amore fecefferis, infidet tamen animo tuo maieftatis publicæ cura. Accipe ergo quod per hos dies a&tum eft perfonæ claritate famosum, feucritate exempli falubre, rei magnitudine æternu. Marius Prifcus accufantibus Afris,quibus* pro- pro confule conful præfuit,omiffa defenfione iudices petit. petiic Ego & Cornelius Tacitus adeffe prouincialibus iufti, exiftimauimus fidei noftræ conuenire, notum fenatui facere,exceffiffe Prifcum, immani tate & fæpitia, crimina quibus dari iudices poffent:quum ob innocentes condemnandos,inter,, ficiendos etiam, pecunias accepiffet. Refpondit, Fronto Catius, deprecatúfque eft nequid vltrar repetundarum legem quæreretur, omniáque a&ionis fuæ vela vir mouendarum lacrymarum. peritiffimus, quodam velut vento miferationis impleuit. Magna contentio, magni vtrinque, clamores:aliis cognitionem fenatus lege conclufam,aliis liberam folutámque dicentibus, quan, túmque admififfet reus, tantum vindicandum. Nouiffimè conful defignatus Julius Ferox, vir reâus & fan&us, Mario quidem iudices interim iudices c, cenfuit dandos; euocandos autem quibus diceretur innocentium pœnas vendidiffe. Quæ fententia non præualuit modò,fed omnino poft tanzas diffenfiones fuit fola frequens : adnotatúmquefeftjexperimétis,quod fauor & mifericordia acres & vehementes primos impetus habent, paulatim confilio & ratione, quafi*reftin&a,coidunt. Vade euenit vt quod multi clamore per-, mikro tuentur, nemo tacentibus cæteris dicere velit. patefcit enim quum fepararis à turba,contemplatio rerum quæ turba teguntur. Venerunt qui adeffe erant j *Vitellius Honoratus, & Fabius ¿, ii, reli&ta, in carcere Flauius Martianus:ex quibus Honoratus trecentis millibus exilium equitis Romani, feptémque amicorum eius vltimam pœnam: Martianus vaius equitis Romani feptingentis millibus plu-` ra fupplicia arguebatur emiffe. erat enim fuftibus cafus, damnatus in metallum, ftrangulatus *in carceres.fed Honoratum cognitioni fenatus indu&us mors opportuna fubtraxit: Martianus introduTitius &us eft abfente Prifco Itaque Tutius Cerealis confularis iure fenatorio poftulauit vt Prifcus certior fieret:fiue quia miferabiliorem, fiue quia inuidiofioré fore arbitrabatur, fi præfens fuiffere Sue (quod maximè credo) quia æquiffimum erat, commune crimen ab vtroque defendi:&, fi dilui non potuiffet, in vtroque puniri. Dilata res eft in proximum fenatum,cuius ipfe confpeaus auguftiffimus fuit. Princeps præfidebat (erat enim conful) ad hoc Ianuarius menfis cùm (propter) cæterastú præcipuè fenatoru frequétia celeberrimus:præterea caufæ amplitudo, au&áque dilatione expe&atio & fama, infitúmq; mortalibus ftudium magna & inufitata nofcendi, omnes vndique exciuerat. Imaginare quæ folicitudo nobis,qui metus, quibus fuper tanta re in illo cœto, præfente Cæfare, dicendum erat. Equidem in fenatu non femel egi: quinimò nufquam audiri benignius foleo.tunc me tamen, vt noua omnia, nouo metu permouebant. Obuerfabatur præter illa quæ fuprà dixi, caufæ diffi cultas,ftabat modò confularis, modò feptemuir epulorum, iam neutrum. Erat igitur perquàm onerofum accufare damnatum, quem vt premebat atrocitas criminis,ita quafi pera&tæ damnationis miferatio suebatur, vtounque tamen ani. incendi enim inch nifi mum cogitationémque collegi. Capi dicere, non minore audientium affenfu quàm folicitudine mea. Dixi horis penè quinque. Nam de- duodecim cem clepfydris,quas fpatiofiffimas acceperam, fpatiofifsimè clepf. funt additæ quatuor. adeò illa ipfa, quæ dura & aduerfa diaturo videbantur,fecunda dicenti fuerunt. Cæfar quidem mihi tantum ftudium,tantam etiam curam (nimium est enim dicere folicitudinem) præftitit, vt libertum meum poft me ftantem, fæpius admoneret voci lateríque confulerem,quum me vehementius putaret intendi quàm gracilitas mea perpeti poffet.Refpódit mihi pro Martiano Claudius Marcellinus. Miffus deinde fenatus,& reuocatus in posterú (die.) neq; enim