Axia, F. ow, vigeo vel floreo ætate, ætate fum firma. Item fum vegetus & validus per ætatem, polleo juvenili robore. Ifocr. de pace, τοῖς ἢ νεωτέροις καὶ μᾶλλον ἀκμάζεσιν ἢ ἐγώ. Ακμάζοντας νεότητ

, Thucyd. 2. Sic ányásou λıxía. Et permetaph. pro florere, vigere, pollere quacunque re: ut,dixero, apud Herodot. Et apud Afchin. in Crefiph. ExpZwv vavoi szeń na nyi

spala. Apud Plat. in Fab. xágur es duur. Dicitur de variis ctiam rebus, ficut & ἀκμή: ut, ἀκμάζον νόσημα, ἀκμάζων πόλε μ®. Axμalsons hμigas, apud Herodian. ipfo meridie. Et apud eundem, ἀκμαζέσης νυκτός, node intempefta. Χen. ἀκμάζοντα είτε, adultis jam frugibus. Apud eundem, ἀκμάζει τὰ πράγματα, expon. res funt in ipfo articulo, res funt in cardine. Ass,,, ftrenuus, validus, robuftus. Herodian. lib. 1. vsavionev θυναίον τε καὶ ἀκμας πέρθεση.

Axulos, 8, 6, adultus vel florens & exuberans, ut inquit Bud. ex Od. ψ. Ακμίωός θαλέθων. Projejunus, vide in Ικμάς. Axul adhuc, etiam nunc: idem quod in. Videtur hoc adverbium dicire, quafi rr'àxulu, in ipfo negotii fervore ; ut ainuli piroorpus, apud Ifocr. ad Dem. fedulò, ftrenuè, affiduè, fummo ftudio philofopharis. Item, etiam eo tempore, apud Polyb. ubi tamen quidam expon. aliquandiu.

Εναεμής

Compofita.

Evaxμhs & evanμ, vegetus, robuftus.

Evaxuda, vigorem accipio, vegetus reddor, invalefco. Suid.
E'taxuala, idem quod axu, vigere defino.

E manu, 8, on, idem quod van. Diofc. Eruzμg, Bud. esse dicit, quod eft acie exacutum ; vel quod aciem feu cufpidemhabet, ex Diofc.

Emanuál, vigeo, vegeta fum ætate. Et izzaxds, vigens, adolefcens, validus, vegetus.

Earpass invalefcens paulatim, vel fenfim effervefces,apud Gal. Пaxu, vigoris remiffio, languor, quum res aliqua inclinat & minuitur. Apud Gal. nupožvoμar noi, acceffionum remiffiones, quas vulgò declinationes medici appellant. Sic xuù aupers, & cujufvis morbi,tempus quo fe remittit & mitefcere incipit. Item fenilis ætas & flaccefcens, quando jam robur confenefcit.

Пagaxuú, vigorem languidiorem habeo,vigor meus elanguefcit autjacet; vel vigorem amitto, flaccefco: hoc autem quia fit in fenectute præcipuè, exponitur & confenefco, marcefco ætate, florem ætatis amitto, ad effotam ætatem vergo. Participium, лuрnxμaxas, propriè, vigoris tempus egreflus aut vegetam ætatem. Expon. & emeritus, qui confenuit. Transfertur & ad alia, ut & Lat. marcefcere, flaccefcere. Xenoph. in Symp. deas ait Tagi dine axe. Sic apud Plutarch. in Bruto, öran Danμán save Toys, id eft, quum deferbuerit ira. Ilax, vigoris amiflio. q. d. effortatio, ut & quidam exp. apud Theophr.

Пluggs, cujus remiffus eft vigor; ut,

xxxía, apud Galen. ætas jam vergens & inclinata. Et Daxμasings WUPETÓS. Zwax, fimul vigeo & ætate florco; ut, oxa Foggia, Bud. Στήκμασεν αὐτῷ exp. temporibus ejus foruit feu claruit. Metaphoricè etiam dicitur own son mpn. Epigr. lib.2. Yogu, ætatis florem egreflus; vel qui exceffit ætatis vigorem, atatem vegetam egreffus, 1 Cor. 7.

Yaxud, ætatis vigorem excedo; vel vegetior fum quàm, &c. Utitur hoc verbo Myron Prienenfis apud Athen. lib. 14. & ves ὑπερακμάζοιεν τω οἰκεῖικ ἐπιφάνειαν.

AKOAOYO OZ, 8, in, pediffequus, vel pediffequa, comes, affectator. Demofthenes contra Midiam, angles tęs réflanges as v. Lucianus in Nigrino, doggs angas)wv öxaq, invifus five odiofus ob comitum turbam. Apud Platonem in Sympofio, διὸ δὴ καὶ τῆς Αφροδίτης ἀκόλεθα καὶ θεράπων γέγονεν ὁ ἔρως. Dicitur ctiam angas for quicquid fequitur vel confequitur, confequens. Cum genitivo, ut 7878 ago, apud Xenophontem. Apud Plutarchum, & weenyor opponuntur. Item gas, confentaneus, congruens, conveniens. Hermogenes, givi Jos ang Demofthenes pro corona, ngλ is άlen. Apud Xenoph. in Oecon. cum genitivo, angλJu àmλwv, exponitur conjuncta inter fe. Axoxo vult Suidas fignificare fimile, hoc in loco, ἀκόλεθον απέβη τὸ τέλο» ταῖς αὐτέραις ενεργείαις. ΑκόλαJoy, fub. is, confentaneum eft, vel reliquum eft. Greg. de divinitate, diverfor us. Apud Bafilium, ngarepov, magis confentaneum erat. Componitur ex particula & fignificante ἱμᾶ, & κέλα.

Aghs, confequenter, ut apud Diofc. 6. ùngλ)ws r&TOK, confe

quenter his, poft hæc. Item convenienter, confentaneè, Plutarch. ἀκολέθως τέτω είρη).

angle vi, & μST TV: interdum & Tiny Tos. Luc. in dearum judicio, ὑμεῖς ἢ μὴ βραδέως ακολυθετέ μοι. Demofth. in Andrationem, γράψας ακολοθειν μεθ' ἑαυτό. Exponitur etiam famulor, pediflequus fum, vel à pedibus fum, aut fequor tanquam famulus. Item anger, confentaneum effe, convenire, congruere: ut ang is, inter fe conveniunt & congruunt, five confentiunt. Et 980 imperfonaliter pofitum, pro, confentaneum eft, vel potius confequens eft. Arift. in Pad. duen γδ όντοιν ακολυθει τὸ ἓν εἶναι. [ Item ακολοθεν, fequi aliquem vel ali quid, i. formam ejus fequi, imitari. Luc. ci din Camerar, Tas gS τέτες σώματι φασὶ τὸς τυράννες ακολεθήσαντας, καὶ μιμηστε μέρες αὐτὸ τὸ wλásμy. Item an9a80ev TM, fequi aliquem, i. alicujus exemplum, alicujus exemplo quidpiam facere vel dicere. Angastev Tá nóœ» affequi intelligentiam orationis, intelligentia confequi orationem, Plato in Phædro.

M

AngλE, TO, To, & angλsors, tas,, confequentia, confequu tio. Item affectatio, vel confectatio. Ariftot. Naz. Argangs, 8, 6, fequax, fequi folitus,, vel proclivis ad fequendum aut confectandum. Ariftot. Rhet. 2. angasfnungs rais wet à α peoNora impians. Item 1. Ethic. ad Nicom. cap. 3. augus τοῖς πάθεσι. Sic ἀκολογητικὸς τῷ λόγῳ fequax rationis, vel propenfus ad fequendum rationem, id eft, rationi obtemperandum. Compofita.

Avanýλ80, 8,0 × 4, (q. d. inconfequens) non refpondens præcedentibus. Avgaser, (inquit Erafmus) eft vitium orationis quando non redditur quod fuperioribus refpondeat: ut fi in oratione pohatur, & non fequatur . Item, non confentaneus, ineptus, vágos, apud Hermog. ut inquit Bud. Avangaria, as, q. d. inconfequentia: ut, rangaia orationis, quum ea quæ dicuntur non refpondent iis quæ jam dicta funt. Demetr.

