g, ενώ Maie, facere quæ funt ex officio. Apud Apoll. Rhod. cauto, decens oratio. E'vajapgy, adverbialiter pofitum pro ευαισίμως, ΙΙ. ζ, ἔσι ἦλθον εναίσιμον, ὡς ἐκελονες. Evadinas, decenter. E'vaouia, oftentum, prodigium. Hefych. Ežajo, quafijos, iniquas,qui fit aut dicitur contrà quam deceat: ut ea ujor, Od. Et sind, Iliad. o. Item ingens, immenfus: ut, sayo ang Syn apud Polyb.στο πλάτος. Apud Χen. ἐξαπτοι ομόροι. Dicitur & μέγεθ@ ἐξαίσιον, inufitata quædam vis. apud Plat. ep. 7. & Luc. in Alcyone. again (& maggior infauftus, inaufpicatus, dirus: idem quod ayout, II., Daiomonal. Dicitur & moglogv, quod fir contrà quam decet, five præter officium. Hefych.

[ocr errors]
[blocks in formation]
[ocr errors]
[ocr errors]

us, fentio frigus. Interdum de iis quæ aurium fenfu percipiuntur, pro, audio: ut apud Xen. aj Dávoμg reavyñs, audio clamorem Ariftoph. in Nubib. 4os. Dicitur & cum accufativo, ai Dároμm & Qal. Sic Ariftoph. in Plut. dixit auro Lópy, & genre Toy Vépor. Thuc. dixit, ajévoμgy on anon, q. d. auditione audio. Latinè, fando audio. Refertur & ad alios fenfus; ficut & fentio, Latinè. Nonnunquam abfolute ponitur, ut apud Ariftoph. in Ranis, Καὶ πολύ γε μᾶλλον ἐπι μασιωτέον. Είσος θεὸς γάρ is, con ajrore, i- quin & multo magis flagris cædendus eft: nam fi Deus eft, non fentiet. Frequenter ad animum transfertur (ut fentio Latine) pro, mente percipio, intelligo, animadverto, cognofco. Jungitur cum participio, vel nominativi cafus, ut αισθάνομαι φερόμθμον έξω τι καιρό, fentio me ferri. Ariftoph. αισθάνο Hoy, fentio me habiturum. vel accufativi cafus; ut Ariftoph. in Plut. & do&us, fimærentem me animadvertisfet. Xenophon. aávoμgy 5 Tauta &tws , intelligo hæc ita fe habere. Interdum cum participio genitivi cafus. Idem, MATTOTE μs donatur, &c. Nonnunquam cum accufati vo,abfque participio. Idem Pæd.. Dávoμcy at monsuiwv. Ifocr. ad Demonicum, ὅτω * εκείνων γνώμων αιθήση, fic illorum mentem cognofces. Habet & genitivum in fimilibus phrafibus, ut You & Légav nor. Plutarchus in Fabio, aiasów Dei auriv adeveras, fuam imbecillitatem fentiens, fuæ imbecillitatis confcius. Apud Thuc.jungitur genitivo, interjecta præpofitione ei, lib. 1, còn ai dúve nuïv je dèxêre. ¶ Ufurpatur etiam pro, fcio, apud Areopagitam, ut ait Bud. Ainua, as, Tò, fenfio, ipfe fentiendi actus, Ariftot. Αίσθησις, εως, ή, fenfus, ut, ἐσὶ 5 Ξ' ἀνθρωπίνες σώματος αἰσθήσες πέντε. Plutarchus, as axsaxn, fenfus audiendi. Apud Athenæum pro eodem, ainis angus. Item, fenfio, ipfa actio vel paffio fentiendi. Thucyd. 2. To end on the aiden Cirings, moror feu moleftia fenfum habet unicuique, i. vim hanc ut fentiatur;

[ocr errors][merged small]
[merged small][ocr errors][ocr errors]

Compofita.

