Pūjana

अगदी अशी असते असा असे असेल आई आज आठवण आणि आत आता आपण आपली आपले आपल्या आम्ही आला आली आले आहे आहेत उत्तर उद्या उभा उभे एक एकदम एका कधी करीत करून कल्पना का काय काही किती की कुठे कुणाला कुणी केला केली केले गेला गेली गेले गोष्ट घरात घरी घेऊन चंदर चार जणू काही झाला झाली झाले डोळे तर तरी तिचे तिच्या तिने तिला ती तुम्ही तू ते तेव्हा तो त्या त्यांच्या त्यांना त्याने त्याला दादासाहेब दादासाहेबांनी दिवशी दोन नये नव्हते ना नाही नाहीत नि पण पत्र पाणी पाहात पाहिले पाहून पुढे पुन्हा प्रश्न प्रेम फार बाई बाहेर बाळ मग मन मनुष्य मला माझा माझी माझे माझ्या माझ्या मनात मात्र मी म्हणजे म्हणाली म्हणून या येऊन येत लगेच लागला लागली लागले वाटले विचार विचारले विलक्षण विश्वास वेळी शब्द शालिनी सुंदर सुरू हं हसत हा हात ही हृदय हे हो होईल होऊन होत होता होती होते होतो होत्या