Phal.

"

Avangλw, a, viciffim fequor. Laërtius in Zenone, as d'aperás φασιν αὐτακολεθέν ἀλλήλαις.

Etangs,, fequor, confequor. vel ufque fequor. 2. Pet. 1. & 2. E'πunghofiw, ã, fubfequor. vel fimpl. fequor. Plut. in Camillo, T ἄλλες ἐκέλευσεν ἐν τάξει ἐπακολοθεν. Plat. in Apolog. οι νέοι μοι ἐπα980s. Dicitur &, Der ùngλste п, apud Ariftoph. Sic & Matth. 10. angastes iniow μx. Et pro affectari tam in bonam quàm in malam partem, apud Æfchin. Enangelev így❤ avis & apud Plat. de rep. 2, ingheter eato, perfequi opus aliquod. Exp. & operi inftare feu rei agenda. Sic & 1. Tim. 5. Ee pro aflectari, inquit Bud. apud Æfchin. Item perfequor, fector. Item, animadverfione & intelligentia confequor dicentem, apud Plat. in Phædone.

Enangu, To, quod confequitur ex alio, appendix. Eangos, confequentia, confequutio. Plut. Engλngs, q. d. confequutivus: qui confequitur, qui refpondet & refertur. Item, inngang, confectaiium. Kalangasiw, ã, fequor, fector, feu affector. Item, fequor, (id est,' affentior, accedo opinioni) vel obfecundo, obfequor. Greg. Пagangλ8fw, ã, fequor, affector, comitor. Luc. in Alcyone, ngutes Tois aufpå os. Item ad animam tranflatum, animadverfione & intelligentia affequor dicentem. Afchin. 28tes Lingus. Sic & Lucæ cap. I. Пagangas, fequela, confequentia. Vide Gell. lib. 6. cap. 1. Decomp. Avaragang, intellectu difficilis, quem intelligen-" tia non facilè confequi poffumus. Quintil. lib. 4. cap. 1. davaprg, caufæ genus effe dicit quod obfcurum appellatur. Evangλs, quem intelligentia facilè confequi poffumus, intellectu facilis. Ariftot. rhet. lib. 1. Item acutus ad res intelligentia confequendas: qui facilè res intellectu percipit. Hefych. Evμ para pro, itidem metaphoricé. apud Plat. in Polit. καλῶς τες λόγῳ συμπαρηκολέθηκας. Zwangs, comes. Quidam exp. correfpondens. Συνακολεθία, correfpondentia.

Zwangsfiw, a, fimul fequor, comitor, affector. Plato epiftola 7. ἡμῖν ξωακολέθησαν ατος Διονύσιον, Ifocr. in Arcop. σιωτίτικο και συνακολοθεῖ τοῖς μὲ πλησίοις καὶ ταῖς δικαςέναις ἄνοια, fuftitia divites comitatur. Et pro, fequor, imitor, apud Athen. lib. 1. Diagne, quilibenter fequitur, quilibenter eft angλsé, apud Ariftoph.

ΑΚΟΝΗ, ή, cos. Ifocrat. καὶ γδ ή ακόνη, αὕτη μὲ ἐ τέμνει, τὰ ἢ ξίφη οξέα Toi, cos non fecat, fed gladios acuit. Evpès és angle, fub imo. & angle artiges. vide Erafm. Item thya arbor apud Hippocr. in appendice libri de diæta. & apud Theophr. hift. pl. lib. 8. ut annotat Gal. in lex. Etym. deducit ab a epit. & gv fignificante 40éspw » λɛx7uw, aut etiam idem quod isg. vel ab axń. Angváw, w, F. now, P. x, acuo, exacuo. Luc. in Tim.ows xpcvò angviourtes inox &άowo. Metaph. etiam pro, incito, impello. Herodianus, εις ὠμότητα ἠκόνησιν των Μαξιμίνο ψυχώ Angrdoyou, any, acuor, exacuor. Item in act. fig. Xen. Hell. 7. πτίντες ἢ ἡκονῶν (ο κὶ λόγχαις.

tia, congruentia. nr anger, congruenter, convenienter. Philo de vita Mofis, 1.3.

Sic nominatam volunt, quoniam in cautibus feu e Taïs angrans provenit. Quod etymon fequutus Ovid. Metamorph.lib.7.ce

cinit: Qua quia nafcuntur dura vivacia caute, Agreftes aconita vocant. Et Plin. lib. 27. cap. 3. Nafcitur (inquit) in nudis cautibus, quas aconas nominant, (& ideo aconitum aliqui dixere) nullo juxtà ne pulvere quidem nutriente; hanc aliqui rationem nominis attulêre. Alii quoniam vis eadem in morte effet, quæ cotibus ad ferri aciem deterenda, ftatimque admota velocitas fentiretur. Theoph. hift. pl. lib. 9. cap. 16. angry appellatum fcribit ab Aconis, pago quodam Mariandynorum, quoniam ibi præcipuè proveniat. Steph. Tas angvas effe dicit oppidum prope Heracleam, ita nominatum ve τὸ πλῆθος ἐν αὐτῷ πρὸς ἀκόνας , quoniam ibi multi fiunt lapides apti exacuendo ferro. Additque hinc nominari og venenum, alio nomine dictum κώνιον : ac τὸ (inquit) προφύεως εν τόπῳ Ακόνας καλεμθμῳ. Argvings, ex aconito confeétus, vel aconiti aliquid miftum habens. Xenoph. de venat.ἁλίσκεται ἢ τὰ μὲ ἐν τοῖς όρεσι φαρμάκῳ ποδυσχω esar angrikx, propter afperitatem regionis capiuntur aconito. Compofita ab axgvów.

Aangrúa, acuo five exacuo.

то

E' angváw, exacuo, angrάw. Ezech. c. 21.

Biung, id eft, nuns, valde vel benè acutus, Schol. Nicand. Kalangvów, w, acuo, corrumpo & attenuo atterendo ; ut cos acuens ferrum, illud atterit & attenuat. Eurip.

Neangvn, 8, 6, recens acutus. fchol. Soph. in El. & Hefych. Nengs, idem Hefych.

Пagnová, a, exacuo, incito. Xenoph. Pæd. 6. Dangvõv Vuzlu dicit pro, animum exacuere ad fortitudinem. Пgooangvάw, infuper acuo.

AKOPNA,, nomen plantæ, quæ reponitur inter Quáxarda, à Theophr.hift. pl. 1. 1. c. 16. Vide & l. 6. c. 3. &. 4. Aliis ängva.

AKOPON, herba quædam de qua Diofc. lib. 1. cap. 1. & Theophr. hift. pl. lib. 2. & Plin.lib. 25. cap. 13.

Argens olv, apud Diofc. lib. 5. vinum ex acoro confectum seu acoro conditum.

AKOZTH',,, hordeum: item generalius quivis cibus, feu quodvis alimentum. ut Euft. docet. II. . Hefych. Cypria dialeto these vocari angs annotat. Utitur tamen eo vocabulo Nicander in Alexiph. Πολλάκι δ' ενθρύψειας ἐν ἐπαλέησιν ἀκοταῖς, id eft, εν πεφρυγμέραις κριθαῖς, inquit fchol. qui κριθέντω πλεοσάντων his verbis indicari ait, & ακοsus dici τας κριθούς, προ τὸ ἄκρον ποιειν τοῖς νοσᾶσι πινομβρίας.