ia inchoari poterat actio, nifi vt no&is interuetu fcinderetur. Poftero die dixit pro Mario Saluius Liberális, vir fubtilis, difpofitus, acer, difertus: in illa verò caufa omnes artes fuas protulit. Refpondit Cornelius Tacitus eloquentiffimè, &, quod eximium orationi eius ineft, uvids. Dixit pro Mario rurfus Fronto Cartus infigniter: vtque ia locus ille pofcebat, plus in precibus temporis quàm in defenfione confumpfit. Huius actionem vefpera inclufit. non tamen fic vt abrumperet. itaque in tertium diem probationes exierunt. Iam hoc ipfum pulchrum & antiquum, fenatum no&te dimitti, triduo vocari,triduo contineri. Cornutus TertulJus Cos.defignatus, vir egregius, & pro veritate firmiffimus, cenfuit feptingenta millia quæ acceperat Marius, ærario inferenda:Mario vrbe Italiáque interdicédum: Martiano hoc amplius, Africa. In fine fentétia adiecit,quòd ego & Tacitus iniun&a aduocatione diligenter fortitérq; d. iii. vt iam fun&i effemus, arbitrari fenatum, ita nos feciffe vt dignum mandatis partibus fuerit. AffenfeFonfules, o rut confules defignati, omnes etiam confulares vfque ad Pompeium collegam: ille & feptinginta millia quæ acceperat Marius, ærario inferenda,& Martianum in quinquennium relegandum, Marium repetundarum pœnæ, quam iam paffus effet, cenfuit relinquendum. Erant in vtraque fententia multi, fortaffe etiam plures in hac vel folutiore vel mollioré. nam quidam ex illis quoque qui Cornuto videbatur affenfi, húc qui poft ipfos cenfuerat, fequebantur. fed quum fieret difceffio, qui fellis confulum aftiterant, in Cornuti fententiam ire cœperunt. tum illi qui fe college adnumerari patiebantur, in diuerfum tranfierunt,collega cum paucis reli&us.multum poftea de impulforibus fuis,præcipuè de Regu lo, queftus eft, qui fe in fententia quam ipfe di&auerat, deferuiffet. Eft alioqui Regulo tã mobile ingenium, vt plurimum audeat, plurimum timeat. Hicfinis cognitionis ampliffimæ, fuFirmius pereft tamë λerroúpgrov non leue,Hoftilius *Fir. minus, legatus Marij Prifci, qui permiftus caufæ grauiter vehementérque vexatus eft. Nani & rationibus Martiani & fermone qué ille babuerat in ordine Leptitanorum, operam fuam Prifco ad turpiffimum minifterium commodaífe,ftipulatufq; de Martiano quinquaginta millia denariorum denarium probabatur ipfe: praterea accepiffe feftertium decem millia, fœdiffimo quidem titulo,nomine vnguentarij,qui titulus àvita hominis compti femper & pumicati,non abhorrebat. Placuit céfente Cornuto referri de co promimo fenatu.tunc enim cafu, incertum an con * fcientia, abfuerat. Habes res vrbanas: inuicem rusticas scribe', quid arbusculæ tuæ, quid vineæ,quid fegetes agunt,quid oues delicatiffimæ. In fumma,nifi æquè longam epiftolam*red. reddis des, non eft quòd poftea, nifi breuiffinam,expe&es. Vale. Argumentum. Neto iam per fuperiorem epiftolam argumento, fignificat que finem cognitio Firminı habuerit. C. PLIN. ARRIANO SYO S. Λειτούργιον illud quod fupereffe Marij Prifci caufa proxime fcripferam,nefcio an fatis, circucifum tamen & abrafum eft.Firminus indu&us in fenatum refpondit crimini noto, Sequutæ funt diuerfæ fententiæ coninium defignatorum.Cornutus Tertullus cenfuit ordine mouendum:acutius Nerua,in fortitione prouinciæ rationem eius non habendam. quæ fententia, tanquam mitior, vicit, cùm fit alioqui durior triftiorq;. Quid enim miferius quàm exe&ũ & exemptum honoribus fenatoriis, labore & moleftia non carere? quid grauius quàm tanta ignominia affe&tum, non in folitudine latere? fed in hac altiffima fpecula confpiciendú fe monftrandumque præbere? Præterea, quid publicè minus aut congruens aut decori, quam) notatum àfehatu in fenatu federe? ipsífque illis à quibus fit songruna notatus,æquari? fummotum à proconfulatu,quia fe in legatione turpiter gefferat, de proconfulibus iudicare? damnatuq; fordiū,vel damnare alios vel abfoluere?Sed hoc plurib.(leuius) vifum d. iiij. |