Αναισιμόω, ώ, pro eodem. Εuft. vult αἰσμ effe fumptus facere in ea decet: voru effe fortaffe fumptus facere in ea quæ non decet. Sumiturtamen αναιμες ut plurimum pro αἰσμός : ut, αναισιμώθη τοῖς ἐργαζομθύοις, in operarios abfumptum eft, Giveimpenfum. Apud Herodot. autem dvajosμán in & Tips, expon egefta eft è foffa humus.

tiatur; vel unufquifque mororem fentit. Apud Plutarchum s ἄν τις υπ' εχθρ. δε. 7 καθαρῶν καὶ ὑγκαινόντων (οἱ γύπες) αἴσθησιν οὐκ έχει &c. 5 , non fentiunt. Sic apud Galenum ad Glauc.1, úžiŃs rainox, expon. frigoris fenfu afficiuntur, i. frigus fentiunt. Alno naped, dicitur itidem quod fentitur. Xen. Hell. s, Al&now Aaard, fenfu affici alicujus rei, vel rem aliquam fentire, Ifocrates ad Demonicum. Dicitur leraino kvos, qui non fentit hoc vel illud,apud Greg. Naz. Anon reddiderunt quidam Ava, Hefych. exp. avana, fumptus. αναλώματα, & cognitionem, notitiam, intelligentiam, judicium: pro loco. Καζαναισμεν, unde apud Hipp. καζανασιμέ), Gal. exp. καταναλίσκε). Ais,,, (fenfibilis, fenfilis) fub fenfum cadens, qui fenfu perci- Пgovców, prius impendo, prius confumo. Herodot. pi poteft: ut ains ang, cadens fub fenfum aurium. airΣ 22, F. ¿w, ruo, cum impetu feror, irruo, ingruo. Item erum Cicero interpretatur fenfus moventia. Aint & von opponi folent.

Ainas, (q. d. fenfibiliter) ita ut fenfu percipiatur. Plut. de primo frigido, καὶ μιὰ ἐν τοῖς μάλισα τὸ ψυχρὸν αἰσθητῶς σκληρόν ἐστ. Aings,,, fentiendi vim habens, fenfu præditus; nainkan dévais, apud Galenum, fentiendi facultas. Ainungy exp. etiam paffivè, quod fenfu percipi poteft, quod fub fenfus cadit. Sic apud Gal. ad Glauc. 2. dun aihen explicatur, dolor qui fentitur. Ale,,, fentiendi inftrumentum. Nonnulli exp. domicilium fenfus. Interdum cum gen. exp. fimpl. inftrumentum, ut ainthesov angus, inftrumentum audiendi vel auditus,id eft,auris. Sic ainesov opgoras, inftrumentum videndi feu vifus, id eft, oculus. Interdum dicuntur anthera μipn, partes per quas ipfi fenfus agunt.

Compofita.

Avandia, as, n, carentia fenfuum, defectus fenfuum, ftupor fenfuum five fenfus vacuitas. Athen.12. Item, ftoliditas, dementia, ftupor, ftupiditas. Demofth. in Timocratem. Avain,,, carens fenfu, expers facultatis fentiendi,non fentiens. Galenus, valg av muxt, non fentit quæ patitur. Apud Platonem, avain yaxa, nihil mali experiens, nihil mali fentiens. Item in paffiva fignificatione, qui non fentitur, fenfum effugiens, qui fub fenfum non cadit. Sic aval

Javar, apud Thucyd. lib. 4. Item ftupidus, quafi fenfu communicarens, ftolidus. Demofth. pro corona, a wees eãv Tw on aids ei javak, Aigin. Apud Thucyd. 7 avain fubτὸ ἀναίθητον ftantivè provas Inoia.

Avans, fine fenfu,fine fentiendi facultate. Metaphoricè pro,ftupidè, ftolidè, unde avaus & áva‹Dows Afgxes, ftupidum effe, apud Ifocratem.

Avia, a, fum fine fenfu, interprete Cicerone. Apud Bafilium avan, cum genitivo, pro con aiávoμay, non fentio, a ἐλεῶ αὐτῷ τίω ἡλικίαν αναιθητῆσαν τῶν συμφορῶν. Capitur & metaphoricè. Demofthen. pro corona, imoulu d'ię iμauty, sugor i avantür, öμws of exeñésoμlu, stupidus & quafi communi fenfu carens.

Avanto, idem quod ava; fed Atticos tradunt grammatici avans dicere, vel avante, non av. Aydavoμay, perfentifco, perfpicuè percipio, vel planè fenfu percipio. Ariftot. de gen. anim. l. 5. λέγε) γδ τὸ ὀξὺ ὁρῶν, ἐν μαζὶ τὸ ora's Aly.φοράς ὅτι μάλισα τα όρωμβρίων Ααιπάντας

Avant, fenfu non valens, hebetem fenfum habens. Apud Aphrod. do dig, exp. cutis hebes. Et o dvou ftantive) hebetudo fenfus.