Angst, a, multis modis exponitur apud Homerum, Il. (, ubi ait, Ως δ' ότε τις εκτὸς ἱππο ἀκοπήσεις ἐπὶ φάτνη, Δεσμὸν Σπορρήξας θέσει πεδίοιο κροαίνων, Ειωθώς λύκος κυρίως ποταμοιο. Ibi enim Euftath. annotat, ango fecundum veteres effe abundare esu hordei. angsas enim vocari Tas xestas. quod quidem Homeri autoritate non probari, fed Nicandri tamen & aliorum. Quin veteres tradidere, apud Theffalos quafvis ropas nominari angsas. Alios verò ἀκοπήσει interpretari χειν άχθ επί: quofdam λαβῶν ἄχθο, vel potius and sy by ons te opus donavod. Alios autem velle hoc ἀκοῆσαι per fyncopen dictum pro ακολαςῆση, feu ακολάς ως alan. nonnullos interpretari gara, nimirum i to axlu (nysv nouzws) sl. Effe alios qui fcribant a29sous, & exponant jus, fordibus coinquinatus: derivantes hoc verbum ex a privativo & 2977, fignificante fordes : ideoque poëtam fubjunxiffe, és . Eadem propemodum expofitiones habentur apud Etym. Meminit & Hefychius harum interpretationum, fed præfertcam quæ ἀκοτήσαs accipit pro & ἄχι πρόρθρο, quafi asos: quam Ariftonici effe ait. alios verò gloffographos exponere κριθιάσεις, αδδηφαγήσεις, άδίω πληρωθεις, Videlicet από το ἄκω τῆσοι, hoc eft λαμβάνειν. poni autem ἄκο ἐπὶ τῆς αποπαύσεως το τε λιμένα της δίψης, patere ex Homerico hoc hemiftichio, πίοντ' ακέοντό τε δίψαν.

AKOY'S, P., P., Aor. 2.xoov. audio, auribus percipio. Cum genitivo perfona: ut ll. τ. ακέοντες βασιλῆ.Xen.ήκοον αὐτῶν περὶ Firavλ, audivi ipfum de amicis etiam differentem.Cum genitivo rei: Plutarch. in Othone, se Jopúbxngì Boñs i'zi Juegs, pro foribus tumultum & clamorem audiit. Cum accufat. rei, Xen.ázev тáá×ɣá. Sic áxben Qwvkúru, Dem. & Ifocr. Odyss Yoxas.Cum genitivo perfonæ & accufativo rei.Xenoph. Tõr Mwg (On ánée, hoc fe ex multis audire dicebat. Sic & Plut. & Dem. & alii. Cum præpofitione: ut, rx xw, vel wes 8,hoc audio ex te,apud Herodot.&c.Dicitur &,áxśw Taûтa πείσει, δι ακέω τοῦτα πείν πραγμάτων, & ακέω ταῦτα σε πέρι, & ἀἰκέω ταῦταν πραγμάτων πέρι, & ακέωσε ειτέτων, & ακέω πείσει, non præcedente accufativo. Cum participio accufativi cafus : ut nov, audio te effe. Ponitur etiam interdum abfolutè. II. Ovar' axsi is. ¶Item audio, i. mihi dicitur, ut Hefiod. in Erg. Εἰ κακὸν εἴποις, τάχα κ ̓ αὐτὸς μειζον ακέσαις, [ malum verbum alii dixeris, ftatim ipfe aliud pejus audies, id eft, tibi dicetur. Sic & Plutarchus, λέγοντες δὲ θέλεσιν, ακέωσιν ἃ μὴ θέλεσιν. η Item audio, i. intelligo, ex auditu fcio aut refcifco, vel didici. ut Xen. Pæd. 1. ἤκεσεν ανδρὸς ἤδη τὰ ἔργα Διαπραττόμθμον τὸν Κῦρον. Cyrum jam res viro dignas gerere audiit vel intellexit. Et II., Kayor gépen to neis te ansouse notor sivey. Item audio,auditor fum, difcipulus fum. Laert. Αναξιμένης ΜιλήσιΘ- ήκεσεν Αναξιμανδρος, ἔνιοι ἢ καὶ Παρμενίδε Quoi xo. Item audio, dicto fum audiens, aufculto, obtempero. Plut. in Lycurgo, con cixsev woμivyo, & wegraten μù duva

σε

Hvar, imperare nefcientibus parere non fuftinent. Item audio, i. intelligo & interpretor, ut docet Bud. Themiftius in 2. de anima, ἁπλότερον άκεσέον τέτων απάντων ἣ ὀνομάτων, hæc fimplicius intelligenda. Item audio, i. vocor, appellor, dicor: ut, sathos uxsa, apud Theocr. Sic Luc. & avaivoμoy mλowád® áxéesv. Apud Herodot. τότε ο Αργεῖοι ήκεον εἶναι μεσικῶν πρῶτοι. Dicitur & nanãg ánśw daò Týr8, malè audio, vituperor; & contra‚Â dzów, bene audio, laudor. Plut. & Plat. & Thuc.

Axo, paff. audior. Hom. & Plut. &c. Item; media voce (unde F.axu,P.Atticum axxoa) activam habet fignif. ut anew. Luc. τοῦ μὲ ταῦτα ἐκέτι ουκαταφρόνητα ακέσεθε. Plut. in Camillo, πολλὰ * καθ' ἡμᾶς ἀκηκοότες ανθρώπων. Dem. pro cor. ἅπερ εικότως ἀποσταθε us, quæ meritò ex me audietis.

Axso, To, res quæ auditur. Apud Xen. a dicitur effe Kaso, ana. Exp. & auditio. Item, auditio difcipulis i, quod audit difcipulus ex præceptore. Apud Ifocr. ad Dem. quidam exp. præceptum. Item, auditio, fama, rumor. Hefych. Anoμation, auditiuncula. Exp. narratiuncula, fermunculus. Luc. Axess, 8, 8, auditor. Ifocrat. Item difcipulus. Dionyfius Hal. 1. Axesis, &, 6, (q. d. audibilis) fub auditum cadens, qui audiri potefti Xen. & Ifocr.

Axssings,,, ad auditum pertinens, five fenfum audiendi:ut,

anos, Plutarch. auditus fenfus, five audiendi. Sic még á×85s, appellatur foramen teres quod eft in medio aurium. meatus auditui accommodatus. Item vsupov anasingv apud Alexandrum Aphrodifæum. Exponitur etiam auditu valens, acri auditu præditus. Axxsxol appellabantur Pythagoræ difcipuli illo quinquennio quo taciti aufcultabant.

Axon, n, auditus, fenfus audiendi, vel aurium, vel auditus ; facul tas audiendi. Item, auditus, auditio, id eft, ipfa audiendi actio. Thuc. 7. ἔκπληξίν τε ἅμα καὶ δποτέρησιν ἀκοῆς, perterrefactionem fimul & auditus privationem. Axons a auditu dignus, five

auditione, id eft, qui audiatur. Sic axon oida, auditu novi vel ac cepi. Thuc.1. Μίνως γδ παλαίταλῶν ὧν ἀκοῇ ἔστρ. Pro eodem dicitur & ἀκοῇ αἰσθάνομαι. Plutarch. de audiendo. ἅμα τῆς ἀκοῆς ἐξερρύη Tode, fimul auditionis voluptas effluxit, id eft, quæ audiendo feu auditu percipitur, vel ex auditione. Item auris. ut plurimum autem in plurali ponitur ἀκοαὶ pro auribus, ut es pro oculis. Luc. in Philop. τὰς ἀκοὰς Σπφράτω, μή τε ἔτι ακέσαιμε Tara, aures obturo, ne adhuc audiam ista. Æschin. in Crefiph. xλinlovres rás áxoàs iμer, obrepentes veftris auribus. Item, aus res, Cicerone interpr. nam quod Plato in Timæo dicit, ol' axons inde, vertit, nec auribus egebat. Item,auditio, id eft, rumor, five fama. Plat. in Timzo, ὅτι ἐν ἡμῖν λόγον εισηγήσεων εκ παλαιᾶς dxons, ex fama vetufta. Et numero etiam plurali Thuc. lib. 1. τὶς ἀκοὰς ἢ προγεγυημένων παρ' ἀλλήλων δέχον), rumores rerum præteritarum, five de rebus præteritis. Item, obedientia. citatur ex 1. Reg. cap. 16.

