Artis rhetoricae brevis Introductio

1.in Catilinam Aeneados alijs aptè breuitatis breuiter Catullus caufa caufæ caufis Cicero conformatio cuius Deiotaro deniq Dialectica Dido duæ effe eius elocutionis eſſe est,cum etiã etymologia Expofitis facie fæpè fatis femper fententia fententiarum fententijs ferè fignificantur fignificat figura figuræ fimplicium uerborum fint fiue folum fonum fpecies fubiecta fubijcitur fumma funt genere Græci Grece hæc huius artis ifta ifte ille illud ipfa lege linea maximè meretricum metaphora mihi modò multò natura neceffe nifi nihil noftra nunc omnibus omnium oratio orationis paulò perfpici petitio planè poffunt poft poßit poteft præ profectò propria quadam quæ quàm Quanquam quibufdam Quintilianus Quintio quò quòd quoq rebus rectè Reipublicæ rerum Rhetorica ſed tamen Terent tibi Troia tropi uarietate ueftram uelut uerba uerbis uerbum uerò uidetur uita uoce uocem uocis Verg Vergilius Verrem