(fub

Buona, vix fentire, fenfuum labefactatio. Gal. Επαισθάνομαι, fentio, pro αἰθάνομαι. Greg. ὥτε μὴ ἐπαισθάνεως κρύες All insuom. Et de rebus quæ fenfu animi percipiuntur: ut apud Sophoclem, der two exaudary nav. Apud Alex. A- τῶνδ ̓ ἐπαιπάνῃ κακῶν. phrod. my aveourpop. Et cum accufativo,intelligo,audio: ut Soph. τὸν σὸν ὡς ἐπηδόμω μέρον.

E', exp. fenfus, effectus fenfus, id eft, fenfus. Plut.
E' nos, fenfus, Laërt. in Epicuro.

Decomp. Aveny nr, qui non fentitur. Luc. & Areop.
Ανεπαισθήτως, ita ut non fentiatur.

Zuverάvoμay, unà fenfum & fructum percipio, ut exponitur apud
Greg. ἐπεὶ καὶ αἱ διωάμεις ἐράνιοι καὶ ἢ πιάτων σιωεπαιπάνον).
Ebain, fenfu valens, fenfum acrem habens. Sic dicitur apa-
* Laidnτóral, T ämwv (wwv. Et rò LuíDn&v (substantivè) fen-
fus vigor, apud Galenum.

او

Evania, pro eodem, ut apud Laërtium, iqùs, apoia, Jékórns, fenfuum vigor & integritas. Kara Dávou, fentio, intelligo. Soph. Пaggάvoy, in fenfu fallor, non fum fatis compos exacti fenfus. Plat.in Theat. ὅσα τετρακέειν ἢ παρορᾷν, ἢ ἄλλοτε το ραιοπάντως λέ2. Exponitur etiam percipio, certior fio, cum genit. Xen. Пgouvou, præfentio,antè fentio. Plut-in Publicola, TOWTH WegαIDavies. Apud Thuc. cum genit. wegardare I spate, præfcire adventum exercitus. A Demofthene accipi & pro provideo, fcribit Bud. Пgoninors, præfenfio.

ZayDávoμm, unà cum alio fentio, id eft, fenfu percipio. Plut. de civili charitate loquens, orway Drouva dos, fenfu rei alicujus unà tangi. Dionyf. theol. Joinμess cautir onDntasy sop, nobis confcii noftri fumus & fic novimus. Zuvainos, apud medicos, q. d. confcientia morbi. Bud.

ΑΙΣΙΜΟΩ, @, F. ώσω. P.arg, infumo, impendo, καταναλίσκω, inquit Suid. Etym,

[ocr errors]
[ocr errors]

po, profilio. In ufu eft potiflimum apud poëtas. In Anth. Epigr. de Lacana quæ filium occidit, Ανloν αίξασα δι' ἥπατῷ ἤλασε λόγ xl. Euftath. vult apud Homerum effe, feftinare, & padias amévey. Utitur tamen & in aliis fignificat. Il.e, is disav. Apud Soph. r" lxvdios, vulgò exp. per veftigia feror. Hom. 4σγάνω αίξας, exp. enfe infurgens. Item αίξας τοῖς ὅπλοις, concufis armis proripiens fefc. & digaules does, apud Euripidem, Marte perciti. Cicero vagari interpretatus eft in hoc Homeri loco, T 3onial diary C. Eft in ufu & in foluta oratione, licet rariùs. Laërt. áža izì luxwixli Qixooopías, impetu contendere, ut Bud.exponit. Idem apud Plat. že v iv, exp. eum impetus fubire poffit dicere. Apud Plut. in Pompeio, ἐπὶ ἢ Πομπήιον εὐθὺς αίξας, interpret. das infiliens.

[ocr errors]

Also, idem quod air, ruo, profilio, exilio. Il. y, en dé éx Hix In muranov, id eft, exiliit. Hefiod. in Theog. Xεipes as wμear door, cum impetu erumpebant, ut exp. Steph. Ayde, adverb. impetuosè, irruendo cum impetu. Apoll. Arg. 2. — ἤλασε μημὸν αἰγω.

Aigis, procella. vide jos. vide in Aïg.