Axe,, apud Hom. idem quod axon, auditus, auditio. Il. w, exa
δέτε γίνετ ̓ ἀκυή. Εt Od. δ. δ' έβη με πατρὸς ἀκενώ.
A'xsigw, F. low. apud Græcos bibliorum interpretes exp.audire fa
cio. Pfal. 50. ακολεις μοι αγαλλίασιν. In Cant. Sol. cap.2. ακέτισόν με
The Parnsσr. A'xstige T λoys, citatur ex Ariftot. pro, obtem-
perare rationi.

Axekяngs, 8, o, obtemperans, obediens. Bud. ex Ariftot.
A'xság, audio, in prima fig. Od... Apģves d'àvà dùμar” áxxá-
Zavod. At II. d. axá daròs, vocari ad cœnam.

Compofita: ac primùm cum prapof. Avaxxw, idem quod iuxta, inaudio, vel aufculto. Sophocles in Electra, θέλεις Μένω μ αυτό κανακέωμθυ λέων; Α'xtw, viciffim audio. Sophocles, Σὺ σ' αὐτοκέσῃ τῶν, ὡς τεθάψετε hoc viciffim audies, id eft, hoc tibi viciffim dicetur. Asano, audio (ut difcipulus loquentem præceptorem audit.) Plut in Cicerone, δίηκεσεν Αντιόχε το ρήτορ, auditor fuit Antiochi, id eft, difcipulus. Interdum cum genitivo rei quæ à præceptore docetur: ut, xou mayxã λógv, ibidem. Sed frequentiùs cum accufativo: cui interdum additur præceptoris nomen in geniti vo : ut apud Laertium, de Eudoxo, τον τιμ γεωμετρικοί Α' ρχύτας διήκεσε τα 5 ιατρικά, Φιλισίων. Sic apud Platonem epift. 7. Δίως νός τε ατια ακηκοότες, exp. qui à Dione nonnulla fuerant edoctis Item, ad finem ufque audio. Xenoph. ¡va rõ xaλõ razatõ aidpès έργα τελέως Δακέσας καὶ καταμαθών. videtur tamen poffe & pro fimplici axe fumi. Item pro drśw. Plato Polit. id viväv Åge xxoas, hoc ex aliquibus audivifti, vel auditu cognovifti. Xen. Pæd. 1. dx. Rurfum Plat. 1. de Republ. laxvory for Xógers fermonem audire. Et in pall.voce laxsavánov, auditu rarum. Εἰσακέω, vel ἐσακέω, exaudio, (ea fignificatione qua dicitur à Cicerone, Vtidem omnes exaudiant,voce clariffima dicam.) Thuc. lib. 5. t A'ambiédy nalCowvr& joxov. Ponitur & pro, pareo, ab eodem Thucydide lib. 1. & alibi. In Teftamento novo, & apud LXX interpretes pro, exaudio, (illo etiam fenfu quo dicitur Deus exaudire preces. ) Sic & paff. xéo, exaudior, preces meæ exaudiuntur: ut Matth. 6, ori cu Tỹ modvλogía autŵI 10ακαθήσον). Dicitur & ipfa precatio εισακέως, ut Luc. 1. διότι εισηxén incisor. Item fimpliciter pro, xw, apud Sophoclem, τοδ ̓ ἐσάκκε τ' ανδρός. E'sax.q. d. inaudio. audio.

Eving, exp. audiendi facultate præditus. Poll.

E'zaxw, audio, exaudio. Plutarchus in Fabio, axoles & payns con axes, quum vocem clarè non exaudiffent. Exssa, apud eundem in Numa, vox quæ vel cujus fonus ad aures pervenire poteft.

تو

Emax, exaudio. ut, imaxybas Tūs òès, apud Plutarchum. Sic Lucianus in Timone, ἔπεμψέ σοι τὸν πλὅτον ὁ Ζοὺς ἐποικέσας οὐχῶν. Item, audio, id eft, fum dićto audiens. Hefiod. zaivo dixns i náinue. Item ex præceptore audio & difco: ut, per és gegewμéręnxev, ès proinns iπanhngev. ¶ Item, pro άxów audio. Homerus Odyff.§. ν. 328. Διὸς βολίω επακέση. Idem cum accufativo itidem, Ηέλιος Jos mars' spopan marriage. Apud Lucianum cum accufativo rei & genitivo perfonæ, in Caucaso, ¿ Z TÝ. Apud Herodot. cum rei etiam genitivo, 68 μátov imangav. Sic & Plutarchus dixit in Camillo, ταύτης φωνῆς ἐποικέσαίες. Emaxsus, exauditio. Affertur ex Aretha. Enaxos, qui auditur vel inauditi poteft. E'nansòs, auditor. Hefiodus in Oper. · ἀγορᾶς ἐπακεὸν ἐόντα. Eng, idem. ut Plato de leg. lib. 6. πnngos ÿ civay ngì feara's T&TWY T dixar. Apud Xen. autem àrab. 2. inès d'isous is inger, in locum unde exaudiri poffent. Karax, exaudio. Plato in Euthydemo, & cós i lesa's roleFoxx. Sic utitur & Thuc. 2. Item dicto fum audiens, obtempero. Demofthenes Olynth. 1. ngi ju åndess vỡ ralaxyev τινός εισι. Karing, 8, oni, dicto audiens, morigerus. Plato Pol. lib. 7. rathκαι τῇ πόλη. Vicillim verò πόλις dicitur κατήκοφρονόντα, Plutarcho in Fabio, confilio prudentis obtemperans. Item, fubjectus, qui eft in ditione ac poteftate alicujus. Paufanias in Atticis, όντες Αθίωαίων κατήκοοι. Itidem ex Herodoto citatur, κατή soos ooi és, pro, fum tibi fubjectus. Item, attentus,ut, onxex Epigr. citatur, attentus fis, audi. Sic apud Platonem in Axiocho, κατήκο@ λόγων, pro ἀκροατής, auditor. Пax, perperam audio, vel non rectè audio, fallitur meus auditus, feu falluntur aures meæ. Plato in Theæteto, apopãoi re ngi @assor avotos, in plurimis eos oculi, aures, mens fruftratur. vel, eorum oculi, aures & mens in plurimis falluntur. Plato in Protagora, deus ante & axe inter fe opponit. Budæus apud Galenum, nous jugs & Tw Tomar Jewprμatwr, exp. κακῶς σωνεις, καὶ οὐκ ὀρθῶς ἐπειίων λεγομβρίων. Sic Synefius de infomniis dixit, on T&TV savoudly map. Sic & Plut. lib. utra anim. prudent. ακέοντες ένιοι βοείαις θριξίν οίονται πρὸς τὶς ὁρμιὰς Zeñas Tas Tara's. Exponitur etiam, ofcitanter & negligenter audio; apud Polybium, xo reggelpar. Et, ontws r τουραλόγως ἀεὶ τὸ Κλεομβρίας παρήκες. Item,audiens fic tranfmitto quafi non audierim, apud Syn. epift. 5. ons doen ouénder idov · παρείδεν, ἡ ἀκέσας παρήκεσεν. Ubi verti etiam poteft, fe audifle dif fimulavit. Sic etiam Lucianus initio orat. quæ infcribitur Judicium vocalium, καὶ παρήκοον ἔνια 7 λεγομθρων ὑπὸ τῆς μετριότητα, audire me diffimulabam. Item audire nolo, apud Polybium. Hinc & pro, dicto audiens non fum, non obtempero, non parco. Luc. in Caucafo, ἀλλὰ δὲν ἀνασκολοπιστη αντίκαι τον ακάσαντας Timayμal. Sic Matth. 18. ia magnóσy avowv.. Item, clàm & quafi furtim audio, clàm fermonem fublego. Sic Plato in Euthyd. ὁ Κτήσιππον παρ' αὐτῶν ταῦτα το ακηκόει, hæc clanculum audiendo cognoverat. Exp. & fubaufculto. ut Ariftoph. in Ranis, και το βραχέων δεσποτῶν, ὅταν λαλῶσι. Et in Epigr. - παο exxou vu on tixte. Sic apud Luc. in lib. de merc. cond.

