Inapie argu" Teplaz ad chon Wa adam the06 203 a corinthijs penitentiam rofolatoria fabit eis epiBolam apoftola wade per chitu-er collaudis eos hortať ad meliora:ɔttiltacos quidé ros fed emëdatos oftendens. Iname cpla ad djorthcof

Aulus apoftolus rifti thefu per volū tatem dei et chimoteus frater: codefie dei que eft corinthi rú omibs fandis q funt in uniúfa achaïa. Gratia vobi et pax a deo patre noßro z dño îhelit mito. Benedit deus er pater diî nîî helt tilti pater mifericordiaz z deus cotius folanonis • qui cófolat̃ nos in omni tribulatione noftra:ur poffimus et ipfi confolari ros qui în omïî preffura funt per exhortationë qua extpztamur er ipi a deo:quoniã ficut habundant palliones cft in nobis ita er per ciftü habūdar ɔfolatio noftra. Biur aute tribulamur pro vra exhozratione et falute - fue cófolamur pro ueftra confolatione - fiue extperamur pro vra exhortatione z falute-que operatur collerātiā varūdan palliónum quas et nos patimur-ut (prs noftra firma fit pro vobis: fäetites quoniam fraut focij paffionü eftis-sic eritis * cófolationis. Mō ei volum® iguorare vos fratres de tribulatione nữa que fada elt í afia:quoniã fupra modu grauati fum fupra virtute-ita ut rederer nos eriā viuere. Sed ipt în nobifurriplis respōfum moxis habuimus-ut no fim üdences in nobis (m \în deo à fulcrat moztuos:qui de rātis

periculis nos eripuit et eruit:in quem
fperam quoma et adhuc eripier ad-
iunātībs er vobis in oratone pro no-
bis-ut ex multay personîs faciet eius
que in nobis eft dōaaonis þær mfros
gracie agané pro nobis. Mam glori-
a noftra hæc eft teftimoniü cöfcicutie
nofce: cp in fimplicitate cordis er (m-
cœicate dei er nou în fapiëtia carnali
led în gratia dei cōurtsati sum9 in hpc
mudo habundandus auté ad vos.
Aō cui alia fabimus vobis o que
legifs et cognomikis. Spero autan
pufqz i finë ɔgnofceris-ficut 7 coguo-
uiltis nos ex parte: qa gloria veftra
sum hauter vos noftra i dîe dm̃i uï
ihelu cifti. Er hat confidéia volui pri-
us venire ad vos ut lecūdam granā
haberetis-er per vos tranfirë in mace-
doniam et îtæū a macdonîa venirē
ad voser a vobis deduci in iubeam.
Lú ergo hoc voluissan : nüquid leui-
tate ulus fum. Aut que cogito lcöm
carne cogito ut fit apud me eft er nō? /
Fideles autê deus quia fano nofter
qui fuit apud vos-nō eft in dlo ē z nã
fed eft în illa eft. Dei ei fid thesus ci-
fus qui în vobis pre nos pdicar eft
per me filuanú z chimotheű nő fuit
in illo eft er nõ:sed elt i illa fuit. Quor
quot ení promiffiones da funt í illo ë.
Idea et per ipm amen deo ad glonā
nčam.Qui aüt əfirmat nos vobifcü
īcaßo-1 ģunxit nos deer qui sigua-
uit nos et dedit pîgu (pirit® în cœzdî-
bus nña. Ega aút rekke teū înuoco in
animā meam ty parces vobis non
veti ultra corinthum - non quia do-
minamur fitei veltre sed adiutores fu-
mus gaudij veltri:nā fide karis.

tarui aut hocplum apud me:
ne iterum in wiltina venirë ab