Aix,, motus alicujus qui irruit. violentus motus. impetus. Il. 6, Aixes, idem quod ang gu à nominat. fing.. ἐδ' ἄρα τοίγε Τόξων αικὸς ἀμφὶς μθρον ἐδὲ τ' ακόντων. Air, etiam dicitur protos, irruo, &c. Unde & aw, irruam, & , irrui. Citatur ex Eurip. Már a pro, fruftra laboravi. apud Soph. in Ajace, we's ki duonózisov ŵd, id eft, manum violentè admovit feu cum impetu, ut exp. Steph.

[ocr errors]

Compofita.

Avalosa, ruo, profilio, prorumpo. Item, exurgo cum impetu. Od. -oi d' ág márles avižan jeλówls. Et II. x, v.148. dicuntur fontes αναίσσειν erumpere. Apud Xen. ὁ δ ̓ ἐξαίφνης αναίξας, ἐφ' αὐτὸν ὑλαγμὸν ποιήση κωῶν. Avalow,etiam pro eodem diciannotatur, & aff. ex Ariftoph. Pluto. ἔφευγ ̓ ἀναίξας.

A'maiora, profilio, cum impetu abeo. Ex Soph. citatur pro, vi irruo. Atalosa, cum impetu tranfeo. Æginet. Exponitur & emico, ut διαίξασα ἀτραπὴ, emicans fulgur.

Aiaid, cum impetu tranfeundo. Opp.lib.1. Hal. Augalow, idem. Theocr. idyll. 3.

Eliosa, irruo aliquò, irrumpo. E' pro eodem aff. ex Ariftoph. in Nub.

E'talo, profilio alicunde, cum impetu prodeo. E'uior, idem apud Ariftoph. in Pluto, io & dio pangrt' in Frew. gostaiora, prior proruo.

Enai, cum impetu & defuper fpiro. Iliad. B. ex diorw. Enaiyle, cum impetu, impetuofe. Hefych. in fuperficie, leviter, levi attactu.

Emaior, irruo in aliquem, impetum in aliquem facio. Od. §. H3 μθύ μοι μάλα πολλοὶ ἐπήρατον μελίησι, in me irruebant haftis. Citatur ex Apollonio, inaios wv tip, pro, enfem cum impetu movens in aliquem.

Kaliosa, cu impetu delabor, deferor cu impetu. Et fimpl. pro irruo. Kala, procella, ut quæ cum impetu ingruat.

Kalis, idem quod aigis, fed ufitatius eft. Ariftotel. de mundo, ή μίω βιαίων πνευμάτων καταιγὶς μθμ ἐσι πνεῦμα ἄνωθεν τύπον ἐξαίφνης. Kalgia, de vento dici folet feu procella ingruente aut delaben

[ocr errors]

te cum impetu. Hom. Il. β, Ως δ' ότε κινήσῃ ζέφυρα βαθύ λήσου ἐλθὼν ΛάβρὉ ἐπαιγίζων.

Kabiydlu, impetuofè feu irruendo. Apoll. Decomp. Пgowerabidlu, exp. antrorfum cum impetu. Apoll. Arg. 2. έτρεχε κύματι λάβρα Προπροκαταιγδίω κοίλης ἁλός. Koputare, in, •, galeam quatiens cum impetu, vel cujus galea variè agitatur. Unde pro impetuofo vel violento, pro ftrenuo denique ac forti accipitur; ut opva☺.

Μελαναιγίς, atro nimbo feu procella horrens, præturbulenta vi & horrore nigricans, ex Plut.

Μεταΐσσω, exp. μεταδιώκω, infequor. Il. φ. Καί με μεταίξας μάρψη χέρσι πόδετο.

[ocr errors]

Mydinfequendo cum impetu. Apoll. Arg. 2.
Пaggiora, prætereo, pertranfeo. Propriè autem, cum impetu per-
tranfeo. Exponitur etiam proripio me raptim, prorumpo. Il. .
Α' λλὰ παρήιξεν λελη, &c.

Пoλváž, exp. impetuofus, varios impetus feu motus habens, λvégpen, • nomas aixas xv. Exp. & valde turbulentus, utáμal® πολυάϊξ, 11. ε. Sic πολυάϊξ πόλεμο. Π. α.

Σταΐσω, fimul irruo. unde apud Hefiod. και τε σιωαίκτίω ὡσὲι ζωοί files, id eft, fimul irruebant, vel in fe mutuò irruebant. Zuvaiyde, fimul, uno impetu. Vide Suid.

Τριχάϊκες,

« VorigeDoorgaan »