ན་

077

πω

μὲ πρῶτον, οὐθὺς ἐπισκεπτομίες του ακέσεις τε δεασότε. Apud Ariftotelem Ethic. 7. cap. 6. ἔοικε γδ ὁ θυμὸς ἀκέειν μαρί τι το λόγο, που ρακέειν 5, καθάπερ οἱ ταχεις ἳ Διακόνων, οἱ πεὶν ἀκᾶσα πᾶν τὸ λεγόus, c'xfésor, &c. quidam ze exp. non plenè audire. Alii negligenter & ofcitanter audire. Item, pro axéw. Herodot. Danew news The xyl, audio de illius artificio. Item Plat. epift. 7. ἐδὲν θαυματον, νέον ανθρωπον το ρακέοντα αξίων λόγε πραγμά των, σύμαλη αυτός έρωτα ἐλθεῖν τὸ βελτίω βίω, audientem de rebus magnis fermones.

Пa, prava doctrina, quam quis à malo præceptore didicit. vel exitiofum acroama, quum quis malè audiendo mala opinione imbutus eft. Plato in epiftola ad Dionis propinquos, & "OVING τυράννοις πρέπων, άλλως τε καὶ τοῖς τῶν πθρακεσμάτων μεσοῖς. & alibi, άλλοι παρακεσμάτων τινῶν ἔμμε ι ' καὶ φιλοσοφίαν, vide Bud. Пagaxon, idem quod x. Plat. epift. 7. As a

axous. Item inobedientia, inobfequentia. Exp. & contumacia. Syn. epift. 67. axon gd (wn, stával is a panon. Пapúxo, idem ac x & xs, immoriger, inobediens. Пgoax, prius feu prior audio, ante audio & cognofco, præfentio. unde participium præt. med. @annotes, qui priores audierunt, qui præfenferunt vel præ fenferant.

Пgooxa, infuper audio. Plut. in lib. de audiendo, con av andws of είμαι σε προσακέσαι είκετικής αισθήσεως. Zwangw, fimul audio.

Zwńxo, q. d. coauditor.

Yaxw, aures præbeo ad audiendum. q. d. fubaufculto. Simpliciter ponitur pro, aufculto. Sic janitor dicitur waxes, aufcultare ad fores, apud Plat. in Phædone. Sic & act. cap. 12. Item refpondeo, apud Hom. Od. d. & Theocr. in Hyla. Quæ fignificatio fumpta eft ex confequente. Item, fum diéto audiens, aufculto, pareo. Cum gen. Thuc. Alaia inaxoves, Athenienfibus fubjecti. Apud Theophr. transen fixes, obnoxium effe frigori.

σω

Sepius cum dat. Thuc. ἄλλοις υπακέσωμθμ. Sic Dem. υπακέσομαι oo. Dicitur & answ rex, pron rõP, & iwanów Hi 78, Thuc. Metaphorice dixit Luc. ἐπειδὴ ὑπηκες μοι τὸ πρᾶγμα, poftquam res fucceffit mihi ex animi fententia. ¶Y'maxev rois λóggis apud Plat. de leg. 10. orationis fenfum affequi & mente comprehendere. Item intelligere, quum aliquid extrinfecus cogitatione affumitur. Vulgò fubaudire vocant: Ptolem. μgans olews lib.1. καὶ ἐπὶ τὸ ἑξῆς 5 λαμβανομβρύων αειφερειῶν τὸ ὅμοιον ὑπακοέπω. Sic & apud gramm. paffim. Item, pro dxw, Iliad..v.484. d'Eurotrongdoor Sic & in principio Iliad. 9, rơi ra TNT 80 Yao, obedientia. Rom. cap. 5. ubi opponitur axon. Yo, morigerus, fubjectus, qui paret,qui imperio fubeft. Arist. in Pluto. Ares wastes jo tad inxed. Sæpius cum genit. Herod. υπήκοο το βασιλέως. Sic πόλις υπήκο@ ? Αθηναίων, civitas quæ eft in ditione Ath. Apud Xen. xooved, habere in potestate, & voor role, in poteftatem redigere. Decomp. Ανυπήκο, inobfequcns : ut ἀνυπήκος το λόγο. Plat. in

Tim.

Пgeovnaxw, præterea fubaudio, apud grama Dive, qui libenter morem gerit.

Alia comp. formata ex tertiä prèt. pass. fing. fine
prapofitione.

Arizes, 8, 8, non exaudibilis, qui audiri non poteft. ¶ Avx8
(ait Bud.) non aufcultandum, & idem ferè quod rides, don
perficiendum, non concedendum, in hoc Antiph. loco, denetas
ἀθέμιτα καὶ ἀπέλεξαν ανήκεται η θεοῖς καὶ ὑμῖν. Citaturex Epigr. ανή-
, pro, non obedientia.

Avneesia, contumacia, q. d. pervicacia, contemtus feu dedignatio aurem præbendi: citatur ex Platone de legibus 2. appnoias iμπίτυλα) καὶ ἀνηκεσίας ἐν τῷ τοιέτῳ ἢ πέλας. Citatur & ex lib. 6. Axw, a, propriè quidem non audio: fed capitur pro, non obtempero, non fum dicto audiens, non aufculto. Il. o, d'ang haτεὸς ἀνηκέσησεν Α' πόλλων. pro quo poetæ dicunt etiam νηκε έω, ω, ut Iliad. v, cooix Jr Nnxsnor Jras.

Axes, auditu dignus. Xenophon. oféatoíte xìážiá×8501, digni quifpectentur, & digni qui audiantur. Axes exp. etiam mcmorabile.

',, o, delator feu corycæus principis alicujus : qui quæ paffim audit, notat, & ad dominum fuum defert. Plutar. & Ariftot. 'Taxiw,, intentis auribus fermones hominum fublego, ut ad dominum meum deferam, ficut rx85. Herodot. & Xenophon. & Plut. vide & Athen. lib. 6.

Alia compofita, formata ex axon feu aor. z. йxoov
itidem fine prapofit.

Avx, 8, ì, qui non audit; vel qui non audiit, expers auditionis: ut apud Xenophon. iais tas vxo, nullam tui laudem audis. Interdum omittitur genitivus: ut, on 'άods výжoóv μe me, non me fines, priufquam te audiero, abire. Alicubiexponitur etiam ignarus, imperitus, ut apud Synef. de infomniis, τον φορτικῶς ὡμίλησε τῇ ποιήσει, καὶ ἀνήκοός ἐςι τῆς κατ ̓ αὐτίω φιλοσοφίας. Exponitur etiam; qui audire & aufcultare monenti non vult, immorigerus.

Angus, ut, and, pro vixeov vay, non audiviffe. Item, &vnýws ἔχω ἀπολογίας, ignarus fum aftrologiz.

Avnxoia, (q. d. auditionis carentia) non audire. Plut. 1. de garr. τῶν ἔχει πρῶτον κακὸν ἡ ἀσιγησία, τω ἀνηκοΐαν. Idem circa initium libri qui @ετ ἀκέειν infcribitur, οὐκ ἀνηκοίαν ἐδὲ κωφότητα προμνώ wife &

Azoo, inobedientes: Hefych. Αριήκοο, valde attente audiens; ut apud Nonnum, Φθογῆς ἡμετέ eas desxod. poëticum.

Axe, quiipfemet audivit. q. d. qui fuis ipfe auribus audivit. ut apud Thucydidem lib. r. αὐτήκοοι δὲ βεληθέντες ἔτι γυέως αὐτῆς Παν ouris niggr, q. d. fuis ipfi auribus audire. Plut. de liber. educ. αὐτοὶ τῆς τέτων μαθήσεως ἔτε αυτόπται γίνονται το αβράπαν, ἔτε αυ Too. Item qui eft fui juris, qui nullius eft fubjectus imperio.

Suid. Bapuxo,quigravi eft auditu, cui hebetes funt aures. Et sápvýxeos vóro, obtundentes auditum & hebetantes venti. Hippocr.aphor. lib. 3.

Bapunxoia, auditus hebetatio,auditus tarditas, feu gravitas, ibidem. Avonno, qui difficilè audit, qui acutè non audit. vel, qui auribus parum audit. Ponitur & pro immorigero feu inobfequente. Avonnoia, difficultas auditus. A quiqufdam exp. etiam, aurium tarditas. Item, inobfequentia.

Avonxoen, difficilè audire. Item, immorigerum effe. Exo, facilè audiens, auditu valens. ut apud Hippocr. aphorifm. 1.3.aquilones faciunt al now. Item, qui facile auditur. Exponitur etiam, exaudibilis. Ariftot. in Probl. Har onnowrieg i vùž ♫ nμiggs is. Accipitur & pro morigero feu obse. quente. Ariftot. Ethic. I. gx you tự nóvw to to ¿yxerõs, ἔτι ἢ ἴσως οὐηκοώτερόν ἐπι τὸ τὰ σώφρονΘ καὶ ανδρες. Sic Theophraft. Linxowral&we's μelabortis.

Einnota & Eunxoay, contrarias habent fignif. proximè præcedentibus Δυσηκοΐα & Δυσηκον.

Ovxe, qui acuto eft auditu, qui acutè audit. Bafil. Tò' dè öžvýxoev τη ζώς.

1

Пov, qui multa audivit vel audit. Plat. de leg.
Ding, audiendi cupidus, qui audire cupit. qui libenter audit.
Interdum cum genit: ut, nóv.

gia, audiendi cupiditas, audiendi ftudium. Ifocr. Dang, auditionis ftudio teneri. Polyb. lib.3.

τα

او

genitivo tei: ut apud Ifocr. in Plat. per treías axgodon & reggMévay. Cum rei accuf. Æfchin. contra Cref. inn áжóτζιον πράγμα ακροώρθμοι. Sic Luc. ἠκροώμίω ν ἅπαντα. Interdum fine calu ponitur, ut apud Ifocr. Et dxgo auditor, Plut.

Item audio difcendi caufa. Damafcenus, xgo rózur gezuρακότων καὶ σοφία τινὶ κεκραμένων. Item audio, aufcuito, pareo. Apud Plutarchum in Lycurgo, esoX Tÿ mesátlovr®, parere imperanti. Sic. Ariftid. in Panath. Bordews axgou. Sic & Thuc. lib. 3. Etym.dicit ex dxg, fut. 2. verbi de, fieri dxgo, pleonafmo literæ p.

2

μένων. A'xgpongs,,, adject. ut, dxgging puds apud Theophr.1. 4. 8, 8, geμgvingù dim ramorum grandium proventus. AKPIBH,,,, diligens, accuratus, exquifitus. Ifocrat. ad Nic. Tus doxingcias & orwortwr. Axes, exquifita & accurata ratio, apud Arift. A'zosi,apud Demolt, pro cor. Dicitur & de perfona, ut, des Theater, apud Luc. Et pro, certus, exploratus: ut, axesis on pesor, axesoins μrnun, certa memoria, apud Dem. Item plenus, juftus, inquit Bud. ut apud Gal. ἀκριβὴς τριταίΘ», & ἀκριβές ερυσίπελας. Πρὸς τὸ ἀκριβές, & εις To axes, interdum ponitur pro axes. Quidam deducunt. Dy to ess angov Balvew, quod ab ino ad fupremum afcendatur. Quod eft exquifita perfectaque diligentiæ. Axes, diligenter, exquifitè, accurate, Dem. nè & perfectè, penitus, ut Luc. gold Casa. Item certò:ut,dxeous oldu, Dem. Item fummo jurė,

Item planè, ple

Agas,, quod auditur. idem quod ex & in bonam & in malam partem. Sic Xenoph. dicit laudem effe egia diger, at convitium, manga. Item ipfa perfona que auditur. apud Athen. & Plut. Sie & acroama à Cic. ufurpatur, pro Seftio, & Verr. 6.

ε, ἀκροαματική διδασκαλίας Plut

audio, non obedio.

Ферев.

།

A'new,,F.wow, planè cognofco, compertum exploratumque habeo, probè calleo,accuratè perquiro,diligenter exploro. Herod. τοῖς τὰ Γ' ωμαίων σοκακι σιν. Xenoph. Pad.r, ανάγκη ημας και λόγω anesov tałtu ididas. Item fumma & exquifita diligentia aliquid facio,omnibus numeris abfolutum reddo. Interdum etiam, facio ut quis fit accuratus, exquifitus.Sic Diofc. lib.2. axesöžv Tás alos dixit. Jungitur etiam cum . Arift. 1. 5. de gener. an. C.1. dxero ai mis 2g.pong's new natwv, accuratè colorum differentias perdifco, aut pernofco. Et cum apud Matth. c.2. A'ze dicitur res aliqua, i, accuratè fieri, fumma cura & diligentia elaborari. Item pro, penitùs cognofci, pernofci. Hinc præt. iv, accuratè claboratus, exquifitus. H'xeiras, accuratè. idem cum exebãs. Axe, idem quod axerów. Sed Pollux ait effe dingλov. Citatur ex Ecclefiaft.cap. 4 6. ixesbúa. quod exp. probatus eft. Axears, exquifita perpenfio & examinatio, inquit Bud. Dionyf. de cccl.hier. Item exacta limitatio. Proverb. Sal. cap. 8. A'xgums, 3, 6, diligens inquifitor, accuratus explorator. Büid. Compofita.

Araxes,, diligenter aliquid facio, fummo studio aliquid claboro, ad amuffim facio.Apud Luc. exp.etiam, ad normam exigo. Α'πακριβομαι, idem. Greg. ἐν ἀρετῆς εἶδον εκ πάντων ἀπηκριβώσειν, exquifitè compofuit. Sumitur & paffivè, unde particip. desCauer, faétus ad amuffim vel unguem, affabre factus. Apud Plut. danxesivos Aongs, exp. dilucidè & planè exornata oratio. Azerbaμivas, abfoluta & perfecta diligentia, ad amuflim. A Bud. in annotat exp. etiam, bona fide, citra ullum figmentum. Aaxeoa,, idem quod maxe, Ariftot. in Eth. 10. Item diligenter caveo, & exaétè ftipulor, inquit Bud. Item exactèrefpondeo,id eft,ftatis horis evenio. Arift. de hift, an. libr. 7. Apud Plut. διηκριβωμένη επανόρθωσις ν' ἀνομαλίας.

Διακριβωμένως, idem quod απηκριβωμένως. Citatur ex Arift. in Rhet. Εξακριβόω, ω, idem quod αποκριθίω.

• Εξηκριβωμένως, idem quod άπηκριβωμένως.

Etxea, idem quod axe. Utitur Liban. in Epift. ad Baf. Kalaxgrow, accuratè & exquifitè rimor.

moges, fupra modum accuratus.

zei,, amo accuratam diligentiam, accuratam diligentiam libenter adhibeo.

Α' ΚΡΙΣ, ο, ή, locuta. Theocritus, βάτραχον δὲ ποτ' ἀκρίδας siseid. Et Matth. cap. 3. Dicta üngastusajour

και φυτών νέμεις.

Axeidov, 8, 7, locuftula, parvula locufta.

ΑΚΡΟΑΟΜΑΙ, ώμαι, F. άσομαι, idem quod data, audio. Cum genit. perfona. Plato in Apol, tu ég üzgçárov) oi río. Cum

Haggars, ex Cytillo affertur pro co, qui audita aliter interpre tatur quàm dicta funt & falfo defert. Φιλακρούμων, audiendi cupidus, qui acroamatis delectatur. ΑΚΡΟΣ, 8, 6, fummus, id eft, extremus. Α'κgοις δακτύλοις ἅπτες» proverb. fummis digitis attingere. Sic, iz’äzgov óvózwv Badizer, fummis pedum unguibus ingredi. Apud Apollonium Arg. 1. xox, famma pedum veftigia, vel fummæ pedum plantæ.

Item fummus, id eft, fupremus, in fummo pofitus, altus: ut, ἀκραι κορυφαί όμως,apud Aratum, pro quo dicit Homerus ακροτάτη κορυφή. Sic apud eundem Aratum και χολαί. Apud Sophoclem autem in Ajace, xeus veròs, prima parte noctis. Item metaphoricè, fummus, fummum five fupremum gradum obtinens in re aliqua, perfectus, præftantiffimus, excellentiflimus, fingula ris: ut, Trans äng. Sicangiargos Angur, fummus medicus Acron. Sic axons. Dicitur etiam aliquis axe This idian thus réxyl, fub. E, fummus in fua arte, artis fuæ peritiffimus. Et axe és pirospiar, Piat. de repub. 6. ufurpant etiam de re: ut, axe Top, apud Plat. Et dxge pinie, apud Bafil. Axgw, 8, 7ò', (substantivè pofitum) extrema pars, extremitas, & axe, extremitates cujuflibet rei. Item, xg termini, fines,

e. Eft etiam exqov fummitas, fumma pars five fuprema, vertex, cacumen. ut Hom. xgov i'd àñs,cacumen Ide cellæ. Dicitur autem xgov opus, & ä×ga & opŵv. Reperitur & per fe pofitum axea, ut apud Herodotum. Ponitur anger & pro angins, i. fummus gradus: ut, és ünger or plas iλnaaxas, qui ad fummum fapientiæ gradum pervenit. Item aze, pro naresa: ut, äxga Ciper, in Antholog. epigr. primas partes obtinere.

Azgas, fummè, perfeétè. Gal. ad Glauc. 1. oras angespor, quum elt fummè ficcum. Diofc.lib. 3.xgus águóga weis itvgujía, &c. adcò conducit, ut nihil fupra.

Axe, as, n, (fubftantivum) fummitas, culmen, faftigium. Bianor. in Anthol. Epigr. H ελπιν ἐξ ἄκρης δόμῳ ἀγρὸς». Α' κραν κεφότητα dy, apud Diofc. lib. 5. cap. 77. fummitatem levitatis habere, i. fummum gradum levitatis. Item, fummitas montis, vertex feu acumen. Greg. ότι τεὶ τὰς πρόποδας το όρος τρεφόμεθα δ' ἄκρας δτι λειπόμθμοι. Item promontorium. Paufan. ἀπές ή ταδίες εἴνεσε xo Kaids. Item dxgómodis, Hef. arx. Afchines, d'énderav χρημάτων ένεκα τὰ ἄκραν ἐ παρέδοσαν. Plut. in Coriolano, ἀναγαγόνας αὐτὸν ἐπὶ τίω άκραν, αὐθὺς ὦσαι και το υποκειμθύης φάραγο Capiturare & pro extremitate.

A'zga,, i, idem quod axe unde & nga fubftantivè pro Taxeg, extremitates corporis apud Gal, ingaiwr Júžeas.

Venus angaia apud Paufaniam, quæ eft in arce. & Poll, ¿nggãos Jeci, inquit, of c angozónes, oî ný modies. Apud Euripidem autem Juno deala, quæ arcibus præeft. Angirns,,, fummitas, extremitas. Plut. ze zág inv ångórus, enesis. Item faftigium, apex, metaphoricè. Philo, Mans καὶ φιλοσοφίας ἐπ' αὐτὰ φθάσαις ἀκρότητα. Axess,,, fummitas montis, cacumen, & in plurali äzens, apud Homerum. Hinc dictus eft Jupiter cognomento axes, ut tradit Euft.Item &rela Minerva:ἐπίπνος ἄκρας ιδρυμθύη, ut fcribit Hefych. Α' κρίζω,

E

ων

Axgor, ar,, extremitas membri, xgov. In Hippiatria, xgwv zoipes, exp. trunculus porci.

Axgavia,, partium extremarum amputatio. Efchin. in Eumen. Axgametov, 8, 7, fummitas, cacumen. Herodot. angwesov Föps&. Item promontorium. Itemaxgamesa, dicuntur extrema partes, five extremitates corporis. Gal. ad Glauc. xewmeśwv Tels. Sic Diofc. lib. 1. Tù ci axgwneios xxn. Ariftoteles fic vocat (ut ait Bud.) extremam partem digitorum fub unguibus latentem, & extremas partes oflium. Item, axgwrhea, (ait idem) pinnacula,& prominentiæ ædificiorum. apud Plutarch. in Cæfare. Sunt etiam roftra navium & ornatus,inquit Bud. Item xgamesa Vitruvius lib. 3. vocat angularia & mediana. Angwmera¿w, fut.ow, extremitates corporis amputo,corpus mutilo, hominem mutilo, aliqua corporis parte mutilo: ut apud Athen. lib. 5. axgarnera Zaves pives, nares mutilare. Sumitur etiam metaphorice, Chryfoft. in epift. ad Rom. cap.1. ont pour axewTheraC, imminuunt naturæ vim. Item roftra adimo. Herodot. in Thal. τὰς πρόνας ἠκρωτηρίασαν. Axgame, mutilari, labefactari. Apud Herodianum, xgaτράπησαν οὐκ ὀλίγοι ενδιαχειμέρᾳ χώρα. Item in Adt. fignif. metaph. unde apud Demoft. Ακρωτηριασμένοι τοὺς ἑαυτῶν έκατοι πατεί δας, μια ήκρωτηριακότες. Et Xen. Hell. 6. ὁ θρ τοι ίφικράτης της με τριήρεις ἀκρωτηριασμμα.

Axgwmeluoμgs, &, ó, mutilatio, extremarum partium corporis amputatio, vel extrema alicujus partis amputatio.

Avangameius, (comp.) non mutilus, integer, incolumis. Euftath. Iliad.

oxes,,, idem quod axess, fummum cacumen. Odyff. 1. v. 399. Apud Gal. in lex. Hippocr. exp. ieuxns, prominentia oblongior.

Onesies, VT, o, prominentias oblongas habens. Il. 9. Bake it oxesók: ubi quidam exp. Tea, afpero. At oxguées vide in Kgú. Oxea, itidem exp. Teax, exafperari. Od.. Axgoms, vocatur ab Hippocr. Epid. lib. 7.lingua, olovane kautñs 2. vide Gal. in Lex. Sed apud eum quidam codices habent ἀκροαπής. alii άκρωπὶς, nonnulli ἀκραπής.

Compofita.

οἷον

Déλang, 8, on, extremè timidus aut mifer. Ariftoph. in Plut. Δειλακρίων, pro codem apud eundem in Avib. ὦ δειλακρέων σὺν &c. Acvang, pro davas äng, fummoperè acutus. Bud.

Eaxeia, idem quod axeiga, apud Euripidem.

"

lis, maritimus: ut apud Soph. in Trach. imaxe Tip schol. exp. Jarur. Sic emin ix. Atinaxkame, exp. oves juxta littus pafcentes. Apollo autem ἐπάκκο, ὁ ἐν τῇ ἀκτῇ τιμώ. apud Apoll. Phod. Arg. lib. 1.

Пank,,, idem quod imix, littoreus, littoralis, maritimus. Afchyl. in Prom. Εντεύθεν οἰτρήσασα * το ρακλέων Κέλευθον. Sic Soph. as hesavas dixit. Παρακτίδιο ριο παρακκο, (ficut παραθαλαωίδιο pro παραθαλάσ a) ut, @Daxlidior in Anthol. Epigr. littoreus fluctus, id eft, qui ferit littus.

AKTIN, -, (itidem ab a, frango,fecundum quofdam) radius Solis. Luc. in Anacharf. εκέτι πίλε δεόμεθα, ὃς τίω ακτινα κωλύσει και θικνείως το κεφαλής. Οd. ε, Οὐδὲ ποτ' ήέλιο φαέθων ἀκτῖσινέβαλλεν. Ι.κ, Αἰνῶς ἀκλίνεσιν ἐοικότες ήελίοιο. Γ Capitur & pro radio fulminis. Luc. in Timone, καταγρθρα γι αυτό ο κεραυνό) καὶ ἀπες μωρίας Axhs etiam dicitur pro xv. Antiphilus in Anthologia Epigr. H ἐισὶ δύο ἀκτινες αἱ μέγιστη Loevropifices μe réαngle paner axlis. Expon. & fambucus: vide Axl. σβεννυμθύων με νέα Sic etiam vocatur (tefte Paufania apud Euftath.) vasin quod conjiciuntur oboli.

Axlvas,,, radiatus, tanquam à verbo dxkvów. Axlvador, in formam radiorum vel radii, apud Lucianum. Evaxkr, (comp.) pulchros habens radios, apud Mofchop. AKYAOZ,,, glans iligna, fructus ilicis: ut Theoph.docet hift. plant.1.3.c.6.Et Amphis apud Athen.l.2.Itidemque Theocr.ld.5. ÅKÎ Ñ, & Å×85, 07, 6, jaculum, fpiculum, miffile, telum. In Anthol. Epigr. as nλære Avòs äxwv. (Ab dxn fignificante öžúThe, fit axav, inquit Euftath. unde & us dicitur tanquam per etymologiam.) Od. §, Eíder d'ôžu ängva, nuãv àλ×TM, nj avSpa. Ariftid. in Romæ encomio, oi jangles, olov o'n Aids weniτζοντες, ἀλλήλες ἐγκαζιλαμβάνει. 9 Α'κων verò, id eft, invitus, vide in comp. ex Exáv.

T

TE

Arvkov, 8, 7, idem quod axey, fed frequentiore in ufu, præfertim in profa. Xenoph. Hell. 4. p diva iz anglis Borns. Sic & Thuc. lib. 5. Et Callim. apud Athenæum, Пomoi va Qidiores dnývkov nav Engle Obvozor. Interdum pro teli jactu fumitur, ut apud eundem Xenoph. jo je avessarývkov a pivn), angrily or poingT. A Macedonibus dicta fuit & fpina dorli, tefte Hefych. Anglass, o, jaculus, ferpentis genus. Luc. de dipfad: Beds angray approbavay pangles. Nicand.In Ther.our doors ingy Και ἠδὲ μόλυροι. ubifchol. dicit dkolias effe τὰς καὶ τὰ ἀκόνκα Διατρέ : addens effe & alia animalia quæ ita vocentur qua wari angka. Item angry, ftellæ fic dicta, quod jaculi modo ferantur.

"

Angs, herba quæ medetur canibus morfis à ferpentibus, Hefych.

in moutium cacuminibus dicatæ ei effent aræ. Hef. & Euft.

Eranei, dixit quidam pro, ad fummum perduco, finem impono, ut teftatur Hefych.

Пavaxes, apud Callim. dicitur apis effe epith.ut quæ omnia florum faftigia pervolitet.

Tewangia, Sicilia, fic dicta, quod tres habeat ängas, id eft,promon

toria, Lilybæum, Pachynum, Pelorum. Vide Steph. Strab. Plin. Imenea, montium cacumina. Herodot. nù diwrneru idwouv Καρπ.

I'mogne, per fummum evado, fupero, inquit Bud. ex Xen. in Hipparch. rexeilen. Citatur ex Eurip. regneist

daná, pro ædibus imminet defuper. AKT,,, littus, acte. Il.c. Axlovicovov. Od. o, izlu werτὰ ἀκτίω θήκης ἀφίκηση, &c. 11. μ, λιμέσιν τε καὶ ἀκτος. Utitur & Strabo & Luc. Grammatici deducunt ab aw, frango: quòd undæ littori allifæ frangantur. Eft etiam maritimus locus, ut fcribit Hefych. Apud Herodot. fæpe pro ora, i. littorali regione. Item fructus vel potius fruges. ut Il.. dos Anuntipax. Legitur & expire den, Od. §, & Od. ß, & Il. A. vide Euft. Item fambucus, de qua Diofc. 1. 4. c. 174. Dicitur & ans, ab eodem Diofc. 1.2.c.187. Unde äzky, 8, 6, fambucinus: ut, äxkvov gúλov apud Theophr. Et (comp.) zapasáxin, humilis fambucus, humi fparfa acte. Diofc.

1

ribus ita diétum videtur. Hefych. Alòs, Hefychio idem ferpens qui & Angiltas. Anglia, idem. ex Nicand,

Ag, jaculor, jaculum vibro, vel intorqueo, feu fpiculum, aut telum. Xen. Pad. 1. wey's Tétois Man Jáve C1 To Learn anglev. Interdum cum accufativo rei vel perfonæ: ut. Il., drgrnov 5 Jaμcias Aixuas. Sic ang nas rò dópu, apud Plut. Hpod. x. Cum perfonæ accufativo fignif. jaculo peto feu ferio: ut apud Herodot. ἀκοντίζων στῶ, ν μ ἁμαρτάν. Sic Χen. ακοντιζῃ τὸν φεύγοντα. Dicitur & angrilwis TYTO : ut Thuc. lib. 7. Interdum cum dativo rei: ut apud Hom. argved, & drei. Interdum & cum genitivo perfonæ, fubaudita præp., ut II. g, Exwe ol aut Alar! angrave δερί φαεινω. 9 De ventis dicitura Mufzo, ακοντίζοντες ακται. Angviouay, paff. jaculo feu telo petor: unde angles. AnguiμE, AT&T, & Agrops, &,,jaculatio,jaculi feu teli jactus, Xen. Hell. 4. ὡς ενός ακονίσματα προσίεσαν τοῖς ὁπλίτας. Idem angku pro eodem dicit. Angkoμg (q.d.jaculamentum) pro vulnere, quod eft jaculatione feu jaculando inflictum. Plut. in Alex. πολλῶν ἀκονισμάτων κατά πόλεως.

Angkor jaculatio, Suidas. Ass,,, jaculator. Interdum jaculandi peritus: ut, ángrksòv Aña,apud Theoc. Od.r, Hangvlsa's &di potipas . Thuc. lib. I. πολλὲς ἢ τοξόζοις τε καὶ ἀκοντιάς. Angkss,,, jaculatio vel jaculandiars, feu peritia. Hom. Il., defcribens illa quatuor celebria certamina, &γδ πύξης μαχήσεις, ἐδὲ παλαίσας, Οὐδέ τ' ἀκοντισε ἐνδύσεις, ἐδὲ πόδεσσι Θ ούσαι. Angkings, jaculandi peritus. Xen. Pæd.7. Compofita.

Avangi, ejaculor. Herod. metaphoricè dicit in Melpomene, ανακοντίζει εκ μέσω ν' αλὸς ὕδως ψυχρὸν καὶ γλυκὺ, aqua crumpit.

Α' πακοντίζω, pro ακοντίζω, exponitur etiam jaculor.
Aungvw, jaculor, idem quod now. poteft etiam effe -
Ungv, ficut it in itanga. Xen. Excodem
ξουσόμμα, paffive.

*

Eirangri,jaculor in aliquem locum. Exp.&,miffilia ingero, Thucyd. lib. 2.

Εξακοντίζω, jaculor, jaculum emitto fen telum. Plut. in Artoxerxe, ἐξηκόντισεν ἐπ' αὐτόν. Xen. Hell. 4. τοῖς δόρασιν ἐξακοντίζοντες. E'tangvoμg, & E' angkops, jaculatio. Annotatur effe etiam fulgoris genus in aëre, Ariftot. de mundo. Effe item fcatebram, fanguinis ductum, apud Eurip. in Iphig. E'AR